○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

آخ کلم

دستشو گذاشت رو سرم نازم کرد

عشقه کله پوکه من سرش چطوره؟

کله پوک خودتی جیمین

با خنده گفت

باشه بابا اعصابی نشو منم اصلا

دره ماشینو بست خودشم نشست شروع به حرکت کرد
پشت چراغ قرمز یه زن بایه بچه نسبتن کوچولو در حال رد شدن بودن که جیمین لب باز کرد

بنظرت بچه ی ما شبیه من میشه یا تو

ناخوداگاه دستم رفت رو شکمم جیمین خبر نداشت منم نمیخواستم بهش بگم
من اون بچرو نمیخواستم هنوز سنم کم بود میترسیدم تازه دلم نمیخواست عشق جیمین
نسبت بهم کم بشه

نمیدونم ولی امید وارم تلفیقی باشه

آز اون لبخندا ی ممنوعش تحویلم داد

امید وارم

بعد از خرید دوتا پیتزا که بدجور هوس کرده بودم
رفتیم خونه پیتزا هارو تو اشپز خونه گذاشتم که مبایلم زنگ زد

موبایلته

کیه جیمین

زنگ گوشیم قط شد ولی صدایی از جیمین نشنیدم

جیمین؟

رو تخت نشسته بود برگه ی ازمایش دستش بود
با ذوق برگشت سمتم

..عاشق..

با چشمای اشکی جملشو ناتموم گذاشتم

من نمیخوامش

چی میگی واسه خودت یعنی چی نمیخوامش ها میخوای چی کار کنی؟

کورتاژ

با اعصبانیت بلند شد و سرم داد زد

تو هیچ غلطی نمیکنی

جیمین هیچ وقت سرم داد نزده بود اونوقت بخاطر این بچه سرم داد زد؟
دستشو آز دستم جدا کردمو محکم کوبیدم رو شکمم
با هق هق گفتم

نمیخوامش نمیخوام

با سیلی که تو صورتم خوابوند گریم بند اومد جیمین رو من دست بلند کرد؟
گوشیمو برداشتمو اومدم برم که گفت

کجا میری

به تو هیچ ربطی ندآره دنبالم اومدی نیومدی جیمین خوب خودتو بهم نشون دادی

به صورتم اشاره کردمو زدم بیرون

رفتم سمت پارک خونمون تو حال هوای خودم بودم که صدای یه خانم
توجهمو جلب کرد

خانم ببخشید یه لحظه از پسرم مواظبت میکنید تا بیام؟

یه نگاه به پسرش انداختم
لبخندی بهم زد که دلمو اب کرد

بله بله حتما

رفتم سمتش

سلام نونا _ تو کره به خواهر بزرگ تر مین نونا یا دختری که ازت بزرگتر باشه

نونا؟

اره دیگه تو که مثل مآمانم پیل نیشتی

مامانش یه ابروشو انداخت بالا و گفت

من پیرم دیگه اره؟ اگه برات بستنی خریدم

گفت

واقعا بلام نمیخلی؟

گفتم

عیب نداره من میخرم

مادرش تشکری کردو رفت
بغلش کردم رفتیم دوتا بستنی شکلاتی خریدیم و برگشتیم
یه لیسی به بستنیش زد که منم دلم اب افتاد شروع به خوردن کردم
بعد از چند ثانیه یه صدای پا شنیدم برگشتو جیمین و دیدم که دست به جیب داشت میومد به
سمتمون چشماش قرمز بود معلوم بود گریه کرده
اومد کنارم ولی تظاهر کردم ندیدمش یه لیس به بستنیم زد
و به کوچولو گفت

سلام کوچولو خوبی؟

پسره به جیمین نگاه کردو گفت

سلام آجوشی چرا بستی نونا رو خولدی؟ کار بدی کلدیا_ تو کره به پدر بزرگا میگن آجوشی

با تعجب به من نگا کرد و گفت

چطور ایشون نوناست من آجوشی؟

تو مثل مامانم پیلی چونکه

مامانش از پشت

عه وا جونگ هیون این چه حرفیه؟ ببخشیدا

با شیطنت به جیمین نگا کردمو گفتم

راست میگه همسر منم پیره اخه یکم

بعد این حرفم جونگ هیون گفتچ

اله دیگه پیله یکم

جیمین با خنده گفت

اله

بهش چشم غره رفتم که زبونشو مسخره نکنه
بعد یکم حرف زدن شمارشو گرفتم تا هر موقع شد همو ببینیم
خانومی که الان فهمیدم اسمش سوهیه با بوق همسرش دستمو فشرد تا بره
که جیمین از پشت بغلم کرد و گفت

خوش حال میشیم همو ببینیم اخه ما یه تو راهی داریم

زنه با این حرف بهم تبریک گفت و رفت بعد سوار شدن
جونگ هیون با دستای تپلش باهامون بای بای کرد و رفت
برگشتم سمت جیمین بغلش کردمو گفتم

من خیلی خود خواه بودم جیمین منو ببخش من میخواستم عشق تو فقط برای خودم باشه ببخشید

دست کشید رو گونمو گفت

من عاشق تو هرچیزی که مربوط به توعم حالا که دیگه نظرت تغییر کرده بیا بریم رو تاب دونفره

