گفت
رفتن چه جوریه ؟!؟
درد داره ؟!؟

گفتم بستگی داره از کجا بخوای بری کجا
از پیش ِ کی بخوای بری پیش ِ کی ؟!؟
بستگی داره دلت بخواد اصلا بری یا مجبور باشی بری
ولی کلا کنده شدن از هرچیزی یه مدت سِرِت میکنه
یعنی خودت حالتو نمیفهمی
میدونی مثل ِ مردن میمونه
یعنی حس میکنی مردی یکی دیگه جات راه میره ،حرف میزنه ،میخنده ،خاطره میسازه
وقتی از پیش کسی که واقعا دوست داشته و دوسش داشتی میری تبدیل میشی به یه آدمی که فقط داره سعی میکنه خوب به نظر برسه

ولی وقتی از پیش ِ کسی که قدرتو نمیدونسته میری سعی نمیکنی خوب به نظر برسی سعی میکنی انقدر بد شی که نتونی یه بار دیگه بهش برگردی

میدونی کلا رفتن بد ِ هم واسه اونی که میره هم واسه اونی که میمونه، رفتن یه چیزی روسمت چپ تنت جا میزاره ،یه چیزی که جاش بعضی وقتا که یادش بیفتی
میسوزه

رفتن کلا بدِ
سعی کنید اگه میشه باهم کنار بیاید
از گوشه کنارا رفتن خیلی درد داره
اما گاهی وقتا راهی ندارید جز رفتن

تو بیا قول بده موهامو میبافی

من قول میدم بلندشون کنم

تواِ لعنتی
خوب میدونستی برای اینکه زندگی یکی بعد رفتنت دیگه پا نگیره باید چیکار کنی
خوب میدونستی که ساعت دو ظهر وقتِ دوستت دارم گفتنه
نه یک شب
که دوستت دارمِ دو ظهر وسطِ اون همه شلوغی فرقش با باقی دوستت دارما فرقه زمینِ تا آسمون
تو خوب میدونستی که باید دستشو بگیری بذاری رو سینت
بذاری حس کنه صدای قلبتو با کفِ دستاش
بعد آروم تو فاصله یک سانتیش یه جور که نفسات بخوره تو صورتش بگی که نباشی این صدا رو کف دستای هیچکس لمس نمیکنه دیگه

تو خوب میدونستی
باید تو مریضی یکیو بغل کنی
تو مریضی صورتشو با دستات قاب بگیری و بگی که چشماش بهترین پرتره ی دنیاست
تو خوب میدونستی وقتی رو موهای از بارونِ خیسِ یکی داغی لباتو بذاری
و به جایِ خودت به فکر نلرزیدن تن اون باشی
کارشو تموم کردی

تو خوب میدونستی موقعی که آدم سرشو میندازه پایین و با دستاش بازی میکنه
فقط نیاز داره به یه گرما، یه امنیت و یه حصار که دور تا دور تنشو محاصره کنه

تو خوب میدونستی برای کشتن حس من چیکار کنی
برای دیگه نچسبیدن دوستت دارم به دل و جونم
برای دیگه نلرزیدن دلم از تپشای قلب کسی
برای دوباره دیوونه ی چشمای کسی نشدن

تو خوب میدونستی برای تموم کردنِ آرامش گرفتن از امن شونه های یکی باید چیکار کنی
تو همه چیو خوب میدونستی
و من نمیدونستم که
اونایی که همه چیو خوب بلدن
رفتنو از همه بهتر بلدن

به هم قول داده بودیم عکس های پروفایلمون همیشه ست باشه
همیشه عکس های عاشقونه واسم میفرستاد و میگفت این عکس رو بزاریم پروفایلمون
یه روز دیدم عکسش رو عوض کرد و عکس سلفی خودش رو گذاشت

منم سر قولی که داده بودم عکسش رو گذاشتم رو پروفایلم

دیدم بعد نیم ساعت پیام داد دیوونه من حواسم نبود عکس خودم رو گذاشتم رو پروفایلم تو دیگه چرا گذاشتی

