ﺳﯿﻞ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩ ﺍﺷﮑﻢ ﺑﯽﺧﺒﺮﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺧﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ، ﺁﺧﺮ ﺍﯼ ﺑﯿﺪﺍﺩﮔﺮ، ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺍﯼ ﺷﮑﺮﻟﺐ ، ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻢ ﻧﯿﮏ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻭﯼ ﻗﺼﺐ ﭘﻮﺵ ﺁﺗﺶ ﺩﻝ ﺯﻭﺩ دﺭﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻭﺭﮔﺮﯾﺰﯼ ﺯﯾﻦ ﺩﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﭘﺮﯼ ﺑﺮﺁﺳﻤﺎﻥ

ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﻩ ﺳﺤﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺑﺎﺧﺒﺮﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﻥ ﺿﻌﯿﻔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﯾﺰ

ﺯﺍﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﯽﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﻧﻔﺮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﮓ ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﮔﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﺶ ﮔﺮﯾﺰﯼ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﮐﻦ ﺣﺬﺭ ﺯﺍﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻟﻤﺮﺩهﺍﯼ

ﻫﻤﭽﻮ ﻗﺎﺗﻞ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺍﯼ ﺧﺪﻧﮓ ﻏﻤﺰه ی ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻨﺎﻝ

ﻣﺮﻍ ﺩﻝ ﭼﻮﻥ ﺟﻮﺟﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺧﺎﮎ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭘﯿﺶ ﻋﺰﻡ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ

ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻬﺎﺭ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺑﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ …

* ملک الشعرای بهار *

ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺍﺳﺖ

به سلامی تک … از نوش بهار

ﺍﺯ ﻟﺒﯽ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ِ ﺯﺍﺭ …

ﺍﺯ ﺻﻔﺎ ﭘﺮﻭﺭﻱ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻧﮕﺎﺭ …

ﺩﻝ ِ ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺍﺳﺖ

ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ِ ﺑﺎ ﺷﺒﺰﺩﻩ ﺍﯼ …

ﻏﺮﻕ ِ ﺍﺣﺴﺎﺱ ِ ﯾﻘﯿﻦ …

ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺰﺍﻧﯽ ِ ﺧﻮﺩ ﭘَﺮﺯﺩﻩ ﺍﯼ

ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺍﺳﺖ

ﺑﻪ ﺳﻔﯿﺪﯼ ِ ﮐﺒﻮﺗﺮ …

ﺭخ برﮒ …

ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳُﺮﺧﯽ ِ ﻋﺮﻓﺎﻥ ِ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ گلبرگ …

(بیشتر…)

ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺨﺶ

ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺭﺅﻳﺎﺋﯽ

ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ

ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﻛﻨﺞ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ :

ﺑﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﺯ ﺭﺍﻫﯽ ﺩﻭﺭ

ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺷﻬﺰﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﻐﺮﻭﺭ

ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ

ﺿﺮﺑﻪ ﺳﻢ ﺳﺘﻮﺭ ﺑﺎﺩﭘﻴﻤﺎﻳﺶ

ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﺪ ﺷﻌﻠﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ

ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺗﺎﺝ ﺯﻳﺒﺎﻳﺶ

ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺍﺯ ﺯﺭ

ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺭﺷﺘﻪ ﻫﺎﺋﯽ ﺍﺯ دﺭ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ

ﻣﯽ ﻛﺸﺎﻧﺪ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺳﻮﺋﯽ

ﺑﺎﺩ … ﭘﺮﻫﺎﯼ ﻛﻼﻫﺶ ﺭﺍ

ﻳﺎ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺭﻭﺷﻦ

ﺣﻠﻘﻪ ﻣﻮﯼ ﺳﻴﺎﻫﺶ ﺭﺍ

ا (بیشتر…)

ﻣــﻦ ﮐــــــﻪ ﺩﺭ ﺗﻨـــﮓ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺗــﻮ تمـــﺎﺷــﺎ ﺩﺍﺭﻡ

ﺑــــﺎ ﭼـــــﻪ ﺭﻭﯾـــــﯽ ﺑﻨــــﻮﯾـﺴــﻢ غــﻢ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺍﺭﻡ؟

ﺩﻝ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺳـﺖ ،ﻭﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ نیست

ﺑـــــــﻪ ﺯبـــــﺎﻥ ﺍﻭﺭﻡ ﺍﻥ ﺭﺍ ﮐــــــﻪ تــﻤــﻨـــﺎ ﺩﺍﺭﻡ

ﭼــﯿﺴــﺘﻢ؟! ﺧــــﺎﻃــﺮﻩ ﺯﺧـــﻢ فرﺍﻣــﻮﺵ ﺷﺪﻩ

ﻟـــﺐ ﺍﮔــــﺮ ﺑــﺎﺯ ﮐـــﻨﻢ ﺑـﺎ ﺗــﻮ ﺳــﺨﻦ هـــــﺎ ﺩﺍﺭﻡ

ﺑـﺎ ﺩﻟــﺖ ﺣﺴـــﺮﺕ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺍﻡ
ﻫﺴﺖ ،ﻭﻟﯽ

ﺳــﻨﮓ ﺭﺍ ﺑــﺎ ﭼـــﻪ ﺯﺑﺎﻧــــﯽ ﺑــﻪ ﺳـــﺨﻦ وادﺍﺭﻡ؟

ﭼﯿـــﺰﯼ ﺍﺯ ﻋﻤــﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺳﺖ ،ﻭﻟﯽ ﻣﯽ خواﻫﻢ

ﺧــﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﮐــه فــﺮﻭﺭﯾــﺨﺘـــﻪ
ﺑــﺮ ﭘــﺎ ﺩﺍﺭﻡ …

* ﻓﺎﺿﻞ ﻧﻈﺮﯼ *

خدايا عشق را در من برانگيز
نداي عشق را در من رسا كن
(بیشتر…)

بیخودی پرسه زدیم …

صبحمان شب بشود …

بیخودی حرص زدیم …

سهممان کم نشود …

ما خدا را با خود …

سر دعوا بردیم و قسم ها خوردیم …

ما به هم بد کردیم …

ما به هم بد گفتیم …

ما حقیقتها را زیر پا له کردیم …

روی هر حادثه ای …

حرفی از پول زدیم …

از شما میپرسم …

ما که را گول زدیم؟!؟

* دکتر علی شریعتی *