اونجا که نزار قبانی میگه اگر برای تو خیری داشت میماند.اگر دوستدارت بود حرف میزد و اگر مشتاقِ دیدنت بود می آمد
دقیقا همینجاش یه جوابِ بزرگ برای نصفِ سوالامونه
اونجا که نزار قبانی میگه اگر برای تو خیری داشت میماند.اگر دوستدارت بود حرف میزد و اگر مشتاقِ دیدنت بود می آمد
دقیقا همینجاش یه جوابِ بزرگ برای نصفِ سوالامونه
گاهی دلسردی الکی قشنگ ترین حس دنیاست
همین تلقین هایی برای فراموشی
همین خنده های تلخ برای شاد جلوه دادن
همین به دروغ خوب بودن ها
باور کن گاهی باید عادی جلوه داد که همچی خوب میگذرد گاهی هیچ چیز بر وقف مراد نیست اما به ظاهر همچی رو به روال است
همین گاهی ها است که زندگی را به دروغ،خوب می سازد
تازه متولد شده
اوه! چقدر خشن
نرم و لطیف
یک تا ۳ سال
اسب مورد علاقه من
وقتی پیشم نیست گریه می کنم
سه تا ۶ سال
اجازه میده خاک بازی کنم
اجازه نمیده خاک بازی کنم
هفت تا ۱۲ سال
برام تبلت میخره
بهم موبایل نمیده
سیزده تا ۱۷ سال
اصلا منو نمی فهمن!
هجده تا ۲۲ سال
به آینده من فکر می کنند و اینکه قراره چکاره بشم
بیست و سه تا ۳۰ سال
برای همدیگه جک تعریف می کنیم
آخر هفته رو با بچه ها می گذرونه
سی تا ۴۰ سال
اونها خیلی عاقل و دانا هستند
بالای ۴۰ سال
خدا رو شکر می کنم که شما رو دارم
بر اساس یکی از مقالات انتشار یافته در نشریه
Psychology Today
رنگی که عمدتا برای لباس های خود بر می گزینید، می تواند نکاتی را در مورد شخصیت شما آشکار سازد. افرادی که اغلب رنگ های سیاه می پوشند، شخصیت هایی حساس و هنری دارند و به جزئیات اهمیت می دهند این در حالی است که علاقمندان به رنگ های شادی چون قرمز، زندگی را با تمام نیرو زندگی می کنند، تلاش فراون می کنند و افراد فعالی نیز هستند
کسانی که به رنگ سبز علاقه دارند، وفادار و مهربان هستند
علاقمندان به رنگ سفید نیز مرتب و منطقی هستند. آبی پوشان نیز شخصیت های پایدار و حساس دارند و افرادی هستند که ملاحظه دیگران را می کنند
با تو همه چی فرق داشت
مخصوصا من! بدونِ سانسور خودم بودم
رگ خوابم دستت بود. با تو بی ترس، خودم بودم
تو منو بلد بودی، من هیچوقت خوب نبودم، با هیچکس
اما با تو خوب بودم. با تو، همه چی فرق داشت
بعدِ چند روز دور بودن از خونه وقتی دوباره برمیگردم با خودم میگم آخیش ، هیچی خونه و تختِ خودِ آدم نمیشه، سعی کنید
همیشه توی زندگی با کسی باشید که حتی بعد چند ساعت ندیدنش هم جریان همون تختِ خوابتونو داشته باشه و هیشکی نتونه به شما حس خوب و آرامش بخشی که اون میدَرو بده
چیزی که رابطه رو موندگار و محکم میکنه میزان و شدت علاقه نیست، عمقِ صمیمت طرفین یا طرفون رابطهاس
فلواقع دکتر جان اینارو ما نباید بگیم شما بهتر از ما واردی لیکن خودمونی بخام بگم آدم باید بتونه جلو یکی وا بده بگه داداش یا آبجی محترم من همینم که میبینی
یا شاید ممکنه آدم بخاد بپرسه پس جایگاه و نقش من تووی زندگیت چیه؟
خب دکتر میدونی این سوالات تووی سر عوامالناسه. وقتی آدم با کسی رفیق باشه و صمیمی، دیگه نمیپرسه من کجاتم یا کجاشی
کاش این آدمای پشت پنجره میفهمیدن همین که میخای کنارشون باشی یعنی مهمترین آدمی هستی که وقتی هر ثانیه دارم به مرگم نزدیکتر میشم میخام تو تووی تکتک ثانیههاش باشی
یعنی خونهای. جایی که بخاطرش از همه جا فرار میکنم. جایی که بخاطرش به هیچ جا فرار نمیکنم. برای نگاه کردنش. همین. حالا پنجره رو وا کن دکتر
زندگی سرد بود اما عشق
می توانست کارگر باشد
می توان قطب را جهنم کرد
پای دل در میان اگر باشد
علیرضا آذر