انگار حرم را غروب گرفته
و قصد رفت ندارد
عباس شرمنده ی روی حسین است
در فکر
با خود می گوید
فردا جبران می کنم
آری روز عاشورا را می گوید
امان نامه را با سر پایین تکه تکه می کند
با نگاهش به رقیه می فهماند که پشتش هست
می فهماند که حرف های کوفیان گزافه
می فهماند که عمویش است
چه کاری بهتر از علمدار حسین بودن
اینگونه شرمنده ی حرم سرا نمی شود
صدای بی تابانه ی اصغر عذابش می دهد
اشک پنهان رقیه هم همچنین
اما در عجب است
زینب
چگونه استوار است
او که از غوغای دل زینب بی خبر است
زینب بزرگ است
و کاری چه بسا دشوار در انتظارش
زینب به تنهایی حریف یه دشمن خواهد شد
نه
وقت شکستن زینب امروز و فردا نیست
زینب باید یزید را بشکند
و رقیه بدو افتخار ورزد
زینب شیر زن میدان است
عباس همچنان که به زینب خیره است
لبخند به لب می نشاند
چه بسا که
از غیرت او در خواهرش هم هویداست
زینب کوه صبر است
زینب مظهر عشق است
زینب پرستار اسراست
زینب خود عشق است

در سوگ جانان | قسمت اول ◄
در سوگ جانان | قسمت دوم ◄
در سوگ جانان | قسمت سوم ◄
در سوگ جانان | قسمت چهارم ◄

سلام آقای جانان
امشب می خوام از لب تشنگان بگم
از عزیز کرده ات
از جگر گوشه ی رباب
از تاج سر اکبر
از شهید کوچک
به به
چه شاهزاده ای
شش ماهه بودنش ششصد تا تیر است برای دشمن
از اسمش پیداش
علی
اصغر
علی کوچک
پس باید هم چو جدش باشد
پس باید تیر سه شعبه را تاب بیاورد
واااای
امان
چه کشیدی آقا
گلویت را با خون سیراب کردند
الهی بمیرم برایت
مادرت چه کشید
حسین چه کرد
چرا سر گردان بود در پشت خیمه ها
گهواره ات را چه کردند
علی کجا بود تا بغلت کند
رقیه کجا بود تابت بدهد تا آرام گیری
عباس کجا بود تا نازت را بکشد
ببین چقدر خار چشمشان بودی که
با تیر سه شعبه حمله می کنند
تو فقط تشنه بودی
می دانم
تو با یه قطره آب سیراب می شدی
می دانم
اما
نمی دانم که چرا با خون سیراب کردند
آقا جون
اگر این دنیا آبت ندادند
عیبی ندارد
فاطمه کنار حوض کوثر منتظرت می ماند

اصغریم سن پهلوان اکبرین هم زادیسان
سنه شاهزاده دیلر،شاه حسینین اوغلی سان

در سوگ جانان | قسمت اول ◄
در سوگ جانان | قسمت دوم ◄
در سوگ جانان | قسمت سوم ◄