فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)فِکرشـ:)

دیوونم کرده

بعضی وقت ها

حتی اگه روحتو تبخیرم کنی

بلور های شور

عذاب وجدان

تهش میمونه

رهام هادیان

به دنبال کمی عشق
همه عاشق شمردیم

نشد پیدا ولی کس
چه دل ها که سپردیم

هدف دلدادگی بود
قرض ورزی نکردیم

در انجامش ولی سخت
پیاپی توبه کردیم

گرفتیم از نجابت سر خود را به پایین
چه تهمت ها شنیدیم به دور از دین و آیین

رد پاهات هنوز روی قلبمه
همین رد پاها نمک روی زخممه

انگاری ساحلم بامن هم درده
هردومون منتظریم ناخدا برگرده

این وسط افتادمو کسی من و نمیفهمه
ای خدا کاری بکن ناخدا چه بی رحمه

کشتی بی جون منم که راهم واسه تو ساختم
فکر نکن تو بردی
نه
من به خودم باختم

هنوز رد پاهات روی قلبمه
همین رد پاها نمک روی زخممه

انگار ساحلم بامن هم درد
هردومون منتظریم ناخدا برگرده

این وسط افتادمو کسی منو نمیفهمه
ای خدا کاری بکن ناخدا چه بی رحمه

کشتی بی جون منم که راهو واسه تو ساختم
فکرنکن تو بردی
نه
من به خودم باختم

تا زخمتو بستم

دیدم یهو خالیه دستم

حالم خوب نمیشه اصلا

خدا به همرات نارنجیه من

عشق پاک مثل کبوتر نارنجیه که کمیابه
مثل عشق به پدر مادر یا عشق پدر و مادر به بچشون

یه عشق از ته ته ته قلبتون

براتون همچین عشقایی ارزومندم

خدا خودت بیا و دستتو بزار رو شونه هام
آروم بشم
چرا اینجورین باهام این آدمای توی شهر

انقده پس زدن منو تا از همشون دور بشم

مثل آب زلال بودم کاری کردن تیره بشم