o*o*o*o*o*o*o*o

با حال و روزی که پیدا کرده بود تنها فیروز عمید میتونست اونو از این مخمصه نجات بده. با خودش گفت

نوکر فیروز عمید بشم بهتر از اینه که دستمو به گردن شکمم وصل کونمو خدانکرده بشم یار غار این دله دزدها! خدایا عزتمو میسپارم به دستت

به سمت بقالی رمضون علی رفت تا به جناب وکیل، فیروز عمید تلفن بزنه و بگه که پیشنهاد کاریشو میپذیره! ابی وارد بقالی رمضون علی شد

  سام علک رمضون

رمضون علی که پشت دخل نشسته بود، به پای ابی بلند شد

سلام از بنده ست آقا ابی! اینورا؟ چند روزه که تو بازارچه ندیدمت

  درگیر مراسم ختم اوس رجب بودم. صاحب کارم

مرد؟

  رفت. انگاری از ننه ش زاده نشده بود

خدا رحمتش کنه

  خدا رفتگون شوما رو هم بیامرزه. رمضون علی، یه تیلیفون میخواستم بزنم

رمضون علی تلفنو از پشت جعبه های آدامس چیده شده در قفسه برداشت و رو پیشخون گذاشت

بفرما آقا ابی

ابی کارت ویزیتو درآورد و با دفتر وکالت فیروز عماد تماس گرفت. صدای ظریف یه زن تو گوشی پیچید

دفتر وکالت آقای فیروز عمید، بفرمایید

  سام علکوم آبجی

بفرمایید آقا؟

  آق فیروز عمید هستن؟

جنابعالی؟

  بگید ابی! ابی سیریش

چند لحظه گوشی دستتون

بعد از چند لحظه صدای قدرتمند مردونه ای گفت

  به به سلا آقا ابراهیم

  سام علکوم جناب

  احوال شما چطوره؟

  ای یه نفسی میره و میاد به لطف خدا! شما که میزونید؟

 من هم خوبم. امرتونو بفرمایید؟

  امر که خاصه شما بزرگونه! یه عرضی داشتم خدمتتون! در مورد همون پیشنهاد چند روز قبل! خواستم بگم اگه هنوز رو حرفتون هستید، پایه ام

 فیروز عمید همیشه رو حرفش هست

 مردی به مولا

  ولی باید با هم صحبتی داشته باشیم. من شرط و شروطی دارم که باید شما بشنوید و در صورت موافقتتون قرارداد بنویسیم

  آق فیروز خان، حرف ابی حرفه! ابیه و قولش ! اگه یه چیزی بگه تا آخرشم پاش وایساده

  شما صحیح میفرمایید ولی من، مرد قانونم

  هرچی شما بگید

  حشمت رو میفرستم دنبالتون

  آقا ما خودمون میایم. از روی همین آدرس نوشته رو کارت

 تا یه ساعت دیگه حشمت رو میفرستم. فقط کجا بیاد؟

شرمندتیم به مولا! بگید دم همون بازارچه که خودش میدونه

 پس آماده باشید

*****

دو ساعت بعد ابی در دفتر وکالت فیروز عمید، روبروی وکیل معروف تهران نشسته و گوشهاشو به دهن فیروز عمید دوخته بود

  ببینید آقا ابراهیم من واسه دخترم یه محافظ میخوام که مرد باشه و به قول خودتون لوطی باشه! شرط اول من اینه که شما به دختر من به چشم امانت و خواهری نگاه کنید! همونطور که از ناموستون محافظت می کنید هوای دختر منم داشته باشید

ابی وسط حرف فیروز عمید پرید

  فیروز خان عمید خیالتون تخت که ما تا حالا به هیچ زنی غیر از چشم خواهری نیگا نکردیم. فقط یکی بود که کنارش دلمون لرزید ولی بیموقع لرزش گرفته بود

فیروز عمید در حالیکه برق خرسندی تو چشماش میدرخشید، گفت

  خوشحالم که صادق و رو راستید. شرط دومم هم اینه که باید در منزل من زندگی کنید تا همیشه در کنار کتایون باشید
و اما شرط سومم، باید دور دوستهاتون خط بکشید

ابی قیافه جبهه گیرانه ای به خودش گرفت

  داشتیم دیگه آق وکیل. اونا داداشامن! تحت هیچ شرایطی نمیتونم ازشون دل بکنم حتی اگه به قیمت کنار نیومدنمون تموم بشه

وکیل برای لحظه ای به فکر فرو رفت

  پس دوستاتون حق آگاه شدن از کارتون و رفت و آمد به خونه منو ندارن

ابی کف دو تا دستو محکم به روی رونش کوبید و صدایی کلفت کرد

  آها این شد یه حرف حساب! ولی آق فیروز خان من یه ننه پیر و یه خواهر دارم. نمیتونم اونارو همینجوری به امون خدا ول کونم. ناسالمتی مرد خونشونم. هرجا من باشم، اونا هم بایست باشن

وکیل مجددا به فکر فرو رفت و بعد ازسی ثانیه سکوت گفت

  یه خونه سرایداری ته باغ خونمون هست. الان خالیه. میتونی مادرت و خواهرتم بیاری اونجا. چند روزیه که آشپزمون رفته  مادرت میتونه آشپزی خونه رو به عهده بگیره؟

ابی از اینکه یه کار خونوادگی پیدا کرده بود، سر خوشانه دست برد به یقه ش و کلاهشو هم بالاتر گذاشت

  ننه م غذاهایی میپزه که انگوشتاتونم باهاش میخورید

وکیل لبخندی زد و گفت

  پس این قراردادو امضا کن

ابی بدون خوندن قرارداد انگشتشو به جوهر استامپ زد و اونو پای برگه نشوند

فیروز عماد یه نگاه به ابی کرد و گفت

  سواد نداری؟

  چرا آقا! قبول کلاس 11 ادبی شدیم که درسمونو ول کردیم

وکیل با تعجب پرسید

  پس چرا قرارداد رو نخوندی و به جای امضا انگشت زدی؟

ابی بادی تو غبغب انداخت

  لزومی نداشت. ما به شوما اعتماد داریم! این شرط اول همکاری ابی با شوماست. انگشتم واسه محکم کاری زدیم

وکیل خنده ی شادمانه ای کرد و گفت

با حشمت برید و هر چی وسیله دارید جمع کنید. فردا ماشین میفرستم دنبالتون .البته بگم که خونه سرایداری وسیله داره و نیازی نیست که وسایل خونتونو با خودتون بیارید. درحد لباسها و وسیله شخصی کافیه

o*o*o*o*o*o*o*o


رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت دوم ◄

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت سوم ◄

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت چهارم ◄

o*o*o*o*o*o*o*o

و سپس خداحافظی گرمی با اوس رجب کرد که ابی زیر لب گفت

هم لفظ قلم حرف میزنه و هم خیلی بچه ژیگوله

پاشو که از گاراژ بیرون گذاشت چشمش به یه بنز 230 آخرین مدل افتاد

لبو لوچه شو پایین کشید و سری تکان داد و تو دلش گفت

  از اون خر پولهان! یعنی با من چیکار دارن؟

حشمت در ماشینو باز کرد و به ابی اشاره کرد که سوار بشه! در مسیر، هیچ صحبتی بین ابی و حشمت رخ نداد. بعد از گذشتن از خیابونهای تهران و سرازیر شدن به محله های بالای شهر یا به قول ابی، محله از ما بِیتَرون، حشمت صادقی جلوی یه ساختمون دو طبقه نگه داشت.حشمت رو کرد به ابی و گفت

