میدونی فرقمون چی بود؟
تو منو تجربه کردی
من تو را زندگی

دم از بازی حکم میزنی
دم از حکم دل میزنی
پس به زبان« قمار»برایت میگویم
قمار زندگی را به کسی باختم که تک دل را با خشت برید
باخت زیبایی بود
یاد گرفتم به «دل» دل نبندم
یاد گرفتم از روی دل حکم نکنم
دل را باید بُر زد به جایش سنگ ریخت که با خشت تک بُری نکنند

بعد من با هرکسی هستی وفا در کار نیست
باد خواهد برد با خود عشق باد آورده را

من باختم به خودم و سادگی های خودم
باختم به تصویر غلط آدم های فرشته نما
باختم به احساس پاک خودم
باختم به دنیا… الان که حماقت هایم را میشمارم آرام آرام این جمله در ذهنم طنین انداز میشود
«سنگ باااش تا سنگ سااار نشوی»

وقتی زندگیت شده یه زندون
وقتی دلگیری از این و اون
وقتی روزگار ناروزگاره
وقتی روبه روت تنها دیواره
وقتی تنهاییت قد یه دنیاس
وقتی خوشبختی برات یک رویاس
وقتی بودنت درد و تکراره
از در و دیوار برات میباره

سلام قرقری جووونم این پستو مخصوص تو فرستادم تا تولدتو تبریک بگم ایشالا که به تمام آرزوهات برسی و تو مراحل زندگیت همیشه موفق و سربلند باشی
تو یکی از بهترین دوستای خنگولیه من هستی خیلی خیلی دوست دارم اینو همیشه بدون و همیشه در خاطرم هستی

«به امید روزی که قفل درهای همه ی آرزوهایت باز شود»😘

کبی

نـہ..همیشہ جنگیدن خوب نیـست
من همیشه جنگیده ام تا چیزے را عوض کنم اما این روزها فہمیده ام کہ براے بعضے آدمهاے کوتہ نظر و قدر نشناس نباید جنگید

فهمیده ام براے اثبات دوست داشتن نباید جنگید
براے بدست آوردن دل آدمها نباید جنگید این روزها نسخہ ..فاصله گرفتن.. را میپیچم
براے هر کسے کہ رنجم میدهد
از آدمهایے کہ زیاد دروغ میگویند فاصلہ میگیرم
از آدمهایے کہ دغدغهہ میسازن فاصلہ میگیرم
از آدمهایے کہ حرفم را نگہ نمیدارن فاصلہ میگیرم

با حقارت برخے آدمها و دل هایشان نباید جنگید باید نادیده شان گرف و گذشت و بخشیدشان

نہ براے اینکہ مستحق بخشش اند براے اینکہ من مستحق آرامشم

شست باران همه ی کوچه و خیابان ها را
پس چرا مانده غمت بر دل بارانی من؟