♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
خوب که بگردی عشق رو هرجای خونه می‌تونی پیدا کنی
بین دونه‌های پودر ماشینی که می‌ریزم تا پیرهن آبیت رو بشور
بین برنج‌های مخلوط شده با قرمه‌سبزی، که هیچ‌وقت بلد نشدم اون‌جوری که باید درستش کنم؛ ولی تو همیشه با به‌به گفتن خوردیش
بین کتابایی که اون اولا واست کادو گرفته بودم، بین نامه‌های نادر ابراهیمی
تووی نگاه چشمام، که گاهی بدون هیچ حرفی فقط دوخته می‌شه بهت
قاطی چای دارچینای عصرای تابستون و طعم عسل حل شده با شیر گرم
حتی تووی موج موج خستگی صورتم، وقتی که خوابم
آره، عشق رو هرجای خونه که بگردی می‌تونی پیدا کنی
مخصوصاً توو کاغذی که روش می‌نویسم
خیلی دوستت دارم و بعضی شبا می‌چسبونم به در یخچال، تا صبح وقتی داری میری ببینیش
و تو هم پایینش برام می‌نویسی
من خیلی بیشتر از خیلیِ تو، دوستت دارم

o*o*o*o*o*o*o*o

و سپس خداحافظی گرمی با اوس رجب کرد که ابی زیر لب گفت

هم لفظ قلم حرف میزنه و هم خیلی بچه ژیگوله

پاشو که از گاراژ بیرون گذاشت چشمش به یه بنز 230 آخرین مدل افتاد

لبو لوچه شو پایین کشید و سری تکان داد و تو دلش گفت

  از اون خر پولهان! یعنی با من چیکار دارن؟

حشمت در ماشینو باز کرد و به ابی اشاره کرد که سوار بشه! در مسیر، هیچ صحبتی بین ابی و حشمت رخ نداد. بعد از گذشتن از خیابونهای تهران و سرازیر شدن به محله های بالای شهر یا به قول ابی، محله از ما بِیتَرون، حشمت صادقی جلوی یه ساختمون دو طبقه نگه داشت.حشمت رو کرد به ابی و گفت

  پیاده شید رسیدیم

ابی هنوز مات و مبهوت به خیابونهای تمیز و مغازه های شیک اونجا که تومنی سنار با خیابونای پایین شهر و دکانهای زیر بازارچه فرق میکرد، چشم دوخته بود

حشمت دوباره گفت

  آقا ابی رسیدیم

ابی متوجه زمان حال شد و چند لحظه به حشمت زل زد و بدون حرفی از ماشین پیاده شد. حشمت جلوتر از ابی راه افتاد و وارد ساختمون شدن.دفتر وکالت فیروز عمید طبقه پایین بود. وقتی وارد دفتر شدن ابی با دیدن تابلوهای نقاشی روی دیوار ،گلدونهای مصنوعی گوشه کنار، دکوراسیون زیبای دفتر که واسه اون زمان خیلی مدرن و پیشرفته بود و مبلهای چرمی زیر لب گفت

 جل الخالق نه به گاراژ ما و اتاق اوس رجب که یه شاخه ی خشک توش پیدا نمیکونی نه به اینجا که درو دیوارش گل بارونه! خدایا عدالتتو بنازم

مثل ندید بدید ها هاج و واج به درو دیوار نگاه میکرد
حشمت رو به منشی که از اون خانمهای سانتی مانتال همون دوره و با موهای شنیون شده و بلوز دامن مینی ژوپ بود گفت

  به آقا بفرمایید ابی رو آوردم

دختر از جاش بلند شد و به سمت یکی از اتاقها رفت. ابی با دیدن پاهای برهنه اون به سمت دیوار چرخید و گفت

  یا خدا دستم به دومنت خودت ما رو از شر این شیاطین ضعیفه نجات بده

دختر وارد اتاق شد و بعد از چند لحظه بیرون اومد و گفت

آقای عمید گفتن بفرمایید داخل

حشمت صادقی جلوتر از ابی وارد اتاق شد و ابی هم بعد از محکم کردن دستمال دور دستش، و صاف و صوف کردن یقه پیرهنش پشت سر حشمت وارد اتاق شد. چشمش که به میز کار ساخته شده از چوب گردو و درختچه گوشه اتاق و تابلوی بزرگ نقاشی روی دیوار افتاد، پوزخندی رو لبش اومد و زیر لب گفت

  عینهو اتاق اوس رجب میمونه

صدای حشمت اونو به خودش آورد

  قربان! آقا ابی رو آوردم

آقای فیروز عمید که مردی پنجاه وپنج سال به بالا بود سرشو از روی دفاترش بلند کرد. عینک دور مشکی بزرگی به چشم داشت. عینکش رو از چشمش برداشت و رو به ابی کرد. ابی به رسم ادب جلو رفت

  سام علیکوم جناب.... آها!... فیروز خان عمید

فیروز عمید دست ابی رو به گرمی فشرد و رو به حشمت کرد

  میتونی بری

به نظر مرد با جبروت و مقتدری میومد! از اون مردها که حرفش برو داشت و همه در مقابلش گردن کج میکردن! ولی ابی از اون گردن کج کنها نبود، به قول خودش فقط جلو یکی گردن شیکسته و صورت زغالیه که اونم اوس کریمه

حشمت صادقی از اتاق خارج شد. فیروز عمید با دست به ابی اشاره کرد که روی مبل کنار میزش بشینه. بدون فوت وقت و مجال دادن به ابی تا علت احضارشو جویا بشه گفت

