خلاصش که کنم ، دوستت دارم

من از میانِ تمامِ کتاب ها
آن ‌که شبیهِ تو بود برگزیدم
و از دلِ تمام صفحات
آن که عطرِ دست‌های تو را داشت انتخاب ‌کردم

و از تمام صفحه ها
برگی ‌که به لطافت نگاهِ تو بود دیدم
و از این برگ
خطی‌ که طعم تو را داشت خواندم

اینک دوستت دارم
دوستت دارم
و دوستت دارم را مُدام تکرار‌ می‌کنم
که در تو خلاصه می شود

ای عصاره ی‌ تمامِ شعرهای ناگفته
تو نیز لب به این تکرارِ رویاگونه بُگشا
تا خدا به گلهای رازقیِ باغچه اش بگوید
از تو یاد بگیرند عطر افشانی را

حامد نیازی