♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

من موهام بلنده اما رنگ کرده نیست

جایی که پسر غریبه هست ناز نمیکنم و عشوه نمیام
چون نیازی به دیده شدن ندارم

تیپم شیک و سادس

دنبال پول و ماشین مدل بالای پسرا نیستم
چون بابام برام کم نذاشته عقده ای نیستم

یکی از افتخاراتم اینه که همیشه هرچی خواستم مامانم برام خریده نه پسرای مردم

نمی‌گم خیلیا ما رو میخوان نه چون جنس ارزون خیلی مشتری داره

من هرکسی نیستم که هرکسی بیاد سمتم

قبل از اینکه خونه رو ترک کنم باید بگم کجا و با کی میرم
شبم باید قبل از ساعت خاصی خونه باشم

همینم که هستم و عوضم نمیشم

واسه من دختر بودن یعنی همین:)

o*o*o*o*o*o*o*o

صدیقه با درموندگی گفت

هیچی به خدا! از حموم برمی گشتم. رفتم دم مغازه خروس فروشی ببینم واسه مرغ عشقها ارزن داره که نصرت کفتر باز جلومو گرفت و گفت که به اعظم ارزن میده تا واسم بیاره

ابی با خشم غرید

 غلط کرده کفتر باز چلغوز ! ببینم یکی تو این محله نبود که با تو بیاد حموم که تو اینجوری زیر بازارچه جولون ندی؟

صدیقه یه پشت چشمی نازک کرد و گفت

واا !!!! خان داداش کی وسط هفته ای حموم میره که با من بیاد

ابی چرخی به گردنش داد و دور و برشو نگاهی انداخت و گفت

 آرومتر دختر! یواشتر! تو هر روز میگذره حیا میات یُخ تر میشه! حالا اگه کل بازارچه نفهمن که تو غسل واجب بودی نمیشه؟

اخم غلیظی بین ابروهاش انداخت و با صدای بَمِش گفت

 زود برو خونه. دیگه نبینم که زیر بازارچه وایسادی و با این اجنبی ها هر هر کر کر راه انداختی که دیگه هیچی نمی فهمم و اونوقت تیکه بزرگه ت گوشته

صدیقه لبخند مکش مرگ مایی زد و با لحن کشیده ای تو چشمای ابی سیریش زل زد و گفت

چشــــم خان داداش

ابی بادی تو غبغب انداخت

  د برو دیگه! وایساده منو نیگا نیگا میکونه

صدیقه که رفت ابی سیریش دستمالشو دور دستش پیچوند و گفت

 چه آبی رفته زیر جلدش پدر سوخته! چیشاشو واسه من گرد می کونه

و بعد به سمت مکانیکی اوس رجب رفت که هر روز صبح علی الطلوع تا شش بعد از ظهر اونجا کار می کرد و از زور بازوهاش خرجی مادر پیر و خواهرشو در می آورد و تا جایی که وسعش می رسید به فقیر، فقرای زیر بازارچه هم چیزی می رسوند

اونروز، روز پر کاری بود. چند تا ماشینو با هم واسه تعمیر آورده بودن. حسابی خسته شده بود. بایست زودتر خودشو به خونه می رسوند تا شام میخورد و بعد یه استراحت به کافه می رفت

پاشو که از در مکانیکی بیرون گذاشت، سرشو به آسمون برد

اوستا کریم نوکرتیم! امروزم که گذشت! هر روزمونو مثه امروز به خیر بگذرون

به خونه شون که رسید، هوا حسابی تاریک شده بود. نگاهی به در چوبی و کلون در انداخت. دست انداخت وچند ضربه زد صدای ننه پیرش بلند شد

کیه؟

 واکو ننه! ابیت اومده

مادر پیرش در رو باز کرد. نگاهی به هیکل ریزه میزه، چارقد ململ سفید، پیرهن کمر کش دار گل گلی، شلوار پاچه گشاد مشکی و عینک ته استکانی مادرش که با کش شلوارآبی پشت گوشش انداخته شده بود انداخت. خم شد و مادرش رو بلند کرد و گفت

 قربون ننه ابی بشم من

مادرش که خنده فلفل نمکی به راه انداخته بود پشت سرهم میگفت

بذارم پایین ننه! کمرت خدا نکرده درد میگیره

 فدای جفت چیشات ننه! این تنو میخوام چیکار که نتونه ننه شو بغل کونه

مادرشو پایین آورد و با اولین قدم که پا تو حیاط گذاشت صداشو انداخت به سرش

کوجایی صدیقه؟ آبجی؟ صدیق با توام؟ کجایی ورپریده ی خنجری؟

مادرش با صدای لرزونی گفت

از موقع صلات ظهر که برگشته خونه زیر پتو چپیده و میگه سردمه! فکر کنم سرما خورده. جوشونده بهش دادم ولی توفیری نکرد

ابی سری تکون داد و زیر لب گفت

 انقذه که خودشو زیر بازارچه باد میداد ناکس

ناگهان چیزی به ذهنش رسید و خنده ای کرد و با خودش ادامه داد

 مگه آبجی ابی نباشی که فیلم در نیاری؟

کفشاشو از پاش در آورد و خودشو تو اتاق انداخت و رو به صدیقه که زیر پتو خوابیده و پتو رو به سرش کشیده بود گفت

