دیدی که چِها کردی

شوقی به جهانم نیست ، دیدی که چِها کردی
حرفی به زبانم نیست ، عمرم به فَـنا کـردی

رسوای جهان گشتم ، سو سوی نگاهم رفت
روزی که مرا با غــم ، تنها تو رَها کـردی

رفتی و نگاه من ، پشت سر تو مانـده
ای رفته ز دست من ، بسیار جفا کـردی

ای کاش تو را هرگز ، محتـاج نبینم من
با اینکه مرا عمری ، محتاج عَصـا کردی

در حسرت و با اندوه ، دستم به دعـا باشـد
روزی شوی آگاه از ، ظلمی که به ما کردی

یوسف محقق