..♥♥………………

کُرد بود، از اون اصیلاش
یه وقتایی که می‌خواست بگه فلانی خیلی آدم خوبیه و دوست داشتنیه و حسابی به دل می‌شینه و تو بگو عشقه اصلا، می گفت:
چَنی عزیزه؟!؟

این “خیلی عزیزه” گفتناش کلی معنا داشت واسه خودش
می‌گفت وقتی یکی عزیزه و عزت داره، جاش همیشه سرِ چشم آدمه، مثل عشق، مثل دوست داشتن، مثل قرآنی که جاش سرِ طاقچه ست
آدمی که عزیزه حرفش خریدار داره، نازش خریدار داره، حرمت و احترام داره وجودش برای همه، اگه باشه محبتش توی دلاست، نباشه دلتنگیش
خودِ خدام هواشو داره انگار همیشه و همه جا
می گفت

اصلا ولش کن این حرفارو
تا حالا بهت گفتم چنی عزیزی برام؟!؟

طاهره اباذری هریس