یه ضرب المثل قدیمی هست
که میگه هیچ اتفاق خوبی بعد از ساعت دو شب نمیفته
وقتی ساعت به دو نزدیک شد
فقط باید خوابید
من حدس می زنم
بعد از ساعت دو شب یه هورمونی در بدن ترشح میشه
که من اسمش رو گذاشتم
هورمون اصل کاری
وظیفش هم اینه که بهت جیگر میده
تا دیوونه بازی در بیاری
یه جورایی رهات می کنه
اون وقت می تونی
بعد از چند سال به کسی بگی دوست دارم
یا اینکه بگی دلم واست تنگ شده
کاری که هیچ وقت نمی تونی
ساعت هفت صبح انجام بدی
واسه همین تلاش کردم
شب ها قبل ساعت دو بخوابم
تا درگیر این هورمون اصله کاریه نشم
اما مگه زندگی بدون کارهای خارق العاده جذاب میشه؟

هر جمله یک معنای مشخصی دارد
اما بستگی دارد کجا به کار رود
درست مثل
«مواظب خودت باش»
یک وقت هایی دوستت دارم معنی میدهد
یک جاهایی همان مواظب خودت باش
اما
یک وقت هایی یعنی دیگر نیستم که مواظبت باشم؛ جای خالی ام قرار است گند بزند به تمام لحظه های خوش زندگی ات
بیشتر مواظب خودت باش

شاگردی از استاد پرسید: خواهش می‌کنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را از بد تشخیص دهم؟

استاد پاسخ داد: تو نمی‌توانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او یک انسان خوب است، حتی از ظاهر او هم نمی‌توان به این شناخت رسید. اما می‌توانی از فضایی که در حضور او به وجود می‌آید، او را بشناسی؛ چرا که هیچ کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری نداشته باشد

گفتم: موضوع خيلي مهمی است
پرسيد: خبر مرگ كسی را می خواهيد بدهيد؟
گفتم: نه،اما تقريبا در همين حدود
گفت:آيا كسی تصادف سختی كرده است؟
گفتم: نه،يك جراحت درونی است
با صدايی كه حالا قدری ملايم تر شده بود،گفت: كه اين طور،يك خونريزی داخلی بوده است؟
گفتم:نه،يك جراحت و زخم روحي است، موضوعی كاملاً روحی

ظاهراً كلمه روحی برای او كاملاً غريبه بود،زيرا سكوت سختی كرد

عقاید یک دلقک
هاينريش بل

نمیدانم این حالت فقط در من هست یا نه
اما من موقعی که در اتاق مرگ به مرده ای نگاه میکنم بعید است احساسی غیر از سعادت به سراغم بیاید

در مرده آرامشی میبینم که نه ناسوت آن را به هم میزند و نه لاهوت
و من دلگرم میشوم به آخرتی بی انتها و نورانی
ابدیتی که مردگان به آن رفته اند
جایی که حیات مرز زمانی ندارد

عشق مرز قلبی ندارد
سرور انتها ندارد

بلندی های بادگیر
امیلی برونته

این زندگی بیمارستانی است که
در آن هر بیماری اسیرِ آرزویِ عوض کردنِ تخت‌هاست
این یکی می‌خواهد
روبه‌روی بخاری رنج بکشد
و آن یکی گمان می‌برد سلامتی‌اش را کنار پنجره بازمی‌یابد
همیشه به‌نظرم می‌رسد هر جایی که نیستم همان‌جا احساس راحتی خواهم کرد، و این پرسش جابجاشدن همانی است که بی‌وقفه با جانم در میان می‌نهم

#بودلر_بنیامین

وقتی آدم یک نفر را دوست داشته باشد
بیش تر تنهاست
چون نمیتواند به هیچکس
جز به همان آدم بگوید
که چه احساسی دارد

#عباس_معروفی
📚 سمفونی مردگان

سلام بر بروبچ خنگولستان امیدوارم که حالتون خوب باشع

راستش یه انتقادی داشتم درباره ی اون پستی که با عنوان یک دقیقه مطالعه و توسط دوست
عزیزمون زینب جان (ملقب به زینب خله) نوشته شده بود

شخصی که این متن ها رو انتشار کرده
(دکتر هلاکویی)

تا حدودی حرف های صحیح و زیبایی زده اما اگه برخی از جملات رو با دقت بخونیم میشه معنی دیگه ای هم برداشت کرد

مثلا اون جایی که میگه
(روزی که به دخترت یاد دادی تا ازدواج نکرده اون لباسی که دوست داره نپوشه)

این جمله نیازمند حروف دیگری هم هست تا تکمیل بشه چون هر لباسی جایی داره و این درست نیست که برای مثال یک دختر خانوم ۱۸ ساله در کشور ایران چون علاقه شدیدی به شلوارک و نیم تنه دارع با اون وضع لباس بیاد توی خیابون

این یه مثال کوچیک بود جدا از اون در مورد دکتر هلاکویی این شخص دین ندارن و بی دین هستن خدا رو هم قبول ندارن دوباره ازدواج کردن و هر دوبارهم نتیجه ازدواجشون طلاق بوده
متولد شیراز هستن و در حال حاضر در لس آنجلس آمریکا سکونت دارند و مخالف ایران هستن

پیروی از حرفای ایشون و پخشش قبل از ویراش اشتباهه اونم به دو دلیل

اولی به خاطره مخالفت با ایران و نظامش

دومی هم به خاطره این که این شخص حتی نتونسته زندگی شخصی خودش رو اداره کنه پس به کسی که فقط شعار میدع و هیچ کاری نمیکنه نباید خیلی اعتماد کرد

ببخشید اگه حرفام طولانی شد من فقط نگران اون نوجوون هایی هستم که اطلاعات کافی ندارن و با اومدن پیشوند دکتر فرهنگ قبل از نام و نام خانوادگی طرف فریب اون شخص رو میخورن بازم معذرت میخوام به خاطره طولانی شدن حرفام

بهترین ها رو براتون آرزو میکنم

در ضمن به هیچ عنوان قصد توهین به کسی رو ندارم فقط دارم میگم حواستون باشه از کی پیروی میکنید

‏

همونجور كه چشم بسته هميشه خواب نيست لب خندون هم هميشه شاد نيست