دانستنی ها | چند بیت شعر

بیت هایی که مصرع دوم آن ها مشهورترند

گَر دایره ی کوزه ، ز گوهر سازند
از کوزه همان بُرون تَراود ، که در اوست

بابا افضل

با سیه دل ، چه سود گفتنِ وَعظ
نَرَوَد میخِ آهنین در سنگ

سعدی

هر دَم که دل به عشق دَهی ، خوش دَمی بُوَد
در کارِ خیر ، حاجت هیچ استخاره نیست

حافظ

چنین است رَسمِ سَرایِ دُرُشت
گهی پُشت به زین و گهی زین به پُشت

فردوسی

امیدوار بُوَد آدمی به خیرِ کَسان
مرا ، به خیرِ تو امید نیست ، شَر مَرِسان

سعدی

صوفی نشود صافی ، تا در نَکِشَد جامی
بسیار سفر باید ، تا پخته شود ، خامی

سعدی

در تنگنای حیرتم از نَخوَتِ رقیب
یا رب مباد ، آن که گدا ، معتبر شود

حافظ

در محفل خود ، راه مَده ، هم چو مَنی را
افسرده دل ، افسرده کند ، انجمنی را

قائم مقام

مَرو به هِند و بیا ، با خدای خویش بساز
به هر کجا که رَوی ، آسمان همین رنگ است

صائب اصفهانی

خلوتِ دل نیست جای صحبتِ اضداد
دیو چو بیرون رَوَد ، فرشته در آید

حافظ

زلیخا مُرد از این حسرت ، که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کُنَد کاری ، که باز آرَد پشیمانی

صائب اصفهانی

زلیخا گفتن و یوسف شنیدن
شنیدن کی بُوَد مانندِ دیدن

عطار