 واست یه پیشنهاد کاری دارم

  پیشنهاد کاری؟ واسه کی؟ واسه ما؟

  بله واسه شما که هم کارش آبرومندانه ست و هم پولش خوبه

ابی کف دستی رو که دورش دستمال یزدی پیچیده بود، جلو برد و گفت

  هُپ آق عمید! وایسا با هم بریم. ما رو خوندی اینجا و بدون هیچ توضیحی و حرفی و معرفی و گفتن اینکه ما رو از کوجا میشناسی، یهو میگی واست یه کار توپ سراغ دارم؟ نه داشم ما اهل خلاف ملافو قاچاق نیستیم. پول حروم از گلومون پایین نمیره

دستشو بیخ گلوش برد و ادامه داد

  همینجا میشه استخونو گیر میکونه! تا خفمون نکونه دست بردار نیست

ابی از جاش بلند شد بره که فیروز عمید لبخندی رو مهمون لبش کرد و عینکشو به چشمش برد و گفت

 نه خوشم اومد. مثل اینکه حرفهایی که پشت سرت میزدن درست بوده! دنبال همچین آدمی میگشتم! دنبال یه مرد میگشتم که یه امانتی بدم دستش! ابی متحیرانه تکرار کرد

 

  امونتی؟ مال کی؟ دست کی؟

فیروز عمید تلفنو برداشت

  به کربلایی رحمت بگید دوتا چای بیاره تو اتاق من

گوشی رو گذاشت و رو به ابی گفت

  بذار از اول شروع کنم. چند شب پیش تو کافه آبشار نقره ای دیدمت که دعوا راه انداختی! از صاحب کافه در موردت پرسیدم و اونم بهم گفت که اسمت ابراهیمه و ملقب به ابی سیریشی، واسه خودت یه گروه هشت نفره داری که همشون تو رو به لوطی بودن و مردونگی قبول دارن! ردتو زدم تا فهمیدم تو مکانیکی کار میکنی راستش من به دلیل در دست داشتن یه پرونده جنایی، چند تا دشمن پیدا کردم که اولا بهم پیشنهاد رشوه میدادن که بیخیال این پرونده بشم ولی من قبول نکردم

اونها هم وقتی دیدن منو نمیتونن با پول تو مشتشون بگیرن، شروع به تهدید کردن که ابتدا تهدیدهاشونو جدی نمیگرفتم ولی الان تهدیدهای اونها خونواده مو هم در برگرفته! و چند باری واسم پیغام فرستادن که ضربشونو به خونواده م میزنن. از طرف پسرم، کیومرث، خاطرم جمعه چون خودش افسر نیرو هواییه ولی یه دختر هیفده ساله دارم که سال پنجم طبیعی میخونه

از بابت اون نگرانم! سرم خیلی شلوغه و نمیتونم بیشتر از این رفت و آمدهاشو کنترل کنم و حشمت رو اسیرش کنم

وقتی اون شب داد زدی که تو مرامت نگاه به ناموس مردم و دوز و کلک نیست، ازت خوشم اومد! تصمیم گرفتم که تو رو به عنوان بادیگارد دخترم استخدام کنم

البته واسه بادیگارد شدن کتایون شرایطی رو هم باید بپذیری ولی اول میخوام بدونم اصلا با این کار موافقی یا نه؟

o*o*o*o*o*o*o*o

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت دوم ◄

o*o*o*o*o*o*o*o

صدیقه با درموندگی گفت

هیچی به خدا! از حموم برمی گشتم. رفتم دم مغازه خروس فروشی ببینم واسه مرغ عشقها ارزن داره که نصرت کفتر باز جلومو گرفت و گفت که به اعظم ارزن میده تا واسم بیاره

ابی با خشم غرید

 غلط کرده کفتر باز چلغوز ! ببینم یکی تو این محله نبود که با تو بیاد حموم که تو اینجوری زیر بازارچه جولون ندی؟

صدیقه یه پشت چشمی نازک کرد و گفت

واا !!!! خان داداش کی وسط هفته ای حموم میره که با من بیاد

ابی چرخی به گردنش داد و دور و برشو نگاهی انداخت و گفت

 آرومتر دختر! یواشتر! تو هر روز میگذره حیا میات یُخ تر میشه! حالا اگه کل بازارچه نفهمن که تو غسل واجب بودی نمیشه؟

اخم غلیظی بین ابروهاش انداخت و با صدای بَمِش گفت

 زود برو خونه. دیگه نبینم که زیر بازارچه وایسادی و با این اجنبی ها هر هر کر کر راه انداختی که دیگه هیچی نمی فهمم و اونوقت تیکه بزرگه ت گوشته

صدیقه لبخند مکش مرگ مایی زد و با لحن کشیده ای تو چشمای ابی سیریش زل زد و گفت

چشــــم خان داداش

ابی بادی تو غبغب انداخت

  د برو دیگه! وایساده منو نیگا نیگا میکونه

صدیقه که رفت ابی سیریش دستمالشو دور دستش پیچوند و گفت

 چه آبی رفته زیر جلدش پدر سوخته! چیشاشو واسه من گرد می کونه

و بعد به سمت مکانیکی اوس رجب رفت که هر روز صبح علی الطلوع تا شش بعد از ظهر اونجا کار می کرد و از زور بازوهاش خرجی مادر پیر و خواهرشو در می آورد و تا جایی که وسعش می رسید به فقیر، فقرای زیر بازارچه هم چیزی می رسوند

اونروز، روز پر کاری بود. چند تا ماشینو با هم واسه تعمیر آورده بودن. حسابی خسته شده بود. بایست زودتر خودشو به خونه می رسوند تا شام میخورد و بعد یه استراحت به کافه می رفت

