من عاشق آدم‌هایِ بی قید و شرطم، آدم‌های بی اما و اگر، آدم‌های بی بهانه و دلیل. آن‌هایی که این سر دنیا بگویی می‌آیند آن سر دنیا هم باز پا به پایت هستند. همان‌هایی که وقتی می‌گویی تا جایی برویم درس و کار و آفتاب و باران را بهانه نمی‌کنند، یک‌دفعه دچار سرماخوردگی نمی‌شوند و کل مشکلات دنیا در عرض یک روز سرشان هوار نمی‌شود
آن‌هایی که فرقی ندارد دو دقیقه کنارشان باشی یا از سپیده صبح تا سیاهیِ شب، دیدن‌شان حالِ چند ماه تا چند سال بعدت را می‌سازد، از آن آدم‌هایی که بغض کنارشان بی‌معنا می‌شود و حالِ بد بیگانه ترین
فاطمه جوادی
هر چه میخواهد دل تنگت بگو