هر چیزی ڪمش دارو است
متوسطش غذا است
و زیادش سم است

حتی مـحـبت ڪردن

هیچ وقت با ڪسی بیشتر از جنبه اش شوخی نڪن
حرمتها “شڪسته” میشود

هیچ وقت به ڪسی بیشتر از جنبه اش خوبی نڪن
تبدیل به “وظیفه” میشود

هیچ وقت به ڪسی بیشتر از جنبه اش عشق نورز
“بی ارزش” میشوی

از ذهن تا دهن فقط یک نقطه فاصله است… پس تا ذهنت را باز نڪردی ، دهنت را باز نڪن

هر ثانیه می‌گذرد
چیزی از تو را با خود می‌برد
زمان غارتگر غریبی است
همه چیز را بی اجازه می‌برد
و تنها یک چیز را
همیشه فراموش می‌کند
حس دوست داشتن تو را

آنتوان دوسنت اگزوپري

ارسال شده به خنگولستان توسط : مشتی باجی _ زهرا قلندری

سرخ میشوی وقتی می شنوی دوستت دارم
زرد میشوم وقتی می شنوم
دوستش داری
چهارشنبه سوری راه انداخته ایم
سرخی تو از من
زردی من از تو
همیشه من می سوزم
و همیشه تو می پری

“حسین پناهی”

دیشب به خودم گفتم

شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی أید، از بهاری می أید که فرا می‌رسد

گیاه به روزهایى که رفته، نمی اندیشد، به روزهایى می اندیشد که می آید، اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آن چه می‌خواهیم، دست یابیم؟

جبران خلیل جبران

حاصل عمر گابریل گارسیا مارکز از زبان خودش

در ۱۵ سالگی آموختم كه مادران از همه بهتر می‌دانند، و گاهی اوقات پدران هم

در ۲۰ سالگی یاد گرفتم كه كار خلاف فایده‌ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود

در ۲۵ سالگی دانستم كه یك نوزاد، مادر را از داشتن یك روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یك شب هشت ساعته، محروم می‌كند

در ۳۰ سالگی پی بردم كه قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه ، قدرت زن

در ۳۵ سالگی متوجه شدم كه آینده چیزی نیست كه انسان به ارث ببرد؛ بلكه چیزی است كه خود می‌سازد

در ۴۰ سالگی آموختم كه رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست كه كاری را كه دوست داریم انجام دهیم؛ بلكه در این است كه كاری را كه انجام می‌دهیم دوست داشته باشیم

در ۴۵ سالگی یاد گرفتم كه ۱۰ درصد از زندگی چیزهایی است كه برای انسان اتفاق می‌افتد و ۹۰ درصد آن است كه چگونه نسبت به آن واكنش نشان می‌دهند.

در ۵۰ سالگی پی بردم كه كتاب بهترین دوست انسان و پیروی كوركورانه بد ترین دشمن وی است

در ۵۵ سالگی پی بردم كه تصمیمات كوچك را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب

در ۶۰ سالگی متوجه شدم كه بدون عشق می‌توان ایثار كرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید

در ۶۵ سالگی آموختم كه انسان برای لذت بردن از عمری دراز، باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را نیز كه میل دارد بخورد

در ۷۰ سالگی یاد گرفتم كه زندگی مساله در اختیار داشتن كارت‌های خوب نیست؛ بلكه خوب بازی كردن با كارت‌های بد است

در ۷۵ سالگی دانستم كه انسان تا وقتی فكر می‌كند نارس است، به رشد وكمال خود ادامه می‌دهد و به محض آنكه گمان كرد رسیده شده است، دچار آفت می‌شود

در ۸۰ سالگی پی بردم كه دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است

در ۸۵ سالگی دریافتم كه همانا زندگی زیباست

اگر می خواهید یک فرمانده ” شکست ” بخورد، یک کتاب پر از ” دستورالعمل ” به او بدهید
اگر می خواهید ” پیروز ” شود ، یک ” هدف ” برای او تعیین کنید و از او بخواهید آن را بدست آورد

اگوستوس

مدتی است که دیگر شب ، شب نیست

همان ادامه ی دیروز است

کمی تاریک تر

ساکت تر

و بی نهایت غمگین تر

شازده كوچولو: آخرشم اونایی واسم ميمونن که اصن روشون حساب باز نکرده بودم و گذاشته بودمشون حاشیه ی زندگیم
روباه روزنامه روى ميز رو برداشت عينكشو زد و گفت
اوناهم منتظرن بیاریشون وسط که برن

آنتوان دوسنت اگزوپه ری