پاشو که از در مکانیکی بیرون گذاشت، سرشو به آسمون برد

اوستا کریم نوکرتیم! امروزم که گذشت! هر روزمونو مثه امروز به خیر بگذرون

به خونه شون که رسید، هوا حسابی تاریک شده بود. نگاهی به در چوبی و کلون در انداخت. دست انداخت وچند ضربه زد صدای ننه پیرش بلند شد

کیه؟

 واکو ننه! ابیت اومده

مادر پیرش در رو باز کرد. نگاهی به هیکل ریزه میزه، چارقد ململ سفید، پیرهن کمر کش دار گل گلی، شلوار پاچه گشاد مشکی و عینک ته استکانی مادرش که با کش شلوارآبی پشت گوشش انداخته شده بود انداخت. خم شد و مادرش رو بلند کرد و گفت

 قربون ننه ابی بشم من

مادرش که خنده فلفل نمکی به راه انداخته بود پشت سرهم میگفت

بذارم پایین ننه! کمرت خدا نکرده درد میگیره

 فدای جفت چیشات ننه! این تنو میخوام چیکار که نتونه ننه شو بغل کونه

مادرشو پایین آورد و با اولین قدم که پا تو حیاط گذاشت صداشو انداخت به سرش

کوجایی صدیقه؟ آبجی؟ صدیق با توام؟ کجایی ورپریده ی خنجری؟

مادرش با صدای لرزونی گفت

از موقع صلات ظهر که برگشته خونه زیر پتو چپیده و میگه سردمه! فکر کنم سرما خورده. جوشونده بهش دادم ولی توفیری نکرد

ابی سری تکون داد و زیر لب گفت

 انقذه که خودشو زیر بازارچه باد میداد ناکس

ناگهان چیزی به ذهنش رسید و خنده ای کرد و با خودش ادامه داد

 مگه آبجی ابی نباشی که فیلم در نیاری؟

کفشاشو از پاش در آورد و خودشو تو اتاق انداخت و رو به صدیقه که زیر پتو خوابیده و پتو رو به سرش کشیده بود گفت

پاشو ورپریده! پاشو ادا در نیار! کاریت ندارم

و زیر لب ادامه داد

یعنی ایندفعه کاریت ندارم

هیچ صدایی ازصدیقه در نیومد

ابی سیریش دست برد و پتو رو از روی صدیقه کشید

 دِ پاشو دختر، ننه دست تنهاست! پاشو برو دست به کومکش

صدیقه با صد ادا یه چشمشو باز کرد و نگاهی به روبروش انداخت، چشم دیگه شو هم به زحمت باز کرد و دستاشو کشید یعنی از خواب بیدار شدم. تو جاش نشست و رو به ابی سیریش گفت

واااه! داداش این چه طرز بیدار کردنه! زهره ام ترکید

ابی هنوز از کار دم ظهر صدیقه شاکی بود ولی چون مرامش دست بلند کردن روی زن نبود، به روی خودش نیاورد. هرچند با خودش قسم خورده بود که اگه یه بار دیگه صدیقه رو تو اون وضع ببینه چشماشو ببنده و کمربندو به بدنش راسته چپه آشنا کنه! استغفراللهی زیر لب گفت و خشمشو خورد

پاشو دختر! پاشو مزه نریز. برو به ننه کمک کن

قامت صدیقه که از جلوی چشماش گذشت با خودش گفت

 اگه زبون دراز خنجریت نبود، کی ها بود که عروس شده بودی! و الانه هم بچه ت تو بغلت بود. اگه نتونم شوورت بدم اون دنیا نمیتونم تو چیشای آقام نیگا کونم

با صدای بهم خوردن ظرفها توی سینی ای که تو دستهای صدیقه بود سرشو بلند کرد

خدا وکیلی صدیقه دختر قشنگی بود ولی امون از زبون دراز و دهن بی چاک و بستش که همه بهش میگفتن خنجری

ننه ش در حالیکه دستو به زانوش زده بود با ماهی تابه رویی وارد اتاق شد. طبق معمول شبها شام کوکو داشتن. حالا فرق نمیکرد چه نوعی باشه

بعضی اوقات هم به قول صدیقه ناپرهیزی میکردن و کته قرمزی یا همون کته گوجه فرنگی و سیب زمینی می پختن

از جاش بلند شد و به حیاط رفت تا کنار حوض دست و رویی بشوره.شامو در آرامش و سکوت خوردن. بعد شام رو به ننه ش کرد و گفت

  ننه دارم میرم پیش بچه ها . دیر میام. یه وقت هول ورت نداره که چِم شده

مادرش، رو به ابی با لحن آرزومندی گفت

کی بشه که کت و شلوار دامادی به تنت ببینم، ننه! و به جای اینکه شبا با رفقات راه بیفتی تو کافه هادست زنتو بگیری و بیای اینجا

ابی رو ترش کرد

 باز ننه ما رو یاد قرض و قوله هامون ننداز! با کدوم پول و پشتوونه به ما زن بدن؟ بیشین ننه تو رو خدا! یه امشبو بذار حالمون خوش باشه

یا علی گویان از خونه خارج شد. وقتی زیر طاق ورودی بازارچه رسید، میتی هوش و جوات رادار منتظرش بودن. با اونها به سمت کافه آبشار نقره ای راه افتاد. وارد کافه که شد چشمش به میز روبروی سن افتاد که طبق معمول کاظم قرو قاطی و نوچه های خزش در حال عیش و نوش بودن و خنده های مستانه شون کافه رو پر کرده بود. پری بلنده و اقدس چهار چشم هم مشغول خوش خدمتی به کاظم و بقیه بودن

