مستمندی به سرای بخیلی درآمد، دق الباب کرد و گفت: نقل است که تو از اموال خود، نذر نیازمندان کرده ای و من در نهایت فقرم، مرا کفافی ده
گفت: من نذر کوران کرده ام
گفت: من کور هستم که اگر بینا می بودم از سرای رحمت خداوند به خانه چون تویی نمی آمدم
5
مستمندی به سرای بخیلی درآمد، دق الباب کرد و گفت: نقل است که تو از اموال خود، نذر نیازمندان کرده ای و من در نهایت فقرم، مرا کفافی ده
گفت: من نذر کوران کرده ام
گفت: من کور هستم که اگر بینا می بودم از سرای رحمت خداوند به خانه چون تویی نمی آمدم
” ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ”
ﺑﺮﮒ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﻭﺍﻝ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﻣﯿﻮﻩ ﺑﻪ هنگام ﮐﻤﺎﻝ …
ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﻮﻩ ﺍﻡ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﻌﺪ ببر …
” ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ”
ﺯﻣﯿﻦ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻟﺘﻨﮓ
ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﺮﺩﻩ ﻧﮕﯿﺮ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻻﻧﻢ …
ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ …
” ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ”
ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ﭘﯿﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻢ, ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻮﻓﺎﻥ هاﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ” ﺧﺪﺍ” ﺑﺎﺷﻢ ﻧﻪ ﻧﺎﺧﺪﺍ …
” ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ”
ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﮕﻴﺮ ﺍﮔﺮ ﮔﺎﻫﻲ “ﺯﺑﺎﻧﻢ ” ﺍﺯﺷﮑﺮﺕ ﺑﺎﺯ می ﺍﻳﺴﺘﺪ تقصیری ﻧﺪﺍﺭﺩ …
ﻗﺎﺻﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻢ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩ ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺍﺕ …
ﻟﮑﻨﺖ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﻳﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﺕ …
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ
ﺫﮐﺮ ﺧﻴﺮﺕ ﺟﺎﺭﻳﺴﺖ
ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻨﺪﮔﻲ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ 🙂
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺩﺭﻭﯾﺸﯽ ﺭﺍﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ،ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﮐﻪ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﺲ ﺍﻭﺭﺍ آﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩ …
پاﺩﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ ﺣﺎﺟﺘﯽ ﺑﺨﻮﺍﻩ …
دﺭﻭﯾﺶ ﮔﻔﺖ : وﻗﺘﯽ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺍﺯﺑﻨﺪ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﯽ . . . ﻧﺎﻣﺮﺩﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﺩﯾﮕﺮﯼ ﺣﺎﺟﺖ ﺑﺨﻮﺍهم . . .
🙂 ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﻤﻮﻥ 🙂
خدایا جوری دستم را بگیر و بلندم کن که همه اطرافیانم یادش بماند من هم خـــــــدایی دارم …
یادشان بـماند ژست خدایی برازنده بنده ی خدا نیست …
یادشان بماند حرفهایش تا همیشه در خاطرم خواهد ماند … حتی اگر به رویشا لبخند بزنم و هیچ نگویم …
یادشان بماند همانگونه که دلم را شکستند با حرف هایشان … تو آن بالا همه را شنیده ای … 🙂
. ❤مــن❤
اخـــم کردن تـــو رو
به خنـــدیدن با کســی دیــگه عوض نمیکــنم
❤مــن؛❤
روزای سخــت با تـــو رو
با روزای خــوب کنار کســی دیگه عــوض نمیکــنم
❤مــن؛❤
حـتی نداشــته هایــت را
با داشتــه های کسـی دیگه عــوض نمیکنــم
❤مــن؛❤
حتــی اگه نباشــی هم
جاتـــو با کســی عوض نمیکنــم
❤مــن؛❤
تار مــو که هیـــچ
حتــی خاطراتــ تو با دنــیا عوض نمیکــنم
خیلی وقتا بدون اینکه متوجه بشی ،شاید کسی رو داخل خودش شکستی ،
بی سرو صدا بدون اینکه هیچکس بفهمه
شاید حتی خنده و لبخند از لبش نره
خم به ابرو نیاره
(بیشتر…)
ﺑﺎﺭﺍلها …
ﺍﺯ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﺸﻮﺩ ﭘﺎﯼ ﺧﯿﺎلم …
ﻧﮑﻨﺪ ﻓﺮﻕ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻢ …
ﭼﻪ ﺑﺮﺍﻧﯽ …
ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ …
ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ …
ﭼﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﻢ ﺑﮑﺸﺎنی …
ﻧﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺠﻢ
ﻧﻪ ﺗﻮ ﺁﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻧﯽ …
ﻧﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺯ ﻓﯿﺾ ﻧﮕﻬﺖ ﭼﺸﻢ
ﺑﭙﻮﺷﻢ …
ﻧﻪ ﺗﻮ ﺁﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﻨﻮﺍﺯﯼ ﺑﻪ
ﻧﮕﺎﻫﯽ …
ﺩﺭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺮﺩﺩ …
ﻧﺮﻭﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ …
ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﺸﯿﻨﻢ ﭼﻮ ﮔﺪﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ
ﺭﺍﻫﯽ …
ﮐﺲ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ
ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﭼﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ …
ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﻨﺎﻫﯽ …
* ….. *
