o*o*o*o*o*o*o*o
مدرسه كه ميرفتيم هربار كه دفتر مشقمون رو جا ميزاشتيم معلممون ميگفت
“مواظب باش خودتو جا نزارى”
اون موقع بود ک ما ميخنديديم و فكر ميكرديم
نميشه خودمونو جا بزاريم
بزرگ كه شديم بارها و بارها يه قسمت از خودمون رو جا گذاشتيم
توى يه كافه
توى يه خيابون
توى يه خاطره
توی یه آغـوش
🙂