رو تاب بودیم که جیمین دوباره پرسید

بنظرت من پیرم؟

وا چرا؟

اخه اون پسره گفت میترسم دخترمم همینو بگه

منظورت پسرمونه دیگه

نه دخترمون

بچه تو شکم منه منم میگم پسره فهمیدی؟

اها باشه بعد اسمش چیه؟

بله اسمشم اسمشم

تازه فهمیدم داره مسخرم میکنه کوبیدم رو دستش
بلند شد بدو بدو فرار کرد از دستم
سری براش تکون دادم که گفت

به این زودی سنگین شدی؟

با یه جیمین بلند راه افتادم دنبالش
بنظرتون زندگی با جیمینو پسرش چطوری ادامه پیدا میکنه؟

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
در برابر هر چیزی ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پدر جلوه با عصبانیت و خشم در حالی که نفس نفس میزد منو نگاه میکرد

امین گیج تر از من تازه به خودش اومد
و با ترس بلند شد سلام کرد آب دهن خشک شده ام رو قورت دادم و با تته پته سلام کردم

سرشو چند بار تکان داد که دلت میره آره
من به حدی شوکه شده بودم که قدرت تکلمم رو از دست داده بودم

امین خیلی زود خوش رو پیدا کرد و عاجزانه گفت
آقای میرانی باور کنید اشتباه شده اونطور که شما فکر میکنید نیست

میرانی: تو یکی حرف نزن که بعدا حسابتو میزارم کف دستت
شما واسه فوتبال میاید اینجا یا واسه چشم چرونی و دید زدن مردم
حالا هم برو رد کارت تو هم بلند شو بچه جون یالا که باید تکلیفتو روشن کنم

منه ساده هر روز خدا شما رو اینجا میبینم چشم رو مردم آزاری و سر و صداتون میبندم
میگم بزار خوش باشن نگو شماها میاید اینجا واسه مزاحمت و دید زدن

یه جورایی حق با اون بود ولی اون چه می دونست که من رو پای دلم میاره
اینجا نه پای جسمم سر به زیر و شرمنده توام با یکمی ترس راه افتادم دنبالش
فهمیدم که داریم مسیر خونمون رو میریم آب دهنم رو با صدا قورت دادم
اون لحظه تنها شانسی که داشتم این بود که لحظه آخر رسید و چیز زیادی دستگیرش نشده بود
و فکر میکرد من یه مزاحمم خدا رو شکر که حرفی از جلوه نزدم اگه می فهمید از وقتی که اومدن تو این محل من مثل کنه چسبیدم به دخترش و به هیچ عنوان قصد رها کردنش رو ندارم مطمئنا یه جور دیگه برخورد میکرد
نفس نه چندان راحتی کشیدم هر قدمی که به در خونه نزدیک میشدیم قلب من محکم تر می کوبید
طوری که با خودم گفتم صداش رو میرانی هم ممکنه بشنوه و رسوا بشم
به در خونه که رسیدیم با غرغر زنگ بلبلی رو فشار داد

مدت کوتاهی گذشت که مادرم چادر به سر در رو باز کرد

ادامه دارد


پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄
پنجره | قسمت سیزدهم ◄
پنجره | قسمت چهاردهم ◄
پنجره | قسمت پانزدهم ◄
پنجره | قسمت شانزدهم ◄
پنجره | قسمت هفدهم ◄
پنجره | قسمت هجدهم ◄
پنجره | قسمت نوزدهم ◄

جشن تولد چهارده سالگیم بابام دستم رو گرفت و من رو به زیر زمین خونمون برد وگفت
"حالا وقتش رسیده که چیز مهمی رو بهت نشون بدم، این یه راز بزرگه"

من هیچ وقت اجازه نداشتم به زیر زمین برم، واسه همین همیشه فکر می کردم که تو زیرزمین خونمون یه نقشه گنج یا یه راه مخفی وجود داره، اما وقتی بابام در زیر زمین رو باز کرد، دیدم که اونجا کلکسیونی از پروانه های کمیاب رو جمع کرده. بابام که انگار دیدن اون پروانه ها همیشه واسش تازگی داشت، سیگارش رو روشن کرد و به من گفت:
"حیرت انگیزه، نه؟ دوست داری بی نظیرترینشون رو ببینی؟"

گفتم: "البته "
آستین هاش رو بالا زد و شروع کرد بین کلکسیونش گشتن

در همون حال هم سیگارش رو دود می کرد و پروانه های رنگارنگ رو نشونم می داد و از اون ها و نحوه شکارشون می گفت. تا اینکه بالاخره پروانه ای که مد نظرش بود رو پیدا کرد

ولی اون پروانه معمولی ترین پروانه ی کلکسیون بابام بود، با بال های سفید که هیچ طرح خاصی نداشتن. چند دقیقه خیره موند به اون پروانه، بعد سیگارش رو انداخت کنار و گفت

خودشه، می بینی؟

حرف نداره، شاید به نظر ساده بیاد اما این با همشون فرق می کنه، این یکی خودش بی هوا پیداش شد، واسم رقصید، دلبری کرد و بعد بال زد و رفت، من بلافاصله تور شکارم رو برداشتم و افتادم دنبالش. من پروانه های زیادی داشتم، از همه رنگ و از همه نوع، اما واسه این یکی خیلی تلاش کردم، مدت ها دنبالش دویدم، واسش جون دادم، این یکی من رو به نا کجا برد، این یکی بدجور گمم کرد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

روزبه معین