حواستان به آدمهاى آرامِ زندگيتان باشد! آدمهايى كه از صبح تا شب هزار بار خودخورى می‌كنند كه مبادا با يك حال و احوالپرسىِ ساده، مزاحمِ كارتان شوند! آدمهايى كه وقتى تنهاترين هستيد، فرقِ بينِ “ترك كردن” و “درك كردن” را تشخيص می‌دهند. آدمهايى كه “دمِ دستى” نيستند، كه يك روز با شما
يك روز با دوستِ شما، و يك روز با دهها نفر مثلِ شما باشند! آدمهايى كه شما را براى پرُ كردن جاى ِخالى نمى‌خواهند. بيشترين انتظارشان، چند دقيقه وقت ِ خالی‌ست كه برايشان كنار بگذارى، تا كنارت بنشينند و يادآورى كنند يك نفر هست كه به بودنت نياز دارد.. قدر آدمهاى آرامِ زندگيتان را بدانيد
قبل از آنكه ناگهانى رفتنشان
شما را به آشوبى هميشگى بكشاند
هر چه میخواهد دل تنگت بگو