بی رحمی بزرگیه که روزگار
اجازه دوست داشتن و خواستن کی رو بهت بده
اما اجازه داشتنش رو نه
0
بی رحمی بزرگیه که روزگار
اجازه دوست داشتن و خواستن کی رو بهت بده
اما اجازه داشتنش رو نه
بدترین شکل دلتنگی
برای کسی آن است
که در کنار او باشی و بدانی
که هرگز به او نخواهی رسید
بودیم و کسی پاس نمیداشت که هستیم
باشد که نباشیم و بدانند که بودیم
تو این روزهای آخر سال دوتا جمله هست که باید بهت بگم
اول تشکر برای بودنت در سال گذشته
آروز برای داشتنت در سال آینده
وقتی کاری انجام نمیشه حتما خیری توش هست
وقتی مشکلی پیش میاد حتما حکمتی داره
وقتی کسی رو از دست میدی حتما لیاقتت رو نداشته
وقتی تو زندگیت زمین بخوری حتما چیز هست که باید یاد بگیری
وقتی بیمار میشی حتما جلوی یه اتفاق بزرگ تر و بدتر گرفته شده
وقتی دیگران بهت بدی میکنن وقتش که تو خوب بودن رو نشون بدی
وقتی اتفاق بدی یا مصیبتی برات پیش میاد حتما داری امتحان پس میدی
وقتی همه درها بروت بسته میشه حتما خدا میخواد پاداش بزرگی بابت صبر و شکیبایی بهت بده
وقتی سختی پشت سختی میاد حتما وقتشه که باید روحت متعالی بشه
اما وقتی دلت تنگ میشه حتما وقتشه که با خدای خودت تنها باشی
اسفند داره تموم میشه وقت کوچ کردن به فروردین رسیده
وقت بخشیدن و صاف کردن دل
پس ببخش منو اگه با نگاهی یا صدای یا زبانی بر دلت زخمی زدم
“سال نوت پیشاپیش مبارک”
خنده مبینی
ولی از گریه ی دل غافلی
خانه ی ما از درون ابر است و بیرون آفتاب
صائب تبریزی
اگه یه نفر ازت پرسید چقدر
دوستم داری؟
نگو بی نهایت
بگو اندازه که هستی
اگه پرسید تا کی دوستم داری؟
نگو تا ابد
بگو تا وقتی هستی
اگه پرسید چقدر بهم اعتماد داری؟
نگو اندازه چشمام
بگو به اندازه ای که بهم اطمینان میدی
پر از اشکم
ولی میخندم
به قول فروغ که میگفت
شهامت میخواهد که
سرد باشی
و گرم بخندی
عشق اول
مثل جای واکسن بچگیامونه دردش
تموم میشه اما جاش هیچوقت پاک نمیشه
به پای کسی بسوز
که از سوختنت بسوزد
نه آنکه با سردی
فقط چشم
به شعله بدوزد
