ما آدمِ رها کردنیم؛ آدمِ تا نیمه یِ راه اومدن و جا زدن
درست مثلِ موجی که یه ماهی رو اسیرِ خودش میکنه و اونقدر با خودش میارتش تا به ساحل برسه و بعد رهاش میکنه و میره جایی که موجایِ بزرگتر باشن و ماهی های بیشتر …
ما آدمِ به هزار و یک دلیل نموندنیم، آدمِ تنها گذاشتن و دل کَندَن،
ما آدمِ امروزیم
دَمدَمی، خسته، شایدم بی رَحم
نازنین عابدینپور
6 سال پیش
لایکی
6 سال پیش
عکسش
6 سال پیش
عالی
6 سال پیش
اوم، نمیدونم چجوریه
وقتی یکیو خیلی دوست داری و خیلی برات ارزش داره
بیشتر دنبال بهونه ای تا ازش جدا بشی
بعدم مث خیار پشیمون میشی
6 سال پیش
بد
6 سال پیش
واقعا چرا؟
هر چه میخواهد دل تنگت بگو