من جمله رسومات دیار خنگولستان جشن تولد ببودی که گاها در وادی برگزار بگشتی و بدین صورت ببودی که حضرت شیخ المریض (لعن الله عنه)
بساطی برپا بکردی و بر دیباچه مکتوبی کتابت بکردی از بهر فلان اهل وادی..
و از صور ممنوعه و حرام چندین بخش را بر صور وادی بدمدیدی و مکرر بگفتی حرام باشد و توبه کنید..لیک مقصودش انجام ترقص ببودی که جمله اهل خنگولستان را به رقص و شادی و بزم امر بنومودی و خدایش رحمت کناد…
.
.
.
.
نقل است که چو این حالت پدیدار بگشتی تنی چند من جمله ملعونان ریق مستی به ساغر بریختی و چونان مست و مدهوش بگشتی برقص آغازیدن بنومودی از بندری و کردی و بابا کرمی تا والس و هلیکوپتری و بریک و هر حرکت ناموزونی را به رقص بپنداشتی و مرتکب بگشتی و خدایشان لعنت کناد..
زان پس کل وادی را ریق اندود بکردی که تا چندین صباح نفس کشیدن از تعفن ریق ایشان سخت بگشتی و مجدد خدایشان لعنت کناد…
.
.
.

((امشب انگار تولد یکی از گلهای خنگولستانیه…به سهم خودم برا شیدا؟؟شیما؟؟؟
حالا هرکی
آرزو میکنم
ایشالا عمرش از نمیرالمومنین جنتی افزون باشه
زندگیش سرشار از سعادت و خوشبختی باشه
دلش شاد و لبش خندون و جیبش پر پول باشه
.
.
هیچی دیگه…هرچی خوبیه نصیبش بشه))

قسمت اول

.
.
.

نقل باشد که عالمی ببودی بس غریب و شگفت که مجازیش بخواندندی و چو اسمش دروغی ببودی و هیچش به واقع شبیه نبودی
چونانکه پسرکان به هیبت دخترکان مبدل بگشتندی و از پس مجازی نازها بکردی و غمزه ها بنومودی و عشوه خرکی هایی از خویش در وکردندی تا مگر دخترکی را گول بسرش بمالیدی و پسرکی را تیغ بزدندی و دودره بکردندی به درهمی و دیناری یا کارت شارژی و خدایشان لعنت کناد
زان سو دخترکان نیز حیلتی علم بکردی خویشتن به صولت پسران مبدل بداشتی مجازی وار و افکار پلیدشان بالفعل بگردانیدی و خدایشان نیامرزاد

.
.

.
.
.

نقل است که هر گروه در اول من باب تصادف به پی وی طعمه نگون بخت وارد بگشتی و پس از مکاتبتی کوتاه دین و دل زان بینوا بربودی و زان پس ذات پلید خویشتن هویدا بگردانیدی والله اعلم

.
.
…
.

نقل است که گروه دگر نیز به افیون مجازی معتاد بگشتی و کل عمر ننگین خویش در نت تلف بکردی و دائم الآنلاین ببودی
این گروه را مرگ چونان بودی که یا از گشنگی و تشنگی تلف بگشتی یا سرطان باسن انها را سقط بکردی یا به سبب ترکیدگی مثانه ریق رحمت سربکشیدی و خدایشان هدایت کناد…

قسمت سوم
.
.

طبقه السته
.
.

سوتی خانه اش خوانند و جایی ببودی که گر شخصی حرفی از حروف و عددی من اعداد بر دیباچه به سهو بخواندی
هر کس از اهل وادی آن بدیدی فرتی بر سوتی خانه بگشتی و آن خبط ثبت بکردی و دیگ رسوایی آن بینوا از بام فرو بیافکندی و ضایعش بنومودی و دهنش سرویس بکردی و این فعل من رسوم وادی ببودی در قرون و اعصار و خدایشان نیامرزاد..
نقل است که شیخ المریض ملعون بانی این رسم ببودی و بر این مذموم تاکید موکد بداشتی ..لیک شخص حضرت فی الباب سوتی ید تولایی بداشتی بمانند کهکشان راه شیری و الله اعلم…
.
.
.
.

طبقه السبع..
.
.

جوکستان…
.
.

