بعضی ﭼﻚﻫﺎ ﺩﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ﺗﺎ ﺍﻣﻀﺎﻱ ﺩﻭﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ نقد ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ،ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﻭﻡ،ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻫﻢ ﺍﻣﻀﺎ ﻛﻨﻨﺪ،ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺑﺎﻧﻚ ﻓﻘﻂ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﻀﺎ ﺭﺍ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ
ﺣﺎﻝ، ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﻣﺜﻞ ﭼﻚ دﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ
ﻳﻚ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﻭ ﻳﻚ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ خدﺍست
ﺗﺎ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ

‏«اگر تیغ عالم بجنبد زجای»
«نبرّد رگی تا نخواهد خدای»

ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﺑﺮﻭﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﻲﺭﻳﺰﻡ، سکه ﻳﻚ ﭘﻮﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ، ﻛﺎﺭﯼ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺳﻨﮓ ﺭﻭﻱ ﻳﺦ ﺷﻮﯼ،ﺑﻼﻳﯽ ﺳﺮﺕ ﻣﻲﺁﻭﺭﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﻍﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻨد
ﻫﻴﭻ ﻧﺘﺮﺱ
ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﭼﻚ ﺩﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻣﻀﺎﻱ ﺩﻭﻡ ﻣﺎﻝ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺎ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺍﻭ ﻳﺎ ﻧﻤﻲﺧﻮﺍﻫﺪ،ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺗﻮﺳت
‏«ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﻥ ﺧﺴﺮﻭ ﻛﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮﺩ‏»

یک روزهایی می آیند
که از گفتنِ «خسته شدم » هم خسته می شویم
یاد میگیریم که هیچکس در این دنیا
نمی تواند برای خستگی ما کاری کند
هیچ کس نمی تواند برای معشوقه ی از دست رفته ی مان
شناسنامه ی المثنی گم شده یمان توی سفر
حقوق دو ماه عقب افتاده مان استاد بداخلاقی که دو ترم متوالی حالمان را می گیرد
دندان های خراب عصب کشی نشده
و برای اینکه نوبت های دکترمان را همیشه آدم هایی با اسکناس های بیشتر مال خودشان کرده اند کاری کند
.
یک روزهایی می آیند که از گفتنِ خسته شدم هم خسته می شویم
سعی میکنیم از آب پرتقال های خنکی که مامان دستمان می دهد لذت ببریم
از اینکه امروز ، گل های شمعدانی گل داده اند
از بوی خوب مایع لباسشویی روی آستین پیراهنمان
از نخ کردن سوزن مادر بزرگ و شنیدن قربان صدقه ها با لهجه ی شیرینش
از دیدن اینکه بابا، وسط آن افسردگی لعنتی
با گل زدن تیم مورد علاقه اش سر کیف می آید … دیگر از نق زدن خسته می شویم و
از صدای خنده ی بچه ها موقع سرسره بازی، هوا کردنِ بادکنکشان یا خریدن پشمک های هم قد خودشان توی شهر بازی چشم هایمان می خندند
یک روز
از گفتنِ آن همه خسته شدم خسته می شویم
و سعی می کنیم حالمان را به حادثه ها، بهانه ها و لحظه های خوب گره بزنیم
یک روز ، از آن همه خسته بودن ها خسته می شویم
و این خستگی
چه قدر خوب است
و این خستگی،چه قدر می چسبد
.