  پیاده شید رسیدیم

ابی هنوز مات و مبهوت به خیابونهای تمیز و مغازه های شیک اونجا که تومنی سنار با خیابونای پایین شهر و دکانهای زیر بازارچه فرق میکرد، چشم دوخته بود

حشمت دوباره گفت

  آقا ابی رسیدیم

ابی متوجه زمان حال شد و چند لحظه به حشمت زل زد و بدون حرفی از ماشین پیاده شد. حشمت جلوتر از ابی راه افتاد و وارد ساختمون شدن.دفتر وکالت فیروز عمید طبقه پایین بود. وقتی وارد دفتر شدن ابی با دیدن تابلوهای نقاشی روی دیوار ،گلدونهای مصنوعی گوشه کنار، دکوراسیون زیبای دفتر که واسه اون زمان خیلی مدرن و پیشرفته بود و مبلهای چرمی زیر لب گفت

 جل الخالق نه به گاراژ ما و اتاق اوس رجب که یه شاخه ی خشک توش پیدا نمیکونی نه به اینجا که درو دیوارش گل بارونه! خدایا عدالتتو بنازم

مثل ندید بدید ها هاج و واج به درو دیوار نگاه میکرد
حشمت رو به منشی که از اون خانمهای سانتی مانتال همون دوره و با موهای شنیون شده و بلوز دامن مینی ژوپ بود گفت

  به آقا بفرمایید ابی رو آوردم

دختر از جاش بلند شد و به سمت یکی از اتاقها رفت. ابی با دیدن پاهای برهنه اون به سمت دیوار چرخید و گفت

  یا خدا دستم به دومنت خودت ما رو از شر این شیاطین ضعیفه نجات بده

دختر وارد اتاق شد و بعد از چند لحظه بیرون اومد و گفت

آقای عمید گفتن بفرمایید داخل

حشمت صادقی جلوتر از ابی وارد اتاق شد و ابی هم بعد از محکم کردن دستمال دور دستش، و صاف و صوف کردن یقه پیرهنش پشت سر حشمت وارد اتاق شد. چشمش که به میز کار ساخته شده از چوب گردو و درختچه گوشه اتاق و تابلوی بزرگ نقاشی روی دیوار افتاد، پوزخندی رو لبش اومد و زیر لب گفت

  عینهو اتاق اوس رجب میمونه

صدای حشمت اونو به خودش آورد

  قربان! آقا ابی رو آوردم

آقای فیروز عمید که مردی پنجاه وپنج سال به بالا بود سرشو از روی دفاترش بلند کرد. عینک دور مشکی بزرگی به چشم داشت. عینکش رو از چشمش برداشت و رو به ابی کرد. ابی به رسم ادب جلو رفت

  سام علیکوم جناب.... آها!... فیروز خان عمید

فیروز عمید دست ابی رو به گرمی فشرد و رو به حشمت کرد

  میتونی بری

به نظر مرد با جبروت و مقتدری میومد! از اون مردها که حرفش برو داشت و همه در مقابلش گردن کج میکردن! ولی ابی از اون گردن کج کنها نبود، به قول خودش فقط جلو یکی گردن شیکسته و صورت زغالیه که اونم اوس کریمه

حشمت صادقی از اتاق خارج شد. فیروز عمید با دست به ابی اشاره کرد که روی مبل کنار میزش بشینه. بدون فوت وقت و مجال دادن به ابی تا علت احضارشو جویا بشه گفت

 واست یه پیشنهاد کاری دارم

  پیشنهاد کاری؟ واسه کی؟ واسه ما؟

  بله واسه شما که هم کارش آبرومندانه ست و هم پولش خوبه

ابی کف دستی رو که دورش دستمال یزدی پیچیده بود، جلو برد و گفت

  هُپ آق عمید! وایسا با هم بریم. ما رو خوندی اینجا و بدون هیچ توضیحی و حرفی و معرفی و گفتن اینکه ما رو از کوجا میشناسی، یهو میگی واست یه کار توپ سراغ دارم؟ نه داشم ما اهل خلاف ملافو قاچاق نیستیم. پول حروم از گلومون پایین نمیره

دستشو بیخ گلوش برد و ادامه داد

  همینجا میشه استخونو گیر میکونه! تا خفمون نکونه دست بردار نیست

ابی از جاش بلند شد بره که فیروز عمید لبخندی رو مهمون لبش کرد و عینکشو به چشمش برد و گفت

 نه خوشم اومد. مثل اینکه حرفهایی که پشت سرت میزدن درست بوده! دنبال همچین آدمی میگشتم! دنبال یه مرد میگشتم که یه امانتی بدم دستش! ابی متحیرانه تکرار کرد

 

  امونتی؟ مال کی؟ دست کی؟

فیروز عمید تلفنو برداشت

  به کربلایی رحمت بگید دوتا چای بیاره تو اتاق من

گوشی رو گذاشت و رو به ابی گفت

  بذار از اول شروع کنم. چند شب پیش تو کافه آبشار نقره ای دیدمت که دعوا راه انداختی! از صاحب کافه در موردت پرسیدم و اونم بهم گفت که اسمت ابراهیمه و ملقب به ابی سیریشی، واسه خودت یه گروه هشت نفره داری که همشون تو رو به لوطی بودن و مردونگی قبول دارن! ردتو زدم تا فهمیدم تو مکانیکی کار میکنی راستش من به دلیل در دست داشتن یه پرونده جنایی، چند تا دشمن پیدا کردم که اولا بهم پیشنهاد رشوه میدادن که بیخیال این پرونده بشم ولی من قبول نکردم

اونها هم وقتی دیدن منو نمیتونن با پول تو مشتشون بگیرن، شروع به تهدید کردن که ابتدا تهدیدهاشونو جدی نمیگرفتم ولی الان تهدیدهای اونها خونواده مو هم در برگرفته! و چند باری واسم پیغام فرستادن که ضربشونو به خونواده م میزنن. از طرف پسرم، کیومرث، خاطرم جمعه چون خودش افسر نیرو هواییه ولی یه دختر هیفده ساله دارم که سال پنجم طبیعی میخونه

از بابت اون نگرانم! سرم خیلی شلوغه و نمیتونم بیشتر از این رفت و آمدهاشو کنترل کنم و حشمت رو اسیرش کنم

وقتی اون شب داد زدی که تو مرامت نگاه به ناموس مردم و دوز و کلک نیست، ازت خوشم اومد! تصمیم گرفتم که تو رو به عنوان بادیگارد دخترم استخدام کنم

البته واسه بادیگارد شدن کتایون شرایطی رو هم باید بپذیری ولی اول میخوام بدونم اصلا با این کار موافقی یا نه؟

o*o*o*o*o*o*o*o

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت دوم ◄

o*o*o*o*o*o*o*o

صدیقه با درموندگی گفت

هیچی به خدا! از حموم برمی گشتم. رفتم دم مغازه خروس فروشی ببینم واسه مرغ عشقها ارزن داره که نصرت کفتر باز جلومو گرفت و گفت که به اعظم ارزن میده تا واسم بیاره