ابی سیریش یقه پیراهن سفیدشو درست کرد و کلاهشو رو سرش جابجا کرد و با رفقاش لوطی وار پا به کافه گذاشت. چشم چرخوند و یک میز خالی کنار میز کاظم قرو قاطی پیدا کرد. در همین موقع بهجت تیغی از اون سر سالن خودشو به ابی رسوند و با ناز و غمزه ای که فقط مخصوص زنهای اونجا بود رو به ابی کرد

به به! سلام آق ابی!چشممون روشن! چه عجب یادی از ما ضعفا کردی؟

ابی لبخند گله گشادی زد و گفت

  احوالات بهجت تیغی چطوره؟

بهجت گوشه چشمی نازک کرد و با کف دست آروم به پشت ابی زد

چند بار بهت بگم بگو بهین، بلا

ابی دید که بهجت به دلیل زیاده روی تو مصرف نوشیدنی حال خوبی نداره با چشمکی که به جواتی زد به اون فهموند که بهجتو یه جور ازش دور کنه

در همین موقع بقیه داداشهای ابی سیریش هم اومدن و همگی دور میز نشستن و کم کم سر و کله ی ساقی ها و دوست و رفقای مونث نوچه های ابی هم پیدا شد

تنها کسی که از این قانون مستثنی بود، ابی سیریش بود که به قول خودش "نیگای ناپاک به ضعیفه ها نداشت حالا هرکی میخواست باشه"

همین خوی و خصلت ابی و اندام متناسب و چهره ی مردونه‌ش بود که همه زنهای کافه آرزو میکردن یه روز کنار ابی بشینن و ساقی اش بشن.ولی ابی ساقی سر خود بود. خودش میریخت و خودشم میخورد

هنوز استکان دومو بالا نبرده بود که صدای تقی شارلاتان که از نوچه های کاظم قرو قاطی بود، بلند شد

میبینی آق کاظم؟ بعضی ها بدجور روشونو با آب مرده شور خونه شستن! قاب بازی رو با دوز و کلک میبرن و به روی خودشون هم نمیارن! تازه شم پا میشن میان تو جمع و سینه هم سپر میکونن

جلال خاک انداز طاقت نیاورد وایسته تا بقیه دوستهاش جواب بدن. از جا بلند شد و سرشو به سمت میز کاظم کشید و رو به تقی شارلاتان گفت

هه ته ته زرشک

همین چند کلمه کافی بود که جرقه شروع یه دعوا بشه! استکان و شیشه بود که میشکست و صندلی بود که به سرو صورت هم میکوبیدن و میز بود که کف کافه ولو میشد! کلاه بود که زیر پا لگد مال میشد و دستمال یزدی بود که دور دهن همدیگه میپیچوندن! واسه صاحب کافه که بد نمیشد. هم پول بلیط ورودی رو گرفته بود و هم پول شکست و ریختهارو چهارلا پهنا با صاحبای دعوا حساب میکرد. اصلا این قانون کافه بود که هفته ای یکی دو بار شاهد این دعواها باشن
وقتی دعوا به جایی میرسید که دیگه واسه صاحب کافه سود نداشت زنگ میزد به پلیس! ابی سیریش موهای کاظم قرو قاطی رو گرفته بود و مشت به دهنش میزد خون از بینی کاظم راه افتاده بود. و عربده هاش در عربده های ابی قاطی شده بود. ابی در حالیکه با زانو به شکم کاظم میزد، با صدای بلندی که تماشاچی‌های جنگ تن به تن لوطی ها و نالوطی ها بشنون گفت

  به دهنت مشت میزنم که بفهمی ابی هرچی باشه اهل دو کار نیست! نیگا به ناموس مردم و کلک بازی

در حالیکه یقه کاظمو گرفته بود و جسم بیحالشو نگه میداشت رو کرد به جمع و با داد گفت

  آهای ایها الناس! امشبو یادتون باشه که ابی دهن یکی رو که بی موقع باز شده و دری وری گفته داره میدوزه

بعد از مدتی که شاید نیم ساعت شد با صدای داد یکی از نوچه های ابی که میگفت صاحب کافه به پلیس زنگ زده گروه لوطی ابی سیریش و نالوطی کاظم قرو قاطی از کافه زدن بیرون. همه شل و پل بودن! بینیها ضرب دیده! دهنها پرخون! لب و لوچه ها ورم کرده و خونی مالی! زیر چشم‌ها جای مشت مونده! یقه لباسها جر خورده و تکمه های پیراهنها کنده شده و زیر بغل کتها دوخت در رفته! هرکی به فکر خودش بود. بعضی از نوچه های کاظم هم به خاطر زیاده روی کنار جدول بالا می آوردن.ابی سیریش دستشو به عالمت همه بریم باز و بسته کرد. تنها کسی که این وسط کمترین ضربه رو خورده بود، داش ابی بود! گل سرسبد مردهای بازارچه!چند روز از دعوای ابی سیریش با کاظم و رفقاش می گذشت. جسته گریخته کاظم و دوستاش پشت سر ابی و داداشهاش خط و نشون می کشیدن ولی ابی به هیچکدوم از نوچه هاش اجازه نداد که عکس العملی نشون بدن

یه روز تنگ غروب که ابی دست و صورت و لباساش پر شده بود از روغن واسکازین ماشین یکی از مشتریها، اوس رجب اونو از پنجره اتاقش صدا زد

ابی! ابی!

