و آن کسی را که دوست داری
نیمِ دیگر تو نیست
او تویی
اما جایی دیگر

جبران خلیل جبران

دم به دم ساعت به ساعت
فکر او در ذهن من
مانده ام اینکه کجااااا سر را بکووبم بهتراست؟

دلیر باش
تا وقتی که حتّی فقط دو چشمِ وفادار با تو اشک می‌ریزند
زندگی، به رنج کشیدن می‌ارزد

***
در تمام سال های کودکی، ترس از مرگ او را آزار می داد، و تنها چیزی که گاهی این ترس را در او کاهش می داد، نفرت از زندگی بود

***

انکار نباید کرد که تفکر آدمی به جای خود بااهمیت و ارزشمند است، اما تفکر را باید با شریف ترین عضو بدن، یعنی زبان بیان کرد تا اهمیت و اعتبار پیدا کند. آهنگساز هم اگر بهترین قطعه های موسیقی را بسازد، تا وقتی نوازندگان چیره دست آثار او را اجرا نکنند، ارزش کار او مشخص نخواهد شد و یک قطعه موسیقی تا وقتی که که روی کاغذ باشد و اجرا نشود، چیزی است بی فایده و بی ارزش

***
عشق خاصیت عجیبی دارد که گذشته را نیز در برمی گیرد. کریستف از روزی که احساس کرد مینا را دوست می دارد؛ می پنداشت که در گذشته نیز عاشق او بوده است

ژان کریستوف اثر رومن رولان

کتاب‌ها خوراک فکری آدم هستند
که اگر نباشند
فکر آدم برای رفع گرسنگی
سراغ هر چیز بیهوده‌ای که شده می‌رود

هیچ وقت از یک رابطهء دو نفره
هر دو نفر هم زمان خارج نمی شوند
همیشه یک نفر می رود
و نفر دیگر مدت ها می ماند
برای مرتب کردنِ
خاطرات

عرفان محمودیان

لباس های زیبا، شاید در کوتاه مدت زیبایی ما را تکمیل کنند
ولی بی شک، در مدت زمان طولانی، این یک ذهنِ زیباست که جذابیت دارد

قطعا هیچ کس نمی تواند منکر جذابیت ابدیِ یک روح زیبا شود

دگردیسی درضیافت _ آلبرتو موراویا

آنا بیکر پس از مخالفت پدرش با ازدواجش
تصمیم گرفت تا باقی عمرش را تنها بماند

او در سال 1914 درگذشت

اما لباس نفرین شده که برای عروسیش خریده بود به نمایش در آمد که گاهی حرکت میکرد

ارواح و اشباح هرگز نمی خوابند

افرادی که در درگیرها و یا تصادفات بی گناه می میرند و هیچ قانونی در مورد آن ها اجرا نمی شود روحشان در نهایت انتقام خود را می گیرد

اگه قرار بود حسی که بهت دارم تموم یا عوض بشه، دیگه چه فرقی با بقیه داشتم؟
اگه قرار بود فراموشت کنم چرا اصلا باید بهت می‌گفتم دوستت دارم؟
من تکلیفم مشخصه با خودم، من یه آدم سالخورده نیستم که فراموش کنم تو کی بودی و چه حس‌هایی رو به من دادی
من حتی نمی‌تونم رگ‌های دستت رو فراموش کنم
من عادت کردم، به اینکه برای نبودنت ناراحت باشم
من به فکر کردن بهت عادت کردم
فکرِ تو، شده قسمتی از مُخم و من اون قسمت رو خیلی دوست دارم
پس توقع نداشته باش که بخوام اون تیکه رو از مغزم جدا کنم
تو می‌تونی حس من رو نادیده بگیری یا به هرچیزی تشبیهش‌ کنی، ولی من نمی‌تونم
تو وقتی یکی رو با تموم وجود دوست داری، چجوری بعدش می‌تونی تموم وجودت و تک تک سلول‌های بدنت رو قانع کنی که دیگه دوستش نداشته باشن؟

اچكان

خوشبختی لبخندی نیست که در برابر دیگران به لب داری
بلکه لبخندی ست که وقتی در برابر خودت قرار میگیری
در قلبَ ت جای می گیرد

ژان ژوس