ابی با خشم غرید

 غلط کرده کفتر باز چلغوز ! ببینم یکی تو این محله نبود که با تو بیاد حموم که تو اینجوری زیر بازارچه جولون ندی؟

صدیقه یه پشت چشمی نازک کرد و گفت

واا !!!! خان داداش کی وسط هفته ای حموم میره که با من بیاد

ابی چرخی به گردنش داد و دور و برشو نگاهی انداخت و گفت

 آرومتر دختر! یواشتر! تو هر روز میگذره حیا میات یُخ تر میشه! حالا اگه کل بازارچه نفهمن که تو غسل واجب بودی نمیشه؟

اخم غلیظی بین ابروهاش انداخت و با صدای بَمِش گفت

 زود برو خونه. دیگه نبینم که زیر بازارچه وایسادی و با این اجنبی ها هر هر کر کر راه انداختی که دیگه هیچی نمی فهمم و اونوقت تیکه بزرگه ت گوشته

صدیقه لبخند مکش مرگ مایی زد و با لحن کشیده ای تو چشمای ابی سیریش زل زد و گفت

چشــــم خان داداش

ابی بادی تو غبغب انداخت

  د برو دیگه! وایساده منو نیگا نیگا میکونه

صدیقه که رفت ابی سیریش دستمالشو دور دستش پیچوند و گفت

 چه آبی رفته زیر جلدش پدر سوخته! چیشاشو واسه من گرد می کونه

و بعد به سمت مکانیکی اوس رجب رفت که هر روز صبح علی الطلوع تا شش بعد از ظهر اونجا کار می کرد و از زور بازوهاش خرجی مادر پیر و خواهرشو در می آورد و تا جایی که وسعش می رسید به فقیر، فقرای زیر بازارچه هم چیزی می رسوند

اونروز، روز پر کاری بود. چند تا ماشینو با هم واسه تعمیر آورده بودن. حسابی خسته شده بود. بایست زودتر خودشو به خونه می رسوند تا شام میخورد و بعد یه استراحت به کافه می رفت

پاشو که از در مکانیکی بیرون گذاشت، سرشو به آسمون برد

اوستا کریم نوکرتیم! امروزم که گذشت! هر روزمونو مثه امروز به خیر بگذرون

به خونه شون که رسید، هوا حسابی تاریک شده بود. نگاهی به در چوبی و کلون در انداخت. دست انداخت وچند ضربه زد صدای ننه پیرش بلند شد

کیه؟

 واکو ننه! ابیت اومده

مادر پیرش در رو باز کرد. نگاهی به هیکل ریزه میزه، چارقد ململ سفید، پیرهن کمر کش دار گل گلی، شلوار پاچه گشاد مشکی و عینک ته استکانی مادرش که با کش شلوارآبی پشت گوشش انداخته شده بود انداخت. خم شد و مادرش رو بلند کرد و گفت

 قربون ننه ابی بشم من

مادرش که خنده فلفل نمکی به راه انداخته بود پشت سرهم میگفت

بذارم پایین ننه! کمرت خدا نکرده درد میگیره

 فدای جفت چیشات ننه! این تنو میخوام چیکار که نتونه ننه شو بغل کونه

مادرشو پایین آورد و با اولین قدم که پا تو حیاط گذاشت صداشو انداخت به سرش

کوجایی صدیقه؟ آبجی؟ صدیق با توام؟ کجایی ورپریده ی خنجری؟

مادرش با صدای لرزونی گفت

از موقع صلات ظهر که برگشته خونه زیر پتو چپیده و میگه سردمه! فکر کنم سرما خورده. جوشونده بهش دادم ولی توفیری نکرد

ابی سری تکون داد و زیر لب گفت

 انقذه که خودشو زیر بازارچه باد میداد ناکس

ناگهان چیزی به ذهنش رسید و خنده ای کرد و با خودش ادامه داد

 مگه آبجی ابی نباشی که فیلم در نیاری؟

کفشاشو از پاش در آورد و خودشو تو اتاق انداخت و رو به صدیقه که زیر پتو خوابیده و پتو رو به سرش کشیده بود گفت

پاشو ورپریده! پاشو ادا در نیار! کاریت ندارم

و زیر لب ادامه داد

یعنی ایندفعه کاریت ندارم

هیچ صدایی ازصدیقه در نیومد

ابی سیریش دست برد و پتو رو از روی صدیقه کشید

 دِ پاشو دختر، ننه دست تنهاست! پاشو برو دست به کومکش

صدیقه با صد ادا یه چشمشو باز کرد و نگاهی به روبروش انداخت، چشم دیگه شو هم به زحمت باز کرد و دستاشو کشید یعنی از خواب بیدار شدم. تو جاش نشست و رو به ابی سیریش گفت

واااه! داداش این چه طرز بیدار کردنه! زهره ام ترکید

ابی هنوز از کار دم ظهر صدیقه شاکی بود ولی چون مرامش دست بلند کردن روی زن نبود، به روی خودش نیاورد. هرچند با خودش قسم خورده بود که اگه یه بار دیگه صدیقه رو تو اون وضع ببینه چشماشو ببنده و کمربندو به بدنش راسته چپه آشنا کنه! استغفراللهی زیر لب گفت و خشمشو خورد

پاشو دختر! پاشو مزه نریز. برو به ننه کمک کن

قامت صدیقه که از جلوی چشماش گذشت با خودش گفت

 اگه زبون دراز خنجریت نبود، کی ها بود که عروس شده بودی! و الانه هم بچه ت تو بغلت بود. اگه نتونم شوورت بدم اون دنیا نمیتونم تو چیشای آقام نیگا کونم

با صدای بهم خوردن ظرفها توی سینی ای که تو دستهای صدیقه بود سرشو بلند کرد

خدا وکیلی صدیقه دختر قشنگی بود ولی امون از زبون دراز و دهن بی چاک و بستش که همه بهش میگفتن خنجری

ننه ش در حالیکه دستو به زانوش زده بود با ماهی تابه رویی وارد اتاق شد. طبق معمول شبها شام کوکو داشتن. حالا فرق نمیکرد چه نوعی باشه

بعضی اوقات هم به قول صدیقه ناپرهیزی میکردن و کته قرمزی یا همون کته گوجه فرنگی و سیب زمینی می پختن

از جاش بلند شد و به حیاط رفت تا کنار حوض دست و رویی بشوره.شامو در آرامش و سکوت خوردن. بعد شام رو به ننه ش کرد و گفت

  ننه دارم میرم پیش بچه ها . دیر میام. یه وقت هول ورت نداره که چِم شده

مادرش، رو به ابی با لحن آرزومندی گفت

کی بشه که کت و شلوار دامادی به تنت ببینم، ننه! و به جای اینکه شبا با رفقات راه بیفتی تو کافه هادست زنتو بگیری و بیای اینجا