ابی که کاپوت ماشینو بالا زده بود و در حال تعمیر ماشین بود، از همونجا صداشو انداخت به سرش

  بله اوس رجب

بیا تو اتاق من. یکی اومده و میخواد ببینتت

ابی ابرویی بالا انداخت و دهنی کج کرد و با خودش گفت

  یعنی کی میتونه باشه؟ ما که کسی رو نداریم که دلش واسمون تنگ بشه! داداشا هم که الان همه سر کارو بار خودشونن

همینطور که در حال پاک کردن دستاش از روغنها با دستمال بود رو به اکبر فنچ که اونهم تو مکانیکی کار میکرد، گردوند و با صدای بلند گفت

  اکبر کوجایی؟

اکبر که در حالت بستن جعبه آچارها بود از ته گاراژ داد زد

اینجام داش ابی

  بقیه ش با تو

چشم داش ابی

ابی خودشو به اتاق اوس رجب رسوند

  ...بله اوسا امری ......

هنوز حرفشو تموم نکرده بود که چشمش افتاد به یک جوون همسن و سال خودش یا شاید هم یکی دو سالی بزرگتر در یک کت و شلوار سورمه ای. یک کلاه هم که مخصوص راننده های افراد طبقه مرفه جامعه بود، در دست داشت. رو به مرد کرد

  سام علکوم داداش

اوسا رو به ابی گفت

ایشون آقای حشمت صادقی راننده شخصی جناب آقای فیروز عمید یکی از وکلای معروف و مشهور تهرونن، که واسه دیدنت اومدن

ابی رو به مرد صداشو بَم کرد و ساعد دستشو جلو آورد

  ببخشید داداش دستمون بدجور ناشوره

مرد به نشانه احترام و رعایت ادب، ساعد دست ابی رو گرفت

 خواهش می کنم

ابی یه ابروشو به عادت همیشگیش بالا انداخت و رو به اوس رجب گفت

  اونوقت این حشمت خان با حاجیت چیکار داره؟

حشمت صادقی بدون معطلی گفت

  آقای عمید میخوان شما رو ببینن

ابی با بالا بردن بیشتر ابروهاش تعجب زیادشو نشون داد

  آقای عمید؟ همین وکیله که اوس رجب گفت؟ اونوقت چرا؟

حشمت صادقی لبخند پت و پهنی به ابی انداخت و شونه هاشو به علامت نمیدونم بالا برد. ابی قیافه حق به جانبی گرفت

  اونوقت ما از کوجا باید به حرف شوما اعتماد کنیم که قرار نیست سرمونو زیر آب کونن؟ و شما از رفقای کاظم قرو قاطی نیستی و نیومدی حاجیتو اغفال کونی؟

مرد نگاهی به ابی انداخت و چشماشو ریز کرد و شمرده جواب داد

  من اون آقایی که شما میگید رو نمیشناسم ولی .....

دستشو به جیب بغل کتش برد و یه کارت ویزیت بیرون آورد

ابی نگاهی به کارت انداخت و کمی اونو انداز ورنداز کرد ابی نگاه پرسشگرانه ای به اوس رجب انداخت یعنی چکار کنم؟

حشمت صادقی گفت

چطور شما اسم جناب فیروز عمید هنوز به گوشتون نخورده؟

ابی با خرسندی جواب داد

 آخه داشی ما هنوز پامون به کلونتری و دادگاه وا نشوده

حشمت صادقی ابروهاشو تا جایی که امکان داشت بالا انداخت. بعید به نظر میرسید که ابی که ظاهرش داد میزد از لوطیها و یا به قول معروف از جاهلاست تا حالا به کلانتری نرفته باشه

حشمت ذهنشو از این مسئله پاک کرد و پوف کوتاهی کشید و گفت

 بالاخره با من میاید یا نه؟ آقای عمید تو دفترشون منتظر شما هستن

اوس رجب مجال جواب دادن به ابی نداد

ابی بابا جان برو! شاید خیریتی تو کار باشه

ابی در حالیکه به محاسن سفید اوس رجب که حق پدری رو تو این چند سال شاگردی واسش به جا آورده بود گفت

 هرچی شوما بگید اوس رجب

رو کرد به حشمتو گفت

داشی یه چند لحظه به ما اجازه بده این کثیفیها رو از خودمون پاک کونیم تا بیایم

بعد از یه ربع ابی با همون شکل و شمایل جاهلیش ظاهر شد و درحالیکه دستمال یزدی رو با دقت تمام به دور دستش میپیچید رو به حشمت گفت

بریم داداش

حشمت با ادب کامل گفت

من آماده ام. بریم

o*o*o*o*o*o*o*o

رمان ابی سیریش بادیگارد میشود | قسمت اول ◄

oOoOoOoOoOoO

مثلاً پیش بیاید دوباره کنارت باشم
قلبم دیوانه وار از ریتم نفس هایت به قفسه سینه ام بکوبد
رنگ مورد علاقه ات را بپوشم
ریتم موزیک مورد علاقه ات در چشم هایم دو دو بزند
نگاهت به نگاهم قفل شود
در نی نی سیاه چاله ی چشمانت غرق شوم و تو رابرق ذوق چشمانم بگیرد
لبخند بزنی و سرم را پایین بیندازم وبازهم دل بدهم به حرفهایت
پر بکشم به سمت گوشه ای ترین چهارخانه ی پیرهنت و تا ابد درآغوشت زندگی کنم
زل بزنم به ترکیب صورتت
به ساده ی دلنشین و دوست داشتنی خودم
فکر کنم چطور ممکن است یک نفر را اینقدر دوست داشته باشم
یعنی که وای ازدست کسی عاشق است
من خودم و هزار آرزویم رابرای وقتی که تورا ببینم هرشب قبل خواب دوره میکنم
وهرشب فرهادی میشوی که به خوابم می آیی و تیشه میزنی به تک تک ریشه های درختی که عشق توشکوفه های آن هست


