صداي پول 🙂
يك روز مردي فقيري از بازار عبور ميكرد كه چشمش به دكان خوراك پزي افتاد از بخاري كه از سر ديگ بلند ميشد خوشش آمد تكه ناني كه داشت بر سر آن ميگرفت و ميخورد
هنگام رفتن صاحب دكان گفت تو از بخار ديگ من استفاده كردي وبايد پولش را بدهي مردم جمع شدن مرد بيچاره كه از همه جا درمانده بود
بهلول را ديد كه از آنجا ميگذشت از بهلول تقاضاي قضاوت كرد ،بهلول به آشپز گفت آيا اين مرد از غذاي تو خورده است؟
آشپز گفت نه ولي از بوي آن استفاده كرده است. بهلول چند سكه نقره از جيبش در آورد و به آشپز نشان داد وبه زمين ريخت وگفت؟
اي آشپز صداي پول را تحويل بگير. آشپز با كمال تحير گفت: اين چه قسم پول دادن است؟
بهلول گفت مطابق عدالت است: «كسي كه بوي غذا را بفروشد در عوض بايد صداي پول دريافت كند»

نزديكترين راه 🙂
شخصي به گفت بهلول: مي خواهم از كوهي بلند بالا روم مي تواني نزديكترين را ه را به من نشان دهي؟
بهلول جواب داد: نزديكترين و آسانترين راه: نرفتن بالاي كوه است

حاضر جوابي 🙂
شخصي كه مي خواست بهلول را مسخره كند به او گفت: ديروز از دور تو را ديدم كه نشسته اي فكر كردم الاغي است كه در كوچه نشسته.
بهلول فورا جواب داد: منهم كه از دور تو را ديدم فكر كردم آدمي به طرف من مي آيد.

🙂 روزي بهلول وارد قصر هارون شد و چون مسند خلافت را خالي و بلامانع ديد جلو رفته و بدون ترس و واهمه بر تخت خليفه نشست. غلامان دربار چون آن حال بديدند،
به ضرب چوب و تازيانه بهلول را از تخت پايين كشيدند.
هنگامي كه خليفه وارد شد بهلول را ديد كه گريه مي كند.
از نگهبانان سبب گريه ي او را پرسيد گفتند: چون در مكان مخصوص شما نشسته بود او را از آنجا دور كرديم. هارون ايشان را ملامت كرد و بهلول را دلداري داده نوازش نمود.
بهلول گفت: من براي خود گريه نمي كنم بلكه به حال تو مي گريم، زيرا كه من چند لحظه در مسند تو نشستم اينقدر صدمه ديدم و اذيت و آزار كشيدم،
در اين انديشه ام كه تو كه يك عمر بر اين مسند نشسته اي چه مقدار آزار خواهي كشيدو صدمه خواهي ديد، و تو به عاقبت كار خود نمي انديشي و در فكر كارهاي خودت نيستي

عالم دروغين 🙂
روزي بهلول را بر درس يكي از به ظاهر عالمان گذر افتاد. او شنيد كه واعظ در درس خود مي گفت:
من بر سه چيز ايراد دارم كه خلاف عقل است. (بیشتر…)

احتياج 🙂
هارون الرشيد به بهلول گفت: مي خواهي كه وجه معاش تو را متكفل شوم و مايحتاج تو را از خزانه مقرر سازم تا از فكر آن آسوده شوي؟
بهلول گفت: اگر سه عيب در اين كار نبود، راضي مي شدم
اول آنكه تو نمي داني به چه محتاجم، تا آن را از براي من مهيا سازي
دوم اينكه نمي داني چه وقت احتياج دارم تا در آن وقت، وجه را بپردازي
سوم آنكه نمي داني چقدر احتياج دارم تا همان مقدار بدهي
ولي خداوند تبارك و تعالي كه متكفل است اين هر سه را مي داند آنچه را محتاجم ،وقتي كه لازم است و به قدري كه احتياج دارم مي رساند ولي با اين تفاوت كه تو در مقابل پرداخت اين وجه، با كوچكترين خطايي ممكن است مرا مورد خشم و غضب خود قرار دهي.