لبخند بزن 🙂

ابر های سیاه و کنه سایه ای به بزرگی یک شهر درست کرده بودند که همه جا رو زشت و دلگیر کرده بود
نفس عمیقی کشیدم و عنق به اطراف نگاه کردم ، پارکی که تا دیروز برام جذاب بود و پاتوق همیشگی قدم زدنای وقت و بی وقتم بود ؛ الان دلگیر و نفس گیر بود برام و هیچ جذابیتی هم نداشت
توی سکوت به اطرافم نگاه می کردم ؛ چرا امروز انقدر بهونه گیر شده بودم!؟
مثل یه بچه ی ۵ ساله که با وجود اصرار های زیادش هم مامانش اونو باخودش بیرون نبرده و احساس تنهایی و بی کسی می‌کنه…
اره دقیقا! امروز عجیب احساس تنهایی میکنم.
حس یه سرباز دلتنگ و خسته رو دارم که توی سرمای شب های زمستونی پست برجک بهش خورده ، همون قدر درمانده و بی اعتراض ..
پوفی کردم چه فلسفه باز شدن یهو . تک خندی کردم و روی نیمکت همیشگیم نشستم و به اطراف چشم دوختم و آدمارو آنالیز میکردم . رفتارشون ، رفت و آمدشون؛ یعنی چند نفر توی این پارک مثل من احساس دلتنگی میکنن!؟
نفس عمیقی کشیدم و به زمین بازی بچه ها خیره شدم
خوش به حالشون ؛ چقدر سرخوش و بدون دغدغه میخندن‌ و بازی میکنن
توی همین فکرا بودم که کسی کنارم نشست ، نگاهی بهش انداختم ، لبخندی زد و گفت: سلام خوبی؟
متعجب نگاهش کردم چه زود صمیمی شد
ممنونی زیر لب گفتم و دوباره به بچه ها نگاه کردم ، دستشو گذاشت روی شونه ام و شاخه گلی رو‌ با لبخند به طرفم گرفت و گفت: ناراحت نباش درست میشه
همون طور که با تعجب نگاش میکردم گفتم چی درست میشه؟
با همون لبخندی که عجیب گرم بود گفت : همه چی ! غصه هیچی رو نخور هیچی موندگار نیست. خیلی به هم ریخته به نظر میرسی!؟
چرا شو نمیدونم ولی جذب شدم به حرف زدن باهاش ، نگاهی به شاخه گلی که هنوز تو دستش بود انداختم و گفتم : درسته! حال دلم ابریه
سری تکون داد و شاخه گل و به دستم داد و اشاره ای به آسمون که ابراش کنار رفته بودن و خورشید به زیبایی میدرخشید کرد و گفت : ابر موندگار نیست. لبخند بزن:)
و بلند شد و به سمت خروجی پارک رفت؛ نگاهمو از مسیر رفتنش گرفتم و به آسمون دادم . انگار که داشت بهم لبخند میزد و حرفای اون غریبه رو تکرار می‌کرد
شاخه گل رو به صورتم نزدیک کردم و با تموم وجود بوش کردم . بوی طراوت میداد ، لبخندی روی لبم نشست و به اون غریبه فکر کردم
چه خوبن آدمایی که خیلی غریبه ان‌ ولی حواسشون به همه چیز هست
زندگیتون پر از این غریبه ها:)

زینب یعقوبی

م‍ی‍خ‍وآم‌اِن‍ق‍در‌خ‍وش‍ب‍خ‍ت‌ب‍ش‍ی‍م‌ک‍ه‌ت‍و‌#ه‍ف‍ت‍آدس‍آل‍گ‍ی
ت‍ورویِ‌ت‍خ‍تِ‌چ‍وب‍یِ‌ک‍ن‍آرِ‌ح‍وض‌ب‍ش‍ی‍ن‍ی،ش‍آم‍ل‍و
ب‍خ‍ون‍ی‌وپ‍ی‍پ‌ب‍ک‍ش‍ی‌م‍ن‌‌ب‍آپ‍ی‍ره‍نِ‌چ‍ی‍ن‌دآرِگ‍ُل‍گ‍ُل‍ی‌و دوت‍آ‌ف‍ن‍ج‍ون‌چ‍آی‌دآرچ‍ی‍ن‌ب‍ی‍آم‌ک‍ن‍آرت‌ب‍ش‍ی‍ن‍م‌ ☕ ت‍وش‍آم‍ل‍و‌ب‍خ‍ون‍ی‌‌و‌م‍ن‌ب‍آق‍ی‍چ‍ی‌وش‍ون‍ه‌ک‍وچ‍‍ی‍ک‍م‌ م‍وه‍آیِ‌ی‍ک‌دس‍ت‌‌ِ‌س‍ف‍ی‍دت‌رو‌م‍رت‍ب‌ک‍ن‍م‌و‌ش‍ن‍لِ‌رویِ‌‌دوش‍مُ‌ب‍پ‍ی‍چ‍م‌دورت‌‌ت‍آ س‍ردت‌ن‍ش‍ه 🍁♥
ت‍وش‍آم‍ل‍و‌ن‍خ‍ون‍ی‌واَزوض‍عِ‌ک‍آرِپ‍س‍رم‍ون‌ت‍ع‍ری‍ف‌ک‍ن‍ی‌وم‍ن‌ه‍آک‍ن‍م‌روش‍ی‍ش‍ه‌ه‍آیِ‌ گ‍ردِع‍ی‍ن‍ک‍ت‌وب‍آگ‍وش‍ه‌پ‍ی‍ره‍ن‍م‌ت‍م‍ی‍زش‌ک‍ن‍م‌ت‍وش‍آم‍ل‍و‌ن‍خ‍ون‍ی‌و‌چ‍آی‌ِ‌دآرچ‍ی‍ن‌‌رو‌ ب‍آن‍ب‍آت‌م‍زه‌م‍زه‌ک‍ن‍ی‌وم‍ن‌خ‍ب‍رِب‍آردآریِ‌دخ‍ت‍ر ک‍وچ‍ی‍ک‍م‍ونُ‌ب‍ه‍ت‌ب‍دم. 😌
م‍ی‍خ‍وآم‌اِن‍ق‍درخ‍وش‍ب‍خ‍ت‌ب‍ش‍ی‍م‌ک‍ه‌ت‍آ#ه‍ف‍ت‍آدس‍آل‍گ‍ی‌ پ‍آب‍ه‌پ‍آیِ‌ه‍م‌#م‍وس‍ف‍ی‍دک‍ن‍ی‍م‌ وب‍آ #آرآم‍ش‌ن‍ف‍س‌ ب‍ک‍ش‍ی‍م‌ اَزه‍م‍ون‌خ‍وش‍ب‍خ‍ت‌ه‍آیِ‌وآق‍ع‍ی‌ک‍ه‌ب‍رآی‌ِ‌#س‍ردرده‍م‌ دی‍گ‍ه‌ه‍م‌#دل‍ه‍ره‌م‍ی‍گ‍رن‌ ح‍رف‍ی‌اَرف‍ت‍نُ‌ن‍ب‍ودن‌ن‍م‍ی‍زن‍ن‌
#دع‍وآ‌ودرده‍م‌دآرن‌اَم‍آ‌ن‍م‍کِ‌زن‍دگ‍ی‍ش‍ونِ
ک‍ه‌ت‍وش‍آم‍ل‍وب‍خ‍ون‍ی‌وم‍ن‌چ‍آی‍ی‌دآرچ‍ی‍ن‌ب‍رآت‌دم‌‌ک‍ن‍م♥☕ #دل‍ب‍رج‍آن‌ت‍وب‍م‍آن‌خ‍وش‍ب‍خ‍ت‌ش‍دن‍ت‌ب‍آم‍ن ♥😌

