کاش ی دختر عادی بودم
با رویا های صورتی
نع ی دیوونه با دنیای خاکستری

*

وقتی مریض میشی و داکتر ازت میپرسه بیماریت چیه؟
منتظر مادرت میشی و همیشه جواب دادن رو به اون میسپاری
چرا که میدونی مادرت همون حسی رو داره که تو داری
و حتی از خودت بیشتر دردت رو احساس میکنه

……مادر…..

پدر جون من شاید یه روزی شهزاده مو پیدا کنم
ولی تو همیشه پادشاه منی

آدم های خیالباف همیشه حال شان خوب است
با کسی که دوستش دارند
به میهمانی می روند
چای می نوشند و می رقصند
شادِ شادند
کسی را که دوستش دارند همیشه هست
نه می رود
نه می میرد
و نه خیانت بلد است
آدم های خیالباف خوشبخت ترینند
آنقدر فکر می کنند تا باورشان شود
و بالاخره هم روزی جذب می کنند آنچه را که می خواهند

شیما سبحانی

هیچ لذتی اندازه ی این که

یه بچه ی کوچولو دستشو دراز کنه طرفت که یعنی بقلم کنی نیس و حال نمیده

اصن یه لذت عجیبی داره

هر که گفته فراموش میشود دروغ گفته است

بهانه آورده است تا شاید خودش را دلداری دهد

فراموش نمیشود . . . تا ابد می ماند قصه ی دلدادگی و عاشقی

حتی اگه متنفر باشی . . . دور شوی . . .سایه اش را با تیر بزنی

باز هم هست

باز هم یک چیزی . . . یک جایی . . .تو را می برد به خاطرات خوب

گودی زیر چشام

بغضای وسط خنده هام

لبخندای فیکم

سردردام

دستای خط خطیم

بوی سیگار

سرد بودنم

همش تو گوشی بودنم

چشای قرمزم

همشون نشون میدن که حالم خیلی خوبه:)

چه حرف بی ربطیست که مرد گریه نمی کند
    گاهی آنقدر بغض داری که فقط باید مرد باشی تا بتوانی گریه کنی

ﻭﻗﺘﻲ ﻧﺎﻧﻮﺍ ﺧﻤﯿﺮ ﻧﺎﻥ ﺳﻨﮕﮏ ﺭﺍ ﭘﻬﻦ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻨﻮﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻱ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ
ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ!؟
ﺧﻤﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺪ
ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻥ ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﺯ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ
….

ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ

ﺳﺨﺘﯿﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺗﻨﻮﺭ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ
ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﻨﮓ ﮐﻤﺘﺮﯼ به خود ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ

ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ، ﺧﺎﻧﻪ ﻱ ﻣﻦ، دارایی من
ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻨﻮﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﻨﺪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ

ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ آنان که ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﭘﺨﺘﻪ
ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺳﻨﮕﯽ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﺪ
ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ!؟
ﺳﻨﮓ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎ ﮐﺪام است؟