محلی دگر اندر وادی خنگوستان باشد که اهل وادی هر چه از تراوشات مغز منحرف خویش قی بکردندی یا بر نت کپی بداشتی زانجا نشر بدادی از تعاریف ریق اندود و جملات خاکبرسری و متون لاف گونه و شرح الحال شیخ حسن کلید ساز تا حضرت آدم ابوالبشر و نمیرالمومنین جاناتای و ..و…و…
و چونان در این ره طی طریق بکردندی که گاها اندازه ی آن پست به قد صد زرع طویل بگشتی لازم باشد گذر بر آن به اسب و استر…
.
.
نقل است که شیخ المریض کلیددار آن مکان بودی و امورش به انجام رساندی و باعث خنده و شادی اهل وادی بگشتی و خدایش توفیق دهد

قرقری
.
.
.
.

.
.
.

من جمله لعینان وادی خنگولستان بودی که عمر گران سنگ فی الوادی تلف بکردی به لوده گی و تمسخر اهالی و زین فعل عبرت حاصل نکردی و کما فی السابق بر خباثت خویش کمر همت ببستی ؛تا بدانجا که کمر دوشقه بگشتی و بدن دو نیمه؛چونان که نیمه ای به خاور روان بشدی و نیمه ای به باختر..
و لاف همی بگفتی که من دونیمه نبودمی و بلکم شش نیمه ببودمی و خود را سیکس پک بپنداشتی و خدایش نیامرزاد
.
.
.

نقل باشد که با شیخ المریض (لعن الله عنه) قرابتی دیرین بداشتی که چون بسیار زمان زان قرابت بگذشت،تاریخ مصرفش بسر آمده و در قرابه ببایدش ریختن.. چونان سرکه و آبغوره و قرابت به غیظ و غضب مبدل بگشتی
چونان که شیخ ملعون از افعالش ملول بگشتی و سر به خشتک ببردی و بخونش تشنه بگشتی و شیخ ستار شیرازی را به ریختن خونش مامور بکردی والله اعلم
.
.
.
.
نقل باشد که چون بسیار اهل قهر ببودی قرقری ش خواندند و هر که از اهل وادی بر وی وارد بگشتی و سلامش بدادی،فی الفور با وی قهر بکردی و دائما بر اهل وادی عشوه خرکی مبذول بداشتی و چهره از مردمان درهم کشیدی و خدایش لعنت کناد
.
.
.
گویند که فی الوادی خنگولستان اکانت فراوان بداشتی و هر ساعت به اسمی در آمدی و هر لحظه به شکلی
چونان که صبحگاهان دختر ببودی و ظهرگاهان پسر و شبانگاهان پیر فرتوتی و نیمه شبان دزد شب رو و سحرگاهان قلندری کردی و جماعت زه افعالش انگشت حیرت در دماغهاشان بچپاندی تا آرنج که تا آن زمان چونین هفت خط و هفت رنگی در کل عالم هستی خلق نگشتی و خدایش *غِنجه غِنجه* ش کناد

*غِنجه غِنجه همان تکه تکه بباشد بر وزن کباب کنجه*
.
.
.

…….رو مخ اول……

فی الوادی خنگولستان علافانی. ببودند که عمر ننگین خویشتن به بطالت تباه بکردندی و حکایت چنان ببودی که چون شیخ المریض لعین له خنگولستان به قصد افکار پلیدش بپا بداشتی و مخ ترکانی آغازیدن بنومودی؛
لیک جنابان علاف با وی هم کاسه بگردیدنی تا مگر مخی توانستی ترکاندی و مقصود حاصل بکردندی و خدایشان لعنت کناد…
.
.
زین جماعت پلید پیرپسری ببودی رو مخ نام ؛چون بعد شیخ المریض(لعنت الله علیه)پا به وادی بگذاشتی
رو مخ اول نام بداشتی..

نقل باشد که چونان بر مخ فلک زدگان سوهان بکشیدی و خلق الله ذله بیاوردی
وی را رو مخ خطاب بکردندی و خدا شفایش ندهد تا بساط خنده بر خنگولنشینان پهن بباشد الی الابد..انشاءالله…

حکایت کنند که بر ریق علاقه وافر بداشتی و وز ریق اطعام بکردی و بسیار حال بهم زن ببودی و کلهم در ریق خرغلته برفتی و برسر و رویش ریق بمالیدی که بر وی شیخ الریق نام بنهادندی خنگولنشینان و خدایش نیامرزاد. …
.
.
.
……….