ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﯾﮏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺁﺳﻮﺩﻩ ، ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﺪﻩ ﺁﻝ ﻫﺴﺘﻨﺪ

👤مارک تواین

پشتش سنگین بود و جاده های دنیا طولانی
می دانست که همیشه جز اندکی از بسیار را، نخواهد رفت
آهسته آهسته می خزید. دشوار و کند… و دورها همیشه دور بود

لاك پشت، تقدیرش را دوست نمی داشت و آن را چون اجباری بر دوش می کشید

پرنده ای در آسمان پر زد، و لاك پشت رو به خدا کرد و گفت

این عدل نیست، این عدل نیست

کاش پشتم را این همه سنگین نمی کردی، من هیچگاه نمی رسم، هیچگاه
و در لاک سنگی خود خزید

خدا لاك پشت را از روی زمین بلند کرد
زمین را نشانش داد
کره ای بود و کوچک

و گفت: نگاه کن، ابتدا و انتها ندارد. هیچ کس نمی رسد

چون رسیدنی در کار نیست،‌ فقط رفتن است

حتی اگر اندکی و هر بار که می روی رسیده ای و باور کن آنچه بر دوش توست تنها لاکی سنگی نیست
تو پاره ای از هستی را بر دوش می کشی
پاره ای از مرا

خدا لاك پشت را بر زمین گذاشت

حالا دیگر نه بارش چندان سنگین بود و نه راه ها چندان دور

معلمم در سيزده سالگى
سؤالى پرسيد و گفت
انتظار ندارم بتوانی به سؤال من پاسخ دهی
اما اگر در پنجاه سالگى هم نتوانی پاسخى براى آن بيابی
در اين صورت، حتم بدان که زندگی را ضايع کرده‌ای

به خاطر چه چیزی بايد از شما ياد كنند؟

👤 پیتر دراکر

زندگی، مثلِ يك استكان چای است
به ندرت پيش می آيد كه
هم رنگش درست باشد
هم طعمش و هم داغيش

امّا هيچ لذتی با آن برابر نيست

بزرگی گفت : وابسته به خـدا شويد
پرسيدم : چه جوری ؟
گفت : چه جوری وابسته به يه نفر ميشے ؟
گفتم : وقتے زياد باهاش حرف میزنم
زياد ميرم و ميام
گفت : آفرين زياد با خــدا حرف بزنـــ
زياد با خــدا رفٺ و آمد ڪنـــ

⇜وقتے دلٺ با خـداسٺ
بگذار هر ڪس ميخواهد دلٺ را بشڪند

⇜وقتے توڪلت با خـداست
بگذار هر چقدر ميخواهند با تو بے انصافے ڪنند

⇜وقتے اميدٺ با خـداسٺ
بگذار هر چقدر ميخواهند نا اميدت ڪنند

⇜وقتے يارٺ خـداسٺ
بگذار هر چقدر ميخواهند نارفيق شوند
هميشه با خـدا بـمان

﴿چترِ پروردگار، بزرگترين چترِ دنياستــ ﴾

فقط به امید خودٺ خــداجونـــ…
نه به امید بنده های بے خودتـــ …

دلاتون شادو لباتون خندون