کوچه ای را بود نامش معرفت
مردمانش با مرام از هر جهت

سیل آمد کوچه را ویرانه کرد
مردمش را با جهان بیگانه کرد

هر چه در آن کوی بود از معرفت
شست و با خود برد سیل بی صفت

از تمام کوچه تنها یک نفر
خانه اش ماند و خودش جست از خطر

رسم و راه نیک هرجا بود و هست
از نهاد مردم آن کوچه است

چونکه در اندیشه ام اینگونه ای
حتم دارم بچه ی آن کوچه ای

بغضهایم را
به ابرها می دهم
و قلبم را
از نام تو پر می کنم
باران که ببارد
آواز قلبم شنیدنی است

چایی که سرد میشه ، یا میرنزنش دور یا عوضش میکنند

حالا هی فک کن سرد باشی جذابی
💔

فدای سرت اگر آنچه میخواستی نشد . اگر چرخ دنیا با چرخ تو نمیچرخد
تو چایت را بنوش
روی ایوان خانه مادربزرگت بنشین و با او گپ بزن
میتوانی غرور را کنار بگذاری و عشق زندگیت را به یک شام دونفره دعوت کنی
برای پرنده ها دانه بریزی و بعد، از دیدن نوک زدن آنها به دانه های گندم لذت ببری
میشود دقایقی را برای مادرت کنار بگذاری و چند لحظه را در آغوش او سپری کنی میبینی که چقدر آرامش بخش است
میشود از زندگی لذت برد
میشود از ثانیه ها نهایت استفاده را کرد
مگر چقدر عمر میکنیم که بخواهیم آن را هم صرف سروکله زدن با این و آن بکنیم و از شکل راه رفتن همراهمان تا آبی بودن رنگ آسمانو گردی زمین ایراد بگیریم… چه خوب میشد اگر میتوانستیم به زمین و زمان گیر ندهیم و سخت نگیریم
خوب میشد اگر زندگی میکردیم نه فقط نفس میکشیدیم

مَن بِه هَر تَحقیری کِه شُدیم
با صِدای بُلند خَندیدی
نام ما َرا گُذاشند با جَنبه

بی آنکه بِدانند
خَندیدیم تا کَسی صِدای
شِکسته شُدن قَلبم مان را نَشنود

گاهی باید خطر کنی وروی یک شاخه راه بروید زیرا که میوه انجاست

از هر کس و هر چیز مطمین نباشید

بی گناه باشید تا بیم نداشته باشید

بخشی از راه حل باشید نه مسیله

بابام یه کارگر ساده بود
اوضاع مالیمون اصلا تعریفی نداشت واسه همین منم که پسر بزرگ خونه بودم تصمیم گرفتم تا درس نخونم و برم دنبال کار تا یه کمکی به خانواده بکنم ، شدم شاگرد یه سوپرمارکت خیلی خفن تو بالا شهر که مشتریهاش تلفنی سفارش میدادن و من علاوه بر اینکه شاگرد مغازه بودم باید سفارش هاشون رو در خونشون تحویل میدادم ، توی مسیر خونه ی یکی از مشتریا یه مغازه ی ساز فروشی بود ، یه روز که قدم زنان از جلوی اون مغازه رد میشدم صاحب مغازه که یه آقای میانسال بود با سبیل فر خورده و یه کلاه کج داشت ویولنسل میزد ، از اون مغازه ی تاریک و قشنگ یه صدایی بیرون میومد که جلوی مغازه میخکوب شدم
از اون روز به بعد هر موقع که از اون مسیر سفارش داشتم سعی میکردم وسطای روز برم که برسم به ساز زدن اون آقای سیبیلو
کارم شده بود وایسادن جلوی مغازه و گوش دادن به صدای اون ساز
یه روز اون آقا اومد بیرون ، گفت ویولنسل دوست داری؟ گفتم عاشقش شدم آقا ، اون گفت خب پس بیا یه دونه بدم بهت ، با یه تخفیف خوب چون معلومه خیلی علاقه داری
اما واسه ی من اونقدر گرون بود که اصلا نمیتونستم بهش فکر کنم ، تشکر کردم و رفتم

الان بعد از اون همه سال هنوزم که هنوزه نمیتونم اون کنسرتای کوچیک یک نفره رو فراموش کنم ، هنوز صداش توی گوشمه و هنوزم دوست دارم یه چلیست بشم
اما فکر نمیکنم دیگه هیچ وقت بتونم به این آرزوم برسم ، ولی هیچ موقع هم نمیتونم عاشق ویولنسل نباشم
بعضی چیزا هستن که تو فقط میتونی دوسشون داشته باشی ، عاشقشون باشی ، اما هیچ وقت دستت بهشون نمیرسه ، درست مثل بعضی آدما ، مثل بعضی عشقا ، شاید مثل تو

مسعود ممیزالاشجار