پسر گدایی عاشق شاهزاده شد
چندین روز بربستر بیماری افتاد
چیزی نمی خورد و سخنی نمی گفت
اطباع نوع بیماریش را لا الاج خواندند
مادر به فکر چاره افتاد
پدر پسر تو در بار رفیقی داشت مادرش او را از حال پسرش اگاه ساخت
این شخص به دیدار پسر امد و مدعی شد که وزیر شاه شده و کافیست پسر دردش را بگوید تا او به فکر مدارا باشد
پسر گفت که موقع گذر شاهزاده از بازار عاشق او شده مرد به فکر فرو رفت و اندکی بعد رو به پسر گفت
شاه عاشق افراد خدا پرست و خدا دوستی هست برو بر بالای کوه و به دروغگی مشغول عبادت شو تا من هم شاه را اگاه سازم تا به دیدارت بیاید
پسر همان کار را کرد با گریه و زاری به دروغ چند روز مشغول عبادت شد تا خدا پرستی این جوان به گوش پادشاه و دخترش رسید و انان اظهار دیدار آن جوان را کردند جوان که باز هم مشغول عبادت دروغش بود تا سر از سجده برداشت شاه و دخترش را در دامنه ی کوه دید فکری به ذهنش رسید و نماز را از اول خواند شاه و اطرافیان نزدیکش شدند وقتی دیدند جوان با اه و ناله مشغوله عبادته شاه گفت این پسر داماد من میشه وزیر با پایش به بازوی پسره میزد که نمازش را تمام کند چون دیگر به مرادشان رسیده بودند اما انگار پسره هیچ چیزی نمی فهمید و احساس نکرد اندکی بعد پسر سلام نمازش را گفت و با صورتی پر اشک رو به وزیر گفت من چند روزه که نماز دروغ می خوانم شاه و دخترش آمده اند به دیدارم ببین اگر نماز واقعی بخوانم خدا در حقم چه می کند به این ترتیب دختر را فراموش کرد و عاشق خدای کریمش شد

یکی از شاگردان شیخ انصاری می گوید: «در دورانی که در نجف اشرف نزد شیخ انصاری به تحصیل مشغول بودم، شبی شیطان را در خواب دیدم که بندها و طناب های متعددی در دست داشت

از شیطان پرسیدم: این بندها برای چیست؟

پاسخ داد: اینها را به گردن مردم می اندازم و آنها را به سوی خویش می کشم و به دام می افکنم. دیروز، یکی از طناب ها را به گردن شیخ انصاری انداختم و او را از اتاقش تا اواسط کوچه ای که منزل شیخ در آن است، کشیدم، ولی افسوس که بر خلاف زحمات زیادم، شیخ از قید رها شد و بازگشت

هنگامی که شیطان این ماجرا را نقل کرد، از او پرسیدم: اکنون که طناب ها را در دست داری، طناب مرا نشان بده

شیطان لبخندی زد و گفت: امثال تو نیازی به طناب ندارد و خودشان به دنبال من می دوند

هنگامی که از خواب بیدار شدم، در تعبیر آن به فکر فرو رفتم
عاقبت تصمیم گرفتم مطلب را برای شیخ بیان کنم. شیخ گفت: شیطان راست گفته است، زیرا آن ملعون دیروز می خواست مرا فریب دهد که به لطف خدا از دام او گریختم

جریان از این قرار بود که دیروز به مقداری پول نیاز داشتم و از سویی، چیزی در منزل موجود نبود. با خود گفتم یک ریال از مال امام زمان(عج) نزدم وجود دارد که هنوز وقت مصرفش نرسیده است؛ آن را به عنوان قرض بر می دارم و سپس ادا خواهم کرد

یک ریال را برداشتم و از منزل خارج شدم. همین که خواستم آن چیز مورد نیاز را بخرم. با خود گفتم که از کجا معلوم که بتوانم این قرض را بعداً ادا کنم؟
در همین اندیشه و تردید بودم که ناگهان تصمیم قطعی گرفتم به منزل برگردم. از این رو،چیزی نخریدم و پول را به جای اولیه اش را باز گرداندم

به راستی که مرحوم شیخ انصاری به حقیقت این آیه شریفه توجه نموده است
“الشَّیْطَانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ”

یعنی شیطان‏، شما را وعده به فقر و تهیدستى مى ‏دهد؛ و به فحشا و زشتیها امر مى‏كند؛ ولى خداوند وعده آمرزش‏ و فزونى‏ به شما مى‏ دهد؛ و خداوند، قدرتش وسیع‏، و [به هر چیز] داناست‏. به همین دلیل‏، به وعده‏هاى خود، وفا می‏كند

روزی حضرت عیسی (ع) از صحرایی می گذشت. در راه به عبادت گاهی رسید که عابدی در آنجا زندگی می کرد. حضرت با او مشغول سخن گفتن شد

در این هنگام جوانی که به کارهای زشت و ناروا مشهور بود، از آنجا گذشت. وقتی چشمش به حضرت عیسی (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد و از رفتن باز ماند. همان جا ایستاد و گفت: خدایا من از کردار زشت خویش شرمنده ام. اکنون اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟!؟ خدایا عذرم را بپذیر و آبرویم را مبر

مرد عابد تا آن جوان را دید سر به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! مرا در قیامت با این جوان گناه کار محشور نکن

در این هنگام خداوند به پیامبرش وحی فرمود که به این عابد بگو: ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمی کنیم، چرا که او به دلیل توبه و پشیمانی اهل بهشت است و تو به دلیل غرور و خودبینی، اهل دوزخ