باز هم روز های تکراری شروع شد
بازهم درس،مدرسه،سکوت
غم،تنهایی ،سکوت
مشق،غصه،سکوت
رنج،سکوت،سکوت
سکوت……..و …….باز هم سکوت
آری هنوز هم سکوت کرده ام .هنوز هم فکر میکند غافل از همه چیز به زندگیم ادامه میدهم…هه
زندگی این روزها واژه ی مبهمی است برایم
زندگی دیگر معنا ندارد وقتی او
وقتی او با تمام گستاخی و نامردی رفت
وقتی دید دلبسته اش شدم رفت
وقتی اعترافم را شنید رفت
آری او رفت
و مرا با یک دنیا غم تنها گذاشت
هنوز هم خاطراتش،لحظه به لحظه جلوی چشمانم است
هنوز هم چهره ی مهربانش را لحظه به لحظه در خاطر دارم
هنوز هم با یاد لبخند گرمش زندگی میکنم
آری او رفت
و من را با یک دنیا سوال تنها گذاشت
میخواستم بپرسم ….چرااااااا؟
چرا آن وقت که دیدی وابسته ی لبخند شیرینت شده ام رفتی؟
چرا به من گفتی تا ابد….اما رفتی
چراااااااااااااااااااااا؟
مگر ندیدی کار هر روزم شده بود دزدکی نگاه کردنت
چند بار مچم را گرفتی ؟؟؟
چند بار مرا مهمان لبخند گرمت کردی
چرا مرا وابسته کردی؟؟
امروز جایگزینت را دیدم
هه
نه نمیتوانم بگویم جایگزین
چون هیچ کس در قلبم جایگزین تو نخواهد شد تا ابد
وقتی امروز اسمت را از زبان او شنیدم اشک در چشمانم جمع شد
وقتی گفت جای تو میان ما سبز است
دلم ریخت
چرااا؟
پس قول هایی که دادی را یادت رفت..شاید هم به این فکر کردی که اگر بروی من فراموشت میکنم؟!
نه اشتباه نکن
من هیچ وقت خاطراتم را،نگاه هایت را،دزدکی نگاه کردن هایم را،و مهم تر از همه لبخند شیرینت را فراموش نخواهم کرد
خاطراتت یک به یک صف کشیده اند
انگار میخواهند از اینی که هستم دگر گون ترم سازند
حالم خراب است
خیلی خراب…بغض گلویم را می فشارد اما من نمیخواهم دوباره اشک بریزم ،نمیخواهم دوباره به خاطر خودخواهی هایت اشک بریزم

نمیخواهم یادآوری کنم که احساسم مرده است

نمیخواهم قلبم را که از سنگ شده یادآوری کنم

اما نمیدادم چرا همه چیز دست به دست هم داده اند ..تا به یادم آوردند

به یادم آورند آن اشک هایی را که به خاطرت ریختم و تو ندیدی و حتی با خبر هم نشدی
امروز جای خالیت را دیدم و آن تابلوی بسم الله
که خاطراتی دارد
اما چه فایده تو نیستی و من داغونم
آری داغون

دوستان اینم یکی دیگه از نوشته های من هست..ببخشید اگه یکم طولانی شد..تو اون قسمت که اسم مدرسه و مشق آوردم فک نکنید سنم کمه …فقط اون چیزی که شما فک میکنید نیستم.☺

در جلسه ی امتحان عشق
من ماندم و یک برگ سفید
و یک دنیا حرف ناگفتنی
و یک بغل تنهایی و دلتنگی
درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمیشود
در این سکوت بغض آلود
قطره ی کوچکی هوس سرسره بازی میکند
و برگه ی سفیدم عاشقانه
قطره را به آغوش می کشد
عشق تو نوشتنی نیست
در برگه ام کنار آن قطره یک قلب کوچک می کشم
وقت تمام است
برگه ها بالا

چطور از خداوند معجزه میخواهی؟
به خودت نگاه کن
معجزه یعنی چشمهایت

آدمی غــــــرورش را خیلی زیاد
شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش- دوست می دارد
حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــو، نادیده بگیرد
چه قدر دوســتت دارد
و این را بِفهــــــــــــم آدمیــــــــــزاد

میبینی؟
حالا دیگر به تو هم هیچ حسی ندارم
همانی شدم که میخواستی بسازی
مرده ای بی جان بی احساس،خشک و دلی دارم از سنگ
تنها تو مي تواني روح به جسم بدهي و قلبم را به تپش وا داري

من بارها شماره ات را میگیرم و کسی در گوشم مدام زمزمه میکند
دستگاه مشترک مورد نظر خاموش است
و من برایش از تو ، از دلتنگی ها ، از اشکهای بیصدا و از بی کسی هایم میگویم
اما او سر حرفش میماند ؛ لعنت به بخت سیاهم

ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﯽ
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺑﺸﮑﻨﺪ

ﺩﻟـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
غـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﺮﻭﺭﺕ
ﺍﻋتمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﺎﺩﺕ

ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ٬ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﻨﮕﺮﯼ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﯿﺰ ﻭ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ؛ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺼﺐ ﮐﻨﯽ

خيلى عجـــــيبه

ﺗﺎ ﻣﯿـــــﺎﯼ ﺑﻪ ﯾـﮑﯽ ﺛﺎﺑـــــﺖ ﮐﻨـــــﯽ ﭼـــــﻘﺪﺭ ﻭﺍﺳـــــﺖ
ﻋـــــﺰﯾـــــﺰﻩ
ﺍﻭﻥ ﺯﻭﺩﺗـــــﺮ ﺑــــــــــﯽ ﻟﯿـــــﺎقتیش رو ﺛـــــﺎﺑـــــﺖ ﻣﯿــــکنه

عشق من ناز نکن عمر ما پایون میگیره
یه روزی دست زمونه تو رو از من میگیره
وقتی تنها باتو بودن واسه من زندگیه
تو رو دیدن تو رو خواستن رو کی از من میگیره