oOoOoOoOoOoO
کوثر طاهری

*0*0*0*0*0*0*0*

راستش مادرم دلش داماد دکتر میخواست و به مهندس پایین تر هم راضی نبود
با هزار امید و آرزو که الهی این آخری را هم بفرستم خانه یِ بخت و به یک آدمِ حسابی که سرش بیارزد به تنش شوهر بدهم و یک نفسِ راحت بکشم با هزار سلام و صلوات مارا فرستاد دانشگاه
تا اینجایش که همه چیـز سرِ جایش بود
من به "ادبیات" جانم رسیده بودم و مادر نزدیک شده بود به داماد دکتر داشتن
تاکید هم کرده بود دکترِ دیابت باشد که هرماه کلی وقت و عمرُ حوصله اش را نگذارد پایِ وقت گرفتن از این دکتر و آن متخصص
خلاصه که یک ترم گذشت و ما هی غرق می شدیم و غرق تر تویِ عالمِ وزن و عروض و قافیه و هیـچ خبری از آن"دُکی جون"ـی که خواهر ها هـی سراغش را میگرفتند نبـود
تا اینکه
آمد
نه زیرباران و تگرگ و تویِ یک غروبِ پاییزی
بلکه تویِ آفتابی ترین روزِ بهمن ماه
نه به جزوه هایم زد که بریزد و دلمان هم کنارش
نه از پله هایِ دانشکده پرت شدیم تویِ بغلش
و نـه راستش دکتر بود
نشسته بودم رویِ پله هایِ یک حوض و داشتم خستگی در میکردم ک یکهو ته سیگارش افتاد کنارم
وحشی شدم راستش
بلند شدم و رفتم تویِ سینه اش که بگویم هی بیشعورِ بی مغزِ فلان چی چی مگر ته سیگار زباله نیست
که چشمهایم بدجوری گیر کرد به عسلی هایِ اخمویِ خشنش
یک نگاهی به قدِ زیر صد و شصت و پنجِ خودم انداختم و یک نگاه به ورزیدگی و بلند بالاییِ او

صدایم تویِ حنجره گیر کرد و دست و پایم را گم کردم

خواستم از مهلکه فرار کنم که بیشتر دل و دینم را نبازم که کوله ام را کشیـد و گفت: ورودیِ جدیدی نه؟
به تته پته افتاده بودم و یک بله گفتنم هزارتا ب داشت و پانصد تا لام

اهلِ طفره رفتنُ حرف دزدیدنُ الان نگو فردا بگو نبـود
یک کلام گفت خاطرت رو میخـوام و قالِ قضیه را کند


نه گذاشت ناز کنم و کرشمه بیایم که نه من فعلا میخـوام درس بخـونم یا مادرم شوهرم نمی دهد و پدرم ته تغاری اش را به کس میده که کَس باشه و پیرهنِ تنش اطلس و فلان و بیسار و نه حتی فرصت داد بپرسم بنده خدا از کجا پیدایت شد یکهـو سرِ راهِ مـن


مستقیم مامان حوری اش را فرستاد خواستگاری و آقاجانِ ماهم نه گذاشت و نه برداشت گفت، پسره همه چی تمومه، آقاست و قشنگه و مـــرده
مـادر هم که اصلا یادش نمی آمد که داماد دکتر می خواسته با شوق و ذوقِ تمام شروع کرد طبقه یِ بالایِ خانه را آب و جارو کردن که ته تغاری و دامادِ عزیزکرده اش ورِ دلش باشنـد

اقا دانشجـویِ سنـواتی شده یِ تاریـخ بود که پرونده یِ آقامحمدجانِ قاجار را بسته بود و کنارِ حجره یِ خان بابایش حجره داری می کـرد
فقط آمده بود دلِ من و خانواده ام را بردارد و بچسباند به خـودش تا یک عمر به جایِ جراحی قلب، ریه و کنترلِ دیایت
قلب من را جراحی کند و یک عالمه عشق تویش کار بگذارد

و ریه هایم را از هوایِ تازه یِ علاقه پرکند و شیرینیِ دوست داشتن را تویِ رگ هایِ زندگی ام جاری
فقط آمده بود من را خـوشبخت کند
که راستش
خـوب از پسش برآمده




♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
فاطمه صابری نیا

..♥♥..................

با صدای پیامه گوشیم به خودمم اومدم
فقط به جیمین نگو من بهت گفتم ناراحت میشه

ممنون نامجون

دکمه ارسالو زدم
رفتم پای کمدم لباس جدیدی که وقت نشده بود بهش نشون بدم رو پوشیدم
عینک دودیمو زدم کلاه کپمو سرم کردم
بعد از وارد شدن به رستوران نگاهمو چرخوندم
هیشکی اونجا نبود ولی تا چشمم به

vip

خورد فهمیدم بالان
رفتم سمت گارسون بهش گفتم باید برم بالا
اول مخالفت کرد ولی با پولی که بهش دادم نظرش تغییر کرد
رفتم بالا جیمین و دختره رو دیدم
احساسم میگفت فقط برو اون زنیکرو بهم گره بزن
ولی چه میشه کرد
دختر لاغر اندام و ریز نقشی بود
به انتخاب جیمین نمره ی 20 دادم
جیمینم مثل همیشه جذاب و خوش تیپ
یه میز گوشه پیدا کردم که نه خیلی بهشون نزدیک باشه نه دور که بتونم ببینمشون
عینک و کلاهمو در اوردم
گلوم داشت میترکید