ابی رو ترش کرد

 باز ننه ما رو یاد قرض و قوله هامون ننداز! با کدوم پول و پشتوونه به ما زن بدن؟ بیشین ننه تو رو خدا! یه امشبو بذار حالمون خوش باشه

یا علی گویان از خونه خارج شد. وقتی زیر طاق ورودی بازارچه رسید، میتی هوش و جوات رادار منتظرش بودن. با اونها به سمت کافه آبشار نقره ای راه افتاد. وارد کافه که شد چشمش به میز روبروی سن افتاد که طبق معمول کاظم قرو قاطی و نوچه های خزش در حال عیش و نوش بودن و خنده های مستانه شون کافه رو پر کرده بود. پری بلنده و اقدس چهار چشم هم مشغول خوش خدمتی به کاظم و بقیه بودن

ابی سیریش یقه پیراهن سفیدشو درست کرد و کلاهشو رو سرش جابجا کرد و با رفقاش لوطی وار پا به کافه گذاشت. چشم چرخوند و یک میز خالی کنار میز کاظم قرو قاطی پیدا کرد. در همین موقع بهجت تیغی از اون سر سالن خودشو به ابی رسوند و با ناز و غمزه ای که فقط مخصوص زنهای اونجا بود رو به ابی کرد

به به! سلام آق ابی!چشممون روشن! چه عجب یادی از ما ضعفا کردی؟

ابی لبخند گله گشادی زد و گفت

  احوالات بهجت تیغی چطوره؟

بهجت گوشه چشمی نازک کرد و با کف دست آروم به پشت ابی زد

چند بار بهت بگم بگو بهین، بلا

ابی دید که بهجت به دلیل زیاده روی تو مصرف نوشیدنی حال خوبی نداره با چشمکی که به جواتی زد به اون فهموند که بهجتو یه جور ازش دور کنه

در همین موقع بقیه داداشهای ابی سیریش هم اومدن و همگی دور میز نشستن و کم کم سر و کله ی ساقی ها و دوست و رفقای مونث نوچه های ابی هم پیدا شد

تنها کسی که از این قانون مستثنی بود، ابی سیریش بود که به قول خودش "نیگای ناپاک به ضعیفه ها نداشت حالا هرکی میخواست باشه"

همین خوی و خصلت ابی و اندام متناسب و چهره ی مردونه‌ش بود که همه زنهای کافه آرزو میکردن یه روز کنار ابی بشینن و ساقی اش بشن.ولی ابی ساقی سر خود بود. خودش میریخت و خودشم میخورد

هنوز استکان دومو بالا نبرده بود که صدای تقی شارلاتان که از نوچه های کاظم قرو قاطی بود، بلند شد

میبینی آق کاظم؟ بعضی ها بدجور روشونو با آب مرده شور خونه شستن! قاب بازی رو با دوز و کلک میبرن و به روی خودشون هم نمیارن! تازه شم پا میشن میان تو جمع و سینه هم سپر میکونن

جلال خاک انداز طاقت نیاورد وایسته تا بقیه دوستهاش جواب بدن. از جا بلند شد و سرشو به سمت میز کاظم کشید و رو به تقی شارلاتان گفت

هه ته ته زرشک

همین چند کلمه کافی بود که جرقه شروع یه دعوا بشه! استکان و شیشه بود که میشکست و صندلی بود که به سرو صورت هم میکوبیدن و میز بود که کف کافه ولو میشد! کلاه بود که زیر پا لگد مال میشد و دستمال یزدی بود که دور دهن همدیگه میپیچوندن! واسه صاحب کافه که بد نمیشد. هم پول بلیط ورودی رو گرفته بود و هم پول شکست و ریختهارو چهارلا پهنا با صاحبای دعوا حساب میکرد. اصلا این قانون کافه بود که هفته ای یکی دو بار شاهد این دعواها باشن
وقتی دعوا به جایی میرسید که دیگه واسه صاحب کافه سود نداشت زنگ میزد به پلیس! ابی سیریش موهای کاظم قرو قاطی رو گرفته بود و مشت به دهنش میزد خون از بینی کاظم راه افتاده بود. و عربده هاش در عربده های ابی قاطی شده بود. ابی در حالیکه با زانو به شکم کاظم میزد، با صدای بلندی که تماشاچی‌های جنگ تن به تن لوطی ها و نالوطی ها بشنون گفت

  به دهنت مشت میزنم که بفهمی ابی هرچی باشه اهل دو کار نیست! نیگا به ناموس مردم و کلک بازی

در حالیکه یقه کاظمو گرفته بود و جسم بیحالشو نگه میداشت رو کرد به جمع و با داد گفت

  آهای ایها الناس! امشبو یادتون باشه که ابی دهن یکی رو که بی موقع باز شده و دری وری گفته داره میدوزه

بعد از مدتی که شاید نیم ساعت شد با صدای داد یکی از نوچه های ابی که میگفت صاحب کافه به پلیس زنگ زده گروه لوطی ابی سیریش و نالوطی کاظم قرو قاطی از کافه زدن بیرون. همه شل و پل بودن! بینیها ضرب دیده! دهنها پرخون! لب و لوچه ها ورم کرده و خونی مالی! زیر چشم‌ها جای مشت مونده! یقه لباسها جر خورده و تکمه های پیراهنها کنده شده و زیر بغل کتها دوخت در رفته! هرکی به فکر خودش بود. بعضی از نوچه های کاظم هم به خاطر زیاده روی کنار جدول بالا می آوردن.ابی سیریش دستشو به عالمت همه بریم باز و بسته کرد. تنها کسی که این وسط کمترین ضربه رو خورده بود، داش ابی بود! گل سرسبد مردهای بازارچه!چند روز از دعوای ابی سیریش با کاظم و رفقاش می گذشت. جسته گریخته کاظم و دوستاش پشت سر ابی و داداشهاش خط و نشون می کشیدن ولی ابی به هیچکدوم از نوچه هاش اجازه نداد که عکس العملی نشون بدن

یه روز تنگ غروب که ابی دست و صورت و لباساش پر شده بود از روغن واسکازین ماشین یکی از مشتریها، اوس رجب اونو از پنجره اتاقش صدا زد

ابی! ابی!

ابی که کاپوت ماشینو بالا زده بود و در حال تعمیر ماشین بود، از همونجا صداشو انداخت به سرش

  بله اوس رجب

بیا تو اتاق من. یکی اومده و میخواد ببینتت

ابی ابرویی بالا انداخت و دهنی کج کرد و با خودش گفت

  یعنی کی میتونه باشه؟ ما که کسی رو نداریم که دلش واسمون تنگ بشه! داداشا هم که الان همه سر کارو بار خودشونن

همینطور که در حال پاک کردن دستاش از روغنها با دستمال بود رو به اکبر فنچ که اونهم تو مکانیکی کار میکرد، گردوند و با صدای بلند گفت

  اکبر کوجایی؟

اکبر که در حالت بستن جعبه آچارها بود از ته گاراژ داد زد

اینجام داش ابی

  بقیه ش با تو

چشم داش ابی

ابی خودشو به اتاق اوس رجب رسوند

  ...بله اوسا امری ......