پاشو ورپریده! پاشو ادا در نیار! کاریت ندارم

و زیر لب ادامه داد

یعنی ایندفعه کاریت ندارم

هیچ صدایی ازصدیقه در نیومد

ابی سیریش دست برد و پتو رو از روی صدیقه کشید

 دِ پاشو دختر، ننه دست تنهاست! پاشو برو دست به کومکش

صدیقه با صد ادا یه چشمشو باز کرد و نگاهی به روبروش انداخت، چشم دیگه شو هم به زحمت باز کرد و دستاشو کشید یعنی از خواب بیدار شدم. تو جاش نشست و رو به ابی سیریش گفت

واااه! داداش این چه طرز بیدار کردنه! زهره ام ترکید

ابی هنوز از کار دم ظهر صدیقه شاکی بود ولی چون مرامش دست بلند کردن روی زن نبود، به روی خودش نیاورد. هرچند با خودش قسم خورده بود که اگه یه بار دیگه صدیقه رو تو اون وضع ببینه چشماشو ببنده و کمربندو به بدنش راسته چپه آشنا کنه! استغفراللهی زیر لب گفت و خشمشو خورد

پاشو دختر! پاشو مزه نریز. برو به ننه کمک کن

قامت صدیقه که از جلوی چشماش گذشت با خودش گفت

 اگه زبون دراز خنجریت نبود، کی ها بود که عروس شده بودی! و الانه هم بچه ت تو بغلت بود. اگه نتونم شوورت بدم اون دنیا نمیتونم تو چیشای آقام نیگا کونم

با صدای بهم خوردن ظرفها توی سینی ای که تو دستهای صدیقه بود سرشو بلند کرد

خدا وکیلی صدیقه دختر قشنگی بود ولی امون از زبون دراز و دهن بی چاک و بستش که همه بهش میگفتن خنجری

ننه ش در حالیکه دستو به زانوش زده بود با ماهی تابه رویی وارد اتاق شد. طبق معمول شبها شام کوکو داشتن. حالا فرق نمیکرد چه نوعی باشه

بعضی اوقات هم به قول صدیقه ناپرهیزی میکردن و کته قرمزی یا همون کته گوجه فرنگی و سیب زمینی می پختن

از جاش بلند شد و به حیاط رفت تا کنار حوض دست و رویی بشوره.شامو در آرامش و سکوت خوردن. بعد شام رو به ننه ش کرد و گفت

  ننه دارم میرم پیش بچه ها . دیر میام. یه وقت هول ورت نداره که چِم شده

مادرش، رو به ابی با لحن آرزومندی گفت

کی بشه که کت و شلوار دامادی به تنت ببینم، ننه! و به جای اینکه شبا با رفقات راه بیفتی تو کافه هادست زنتو بگیری و بیای اینجا

ابی رو ترش کرد

 باز ننه ما رو یاد قرض و قوله هامون ننداز! با کدوم پول و پشتوونه به ما زن بدن؟ بیشین ننه تو رو خدا! یه امشبو بذار حالمون خوش باشه

یا علی گویان از خونه خارج شد. وقتی زیر طاق ورودی بازارچه رسید، میتی هوش و جوات رادار منتظرش بودن. با اونها به سمت کافه آبشار نقره ای راه افتاد. وارد کافه که شد چشمش به میز روبروی سن افتاد که طبق معمول کاظم قرو قاطی و نوچه های خزش در حال عیش و نوش بودن و خنده های مستانه شون کافه رو پر کرده بود. پری بلنده و اقدس چهار چشم هم مشغول خوش خدمتی به کاظم و بقیه بودن

ابی سیریش یقه پیراهن سفیدشو درست کرد و کلاهشو رو سرش جابجا کرد و با رفقاش لوطی وار پا به کافه گذاشت. چشم چرخوند و یک میز خالی کنار میز کاظم قرو قاطی پیدا کرد. در همین موقع بهجت تیغی از اون سر سالن خودشو به ابی رسوند و با ناز و غمزه ای که فقط مخصوص زنهای اونجا بود رو به ابی کرد

به به! سلام آق ابی!چشممون روشن! چه عجب یادی از ما ضعفا کردی؟

ابی لبخند گله گشادی زد و گفت

  احوالات بهجت تیغی چطوره؟

بهجت گوشه چشمی نازک کرد و با کف دست آروم به پشت ابی زد

چند بار بهت بگم بگو بهین، بلا

ابی دید که بهجت به دلیل زیاده روی تو مصرف نوشیدنی حال خوبی نداره با چشمکی که به جواتی زد به اون فهموند که بهجتو یه جور ازش دور کنه

در همین موقع بقیه داداشهای ابی سیریش هم اومدن و همگی دور میز نشستن و کم کم سر و کله ی ساقی ها و دوست و رفقای مونث نوچه های ابی هم پیدا شد

تنها کسی که از این قانون مستثنی بود، ابی سیریش بود که به قول خودش "نیگای ناپاک به ضعیفه ها نداشت حالا هرکی میخواست باشه"

همین خوی و خصلت ابی و اندام متناسب و چهره ی مردونه‌ش بود که همه زنهای کافه آرزو میکردن یه روز کنار ابی بشینن و ساقی اش بشن.ولی ابی ساقی سر خود بود. خودش میریخت و خودشم میخورد

هنوز استکان دومو بالا نبرده بود که صدای تقی شارلاتان که از نوچه های کاظم قرو قاطی بود، بلند شد

