oOoOoOoOoOoO

چرا کسی آدرس خانه ام را به راننده‌ی تاکسی نمیدهد؟
فکر کنم ناآشنا ترین آدرس
آدرس خانه‌ی من باشد
وقتی هیچکس حتی نگاه بی گداری به رنگ رفته‌ترین در نمیکند

کسی حتی به اشتباه بر تلفن خانه ام نمیزند
شاید به خاطر این است که سیمش را کشیده ام؟
البته چون
کسی نمی زنگید
ترسیدم پول برق خانه ام زیاد شود
مانده ام بین خاک های داغی که هنگام ظهر روی طاقچه نمایان می‌شوند
و من هر بار که دستمال برمیدارم تا تمیزشان کنم
یادم می افتد

میهمان‌های چندین ساله نامشان صاحبخانه است
و باز مینشینم کنار قاب عکسهای
قدیمی ام
زیر دیوار خراب شده
دورم پر است از کاغذ های باطله‌ای که نامه نوشتم و کسی نبود تا آنها را بفرستد
یا انگار کسی نیست که برایش نامه‌ای از حالم بفرستم
گوشه‌های مبل خاکی‌ام مقداری دستمال کاغذی ایست که اشکهایم بین آن‌ها قایم شده‌اند
حال و روزگار من عجیب بارانیست

#دیدار

oOoOoOoOoOoO

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

اولین باری که حس کردم دیگ زورم ب دنیا نمیرسه
موهای فرفریه مشکیمو که همدم تنهاییو اعصبانیتامو بودنو کوتاه کردم
آخه موهای فر انگار یه آرامبخشی دارن که انگشتتو لای فراش بچرخونی آروم آروم میشی یجورایی مثل اسپینر

وقتی موهامو کوتاه کردم پدربزرگم باهام قهرکرد
پدرم عقیده داشت با موهای بلندقشنگ تربودم، این دنیام انقد نامرده که اگه یبارجلوش کوتاه بیای برای همیشه بازیو باختی و اون دست به کار میشه تا از میدون به درت کنه ولی من تو شکستای بعدیم دیگ جرات نکردم موهامو کوتاه کنم و بجاش هربار که دلم از عالم و ادم میگیره یه برس میگیرم دستم و انقدر میکشمش رو موهام تاپیچ و تابش باشه

مهم نیست بعدش موهام پف میکنه و زشت میشه و دیگه کسی دوسش نداره به خیالم میخوام غصه هایی ک لابه لاش جامونده بریزه پایینو تموم بشه اما زهی خیال باطل
اینجوری فقط خودم میمونمو دنیا دنیا کلافگی با فرهایی که نیستن تا ارومم کنن

^^^^^*^^^^^
با ریختن خون عزیز ما، تایید شد انقلاب ما
این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند، و زنده ماندنش به این خونریزیهاست
بریزید خونها را؛ زندگی ما دوام پیدا می‌کند
بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر می‌شود
ما از مرگ نمی‌ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید
دلیل عجز شماست که در سیاهی شب، متفکران ما را می‌کشید
برای اینکه منطق ندارید. اگر منطق داشتید که صحبت می‌کردید؛ مباحثه می‌کردید
لکن منطق ندارید، منطق شما ترور است
منطق اسلام ترور را باطل می‌داند. اسلام منطق دارد؛ لکن با ترور شخصیتهای بزرگ ما، شخصهای بزرگ ما، اسلام ما تایید می‌شود

نهضت ما زنده شد
تمام اقشار ایران، باز زندگی از سر گرفت
اگر یک سستی، ضعفی پیدا کرده بود، زنده شد
اگر نبود شهادت این مرد بزرگ، و اگر مرده بود این مرد بزرگ در بستر خودش، این تایید نمی‌شد
این موج برنمی‌خاست. الآن موجی در همه دنیا، همه دنیا، همه دنیایی که به اسلام علاقه دارند، این موج بلند شد
سایر کشورها هم؛ برادران‌ من نترسید از موج
آن که مردن پیش چشمش «تَهْلُکه» است نهی «لا تُلقوا» بگیرد او به دست‌ مردن تهلکه نیست؛ مردن حیات است

