ساعَت 3 صُبح بود
یِک پیام بِهم دادِع شُد
“بِـه کُمَکِت نیاز دارَم”
مَن فَقَد فِکر میکَردَم ،چیزِع مُهِمی نیص
اَما فِکر نِمیکَردَم اَگِه کُمَکِش میکَردَم
شایَد اون زِندِه میموند 🙂
کاش … نِجاتِش میدادَم
کاش میگُفتَم کِه طُ تَنها نیسی،مَن اینجام
مَن اونو عَز دَست دادَم
شُما اِشتِباه مَنو تِکرار نَکُنید
اَگِه اَزَتون کُمَک خاست نِجاتِش بِدید 🙂
بٍگو کِه هِر لَحظِه کِنارِشی
تا وَقتی زِندَست
هر چه میخواهد دل تنگت بگو