میبینی آق کاظم؟ بعضی ها بدجور روشونو با آب مرده شور خونه شستن! قاب بازی رو با دوز و کلک میبرن و به روی خودشون هم نمیارن! تازه شم پا میشن میان تو جمع و سینه هم سپر میکونن

جلال خاک انداز طاقت نیاورد وایسته تا بقیه دوستهاش جواب بدن. از جا بلند شد و سرشو به سمت میز کاظم کشید و رو به تقی شارلاتان گفت

هه ته ته زرشک

همین چند کلمه کافی بود که جرقه شروع یه دعوا بشه! استکان و شیشه بود که میشکست و صندلی بود که به سرو صورت هم میکوبیدن و میز بود که کف کافه ولو میشد! کلاه بود که زیر پا لگد مال میشد و دستمال یزدی بود که دور دهن همدیگه میپیچوندن! واسه صاحب کافه که بد نمیشد. هم پول بلیط ورودی رو گرفته بود و هم پول شکست و ریختهارو چهارلا پهنا با صاحبای دعوا حساب میکرد. اصلا این قانون کافه بود که هفته ای یکی دو بار شاهد این دعواها باشن
وقتی دعوا به جایی میرسید که دیگه واسه صاحب کافه سود نداشت زنگ میزد به پلیس! ابی سیریش موهای کاظم قرو قاطی رو گرفته بود و مشت به دهنش میزد خون از بینی کاظم راه افتاده بود. و عربده هاش در عربده های ابی قاطی شده بود. ابی در حالیکه با زانو به شکم کاظم میزد، با صدای بلندی که تماشاچی‌های جنگ تن به تن لوطی ها و نالوطی ها بشنون گفت

  به دهنت مشت میزنم که بفهمی ابی هرچی باشه اهل دو کار نیست! نیگا به ناموس مردم و کلک بازی

در حالیکه یقه کاظمو گرفته بود و جسم بیحالشو نگه میداشت رو کرد به جمع و با داد گفت

  آهای ایها الناس! امشبو یادتون باشه که ابی دهن یکی رو که بی موقع باز شده و دری وری گفته داره میدوزه

بعد از مدتی که شاید نیم ساعت شد با صدای داد یکی از نوچه های ابی که میگفت صاحب کافه به پلیس زنگ زده گروه لوطی ابی سیریش و نالوطی کاظم قرو قاطی از کافه زدن بیرون. همه شل و پل بودن! بینیها ضرب دیده! دهنها پرخون! لب و لوچه ها ورم کرده و خونی مالی! زیر چشم‌ها جای مشت مونده! یقه لباسها جر خورده و تکمه های پیراهنها کنده شده و زیر بغل کتها دوخت در رفته! هرکی به فکر خودش بود. بعضی از نوچه های کاظم هم به خاطر زیاده روی کنار جدول بالا می آوردن.ابی سیریش دستشو به عالمت همه بریم باز و بسته کرد. تنها کسی که این وسط کمترین ضربه رو خورده بود، داش ابی بود! گل سرسبد مردهای بازارچه!چند روز از دعوای ابی سیریش با کاظم و رفقاش می گذشت. جسته گریخته کاظم و دوستاش پشت سر ابی و داداشهاش خط و نشون می کشیدن ولی ابی به هیچکدوم از نوچه هاش اجازه نداد که عکس العملی نشون بدن

یه روز تنگ غروب که ابی دست و صورت و لباساش پر شده بود از روغن واسکازین ماشین یکی از مشتریها، اوس رجب اونو از پنجره اتاقش صدا زد

ابی! ابی!

ابی که کاپوت ماشینو بالا زده بود و در حال تعمیر ماشین بود، از همونجا صداشو انداخت به سرش

  بله اوس رجب

بیا تو اتاق من. یکی اومده و میخواد ببینتت

ابی ابرویی بالا انداخت و دهنی کج کرد و با خودش گفت

  یعنی کی میتونه باشه؟ ما که کسی رو نداریم که دلش واسمون تنگ بشه! داداشا هم که الان همه سر کارو بار خودشونن

همینطور که در حال پاک کردن دستاش از روغنها با دستمال بود رو به اکبر فنچ که اونهم تو مکانیکی کار میکرد، گردوند و با صدای بلند گفت

  اکبر کوجایی؟

اکبر که در حالت بستن جعبه آچارها بود از ته گاراژ داد زد

اینجام داش ابی

  بقیه ش با تو

چشم داش ابی

ابی خودشو به اتاق اوس رجب رسوند

  ...بله اوسا امری ......

هنوز حرفشو تموم نکرده بود که چشمش افتاد به یک جوون همسن و سال خودش یا شاید هم یکی دو سالی بزرگتر در یک کت و شلوار سورمه ای. یک کلاه هم که مخصوص راننده های افراد طبقه مرفه جامعه بود، در دست داشت. رو به مرد کرد

  سام علکوم داداش

اوسا رو به ابی گفت

ایشون آقای حشمت صادقی راننده شخصی جناب آقای فیروز عمید یکی از وکلای معروف و مشهور تهرونن، که واسه دیدنت اومدن