^^^^^*^^^^^
امام خمینی

شیخنا را روایت کنند که صبحی به سحرگاه زه وادی برون همی بجستی و گاها بچستی و به شهر روان همی گشتی و خدایش لعنت کناد

پس اندر آن شهر دو چشمان هیزش بچرانیدی تا که در حجره ای اندر قابی حوری بدی بس جمیل
پس چونان بر وی عاشق بگشتی که مجنون در مقابل حضرتش گوز هم نبودی
والله اعلم







پس روال گشتی که شیخنا هر سحرگه به شهر رفتی و نیمه شبان چون آن حجره دار دکانش ببستی به وادی فرود همی آمدی

روزی حجره دار که بر شیخ مشکوک همی بودی شیخ را به حجره همی بردی و از احوالش بپرسیدی و شیخنا راز دلدادگیش بر وی بگفتی
پس چون آن پلید شرح حال شیخنا را شنیدی در دل بر وی بخندیدی و حیلتی کردی تا مگر شیخ را تلکه نوماید


پس گفتی که ای شیخ
خواهم ثوابی نمایم و تورا به وصل معشوق رسانم
آخرتم آباد نومایم
پس بباید کیسه ای از زر مرا دهی تا ممکن گردد
تو را وصل یار
که پدرش بس زر دوست باشد و تو را چاره نباشد الا آنچه گویم

و شیخ جمله ی هست نیستش نقد کردی و به دکان دار دادی و آن قاب بر خری ببستی و به سرای بیاوردی
لیک هرچه بدان نظاره کردی هیچش از حور خبر نبودی
ازیرا که آن قاب تی وی همی بودی و آن حور تصویری زه بازیگری. و شیخنا هم بدان اسکول همی گشتی و هر چه نقد داشتی وز پی هیز بازیش بدادی و خدایش نیامرزاد


گویند که شیخنا چهل روز از سرای بیرون نرفتی و بدان ملعبه زُل همی زدی تا مگر آن حور هویدا بگشتی و زهی خیال باطل

بعد آن چله نشینی زه اوج نفرت آن قاب بر خری تیزتک ببستی و اندر بیابان رها بکردی تا مگر زان شکست عشقولانه ،زان حور انتقام بگرفتی

خدایش لعنت کناد

شهید «علی‌رضا اشرف گنجویی» در طول مدتی که در جبهه حضور داشت، چندین نامه دلتنگی با همسرش «ملیحه ابراهیمی» رد و بدل کرده است که یکی از این نامه‌ها ، در ۵ شهریورماه سال ۱۳۶۳ نوشته شده است


o*o*o*o*o*o*o*o




o*o*o*o*o*o*o*o
بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

خداوندا! اگر تمامی درختان قلم و تمامی آب دریا‌ها مرکب [شوند]، شاید بازهم توان بازگو کردن احساسات جوشیده از قلب این عاشق دل‌خسته را در قالب واژه‌ها و کلمات نداشته باشند

مقدمتاً با سلام گرم به پیشگاه امام زمان و رهبر کبیر انقلاب اسلامی که در دامان یگانه بانوی عالم بشریت، فاطمه دخت والاگُهر پیامبر تربیت یافته‌اند و همچنین عرض سلام به حضور والامقام زنانی که در بستر خونین تاریخ رهرو راه فاطمه و زینب (س) بوده‌اند و از دامان تعلیم و تربیت‌شان مردانی به درجات رفیع ایمانی عروج کردند که این مردان خود ورق‌زننده و سازنده صفحات درخشان تاریخ انسانیت بودند. من‌جمله خدمت بهترین زن عالم موجود، ملیحه خانم این مادر نمونه در سنگر تعلیم و تربیت

ملیحه جان ! الان پنج روز است که از هم جدا شدیم. اما خود می‌دانی چقدر برایم سخت گذشته [است]
باور کن گاهی اوقات فکر می‌کنم اگر به رضای خداوند متعال فکر نمی‌کردم، چگونه می‌توانستم دوری از عشق جاودانه‌ام ملیحه را تحمل کنم
امیدوارم خداوند به ما توفیق عمل برای یاری دینش عنایت فرماید