پاییز چه دارد؟ به راستی که پاییز چه دارد؟ که این همه دوست داشتنیست!؟
مگر غیر از این است که با آمدنش طبیعت را از سرسبزی می اندازد؟
مگر غیر از این است که هر روز به بهانه ای اشک می‌ریزد و فریاد می‌کشد!؟
چه سیاستی دارد این پاییز که با همه ی این ها ماهرانه دلبری میکند و در کنج قلبمان جا خشک کرده
و به جای پاسخ گویی به برگ هایی که بی خانمانشان کرده
بی قیدانه آن ها را می رقصاند و نوای شادی برایشان سر می دهد

به جای پاسخ گویی به ما که آسمان آبی و آفتابی مان را ابری و دلگیر کرده
قدم های عاشقانه مان را با دلبر زیر نم نم بارانش و زیبایی رنگ رنگش را به رخ می‌کشد
از رسم و قاعده اش نگویم که گاه مادرانه است و گاه ظالمانه
عاشق که باشی ؛ عاشق ترت میکند
دلتنگ که باشی ؛ دلنتگ تر

آری! این است پاییز، پاییزی که سرانجام علم فیزیک پی خواهد برد که بارش بارانش جای خالی آدم ها را بزرگ تر ، و دل های بی قرار را بی قرار تر می‌کند
پاییزی که خود دل باخته است و عاشقان را خوب درک میکند
برای دل دارانش با تمام هنر و سلیقه همه جا را رنگ میکند و با اشک هایش پاک… تا زمینه ساز خاطره های آنان شود
و با دل باختگانی چون خود همدردی می‌کند و با آن ها اشک می ریزد و فریاد می‌کشد

آری! پاییز این است
سیاست دارد
🙂

متن نوشته ای از : خودم
🙂
خوشحال میشم نظر بدین
🙂

یادمه
هر وقت بیرون می رفتیم
موقع قدم زدن دستمو انقدر #محکم می گرفت
که یه وقتایی شاکی میشدم
😕
بهش گفتم:چرا انقدر محکم آخه دستم درد اومد
😟
گفت:نه دیگه…باید بقیه بفهمن تو مالِ منی
🤨♥️
گفتم:خب آخه این جوری دستم له میشه که
😠
هیچی نگفت
دیدم هیچی نمیگه تازه دستمم داره له میشه
😶
هیچی دیگه منم محکم دستشو فشار دادم
😁😂
ولی تاثیر خاصی نداشت😑…ولی صدایِ خنده هایِ یواشکیش…با قلبم بازی میکرد
:)😍}♡