ابی رو به مرد صداشو بَم کرد و ساعد دستشو جلو آورد

  ببخشید داداش دستمون بدجور ناشوره

مرد به نشانه احترام و رعایت ادب، ساعد دست ابی رو گرفت

 خواهش می کنم

ابی یه ابروشو به عادت همیشگیش بالا انداخت و رو به اوس رجب گفت

  اونوقت این حشمت خان با حاجیت چیکار داره؟

حشمت صادقی بدون معطلی گفت

  آقای عمید میخوان شما رو ببینن

ابی با بالا بردن بیشتر ابروهاش تعجب زیادشو نشون داد

  آقای عمید؟ همین وکیله که اوس رجب گفت؟ اونوقت چرا؟

حشمت صادقی لبخند پت و پهنی به ابی انداخت و شونه هاشو به علامت نمیدونم بالا برد. ابی قیافه حق به جانبی گرفت

  اونوقت ما از کوجا باید به حرف شوما اعتماد کنیم که قرار نیست سرمونو زیر آب کونن؟ و شما از رفقای کاظم قرو قاطی نیستی و نیومدی حاجیتو اغفال کونی؟

مرد نگاهی به ابی انداخت و چشماشو ریز کرد و شمرده جواب داد

  من اون آقایی که شما میگید رو نمیشناسم ولی .....

دستشو به جیب بغل کتش برد و یه کارت ویزیت بیرون آورد

ابی نگاهی به کارت انداخت و کمی اونو انداز ورنداز کرد ابی نگاه پرسشگرانه ای به اوس رجب انداخت یعنی چکار کنم؟

حشمت صادقی گفت

چطور شما اسم جناب فیروز عمید هنوز به گوشتون نخورده؟

ابی با خرسندی جواب داد

 آخه داشی ما هنوز پامون به کلونتری و دادگاه وا نشوده

حشمت صادقی ابروهاشو تا جایی که امکان داشت بالا انداخت. بعید به نظر میرسید که ابی که ظاهرش داد میزد از لوطیها و یا به قول معروف از جاهلاست تا حالا به کلانتری نرفته باشه

حشمت ذهنشو از این مسئله پاک کرد و پوف کوتاهی کشید و گفت

 بالاخره با من میاید یا نه؟ آقای عمید تو دفترشون منتظر شما هستن

اوس رجب مجال جواب دادن به ابی نداد

ابی بابا جان برو! شاید خیریتی تو کار باشه

ابی در حالیکه به محاسن سفید اوس رجب که حق پدری رو تو این چند سال شاگردی واسش به جا آورده بود گفت

 هرچی شوما بگید اوس رجب

رو کرد به حشمتو گفت

داشی یه چند لحظه به ما اجازه بده این کثیفیها رو از خودمون پاک کونیم تا بیایم

بعد از یه ربع ابی با همون شکل و شمایل جاهلیش ظاهر شد و درحالیکه دستمال یزدی رو با دقت تمام به دور دستش میپیچید رو به حشمت گفت

بریم داداش

حشمت با ادب کامل گفت

من آماده ام. بریم

o*o*o*o*o*o*o*o

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

 گریه هات ازارم میدن
خنده هات زندگی به ادم میدن
تو اگه بخوای بازم میگم من زندگیمو واست میدم
هه میدونی بعضی وقتا بعضی حرفا تو دلت هست که وقتی طرفتو میبینی روت نمیشه تو روش بهش بگی
خیلی فک کردم ، به نظرم این بهترین راه بود
گوش کن...وقتی که ناراحتم تنهام وقتی شنگولم باهاتم
پایه ی همه بازیاتو همه جنگولکاتم
حتی وقتی میری خرید تو پورو
(porov)
من باید دم در وایستم
قهرو غر زدناتم تمومه حتی قبل دوازده
گریه هاتو خنده هات فقط واسه من بوده
تا که سرد میشه تنت میبینی لباس من روته
میخوام بشم همونی که هر موقع خواستی پهلوته
بقیه هرچی میخوان بگن به ما چه مربوطه دختره تو پُر با نمکو صمیمی
دو تایی تنها دو تا عاشق دو تا همراه خوش با همیم
خاطرات قدیمی اینه عشق حقیقی باز دوباره ولنتاین صبحش خرید شبش واین
بعدش فان انقده که کم بیاریم سرش تایم
حرف میزنیم سره شام میگی هستی تا تهش پام
از شلوغی منعش کن با تو مستو اخرش خواب
بعدش پاشیم سر حالو بخندیم سر کادو ببندیم
شرط که کدوم قشنگ تره جعبه هارو بگردیم
تهش کارتو یه زنجیر
بعدش باز تو بخندی تو شمع روشن میکنی و من عود و کمبود نداریمو ممنون ازت
قبل تو خونه پره غم بود اصلا
د نباید بشی تو دور ازم
بزار دستاتو تو دستم
بگیر انرژیه خوب از من
هنوزم ما دو تا پیش همیم
هنوزم همون روزای خوب هستن دختره تو پر با نمکو صمیمی
دو تایی تنها دو تا عاشق دو تا همراه خوش با همیم
خاطرات قدیمی اینه عشق حقیقی

❤🧡💛💚💙💜🖤

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بعد از یه سلام و احوال پرسی ساده که از طرف پدر جلوه چندان دوستانه و خوشایند نبود شروع کرد به گلایه کردن

خانم این پسر شماست

مادرم با شک و خشم و کمی ترس من رو نگاه کرد
معنی این نگاه رو تنها خودم میفهمیدم و بس این یعنی فاتحت خوندس

بله آقا چطور مگه؟

پدرش خونه نیست؟

رنگ از صورت مادرم پرید

ن نه رفته شهرستان

میدونستم که دروغ میگه بابا رفته بود سر کار یکی دو ساعت دیگه هم سر و کلش پیدا میشد