هنوز حرفشو تموم نکرده بود که چشمش افتاد به یک جوون همسن و سال خودش یا شاید هم یکی دو سالی بزرگتر در یک کت و شلوار سورمه ای. یک کلاه هم که مخصوص راننده های افراد طبقه مرفه جامعه بود، در دست داشت. رو به مرد کرد

  سام علکوم داداش

اوسا رو به ابی گفت

ایشون آقای حشمت صادقی راننده شخصی جناب آقای فیروز عمید یکی از وکلای معروف و مشهور تهرونن، که واسه دیدنت اومدن

ابی رو به مرد صداشو بَم کرد و ساعد دستشو جلو آورد

  ببخشید داداش دستمون بدجور ناشوره

مرد به نشانه احترام و رعایت ادب، ساعد دست ابی رو گرفت

 خواهش می کنم

ابی یه ابروشو به عادت همیشگیش بالا انداخت و رو به اوس رجب گفت

  اونوقت این حشمت خان با حاجیت چیکار داره؟

حشمت صادقی بدون معطلی گفت

  آقای عمید میخوان شما رو ببینن

ابی با بالا بردن بیشتر ابروهاش تعجب زیادشو نشون داد

  آقای عمید؟ همین وکیله که اوس رجب گفت؟ اونوقت چرا؟

حشمت صادقی لبخند پت و پهنی به ابی انداخت و شونه هاشو به علامت نمیدونم بالا برد. ابی قیافه حق به جانبی گرفت

  اونوقت ما از کوجا باید به حرف شوما اعتماد کنیم که قرار نیست سرمونو زیر آب کونن؟ و شما از رفقای کاظم قرو قاطی نیستی و نیومدی حاجیتو اغفال کونی؟

مرد نگاهی به ابی انداخت و چشماشو ریز کرد و شمرده جواب داد

  من اون آقایی که شما میگید رو نمیشناسم ولی .....

دستشو به جیب بغل کتش برد و یه کارت ویزیت بیرون آورد

ابی نگاهی به کارت انداخت و کمی اونو انداز ورنداز کرد ابی نگاه پرسشگرانه ای به اوس رجب انداخت یعنی چکار کنم؟

حشمت صادقی گفت

چطور شما اسم جناب فیروز عمید هنوز به گوشتون نخورده؟

ابی با خرسندی جواب داد

 آخه داشی ما هنوز پامون به کلونتری و دادگاه وا نشوده

حشمت صادقی ابروهاشو تا جایی که امکان داشت بالا انداخت. بعید به نظر میرسید که ابی که ظاهرش داد میزد از لوطیها و یا به قول معروف از جاهلاست تا حالا به کلانتری نرفته باشه

حشمت ذهنشو از این مسئله پاک کرد و پوف کوتاهی کشید و گفت

 بالاخره با من میاید یا نه؟ آقای عمید تو دفترشون منتظر شما هستن

اوس رجب مجال جواب دادن به ابی نداد

ابی بابا جان برو! شاید خیریتی تو کار باشه

ابی در حالیکه به محاسن سفید اوس رجب که حق پدری رو تو این چند سال شاگردی واسش به جا آورده بود گفت

 هرچی شوما بگید اوس رجب

رو کرد به حشمتو گفت

داشی یه چند لحظه به ما اجازه بده این کثیفیها رو از خودمون پاک کونیم تا بیایم

بعد از یه ربع ابی با همون شکل و شمایل جاهلیش ظاهر شد و درحالیکه دستمال یزدی رو با دقت تمام به دور دستش میپیچید رو به حشمت گفت

بریم داداش

حشمت با ادب کامل گفت

من آماده ام. بریم

o*o*o*o*o*o*o*o

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

o*o*o*o*o*o*o*o

همه چی از اونجا شروع شد که طبق معمول بعد از ظهرها غلوم آتیشی، کریم جیرجیرک، مِیتی هوش،جلال خاک انداز، اکبر فِنچ، جوات رادار و رحیم ننه قمر که همه بروبچه های بازارچه بودن، تو قهوه خونه مش حسن جمع شده و منتظر رییسشون یا همون ابی سیریش بودن

فقط خدا می دونست که این هفت نفر به اضافه ابی سیریش که همه اسمشونو هشت داداش گذاشته بودن،چه خاطراتی از روزهای بچگی و بدو بدو کردن ها و سربه سر مغازه دارای بازارچه گذاشتن ها، نداشتن
هرجا گوسفندی کشته میشد هر هشت نفر التماس کنان حاضر میشدن و از صاحب گوسفند میخواستن که بجول ها _استخونیه که در مچ پا گوسفند بین دو غوزک قرار داره _ رو بهشون بده. یه کیسه پر از بجول داشتن که تابستون ها از صبح علی الطلوع تا نصفه شب، همشونو گوشه بازارچه کنار هم میچیدن و شرطی بازی میکردن! تکرار در بجول بازی یا قاب بازی از اون ها قاب بازهای حرفه ای ساخته بود که با بچه های بازارچه های نزدیک هم مسابقه میذاشتن

کم کم واسه خودشون یه تیم هشت نفره درست کردن و مثه ورزش فوتبال مسابقات داخل محله ای و خارج محله ای و فینال و خالصه هرچی دلتون بخواد، مسابقه ردیف کردن

تو بچه ها ابراهیم یا به قول دوستاش ابی بدجور پیله بود! به طوریکه همه بهش می گفتن ابی سیریش وچون تا چیزی رو که میخواست بدست نمیاورد، دست از تالش و کوشش نمی کشید. همین باعث شد، همه اونو به عنوان رییس گروه قبول کنن

هرکدوم از این بچه ها واسه خودشون لقبی داشتن که براساس خصوصیت رفتاریشون، شکل و قیافه شون بود؛ مثال کریم جیرجیرک خیلی حرف می زد. اکبر فِنچ خیلی ظریف و ریزه میزه بود. غلوم آتیشی اهل دعوا، مهدی یا همون مِیتی هوش مغز متفکر گروه، جالل خاک انداز بین صحبت همه می پرید و جواد یا همون جوات رادار، جاسوس و خبر چینشون بود. رحیم ننه قمر هم وابستگی عجیب به ننه ش قمر خانم داشت

داشتم میگفتم که همه در قهوه خونه مش حسن منتظر رئیسشون ابی سریش بودن که جوات رادار خبر مهمی رو از نوچه های خَز کاظم قرو قاطی که محل پلاس شدنشون، بازارچه چند خیابون اونور تر بود، بده

رمضون مافنگی سینی به دست به سمتشون اومد

سام علکوم آقایون هش داداش! شای داغ آوردم. نوش ژونتون

سینی چای رو روی میز گذاشت
غلوم آتیشی نگاهی چپ چپی به استکانهای نصفه از چایی کمرنگ و نعلبکیهای حاوی چای و سینی یه مَن چرک انداخت

قفسه سینه شو صاف کرد و بادی تو غبغب انداخت

نفله! باز که نصفه چایی رو تو سینی حروم کردی؟

چرت رمضون پاره شد و خاکستر داغ سیگار گوشه لبش، روی پای لختش که داخل یه دمپایی مثال سفید بود ریخت! در حالیکه خم میشد تا خاکسترو که بدجور پاشو سوزونده بود ازپشت پاش برداره با لحن شاکی وبلند گفت

شته؟؟ گُرخیدم

غلوم آتیشی دست برد و یه استکان کمر باریک که خطهای طالیی دور کمرش به دلیل شستشو و کهنگی یه خط درمیون محوشده بودن، برداشت.استکانو به لبش برد و یه هورتی کشید. اخماش در هم رفت و استکانو تو نعلبکی کوبید که بقیه ش هم از سرش پرید و به اطراف سینی پاشید

دِ بزنم صدای.... ال اله اال ا... . آخه مافنگی اینو که از شیر حموم پر کردی! ولرمه! چای داغت اینه وای به حال چای سردت

دستشو بلند کرد که یه پس سری حسن مافنگی رو مهمون کنه که صدای یکی از گوشه قهوه خونه بلند شد

 

بر دل سیاه شیطون لعنت

همه یه صدا گفتن

بشمار

یکی دیگه از ته قهوه خونه داد زد

بر محمد و آل محمد صلوات

مشتری ها همه یه صدا گفتن

اللهم صل علی محمد.......