جیمین شی خیلی نامردی اخه چرا؟

این جمله مداوم با خودم تکرار میکردم تا اینکه غذاشون رسید
نمیدونم دختره چی گفت که جیمین نیشش تا بناگوش باز شد
من که میخواستم با چشمای خودمم ببینم که دیدم
از جام بلند شدم عینک و کلاه کپمو گرفتم دستم از میزشون که گذشتم
یکی مچمو گرفت کاشکی میتونستم برنگردم سمتش
جیمین نگام کرد

اینجا چیکار میکنی؟

 

اومده بودم غذا بخورم

رومیز که غذا نیست

کار برام پیش اومد نتونستم سفارش بدم

هزار بار گفتم گشنه نمون

به گارسون اشاره کرد که یه صندلی اضافی بیاره با چشمم گارسونو دنبال میکردم
ولی سنگینی نگاه جیمینو رو خودم حس میکردم
بعد نشستن کنار جیمین دختره گفت

آ فکر کنم رابطه نزدیکی با اوپا دارین که نگارنتونه

یه لبخند تحویلش دادم

نه اونقدرام صمیمی نیستیم

این دفعه جیمین لب باز کرد

بخور مهرک وگرنه من بهت غذا میدم

شنیدن اسمم از زبونش هم برام تلخ بود هم شیرین
دو قاشق غذاشتم دهنم ولی ادامه ندادم
بعد تموم کردن غذاشون دختره گفت

ممنون جیمین غذاها عالی بود

رومو برگردوندم و نیش خند زدم

انگار غذاهارو جیمین پخته

جیمین حرفمو شنید دست گذاشت رو پام که تا الان داشتم تکون میدادم
دختره با تعجب نگام کرد
چیزی گفتی

اره گفتم راست میگی غذا ها عالی بود

دختره رو به جیمین لبخند زدو گفت

جیمین یه دفعه باید دعوتم کنی و خودت برام غذا بپزی

حتما

چشمام اندازه گردو شده بود
حتما؟ واقعا جلو من جیمین به دختره گفت حتما؟
دختره بلند شد جیمینم پاشد
منم با زور بلند شدم
دختره خدافظی کرد لُپ جیمینو بوسید
بعد رفتن دختره منم وسایلمو برداشتم

کجا میری

به تو چه کجا میرم؟

مهرک حالت خوبه چرا اینطوری حرف میزنی ناراحتی؟

با حرص گفتم

حتما؟ تو بهش گفتی حتما؟ کاش میتونستم بگم دسپختت چقدر افتضاحه تازه

لپتم که در اختیارش گذاشتی گفتی یه قرار تبلیغاتیه ولی من که نه گزارشگر میبینم نه دوربینی برای اخرین بار دیدار چندان خوبی نبود

با اعصبانیت گوشیشو از جیبش در اورد یه شماره گرفت
صدای یه مرد از پشت تلفن پخش شد

ممنون جیمین کارت عالی بود همونطور گفتم دیگه لازم نیس ببینیش

جیمین قطع کرد

هنوزم فکر میکنی از تو گذشتم؟ جسبیدم به یکی دیگه؟ دیوونه من عاشقم

سرمو پایین انداختم

اخه میخواستم با چشمای خودم ببینم وقتی نامجون پیام داد دیگه مطمعن شدم قرار گذاشتی

سری دستمو گذاشتم رو دهنم تازه فهمیدم چه سوتی دادم

پس اومده غذا بخوری اره؟

ریز خندیدم

خوشحالم که الان خوبیم دوباره پیشمی دیگه نه؟

نگاش کردم مگه میشد از اون مرد گذشت

اوهوم

راستی این پیرهنتو تاحالا ندیده بودم قشنگه

وقت نشد نشونت بدم

دستمو گرفت

ولی الان تا اخر عمر وقت داریم

بیشتر از اون

بعد حرفم چشمامو بستم و به ضربان قلبش گوش دادم
ارامشم با این مردو با هیشکی عوض نمیکنم
..♥♥..................


در برابر هر چیزی ◄
زندگی با جیمین و پسرش ◄

خوردن یک سوپ داغ موقع افطار :)

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یه کاسه پر از توت فرنگی :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پیرهن مردونشو بپوشی :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

برات لاک بزنه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مامانت بگه بخواب مدرسه تعطیله :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



بچه انگشتتو محکم بگیره :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

وقتی روت غیرتی میشه:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

قهوه داغ تو برف:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

اولین عکس دو نفره :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

گاز زدن گوجه سبز زیر کولر بعد امتحانای خرداد :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



بوی خونه کاهگلی بعد از بارون :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

لباسای بچگی:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



یه ظرف پر از آلوچه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

قسمتِ همدیگه باشیم:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

خوردن هندونه تو گرمای تابستون :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

همونی که امشب دعا کردی بهش برسی
دعا کنه بهت برسه:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

خوابیدن رو چمنایِ پارک :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

هرکی ت هر مناسبتی کادو داد کتاب باشه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پیامک واریز پول به حساب :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

برات چیزی ک خیلی وقته دنبالشی بخرن :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

ی عالمه کتاب :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

ریشاشو بزنی :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

صدای تپش قلبش :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مثلا صبح همین کِ چِشَمو باز کردم تو رو ببینم :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

وقتی که مامان عروسکامون میشدیم :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

موهات فرفری باشه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

عشق دو طرفه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یه لباس بپوشی تو جیبش پول باشه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

چالِ گونه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

ناخنک زدن به کتلت های مامان :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

وقتی گوشیت صد در صد شارژ میشه :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بستنی :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

دستاشو بگیری :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

با دوستت همزمان یه چیزی رو باهم بگین :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

گره کرواتتو ببنده :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



عینکی باشی:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بوسیدنِ ته ریشش :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

اشکِ شوق صبحِ مراسم عروسیت:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یه تیکه پیتزایِ بزرگ :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