خانم محترم ما تو یه محل زندگی میکنیم این درسته که پسر شما با دوستاش هر روز خدا بیان در خونه من برای زن و بچم مزاحمت درست کنن

چشمام به اندازه یه پرتغال گرد شد

من چه مزاحمتی درست کرده بودم که خودم خبر نداشتم مادرم شرمنده لب گزید و گفت

روم سیاه این بچه نادونه شما به بزرگی خودتون ببخشید به خدا شرمنده ام خودم باهاش حرف میزنم دیگه مزاحمتی برای شما ایجاد نکنه

این پسر با دوستش روبه روی خونه من از دختر من حرف میزدن این خیلی واسه من سنگینه

بحث داشت بالا میگرفت ولی مادرم با مهربونی ذاتیش سر و ته قضیه رو هم آورد

ببین خواهرم من این دفه تو عالم همسایگی به خاطر شما کوتاه میام ولی قسم به خدا اگه دفه دیگه ای در کار باشه آروم نمیشینم

خیلی ممنون من واقعا شرمنده ام بازم ازتون معذرت میخوام، شما چرا خانم عذرخواهیو یه نفر دیگه باید بکنه که اونم ظاهرا زبونشو مار خورده با اجازه، خدا نگهدار

حیف دستم زیر سنگش بود حیف پدر جلوه بود و صد حیف که بی احترامی به بزرگتر رو یاد من نداده بودن وگرنه جوری جوابشو میدادم که دیگه جرات نکنه جلوی مادرم با من اینجوری حرف بزنه نفس عمیقی کشیدم مادرم چپ چپ و با حرص و غضب نگام کرد

بیا برو تو زلیل مرده سنگ رو یخم کردی آبروم رفت جلو مرده

ولم کن مامان سر جدت حوصله ندارم

آره بایدم حوصله نداشته باشی دیگه زدی به جاده ی بی آبرویی کارت به جایی رسیده که مزاحم زن و بچه مردم میشی

چادرشو در آورد و نشست رو پله های ایوون دستاشو چند بار کوبید رو زانوهاش

وای خدا دیدی چه جوری آبروم رفت دیدی چه بلایی به سرم اومد چند بار هم محکم کوبید رو سینش

ای خدا گفتم این پسره آدم شده عقل اومده تو کلش نگو زده تو خط بی آبرویی نگو بی سر و صدا بی حیایی میکنه

از صدای مراسم سینه زنی که مامان راه انداخته بود ارغوان و ننه بانو از در بیرونی اتاق ننه اومدن حیاط ننه بانو عینکشو روی چشمش گذاشت و گفت چی شده ننه؟

دیگه چی میخواست بشه ننه جان این پسره دریده شده چشمش رو دختر مردم هرز پریده خوب شد باباش نیست وگرنه وسط همین حیاط خونشو میریخت

ارغوان مثل سکته ای ها نگام کرد ننه هم در حالی که سعی داشت خندشو که من نمیدونستم دلیلش چیه کنترل کنه گفت

ولش کن ننه جون این بچه آدم نمیشه

دیگه زیاد از حد تحمل کرده بودم مگه گناهم چی بود من چه بی آبرویی کرده بودم فقط از یه نفر خوشم اومده بود مگه جرمه با عصبانیت داد زدم

ادامه دارد

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄
پنجره | قسمت سیزدهم ◄
پنجره | قسمت چهاردهم ◄
پنجره | قسمت پانزدهم ◄
پنجره | قسمت شانزدهم ◄
پنجره | قسمت هفدهم ◄
پنجره | قسمت هجدهم ◄
پنجره | قسمت نوزدهم ◄
پنجره | قسمت بیستم ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

وای انتظارشو داشتی؟

نه واقعا اصلا انتظارشو نداشتم

وای دیوونه برات خیلی خوشحالم...یادته بهت گفتم هیچ وقت کار اشتباهی نکن!؟زندگی پر از اتفاقای جدید و غیر منتظرست و تو هیچ وقت از یک ثانیه بعدت خبری نداری،شاید همین یک ثانیه،فقط یک ثانیه ی دیگه قراره تو زندگیت یه اتفاق فوق العاده بیفته که تو هیچ خبری ازش نداری

آره واقعا تازه فهمیدم چی میگی...من خودم هنوز تو شوک حرفشم

عزیزم...نوچ نوچ نوچ مچشو نگا کن!تا همین چن روز پیش میخواستی خودتو بخاطرش بکشی ولی حالا که فهمیدی اونم دوست داشته و به زبون نمیورده هر روز از خدا میخوای اونقدر بهت طول عمر بده که بتونی کنار عشقت زندگی کنی

آره واقعا خیلی خوشحالم که حتی یکروز زودتر کار اشتباهی نکردم.وگرنه الان خیلی پشیمون میشدم ولی میدونی چیه؟
بنظر من آدما باید تا قبل از اینکه دیر بشه به کسی که دوسش دارن اعتراف کنن که عاشقشونن چون فقط اینطوریه که هیچ وقت پشیمون نمیشن...باید تا فرصتشو دارن تمام سعی خودشونو در بدست اوردن دل عزیزشون بکنن چون حتی اگه اون شخص بعد از این همه تلاشای تو بهت بگه من بهت هیچ حسی ندارم و از زندگیم برو بیرون بازم تو پشیمون نیستی چون تمام سعیتو کردی و نشد،چون تا آخرش امیدتو از دست ندادی
فقط اینطوریه که هیچ وقت پشیمون نخواهی شد

..♥♥..................