هنوز صلوات تموم نشده بود که ابی سیریش در حالیکه کلاه شاپوشو به رو ابروهاش کشیده ، سینه جلو داده و دستمال یزدی قرمز دور دست چپش پیچیده بود، پا تو قهوه خونه گذاشت

نوچه هاش به پاش بلند شدن و از همون جا داد زدن

چوخلصیم آق ابی _ مخلصیم آق ابی

ابی شلنگ تخته وار وارد قهوه خونه شد. پاشو که از پله در ورودی پایین گذاشت، دست چپشو، همون که دستمال یزدی دورش پیچیده شده بود بالا برد و داد زد

 اجمالتیم _ کوچیک شده همه شماییم

مشتری های قهوه خونه از گوشه و کنار نامرتب و یکی در میون گفتن

آقایی آق ابی

ابی سیریش یه نگاه به فضای پر از دود سیگار و تنباکوی قهوه خونه انداخت! صدای تق و تق برخورد استکانها به نعلبکیها و سینی، لبخندی کنج لبش نشوند و یه لحظه اونو به عالم بچگیش برد

همون موقع که شاگرد مش حسن بود و عصرها بعد از مدرسه می اومد قهوه خونه و تو شستن استکانها و دستمال کشی میزها به مش حسن کمک میکرد. درسته که به قول مردم تو دارو دسته جاهلا بود ولی همه می دونستن که
ابی یه لوطیه به تمام معناست! مهربون، قابل اعتماد و باگذشت

چقدر هوای همین دوستهای به قول بقیه آویزونشو داشت و پول کف دست بی بی کوکب، پیرزن پیر و ترشیده ته بازارچه میذاشت که مبادا خدایی نکرده از بی پولی به گدایی رو بیاره. همیشه به برادراش میگفت

 بی بی سیده. اولاد پیغمبره. نبینم ازش غافل بشید که خدا ازتون غافل میشه

تمام این خاطرات تو چند ثانیه از جلوی چشمهاش گذشت

گشاد، گشاد در حالیکه یه پاش به شرق میرفت و یه پاش به غرب به سمت میز دوستهاش راه افتاد و از جلوی هر میزی که رد می شد دست چپشو رو سینه ش می ذاشت و کمی خم می شد و می گفت

نوکریم.... مخلصیم.... کوچیکیم

همین جوری بود که همه ابی رو تو بازارچه دوست داشتن. نمی شد کاری از دستش بر بیاد و واسه هم محله ای هاش انجام نده! به قول معروف آخر مردونگی رو تو همه چی به جا می آورد

به میز برادراش که رسید، دوستاش که نشسته بودن، دومرتبه به پاش بلند شدن

جلال خاک انداز با عجله گفت

بفرما اینجا آق ابی

و به صندلی خودش اشاره کرد.ابی سری تکون داد و گفت

 نه داداش بشین سرجات

ابی دست دراز کرد و دستشو لبه صندلی میز خالی بغلی گذاشت، رو به اکبر فنچ کرد

 بیکیش کنار چارپایه ت رو

اکبر صندلیشو جابجا کرد. ابی با یه حرکت صندلی رو چرخوند و کنار صندلی اکبر فنچ گذاشت؛دستشو به شلوارش برد و کمی از ناحیه رانهاش به شلوار چین داد و اونو بالا کشید و رو صندلی جا گرفت

کتشو راست و ریست کرد و کلاشو بالاتر برد

گره ای بین ابروهاش انداخت و با صدایی که انگار یه باد گلو تهش گیر کرده بود، گفت

 چه خبری شده که پیغوم فرستادید فی الفور خودمونو برسو.....

جلال خاک انداز مثل قاشق نشسته وسط حرفش پرید

آق ابی جوات رادار از بچه های کاظم قرو قاطی واسمون خبر آورده

ابی نگاهی به جلال انداخت و پوزخندی زد و گفت

 تو نمیخوای یه کم آدم شی و وسط حرف نپری تا این اسم خاک انداز رو از روت کم کونیم؟

جلال سرشو پایین انداخت

ببخش آق ابی

ابی دستمال دور دستشو تو هوا ول کرد و جلوی صورت جلال حرکت داد

 نبینم جلال خاک اندازمون شرمنده باشه

جلال سرشو بلند کرد و با ذوق گفت

نوکرتم داداش

خم شد که دست ابی رو ببوسه که ابی با دستمال یزدی زد تو سرش

 جمع کون خودتو! انگاری دست بچه آل علی رو می خواد ماچ کونه که خودشو تا قوزک پا خم می کونه! دیگه نبینم از این غلطا بکونی

بدون اینکه منتظر واکنش جلال بشه رو به جوات رادار کرد و گفت

 چه خبر مَبرا جواتی؟

جوات رادار آب دهنشو قورت داد و قیافه پیروزمندانه ای به خودش گرفت

والا خدمت با سعادت آقای خودم که داش ابیمون باشه؛ بگم که دیروز کاظم قره قاطی با نوچه های خزش تو زورخونه آ‌سِد هاشم، پشت سر ما و بقیه داداشا حرف مفت زدن! قاسم پلنگ گفته که تو بجول بازی هفته قبل، شما که سرورمون باشی کلک زدی و وسط بازی بجولها رو عوض کردی!

ابی سیریش دو تا دستشو به کمرش زد، سینه شو جلو داد، بادی تو غبغب انداخت و یک تای ابروشو بالا برد و با صدای بلندی گفت

 دِ غلط کرده نالوطی! ابی سیریشو چه به دوزو کلک! خیلی وقته به پروپاشون نپیچیدیم گذاشتیم نفس بکشن، کوکهای دهنشون شل شده

قری به گردنش داد و صدای ترق ترق گردنشو در آورد

 کی به تو گفت جواتی؟

جوات رادار که سر ذوق اومده بود گفت

شاگرد آ سد هاشم

در همین موقع رمضون مافنگی جلوی میزشون ظاهر شد و واسه خوش خدمتی گفت

سام علکوم آق ابی! شایی چی میخورید بیارم خدمتتون؟ عطری یا تلخ ساده؟

ابی صورتشو به سمت رمضون مافنگی برگردوند و گفت

به به! آق رمضون گل! چشممون به جمالت روشن

رمضون مافنگی از احوال پرسی گرم و گیرای ابی، لبخندی که بیشتر به خنده قورباغه شبیه بود، روی صورتش نشوند و دومرتبه پرسید

- کدومش آق ابی؟ عطری یا تلخ ساده؟

ابی لبهاشو به هم چفت کرد و بعد از لحظه ای مکث گفت

 تلخ باشه رمضون! داغ و لب سوز

رمضون مافنگی در حالیکه لخ لخ کنان به سمت سماور میرفت گفت

به رو ژُفت چیشام! الساعه آوردم خدمتتون آق ابی

ابی سرشو جلو برد و رو به نوچه هاش گفت

 خب داداشا! به نظرتون چیکار کونیم؟ همینطور که نمیشه بشینیم تماشا کونیم پشت سرمون زر مفت بزنن

جلال خاک انداز خودشو وسط انداخت

فکر کونم که باید یه گو شمالی درست و حسابی بدیمشون.

