در دلم احساس باران خورده دارم ،میخری؟
یک گلستان من گل پژمرده دارم ،میخری؟

در فراقش سوخت احساس نجیبم ای رفیق
توی سینه یک دل افسرده دارم،میخری؟

آری هر روز و شبم درگیر جنگ و ماتم است
صد شهید نوجوان برگُرده دارم ، میخری؟

نه نگفتم عاشقم ،ای دوست من وابسته ام
من هزاران شعر پیکان خورده دارم،میخری؟

کودکی از سر گذشته، بی خیال خاطرات
یک قلم، یک دفتر دل مرده دارم،میخری؟

گفتم از یاران هزاران زخم دارم یادگار
یک زمستان بغض سرما خورده دارم،میخری؟

عمر کوتاه است آری درحد و اندازه نیست
من هزاران حسرت نشمرده دارم میخری؟

شوقی به جهانم نیست ، دیدی که چِها کردی
حرفی به زبانم نیست ، عمرم به فَـنا کـردی

رسوای جهان گشتم ، سو سوی نگاهم رفت
روزی که مرا با غــم ، تنها تو رَها کـردی

رفتی و نگاه من ، پشت سر تو مانـده
ای رفته ز دست من ، بسیار جفا کـردی

ای کاش تو را هرگز ، محتـاج نبینم من
با اینکه مرا عمری ، محتاج عَصـا کردی

در حسرت و با اندوه ، دستم به دعـا باشـد
روزی شوی آگاه از ، ظلمی که به ما کردی

یوسف محقق

زير تاريكي شب ديدن مهتاب قشنگ است
چه خيالي است اگر بال ندارم؟

حس پرواز كه هست.حس پرواز قشنگ است
قلمم.دفتر شعرم.همه را باد ربود

خبري نيست
رقص ژوليده ني زار قشنگ است

در و ديوار اگر غم دارد
گريه كن.گريه قشنگ است

به كسي كينه نگيريد
دل بي كينه قشنگ است

به همه مهر بورزيد
به خدا مهر قشنگ است

دست هر رهگذري را بفشاريد به گرمي
بوسه هم حس قشنگي است

بوسه بر دست پدر
بوسه بر گونه مادر

لحظه حادثه بوسه قشنگ است
بفشاريد به آغوش عزيزان

پدر و مادر و فرزند
به خدا گرمي آغوش قشنگ است

نزنيد سنگ به گنجشك
پر گنجشك قشنگ است

پر پروانه ببوسيد
پر پروانه قشنگ است

نزنيد سنگ به هر زاغ سياهي
به خدا زاغ قشنگ است

چندشت ميشود از كرم
ولي كرم قشنگ است

نسترن را بشناسيد
ياس را لمس كنيد

به خدا لاله قشنگ است
همه جا مست بخنديد

همه جا عشق بورزيد
سينه با عشق قشنگ است

بشناسيد خدا
هر كجا ياد خدا هست

هر كجا نام خدا هست
سقف آن خانه قشنگ است

اندكي شعر بخوانيد
غزل حافظ و سعدي

مولوي.فايز و خيام
شهريار. پروين.بهار

بشناسيد فروغ
اخوان. شاملو.فريدون

گاه گاهي قيصر
ياد سهراب به خير

شعر سهراب قشنگ است
حس سهراب قشنگ است

خط به خط…واژه به واژه …بنويس
شعر قشنگ است

نغمه ساز قشنگ است
نت گيتار قشنگ است

ناله تار قشنگ است
عشق كه آزاد شود كوچه قشنگ است

همه شهر قشنگ است
اگر از زاويه عشق به دنيا نگري

ذره اي زشت نبيني
در و ديوار قشنگ است

لحظاتتون سرشارازحس حضوردردرگاه خالق بی همتا

شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر
لیک هرگز نپسندیم به خویش

که چو یک شکلک بی جان شب و روز
بی خبر از همه خندان باشیم

بی غمی عیب بزرگی است که دور از ما باد

شاد بودن هنر است گر به شادیه تو دلهایه دگر باشد شاد

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

ژاله اصفهانی

تو اگر
بهار را صدا کنی
می آید
حتی اگر دلش
جا مانده باشد
میان برف ها

رضا کاظمی

ای کاش دلم ، اسیر عشقت باشد
تا در دو جهان ، غرق سعادت باشد

گر عشق تو ، یک دم زدلم پر بکشد
کار من و دل ، خوردن حسرت باشد

زندگی یک چمدان است که می آوریَش
بار و بندیل سبک می کنی و می بَریش

خودکشی مرگِ قشنگی که به آن دل بستم
دستِ کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم

گاه و بیگاه پُر از پنجره های خطرم
به سَرم می زند این مرتبه حتما بپرم

چمدان دستِ تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالتِ غمگین شدن است

بی تو با من با بدن لختِ خیابان چه کنم
با غم انگیزترین حالتِ تهران چه کنم

بی تو پَتیاره ی پاییز مرا می شکند
این شبِ وسوسه انگیز مرا می شکند

قبل رفتن دو سه خط فحش بده،داد بکش
هی تکانم بده،نفرین کن و فریاد بکش

قبل رفتن بگذار از تهِ دل آه شوم
طوری از ریشه بکِش ارّه که کوتاه شوم

مثل سیگار خطرناک ترین دودم باش
شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش

هر پسربچه که راهش به خیابانِ تو خورد
یک شبه مرد شد و یکّه به میدان زد و مُرد

من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم
و از آن روز که در بندِ تواَم آزادم

چای داغی که دلم بود به دستت دادم
.آنقَدَر سرد شدم از دهنت افتادم

می پرم دلهره کافیست،خدایا تو ببخش
خودکشی دست خودم نیست،خدایا تو ببخش

علیرضا آذر

یارب از بالا به ما هم اعتنا کن لا اقل
بخت ما را هم از آن بالا صدا کن لا اقل

نصف کشورهای دنیای تو از ما بهترند
وضع ما را نصف آنها با صفا کن لا اقل

دیش عرش کبریایی گیر کرده سمت غرب
چند روزی روی دیشت را به ما کن لا اقل

در اتوبان جهان پِت پِت کنیم عین پراید
بنز نه ، ما را شبیه پرشیا کن لا اقل

به اروپا این همه حال اساسی می دهی
یک کم از آن حال هم بر ما عطا کن لا اقل

هر چه نعمت بود دادی به یو اس آی خبیث
پنج شش درصد از آن را سهم ما کن لا اقل

وضع ما را که تمام هفته مثل گامبیاست
هفته ای یک روز چون آنتالیا کن لا اقل

کشور ما را که در تاریخ سوتی داده است
جابجا در نقشه ی جغرافیا کن لا اقل

مرز ایران را جدا کن از عراق و روسیه
مدتی همسایه ی ایتالیا کن لا اقل

رتبه ی ما را که در دنیا از آخر سومیم
از همان آخر ششم در آسیا کن لا اقل

وقتی اینجا بین ما قانون جنگل حاکم است
وضع ما را سوژه ی راز بقا کن لا اقل

هر که آمد یک گره وا کرد، ده تا بست روش
آن گره های دُرشتـش را تو وا کن لا اقل

این عصایی که تو دادی نیل را نشکافت خوب
محض خنده گاه آن را اژدها کن لا اقل

از دعای ما که کاری برنیامد سالها
بارالها! پس خودت ما را دعا کن لا اقل

شروین سلیمانی