یکسال تموم تنها کارم شده بود گریه و زاری و تحمل کردن غم سنگینی که تو دلم مونده بود
هر روز و هر شب کول باری از غم و غصه و دل شکسته شده رو با خودم حمل میکردم...اکثر شبا بالشتم اونقدر خیس میشد که باید بالشتمو برعکس میکردم تا بتونم سرمو رویه جای خشک بزارم و بخوابم

اونقدر تو آغوش دوستام هق زده بودم که گلو درد گرفته بودم
یروز همینطور که به یه گوشه خیره شده بودم و اشک میریختم به خدا گفتم
خدایا بسه دیگه...بخدا دیگه تحملشو ندارم

آخه میدونین دردایی که داشتم تحمل میکردم فقط یکی دو تا نبود

ادامه دادم
خدایا منو بکش و راحتم کن...دیگه امیدمو از دست دادم...دیگه نمیتونم...کارم شده درجا زدن،منو زودتر از شر این زندگی نکبت بار خلاص کن...تو که کمکم نمیکنی...هرچقدر که به درگاهت آه و ناله کردم و دستمو به طرفت دراز کردم تو کاری برام نکردی

اون روز گذشت...فردای اون روز نامه به دست رفتم پیش کسی که بخاطرش جونمم میدادم...که بخاطرش کلی سختی کشیده بودم

تمام شهامتمو جمع کردمو رفتم پیشش و نامه ای که توش پر بود از حرفهای دل رو دادم دستش و بهش گفتم بعدا بخونش

چن ساعت نگذشته بود که گوشیم زنگ خوردم
استرس سرتاسر وجودمو گرفته بود.با خودم میگفتم حتما میخواد سرم داد و بیداد کنه و بگه این چرت و پرتا چیه واسه من نوشتی
فکر کردم میخواست بگه حالمو داری بهم میزنی دیگه فقط هرچه زودتر برو گمشو از زندگیم

نفسم به شماره افتاده بود...دست و پام یخ زده بودن و اونقدر میلرزیدن نمیتونستم راه برم...صدام اونقدر گرفته بود که توان حرف زدن نداشتم

زنگ گوشیم قطع که شد استرسم کمی کمتر شد...اما بعد از چند ثانیه حالم بدتر از قبل شد و بیشتر استرس گرفتم...کمی صبر کردم ولی دیگه گوشیم زنگ نخوردم،میخواستم بدونم چی میخواد بگه...پس خودم شمارشو گرفتم

بعد از چن تا بوق برداشت...خودمو برای هر حرفش آماده کرده بودم...اما با هر حرفی که میزد منو بیشتر شوکه میکرد...حرفاش اونقدر غیر منتظره بود که تا چن روز بعد از اون تماس هنوز تو شوک بودم
در عین ناباوری بهم گفته بود منم دوست دارم و نمیدونستم چطور بهت بگم...بهم گفت تو برام با همه فرق داری...گفت و گفت و من از خوشحالی گریم گرفته بود

اینه که میگم همیشه تو زندگیتون منتظر یه اتفاق غیر منتظره باشین و هیچ وقت هیچ وقت امیدتونو از دست ندین
چون اون بالا یکی هست که هیچ وقت هیچ وقت ولت نمیکنه،همیشه حواسش بهت هست مگه اینکه تو از اون دست کشیده باشی که میدوارم هیچ وقت همچین افرادی وجود نداشت باشن

یا امام رضا از تو هم بخاطر همه چیز ممنونم

این بود داستانی که بین من و دیبا گذشت
امیدوارم اونقدر برامون اتفاقای غیر منتظره ی دیگه ای هم بیفته که بتونم براتون بنویسم
از همتون ممنونم بخاطر تمام دعاهاتون
خیلی دوستون دارم
لطفا بازم دعامون کنین که همیشه با هم دیگه دوست بمونیم

:)))))

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



این عکسم خودم گرفتم:)

^^^^^*^^^^^

چند وقت پیش رفتم کلاس نویسندگی ثبت نام کردم که یاد بگیرم بنویسمت
از چند جلسه ی اول هیچی نفهمیدم تا رسیدیم به مبحثِ
“شخصیت پردازی”

نوشتن شناسنامه شخصیت رو خوب یاد گرفته بودم
خودکار رو میگرفتم تو دستم، مینوشتم چشمات رنگ دریان و موهات تو نور فرقی با خود آفتاب ندارن
مینوشتم وقتی عصبانی میشی رگ گردنت ورم میکنه و وقتی میخندی میشه تو منحنیِ کنار لبت غرق شد
اینارو مینوشتم و قهرمان و ضد قهرمان و بدمن هم حالیم نبود

واسه من ایده تو بودی، قهرمان تو بودی، بدمن تو بودی، زندگی تو بودی...دیدم این استادِ هی بهم گیر میده میگه درست بنویس، بیخیال نویسندگی شدم رفتم کلاس طراحی ثبت نام کردم

جلسه اول عکستو گذاشتم رو به روم

لباتو کشیدم گفتم: بگو دوستم داری، بگو بگو بگو
مثل اون موقع هایی که باهام لج میکردی و به حرفم گوش نمیدادی هرکاری کردم نگفتی
منم هرچی بوم نقاشی و قلمو تو کلاس بود زدم شکوندم و دیگه نرفتم اونجا

