یکی از نمایندگان زن در مجلس عوام به وینستون چرچیل گفت: شما مست هستید

چرچیل جواب داد: شما هم خیلی زشت هستید. فردا مستی من از سرم می‌پرد، اما شما همین‌طور زشت می‌مانید

❇چرچیل❇

عادت کرده بود قبل از خواب برایش شعر بخوانم
یکجوری عادت کرده بود که تا نمیخواندم خوابش نمیبرد
یادم هست یک شب داشتم از مسافرت بر میگشتم که تلفن همراهم خاموش شد و یک مسیر طولانی هیچ گونه دسترسی به تلفن نداشتم

خلاصه پنج صبح بود که رسیدم خانه و تا گوشی را روشن کردم
دیدم هر پنج دقیقه یک بار پیام داده که: من خوابم نمیبره، شعر لدفا

آخرین پیامش هم برای دو دقیقه پیش بود

اشکم بی اختیار روی گونه لم داد
دلم میخواست آن لحظه بغلش کنم
آن چنان که کل شهر توان جدا کردنمان را نداشته باشند

عزیزم نمیدانم باز هم بیدار میمانی یا نه
نمیدانم باز هم بی خواب میشوی یا نه
فقط راستش را اگر بخواهی
کلی شعر روی دستم باد کرده

کلی شعر که برای اپراتور میخوانم وقتی میگوید مشترک مورد نظرت خاموش است
کلی شعر که این بار من را بی خواب کرده اند
کلی شعر که نمیدانم بدون گوش کردنشان
چگونه میخوابی!؟

چیزهایی هست که نمی دانی❇
❇علی سلطانی

میگذرد

گاهی از غرورش

گاهی از کسی که سخت دوستش دارد

گاهی خودش را پنهان میکند، زیر صدای موسیقی هدفونش
گاهی پشت لبخندهای ساختگی

اما
یک روز، بعد از یک اتفاق، گریه هایش تا همیشه بند می آید و تبدیل میشود به نگاهی سرد

زن را میگویم

❇زهرا بیات❇

عاری از صبرم و طاقت نفسم بند آمد
زیر اندوه فراقت نفسم بند آمد

ایستادی لبه ی زندگیم، از این روست
هر کسی رفت سراغت نفسم بند آمد

مو زدی شانه و ناخواسته عطری برخاست
مثل گل های اتاقت نفسم بند آمد

ساعت تازه ی خود را که نشان می دادی
چشم افتاد به ساقت نفسم بند آمد

موقع گفتن ِ این شعر کمی ترسیدم
… خوش نیاید به مذاقت؛ نفسم

❇کاظم بهمنی❇

ملانصرالدین در کوچه دست بچه ای را گرفت و به دکان سلمانی برد. به سلمانی گفت: من عجله دارم، اول سر مرا بتراش، بعد هم موهای بچه را بزن

سلمانی سر او را تراشید. ملا کلاهش را بر سر گذاشت و گفت: تا موهای بچه را اصلاح کنی من بکار دیگری می رسم

سلمانی سر بچه را هم اصلاح کرد ولی خبری از آمدن ملا نشد. به بچه گفت: چرا پدرت نمی آید؟

بچه جواب داد: او پدرم نبود

سلمانی گفت: پس که بود؟

بچه گفت: مردی بود که درکوچه به من گفت: بیا دونفری برویم مجانی اصلاح کنیم

رنجورم و با تاب و توانی که ندارم

دلتنگ توئم، ای تو همانی که ندارم

❇حامد عسگری❇️

حضرت عیسی (ع) از صحرایی می گذشت. به عبادت گاهی رسید که عابدی در آنجا زندگی می کرد. حضرت با او مشغول سخن گفتن شد

در این هنگام جوانی که به کارهای زشت و ناروا مشهور بود، به آنجا رسید. وقتی چشمش به حضرت عیسی (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد و از رفتن باز ماند

همان جا ایستاد و گفت: خدایا من از کردار زشت خویش شرمنده ام. اکنون اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟! خدایا عذرم را بپذیر و آبرویم را مبر

چون عابد آن جوان را دید سر به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! مرا در قیامت با این جوان گناه کار محشور نکن

در این هنگام خداوند به پیامبرش وحی فرمود که به این مرد بگو: ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمی کنیم، چرا که او به دلیل توبه و پشیمانی اهل بهشت است و تو به دلیل غرور و خودبینی، اهل دوزخ