همه با حرکت سر حرف جلال خاک انداز رو تایید کردن.ابی سیریش سیبیل هاشو به دندون گرفت

 فکر می کونید کوجا پیداشون کونیم؟

کریم جیرجیرک که تا حالا ساکت بود گفت

اعظم خواهر نصرت کفتر باز، می گفت که امروز که داشِش نصرت رفته بود کفترهای صمد شارالتانو بده فهمیده کاظم قره قاطی واسه نوچه هاش پیغوم فرستاده که امشب همشون ساعت نه تو کافه آبشار نقره ای جمع بشن. مثل اینکه ملوسک امشب برنامه داره. مثه اینکه

.....

ابی سیریش چشماشو ریز کرده بود و با دقت به حرفهای کریم جیرجیرک گوش می داد با توضیحات بیشتر کریم جیر جیرک رنگش از سفیدی به قرمزی کشید و اجازه ادامه صحبتو به کریم جیر جیرک نداد

محکم با کف دستش رو میز کوبید که مشتریهای چند تا میز اونورتر هم سرشونو به سمت میز ابی سیریش و رفقهاش چرخوندن. با صدای بلند گفت

خفه بمیر جیرجیرک

همه از این تغییر ناگهانی خلق و خوی ابی سیریش با تعجب به هم نگاه کردن و گوشه لبهاشونو به علامت ندونستن به سمت پایین سُریدن

ابی سیریش نگاهی به دورو برش کرد. فهمید زیاده روی کرده

سرشو جلوی صورت کریم برد و تو چشماش زل زد

 کریم! تو اعظمو کوجا دیدی؟

کریم به تته پته افتاد و در جواب دادن دست دست کرد! ابی جدی تر شد

پرسیدم اعظمو کوجا دیدی؟ بگو تا گوشتو تا شهر ری نپیچوندم

کریم که فهمیده بود چه گندی زده و ابی سیریش چقدر رو دخترها و زنهای محله حساس و غیرتیه با صدای زیری گفت

سر خاکها داش ابی! هیچ قصدو غرضی در کار نبود. داشت خرما پخش می کرد

ابی پوزخند واضحی زد

 خرما رو آورد جلوی تو و گفت بفرما آق کریم و بعدشم گفت کاظمو نوچه هاش امشب تو کافه ن! نه؟ دِ برو کریم جیرجیرک! برو خودتو رنگ کون! ما چغوکو رنگ می کونیم و به جای بلبل صادر می کونیم اونور آب اونوقت توداری با حرفهای صد من یه غازت ابی سیریشو رنگ میکونی؟ بار آخرت باشه که ببینم دور و ور ناموس مردم پلکیدی! خاطر خواهی درست! ننه تو با آبجیت کلثوم برفست خواستگاری

کریم که از این حرف ابی سیریش سرمست شده بود گفت

نوکرتم آق ابی! الحق که ما عشق و عاشقى، شوما عقل و منطق! راستش خودمم میخواستم از شوما کسب تکلیف کونم

ابی سرخوش از این ریاست روی دوستهای بچگی ش، از جا بلند شد. رمضون مافنگی لخ لخ کنان با سینی چای به سمتش میومد. ابی معترضانه گفت

 می ذاشتی واسه صبحونه میاوردی! خودت بخور

در حالیکه از پشت میز بیرون می اومد گفت

 مش حسنم کی رو شاگرد خودش کرده

رو به داداشهاش کرد و با تاکید گفت

 امشب همگی سر ساعت ده تو کافه آبشار نقره ای جمع میشیم! هیچ عذرو بهونه ای هم قبول نیست

دستشو به لبه کلاهش برد

 عزت زیاد

پاشو که از در قهوه خونه بیرون گذاشت چشمش به صدیقه خواهر ورپریده ش افتاد که ساک حموم به دست و چادر ول در حال هره کره با نصرت کفتر باز دم مغازه خروس فروشی بازارچه بود

کارد می زدی خون ابی سیریش بیرون نمیومد!خواهر ابی سیریش؟!

لوطی و جوونمرد زیر بازارچه که به نوچه هاش اجازه نمیداد چپ به دخترها و زنهای محله نگاه کنن _ چادر ول، با یه پیراهن کوتاه و بدون آستین و موهای افشون شده رو شونه هاش، داشت بانصرت کفتر باز دل میداد و قلوه می گرفت

رنگ ابی مثل لبو قرمز مایل به کبود شد. لبه کلاهشو بالاترداد از همون فاصله چند متری، عربده کشید:

 نصرت

صدیقه سر برگردوند و تا ابی رو دید محکم با کف دو تا دستش کوبوند رو صورتش و گفت

خدا مرگم! خونمو حلال میکنه

با سرعت چادر رو روی پیشونیش آورد و با دست آزادش زیر چونه شو محکم گرفت و خودشو جمع و جور کرد و به سمت دیگه بازارچه رفت. نصرت که دید اوضاع قمر در عقربه. جلدی سوار دوچرخه ش شد و دِ برو که رفتی

ابی سیریش خودشو اون سمت بازارچه به صدیقه رسوند

صدیقه با ترس و لرز و دستهای یخ زده گفت

سلام خان داداش

ابی سیریش دستمالشو ول کرد و با ضربه محکمی اونو تکون داد و گفت

سلامو درد! سلامو مرض ! ورپریده، تو اینجا چیکار می کونی؟

o*o*o*o*o*o*o*o

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از قدیم میگفتن مهربانی با مردم باعث افزایش روزی میشود
یا توی دین ما اومده که باهم مهربون باشید
یا هزارتا آیه و روایت دیگه
اما خب اینجوری نیستیم
چندنفر باهم میرسیم به یه در
شما بفرما
نه نه نه..امکان نداره
اول شما

حالا میشینیم پشت فرمون
بفرما؟؟
عمرا..حق تقدم با منه
راه به همدیگه بدیم؟
عمرا
اگه برا هم بوق زدیم که حواسمونو جمع کنیم تصادف نشه
انگار فحش ناموسی بهم دادیم
گمون کنم پشت فرمون ابوطیاره که نشستیم
نعوذبالله
جای خدا نشستیم

تو صف هستیم
بانک..فروشگاه..هرجا

اگه بتونیم از یکی جلو بزنیم انگار فتح الفتوح کردیم..انگاری رنجوندن دل همدیگه برامون افتخاره

تو روابط..ارتباط ها
انگار کلاه سر هم بزاریم
همو گول بزنیم
بهم نارو بزنیم
نشونه ی تمدن و پیشرفته
اگرم یکی رو دیدیم که صادقه باهامون
میگیم ساده س..اسکوله
اگه بهمون لطف کرد
بخودمون القا میکنیم که وظیفه ش بوده

یکی از یکی دیگه بدتر شدیم
شاید فکر کنیم از فشار اقتصادیه
زندگی سخت شده

اینا هست
اما دلیل موجهی نیست
برا همه ما زندگی سخت شده فقط برا من نوعی نیست
و از قدیم هم گفتن
ظلم بالسویه (مساوی ) عین عدالته

میدونید دلیل این چیزا که گفتم چیه؟

دلیلش یه کلمه س

...بی انصافی...