رفتم کلاس خیاطی ثبت نام کردم. یه پیرهن چهارخونه دوختم. پهنش کردم کف زمین

یکم از عطرت که جا گذاشته بودی رو زدم بهش، بعد خوابیدم روش آستیناشو پیچیدم دورِ گردنم

هی مربیه گفت درس امروزمون " آستین لبه پاکتیه " باید آستیناشو پاکتی کنی
بهش اهمیت ندادم. خل بود
هرچی بهش میگفتم تو آستین لبه پاکتی دوست نداری گوش نمیداد
از کلاس بیرونم کرد منم رفتم اسممو نوشتم کلاس موسیقی

روز اول هرچی دستمو کشیدم رو سیم های گیتار صدایِ خنده هاتو نداد

به استاد بداخلاقه گفتم یه صدای ضبط شده ازت دارم توش میخندی، اگه بدم گوش کنه میتونه بهم بگه با چه نتی میشه صدای خنده هاتو خوب از آب درآورد؟
سرم داد زد گفت به جایِ این مسخره بازی ها تمرینتو انجام بده
حالیش نبود من "دو ر می فا" دوست ندارم صدای خنده هات رو دوست دارم
منم سیم گیتارشو پاره کردم از آموزشگاهش زدم بیرون. رفتم مطب خانم دکتر مهربونه

بهش گفتم ببین خانم دکتر، قربون شکل ماهت بشم نه این کلاس هایی که معرفی کردی به کارم اومد
نه این قرص جدیدایی که دادی آرومم کرد

میتونی آدرسِ خونه جدیدشو واسم گیر بیاری؟
به خدا کاریش ندارم، فقط میخوام بیاد به این استاد موسیقی بداخلاقه بفهمونه که حق نداره اونجوری سر من داد بزنه
بعد اون بره خونه شون پیش دلبر جدیدش منم میرم خونمون همه قرص آبی هامو یه جا میخورم، آروم میخوابم

^^^^^*^^^^^

عطیه احمدی

*0*0*0*0*0*0*0*
تغییر کرده اون چیزایی که زندگی تغییرشون داد
اون چیزایی که واسه منو تو عادیه اما واسه دیگران نه
چه سخته به فک کردن به حرفای بی بند و بار مردم
به زخم زبوناشون که بی هوا مثله تیر پرتاب میشن
اون تیرای زهراگینشون بهت میخوره چقدر درد داره
اون اه هایی که میکشیو کی تحمل میکنه جز خودت؟
واست سخته و زندگی میکنی به یه جایی میرسی
دوروبرتو مه گرفته که نمیبینی حتی خودت و زندگیتو
ادمایی که زخم زبون میزدنو حتی ادمای مهربون زندگیتو
وقتی سرتو بالا بگیری یه اسمون سیاهه یه قلب که دیگه
قلب نیست یخ بسته گرمای دلپذیر مهربونی نزار بگذره
اون قلب گرم و دستای وصل شده ی ادما به هم نزار اشکات هر
شب بشوره صورتتو که سیاه بشه زندگیت که ترک برداره قلب
قلبای مهربون ادما تو زندگیت به ظالم ترین ادما فرصت بده فرصتی که با فرصت اول فرق داره
یک فرصت دوم
فقط ماله تو و دیگرانه
گذرعمر و از دست خواهی داد
اما از دقیقه های فرصت دوم استفاده کن
ادمای زندگیت و نگه دار اما نه به هر قیمتی
اگه میبینی تموم شده برشون نگردون
نفس بکش

*0*0*0*0*0*0*0*

خیلی چیزارو این زندگی تغییر داد
اون چیزایی که واسه منو تو عادیه اما واسه دیگران نه
خیلی سخته که بخوای حرفهای بی بند و بار مردمو بشنوی و تحمل کنی و سخت تر از اون اینه که تا مدتها یا شایدم تا همیشه اون حرفا میان تو مغذتو دیگه از ذهنت بیرون نمیرن
چه زخم زبونایی که نشنیدی!زخم زبونایی که مثل تیر به طرفت پرتاب میشن...تیرهای زهراگینی که با برخوردشون بهت کلی دردو با خودشون به همراه میارن
میدونی چیه؟!هیشکی حوصله ی شنیدن آه هاتو نداره!...آخه آه هایی که از ته دل میکشی رو کی تحمل میکنه جز خودت؟
اونقدر تو زندگیت قلبتو شکوندن که دیگه قلبت قلب نمیشه!دیگه حواست به خودتم نیست...چه برسه به اینکه بخواد حواست به آدمهای خوبی که اطرافت هستن باشه...چه برسه حواست به دلایی باشه که صادقانه دوست دارن
همه ی اطرافت پر شده از سیاهی،از تاریکی از پوچی...قلبت از سردی آدمایی که دوسشون داشتی و کلمه ای به زبون نیوردی یخ زده...اما دیگه حواست به آدمایی که میتونی سردیو قلبتو با گرمای مهر و لطفشون آب کنی نیست...اصلا حواست نیست همچین آدمایی هم وجود دارن
از من میشنوی به آدمایی که شاید تو زندگیشون خطایی مرتکب شدن،از روی جاهلیت و یا از روی بچگی،یه فرصت دوباره بده
این فرصت دوم فرق میکنه با فرصت اول...این فرصت فقط ماله خودته و دیگری...بزار خودشونو بهت ثابت کنن،بهشون فرصت بده شاید لیاقتشو داشته باشن
آدمایی که رفتنین رو نخواه به زور تو زندگیت نگهشون داری...اگه دوسشون داری برای موندنشون تلاش کن ولی نه به هر قیمتی
از زندگیت تا میتونی لذت ببر
مگه چند روز فرصت داری برای زندگیت؟؟؟

ویرایش داده شده ی متن اول توسط

Sepideh.MJ

متن اولیه رو دوستم نوشته بود بعد من اومدم تغییرش دادم شد این متن دومیه
امیدوارم خوشتون بیاد😊🖤

..*~~~~~~~*..

