یه یادگاری
یه هدیه
از طرف مادرم
حضرت زهرا
چیزی که
می ارزد
به کل دنیا
به یه روسری کوتاه
به کلیپس سر
به ساپورت تنگ
به مانتو کوتاه
و

اری چادرم می ارزد
چون
ندارد پشتش گناهی
چون ندارد پشتش چشم نا پاکی
پوشیدنش سخت نیست
حداقل از پوشیدن ساپورت سخت تر نیست
پوشیدنش عشق است
شیر زن می خواهد
شیر زن می خواهد تا از تبار زهرا باشی
از تبار اهل بهشت

اگر دلش را داری بسم الله

چیزی نمی خواهد برا دوری اتش جهنم
جز یه اراده و شیر زن قوی
یا علی مدد

«أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ القُلُوبُ»
همانا قلب‌ها با یاد خدا آرامش می یابد

قلب‌هاتون سرشار از آرامش

بعضی وقت ها روزگار یه طوری میسوزونتت که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن
بعضی وقت ها یکی طوری خاموشت میکنه که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن
زمانه ایست که خیلی خیلی چیزها آنطوری که بود یا باید باشد نیست

اولش عاشــــــــــقتہ
حاضره دنیارو بہ پات بریزه
حاضره هرڪارے بڪنہ ڪہ خوشحالت ڪنہ
شبایے ڪہ ازش دلخورے تا وقتے آشتے نڪردے خوابش نمیبره
ادعاے عاشقے ڪردنش دیوونت میڪنہ
عاشــــــــــقش میشے
عاشـــــق بودنش ، عاشـــــق حس ڪردنش
با شادیاش شادے و با ناراحتیاش ناراحت
ڪم ڪم ازت دور میشہ
واسہ همہ چے وقت میذاره بجز تـــــو
با همہ بہش خوش میگذره بجز تـــــو
انگار ازت فرار میڪنه
انگار ازت خستہ شده
انگار عاشـــــقہ یڪے دیگہ شده
انگار دیگہ تویے ڪہ یہ روز همہ چیش بودے الآن شدے هیچــــــــــے

بازم خودت میمونے و یہ عالمہ حرف تو دلت ڪہ شاید هیچوقت هیچڪے نفہمہ

از مهربان بودن دیگر دلم پشیمان است
زخمی شدم دور و برم صدها نمکدان است

دیروز میگفتیم محبت قند یزد است اما
امروز میگوییم که نه چاقوی زنجان است

اولین تمرین کلاس برنامه نویسی مون، کد نویسی یه ماشین حساب ساده بود. من ولی میخواستم یه برنامه ی جذاب تر بنویسم. و کیه که ندونه هیچ چیزی برای من تو دنیا جذاب تر از تو نیست
این شاید ساده ترین و ابتدایی ترین برنامه ای باشه که میشه نوشت، ولی تو بعد از اجرا کردنش انقدر محکم بغلم کردی که فکر کردم پیچیده ترین و مهم ترین برنامه ی دنیا رو نوشتم

وقتی توی لپ تاپت اجراش کردی، کامپیوتر برات یه جمله تایپ کرد یه سوال:دوستم داری؟

البته من از قبل فکر همه جاشو کرده بودم. این برنامه جوری نوشته شده که تو اگه هر چیزی غیر از «yes» تایپ میکردی، ارور میداد و برات مینوشت: متاسفانه جواب شما اشتباه بود…دوباره تلاش کنید

چون همونجور که بارها بهت گفتم: من که اصرار ندارم، تو خودت مختاری… یا بمان، یا که نرو، یا نگهت میدارم
ولی تو بدون اینکه من چیزی بهت بگم، بدون اینکه مکث کنی در جوابش نوشتی
yes

بعد برات یه پیغام اومد. یه لبخند
(:
درست مثل همونی که بعد از اجرای برنامه، روی لبای خودت حک شده بود و البته نه به همون قشنگی که روی صورت تو بود
تو البته خودت خوب میدونی اینکه حتما در جواب: دوستم داری؟
باید مینوشتی: اره… یه اجبار نیست، یه التماسه. التماس دوست داشته شدن. چون تو کلا و حتما موجود لایق به التماسی هستی

ماه ها گذشت، سالها گذشت، من حالا کدهای پیچیده تری مینویسم ولی من هنوزم وقتی کسی ازم میپرسه بهترین برنامه ای که تو عمرت نوشتی چی بوده؟
کد برنامه ای که بعد از سومین جلسه ی کلاس برنامه نویسیم برای تو نوشتم رو بهش نشون میدم، سرمو بالا میگیرم، و میگم: این دوست داشتنی ترین برنامه ایه که من تو عمرم نوشتم

برنامه ای که بابتش به جای پول، یه لبخند از روی ذوق و رضایت دستمزد گرفتم. برنامه ای که اسمش رو گذاشته بودم: لبخند ِ نسرین

لئو

خب دوستان خل و چلم سلام
دوباره می‌خوام به خواب تعریف کنم براتون که در مورد حسودی دوستم به من

خب خواب دیدم رفتم با دوستم میوه فروشی سیب زمینی بگیره بعد پسر همسایمون اونجا نشسته بود و به من خیره شده بود منم داشتم از خجالت آب میشدم
و نگاهش میکردم و لبخند میزدم وقتی خرید داشتیم برمیگشتیم خونه و پسر همسایمون دنبال سر ما میومد و از یه جایی راهشو کج کرد و رفت بعد رو کردم به دوستم گفتم : خیلی بچه باحالیه ازش خوشم میاد

دوستم از روی حسودی برای اینکه حرص منو در بیاره گفت: اَق این ؟خاک تو سرت بااین سلیقت

من: چرا؟

دوستم: اینا شبا تو جوب می‌خوابند ، غذا از تو سطل آشغالی پیدا می‌کنند میخورم و ‌
….

منم که باور کرده بودم ناراحت رفتم دم در خونشون یهو دیدم معلم فارسیمون اونجاست
برگشتم و رفتم خونمون و تا دلم خواست گریه کردم و دوستم رو فحش دادم

خب اینم از این
امیدوارم دوست داشته باشین
بای