ماها انصاف نداریم
مروت نداریم
یه کار ممکنه از یکنفر بروز کنه
برامون ناخوشاینده
اما خودمون انجامش بدیم اصلا ایرادی نداره

آره عزیزان
ما ها بی انصاف شدیم
خودخواه شدیم
انگاری اگه که به ابتدایی ترین اصول انسانی و دستور دین و وصیت انبیاء خودمون عمل کنیم
قرآن خدا غلط میشه

هیچی دیگه
همین

@~@~@~@~@~@

نامه عاشقانه یارو به دوست دخترش سلام بر تو ... میدونم صدامو شناختی پس خودمو معرفی نمیکنم

شایدم نشناختی منم یارو

آه ااای عشق، من چن روزه دلم گرفته و قلبم مثل یه ساعت دیواری هر دقیقه شصت لیتر آب را بر مجذور تقسیم بر متر مربع میکنه ، حالا بگو بقال سر کوچمون چن سالشه؟؟؟

امروز یاد آن روزی افتادم که من را دیدی ، و یک دل نه صد دل من را عاشق خودت کردی ، یادت می آید؟؟؟

ای بابا...عجب گیجی هستی یادت نمی آید؟؟

خیلی خنگی خودم میگم : اون روز که من زیر درخت گیلاس ،سر کوچه با بربری لبو کوفت میکردم

ناگهانی پدرت تو را با جفتک از خانه بیرون انداخت و من مثل اسب به تو خندیدم

خیلی از دست من ناراحت شدی ولی با عشق و علاقه به سمت من آمدی،خیلی محکم لگدی به شکم من زدی و رفتی

آن لگد را که به من زدی برق از چشمانم پرید و عاشقت شدم و از آن روز به بعد من هر روز زیر درخت گیلاس می ایستادم تا تو را ببینم ولی هیچ وقت ندیدم اول فکر کردم که خانه تان را عوض کردید ولی بعد فهمیدم درخت گیلاس را اشتباه آمده ام


یک گاب عکس خالی روی میزم گذاشته ام و داخل آن نوشته ام

« عشگم »

هر وقت آن را میبینم یاد تو می افتم و تصویر تو را به یاد می آورم،اینو هم بگم که خیلی گیرتی هستم هاااا

مثلا همین دیروز داداشم داشت به گاب عکس نگاه می کرد دو تا زدم تو سرش و بهش گفتم مگه خودت ناموس نداری که به دختر مردم نگاه می کنی؟

راستی این شماره که بهم دادی خیلی به دردم خورد...هر روز زنگ میزنم و یک ساعت باهات درد دل می کنم و تو هم میگی مُشتَرَک مورد نظر در دسترس نمی باشد

من که میدونم منظورت از این حرفا چیه!!؟؟

تو هم به من عشگ میورزی،مجه نه ؟؟

یه چیزی بهت میگم ولی ناراحت نشی...آخه گوسااااله این چه وضع ابراز عشگه؟؟؟

ناراحت شدی؟؟؟خاک بر سر بی جنبه ات، آدم این همه بی جنبه !!؟؟

من میدونم همین روزا سرتو میندازی پایین مثل بچه آدم میای خونه من...راستی داری میای سر راهت ده تا بربری با خودت بجیر... یه روز میام خواستگاری و خیلی گرم و صمیمی باباتو میزنم و چن تا شوخی دست هم باهاش می کنم تا همون اول زندگی باهاش رفیق شم...راستی کله بابات مثل نورافکن میمونه

بعد از عروسی بهش بگو خیلی دور و بر خونه ما نیاد من آدم کچل میبینم مزاجم میریزه به هم

چن وقت پیش یه دسته گل از باغچه برات چیدم که سر کوچتون دادم به یه دختره...فچررر بد نکن دختره داشت نگاه میکرد منم تو رو در واسی جیر کردم گل رو دادم بهش

اون هم خنده ی ملیحی از ته روده کرد و رفت

درسته دختره خیلی خوشگل تر از تو بود ولی چیکار کنم بیخ ریش خودمی

راستی من عاشگ قورمه سبزی ام

« البته بعد از تو »

اگه خواستی برام درست کنی

بی نمک باشه ؛ بسوزه،بد طعم باشه،همچی لگدی بهت بزنم که نفهمی از من خوردی یا از خر

خلاصه اینکه بی قراری نکن

.یه بیت شعر برات گفتم اگه خوشت اومد اومد ،  خوشتم نیومد به درک

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

فکر نکن یاد تو بودم ول بودم اونجا میگشتم قربانت یارو

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

پسر :
عشقم یه عکس خوشگل از خودت واسم بفرست

دختر:
چشم ولی تو محض احتیاط یه عکس از خواهرت واسم بفرست عشقم

شیطان سر پا ایستاده بود
سیگارش را خاموش کرد
و کف مرتبی برای دختر زد

پسر بدون معطلی عکس اون یکی دوست دخترش رو واسه دختر فرستاد

شیطان مبهوت مانده بود از کار این 2 خلقت

دختر:

وای مرسی عزیزم الان عکسمو واست ایمیل میکنم. و عکس دوست دختر برادرش را فرستاد

پسرک خوشحال وقتی ایمیلشو باز کرد عکس خواهرشو دید

شیطان نگاهی به آسمان کرد و گفت

خدایا روزگار بندگانت را ببین

میگن با هر دستی بدی با همونم میگیری...☝️ ناموس مردم رو به بازی نگیرین تا ناموس خودتون محفوظ باشه

هرعمل از خیر و شر از آدمی سر میزند
مزد آن در پشت در ، در میزند

oOoOoOoOoOoO

به قول بهروز وثوق
ختم کلام
تو زندگی هیچ وقت التماس نکن
اگه التماس کردی به نامرد نکن
اگه مردی نارو نزن
اگه زدی به رفیق نزن
اگه مردی مال حروم نخور
اگه خوردی از یتیم نخور
اگه مردی قسم نخور
اگه خوردی به ناموس نخور
اگه مردی پشت به کسی نکن
اگه کردی به معبود نکن
اگه مردی غصه نخور
اگه خوردی واسه دنیا نخور
اگه مردی گریه نکن
اگه کردی واسه پول نکن
هی داداش تو دنیا هرچی میخوای باش
ولی
نامرد نباش

oOoOoOoOoOoO