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

سلاااااااام به همه
👋👋👋👋
سلام به همه دوستام 😊
آبجیام 😘
داداشام 😍
چطورین؟؟؟حالتون خوبه؟؟؟؟
روزای اول سال 98😆
😜😜
این پست رو واسه تشکر از همه شما گذاشتم
که تنهایی و ناراحتی منو با مهربونی و رفتار صمیمی
و گرمتون پر کردید😍😍
و نزاشتید ناراحت بمونم و همیشه کنارم بودید❤

(منم بودما ، پرو نشید)

😂😂😂😂
تازه رفتیم تو سال
😇98
97 گذشت
😶😶😶 چه زود گذشت نه؟؟؟؟؟😶😶😶
واسه من که خیلی زود بود😕

خاطرات 97 رو مرور کنید 😇
خوشحالی و ناراحتیاتون کارهای اشتباهی که ناخواسته انجام
دادید😶😇
و خبر های خوب و بدی که شنیدید 😟
اتفاقایی که افتاد😧
با کسایی که آشنا شدید😇
و

😄😭خیلی ها خوب و خیلی ها بد بودن 😄😭

امیدوارم امسال سال خیلی خوبی براتون باشع😅😇
و پر از شادی و خوشحالی
😊😊😍😍
شاید حرفم تکراری باشه😶
ولی واقعا این ارزو رو براتون دارم😊

خواسم تو این پست اسم ببرم
آبجیا،داداشا و دوستامو

حتی برا کاکو ستی
😂(بابام)😂
هم اسما رو نوشتم و فرستادم
گف همه هستن ولی ترسیدم
از قلم بیوفتن واسه همین ننوشتم
😳😳😳😳

(ببشید دیگع)
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

اگه ناراحتتون کردم حلال کنید خبیه؟؟؟؟؟👐🙏

خلاصش کنم
خیلی همتون رو دوس دارم،عید همگیتون مبارک
🎉🎉🎊🎊🎊🎊🎈🎈🎈🎈
پیش خانواده خوش باشید
سر سفره هفت سین مارو هم دعا کنید
به جایی بر نمیخوره
😆😆😆😆😍😍😘😘

سال نو مبارک خنگولیا
😍🎊🎉🎊🎉🎊🎉🎊🎉🎊🎈🎈🎈


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


😂پری چل😂

_PﾑЯɨsﾑ_

^^^^^*^^^^^

نمیدونم چرا گاهی اوقات الکی الکی دلم میگیره
همینجوری کشکی یه دفعه میبینم از اوج خنده رسیدم به فکرای الکی و بیهوده

اصن نمیدونم چرا،چطور اصن به چه دلیلی اینجوری شدم؟
همش باخودم فکر میکنم خب الان من از زندگی چی میخوام؟ هیچوقتم به جواب نمیرسم
فکر کنم جواب این الکی خندیدنامو اینکه به قول خیلیا به ترک دیوارم میخندم همین باشه
چون من رسیدم به سن هفده سالگی و هنووووز نمیدونم از زندگی چی میخوام،اصن هدفم چیه؟

این سوالیه که هرسال تولدم از خودم میپرسم و هیچ وقت یه جواب ثابت پیدا نمیکنم

توبچگی که خواستم عروسکی بود که دختر خالم شبیهش داشته ومنم میخواستم،بزرگترکه شدم میخواستم خواننده شم،سال بعدش از فلان نفر خوشم اومده بود توعالم بچگی اونو از خدا طلب میکردم:/

ولی حالا...خالیه خالیم اصن موندم من چجوری تا اینجارو اومدم،نه امیدی نه انگیزه ای هیچییی،خداشاهده یه ظرف خالی پرتر از منه چون اون حداقل انگیزش همون هوای داخلشه من چی پس؟؟

بعضی وقتا میشینم جلو آینه ساعتها به خودم زل میزنم بلکه بتونم یه چیزی پیداکنم ولی همیشه خودم از خودم خسته میشم،گاهی اوقات فکرمیکنم که چقد بی مصرفم واقعا

تنهاکاری که توش ماهرم خندیدنه ، ولی خنده کی نون و آب شده واسه آدم که واسه من بشه

اینم دروغه که میگن بخند تا دنیابه روت بخنده
والاما پدرمون دراومد ازبس خندیدیمو این دنیا نیش خندم نزد چه برسه به خنده
تازه یه زهرمارم همیشه میزنه تنگش

خلاصه سرتونو درد نیارم گفتم این شبه عیدی یه دردودلی باتون بکنم هم شماحوصلتون نپوکه هم خودم خالی شم

عیده همتوووون پیشاپیش مباااارک بااااشه،درسه پسته گرونه گیر نمیاد ولی نخودچی که هنوز هس😊بزنید بر بدن شاد شین❤
ازطرف دوستدار همیشگیتون😍بانو

^^^^^*^^^^^
ŋ.ﾑ