گفتم آخه قول دادیم همیشه ست باشیم

گفت بردار الان فامیلاتون مسخرت میکنن

روزی که ازم جدا شد
عکس سیاه گذاشت رو پروفایلش
منم عکس سیاه گذاشتم
بعد چند دقیقه دیدم یه عکس گذاشت که نوشته بود: دیگر نمیخواهمت یادم تو را فراموش

پیام داد مثل همیشه ست کن، پای قولی که دادی بمون این عکسی که گذاشتم رو بزار تموم شه، دیگه نمیخوامت

تمام صفحه گوشی پر اشک شد تا دلم اومد و اون عکس رو گذاشتم
پیام داد : آها حالا شد
بعد چند دقیقه یه عکس جدید گذاشتم که نوشته بودم: دیگر نمیخواهمت ولی دروغ میگویم تو باور نکن

منتظر بودم اونم عکسش رو با من ست کنه
….اما

يادته؟
همیشه بهم میگفتی تو بچه ای
منم دلم میشکست و میگفتم نه! نیستم

حالا که فکر میکنم
میبینم حق با تو بود
من خیلی بچه بودم
مثل بچه ها واسه کوچیک ترین چیزا ذوق میکردم
مثل بچه ها دروغ بلد نبودم
مثل بچه ها دلم پاک بود وُ وقتی میگفتم دوستت دارم، يعني واقعا دوستت داشتم

من مثل بچه ها دلم میشکست و مثل بچه ها ۲ دقیقه بعد میبخشیدمت و مثل بچه ها صبحمو با تو شروع می كردم

آره من خیلی بچه بودم
اما تو خيلی بزرگ بودی
دوست داشتنت
حرف زدنت
و خيلی چيزای ديگت مثله آدم بزرگا دروغ بود

تو خيلي بزرگ بودی…
خيلي خيلي بزرگ
(:

نمیدانم از این به بعد چه کسی کنارت قدم خواهد زد
نمیدانم پس از من به موهای چه کسی بوسه میزنی
نمیدانم دیگر گونه ی چه کسی را نوازش میکنی
حتی نمیدانم خودم در کدام قصه غرق میشوم

فقط این را بگویم تا بدانی
هرگز
هیچکس
هیچ وقت
بوی تنش
صدای قدم های آرامش
بوسه های تلخش، نوازش ناگهانی اش
صدای سرد و خشن اش
دست و دل مرا نمیلرزاند
آنطور که تو مرا لرزاندی

دوستی می گفت : خیلی سال پیش که دانشجو بودم، بعضی از اساتید عادت به حضور و غیاب داشتند. تعدادی هم برای محکم کاری دو بار این کار را انجام می دادند
ابتدا و انتهای کلاس … که مجبور باشی تمام ساعت را سر کلاس بنشینی. هم رشته ای داشتم که شیفته یکی از دختران هم دوره اش بود. هر وقت این خانم سر کلاس حاضر بود، حتی اگر نصف کلاس غایب بودند، جناب مجنون می گفت: استاد، همه حاضرند

و بالعکس، اگر تنها غایب کلاس این خانم بود و بس، می گفت: استاد امروز همه غایبند، هیچ کس نیامده

در اواخر دوران تحصیل، باهم ازدواج کردند و دورادور می شنیدم که بسیار خوب و خوش هستند

امروز خبردار شدم که آگهی ترحیم بانو را با این مضمون چاپ کرده است: هیـچ کس زنده نیست… همه مُردند

شاید عشق همين باشد

همه فکر میکنند من قوی ترین دختر دنیا هستم
همه میگویند تو میتوانی
تو باید درک کنی
تو تواناییش را داری
امروز فریاد میزنم، من خسته ام
از این همه قدرت خسته ام
میخواهم، نتوانم

میخواهم ضعیف ترین دختر دنیا باشم
میخواهم تمام کوله بارهای این سالهای سخت را از دوشم پایین بیاورم

رها شوم
نفس راحتی بکشم، بگویم
دیگر نمیتوانم
دیگر از من هیچ نخواهید