عاقبت همه ی ما زیر این خاک آرام خواهیم گرفت

ماکه روی آن دمی به همدیگر مجال آرامش نداده ایم

اگر داشته های زندگی خودرا شمارش کنید

مجالی برای شمارش نداشته های زندگی خود
نخواهید یافت

هرکسی به نوعی باهوشه

اما اگه یه ماهی رو مجبور کنی که از درخت بره بالا و

بخای براین اساس قضاوتش کنی

اون وقت ماهی همه ی عمرش رو به این فکر می کنه که چقدر احمقه

بعضی ها میخاهند مارا غلط قضاوت کنند

اَلی یک راز دارد … و آن اینست که قادر به خواندن نیست

به نظر او حروف، شبیه سوسک های سیاهی هستند که روی دیوار رژه می روند

او می گوید : اگر وقت داشتم، می توانستم بعضی از کلمات را بخوانم، اما وقتی دستپاچه هستم ، مغزم مثل یک عالمه خاک اره می شود که روی زمین پخش و پلا شده است

او کلاس ششم است و تاکنون توانسته مشکلش را از دیگران پنهان نگاه دارد. او دختری کمرو و تنهاست که توان رویارویی با معلم ها و همکلاسی هایش را ندارد. در عوض نقاش بسیار ماهریست و در «دفترچه غیرممکن» تمامی خواسته ها و آرزوهایش را به تصویر می کشد و خودش را با نقاشی تخلیه می کند

الی را در مدرسه خنگ و تنبل می خوانند اما با ورود آقای دَنیِلز معلم جدید، زندگیش دگرگون می شود

او با تکیه بر روش های متفاوت، به دور از سیستم خشک «خوانش و پرسش» ، با بازی و تست های عملی دانش آموزان را محک می زند

آقای دنیلز نه تنها در می یابد که الی بسیار باهوش است و ذهنی خلاق دارد بلکه این امید را به او می دهد که با آموزش صحیح می توان مشکلش را که «خوانش پریشی» است حل کند

داستان به زندگی نوجوانی می پردازد که منزوی، غمگین و ناامید است. حضور یک معلم دلسوز زندگی او را دگرگون می کند و اینگونه آینده ای روشن برای او رقم زده می شود

لیندا ماللی هانت نویسنده کتاب تجربه شخصی خود را که یک خوانش پریش بوده ، به رشته تحریر در آورده است

ماهی بالای درخت پرفروش ترین رمان نوجوانان نیویورک تایمز ، بهترین کتاب سال آمازون و برنده جایزه اشنایدر بوده است

«اگر ماهی قادر به بالا رفتن از درخت نیست….به این معنی نیست که نادان است »

ماهی روی درخت

لیندا مولِلی‌ هانت

پست ترین آدمها کسانی اند که

به دست گذاشتن

روی نقطه ضعف دیگران

بگویند شوخی

وقتی که در مجلسی چند پیانو برای نواختن می بینیم

سمت آنی میرویم که زیباتر است

اما

درواقع آن پیانویی که ساده تر بود،صدای زیباتری هم دارد

وقتی که پیانو را بادقت و ملایم بنوازیم

صدای بهتری نسبت به

وقتی که آن را بدون دقت و محکم بنوازیم

می دهد

عشق نواختن پیانو است

اگر می خواهید خوشبخت باشید

زندگی را به یک هدف گره بزنید

نه به آدمها و اشیاء

آلبرت انیشتین

روباه گفت : آدم ها این حقیقت را فراموش کرده اند اما تونباید فراموشش کنی

تو تا زنده ای نسبت به آنی که اهلی کرده ای مسئولی ؛ تو مسئول گلتی

شهریار کوچولو برای آنکه یادش بماند تکرار کرد : من مسئول گلمم

شازده کوچولو