دسته گُلِ عروسیت:)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥




یه کتابخونه پُر از کتاب :)
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

^^^^^*^^^^^

چند وقت پیش رفتم کلاس نویسندگی ثبت نام کردم که یاد بگیرم بنویسمت
از چند جلسه ی اول هیچی نفهمیدم تا رسیدیم به مبحثِ
“شخصیت پردازی”

نوشتن شناسنامه شخصیت رو خوب یاد گرفته بودم
خودکار رو میگرفتم تو دستم، مینوشتم چشمات رنگ دریان و موهات تو نور فرقی با خود آفتاب ندارن
مینوشتم وقتی عصبانی میشی رگ گردنت ورم میکنه و وقتی میخندی میشه تو منحنیِ کنار لبت غرق شد
اینارو مینوشتم و قهرمان و ضد قهرمان و بدمن هم حالیم نبود

واسه من ایده تو بودی، قهرمان تو بودی، بدمن تو بودی، زندگی تو بودی...دیدم این استادِ هی بهم گیر میده میگه درست بنویس، بیخیال نویسندگی شدم رفتم کلاس طراحی ثبت نام کردم

جلسه اول عکستو گذاشتم رو به روم

لباتو کشیدم گفتم: بگو دوستم داری، بگو بگو بگو
مثل اون موقع هایی که باهام لج میکردی و به حرفم گوش نمیدادی هرکاری کردم نگفتی
منم هرچی بوم نقاشی و قلمو تو کلاس بود زدم شکوندم و دیگه نرفتم اونجا

رفتم کلاس خیاطی ثبت نام کردم. یه پیرهن چهارخونه دوختم. پهنش کردم کف زمین

یکم از عطرت که جا گذاشته بودی رو زدم بهش، بعد خوابیدم روش آستیناشو پیچیدم دورِ گردنم

هی مربیه گفت درس امروزمون " آستین لبه پاکتیه " باید آستیناشو پاکتی کنی
بهش اهمیت ندادم. خل بود
هرچی بهش میگفتم تو آستین لبه پاکتی دوست نداری گوش نمیداد
از کلاس بیرونم کرد منم رفتم اسممو نوشتم کلاس موسیقی

روز اول هرچی دستمو کشیدم رو سیم های گیتار صدایِ خنده هاتو نداد

به استاد بداخلاقه گفتم یه صدای ضبط شده ازت دارم توش میخندی، اگه بدم گوش کنه میتونه بهم بگه با چه نتی میشه صدای خنده هاتو خوب از آب درآورد؟
سرم داد زد گفت به جایِ این مسخره بازی ها تمرینتو انجام بده
حالیش نبود من "دو ر می فا" دوست ندارم صدای خنده هات رو دوست دارم
منم سیم گیتارشو پاره کردم از آموزشگاهش زدم بیرون. رفتم مطب خانم دکتر مهربونه

بهش گفتم ببین خانم دکتر، قربون شکل ماهت بشم نه این کلاس هایی که معرفی کردی به کارم اومد
نه این قرص جدیدایی که دادی آرومم کرد

میتونی آدرسِ خونه جدیدشو واسم گیر بیاری؟
به خدا کاریش ندارم، فقط میخوام بیاد به این استاد موسیقی بداخلاقه بفهمونه که حق نداره اونجوری سر من داد بزنه
بعد اون بره خونه شون پیش دلبر جدیدش منم میرم خونمون همه قرص آبی هامو یه جا میخورم، آروم میخوابم

^^^^^*^^^^^

عطیه احمدی

o*o*o*o*o*o*o*o

دیدی بعضی وقتا که بدجور دلت میخواد نگاهش کنی و خودتو توی دریای چشمانش غرق کنی...بشدت اعصابت بهم میریزه؟
میدونی چرا؟
من بهت میگم چرا
چون خیلی وقته که نیست
چون خیلی وقته که ازش خبری نداری
چون خیلی وقته که صداشو نشنیدی
بعضی اوقات وقتی میرم جلوی آینه و به خودم خیره میشم به راحتی غم خاصیو میتونم تو چشمام ببینم،اینجاس که یهو بدون دلیل اشکام جاری میشن...وقتی به اشک ریختن خودم خیره میشم بی اختیار دستامو دور خودم حلقه میکنم و با خودم زمزمه میکنم
عزیزم گریه نکن!عزیزم من پیشتم،خودم برات لالایی میخونم تا خوابت ببره!عزیزدلم من از سحر تا غروب پیشتم
آری،من جای اونم با خودم حرف میزنم
اما ناگهان به خودم میام و این شعر به یادم میاد
سخت است بخندی و دلت غم زده باشد
هر گوشه ای از پیرهنت نم زده باشد

سخت است به اجبار به جمعی بنشینی
وقتی دلت از عالم و آدم زده باشد
.
.
.
ولی میدونی سخت ترین حالتش چیه؟؟
اینه که حرفهای دلتو به کسایی میزنی که فکر میکنی میتونن درکت کننن...فکر میکنی این افراد همونایین که هیچ وقت پشتتو خالی نمیکنن اما بی خبر که تنها کسایی که میتونن از همه بهتر درکت کنن و پشتتو هیچ وقت خالی نمیکنن،خودتی و خدات

آهنگی رو پلی میکنی و با چشمانی اشکی به بیرون پنجره خیره میشی که مبادا او رهگذر همین خیابانها باشد و تو رفتنش را حتی برای بار دوم هم که شده از دست بدهی
درست مثل همون چند سال پیشی که لحظه های دور شدنشو شمردی و اون برای همیشه از نظرت ناپدید شد
همین خیلی راحت...ناپدید شد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

Sepideh.MJ