عزیزدلم،‌ ای جگر گوشه‌ام! پس از آن‌که لحظه جدایی فرا رسید و با دنیایی از خاطرات خوش و دلی گرفته از غم دوری از هم جدا شدیم، من در مسیر، خودم به تهران رسیدم که همان‌طور در سایر نامه‌ها گفتم، آقای صافی و خانواده نبودند که از آن‌جا به سنندج و از آن‌جا به مریوان آمدم و الان که مشغول نوشتن این نامه هستم و در سنگر نشسته‌ام و ساعت حدوداً ۶ است

در مورد آمدنم احتیاج به ذکر نیست، فقط این را بدان که خدا می‌داند با تمام وجود باور کن معنی این لفظ با تمام وجود این‌جا می‌فهمم که یعنی چه، با تمامی ذرات وجودم هر لحظه می‌دانی که تمامی به یادت هستم و شاید در هر آن صد‌ها بار، روحم به سویت پرواز می‌کند و پروانه‌وار گرد شمع وجود و هستی خودم ملیحه می‌گردم

ملیحه جان! همان‌طور که ابتدا گفتم به خدا توانایی انعکاس آن‌چه در سرم دارم در خود نمی‌بینم و فقط این را بدان که دوستت دارم بیش از هر زمان دیگر و این خود معجزه الهی است که الحمدالله روز‌به‌روز این عشق قلبی بیشتر می‌شود

ملیحه عزیزم! خواهشی که دارم این است که از خودت مواظبت کنی؛ زیرا مطمئن باش راحتی خاطر من، در این منطقه دور افتاده زمانی است که بدانم در کمال صحت و سلامت هستی. به‌خصوص که حالا دیگر امانتی داری و جمعاً شده‌اید امانتین

ملیحه جان! اگر مرا دوست داری به فکر خودت و بچه‌ات باش و مرتب به دکتر برو... اگر در طول این مدت خطایی از من سر زد طلب عفو و بخشش دارم خلاصه این‌ها همه از ضعف ایمانی ماست، به بزرگواری خودت ببخش. به خدا نمی‌خواهم نامه را تمام کنم؛ زیرا تمام وجودم صحبت شده و تماماً صحبت‌های عاشقانه و از ته دل، ولی امیدوارم بزودی زود از نزدیک دیدارت کنم

علی‌رضا اشرف گنجویی در سال ۱۳۴۱ در مشهد به دنیا آمد و دوران دبستان و راهنمایی را در سرآسیاب فرسنگی کرمان گذراند و در ایام انقلاب به‌عنوان یک نیروی فعال در تظاهرات ضدرژیم شرکت می‌کرد و در فعالیت اجتماعی و فرهنگی نقش اساسی داشت. وی در سال ۱۳۵۹ وارد دانشکده افسری امام علی (ع) و یکی از افسران فعال در عرصه سیاسی شد و با بخش عقیدتی ارتباط قوی داشت

علی‌رضا اشرف گنجویی در سال ۱۳۶۳ وارد جبهه حق علیه باطل شد و در تیرماه سال ۱۳۶۶ در منطقه سومار به شهادت رسید و پیکر مطهرش تا ۲۴ سال مفقود بود که بعد از سال‌ها انتظار، در تیرماه سال ۱۳۹۰ خود را به مراسم سالگرد شهادتش رساند

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

نامه های عاشقانه | قسمت اول | شهید عباس دوران ◄

نامه های عاشقانه | قسمت دوم | محمدرضا ملک خواه ◄

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
روزها از پی هم میگذشت پاییز برای من هر لحظه دلگیرتر می شد
از اون روزی که اونطور باهام برخورد کرد سعی کردم زیاد جلو چشمش نباشم تا یه خورده آروم بگیره

جلو پنجره اتاقش و تو کوچه و در خونشون که نمی تونستم برم اما چند دفه رفتم تو کوچه ای که مدرسش بود پشت انبوهی از درخت های کاج قایم میشدم و رفتنش رو تماشا میکردم

هر وقت که می دیدمش دل بیقرارم مثل یه توپ پر باد خودشو به قفسه سینم می کوبید
اگه یه روز نمی دیدمش تا روز بعد کلافه و بیتاب بودم تصمیم گرفتم براش نامه بنویسم ذوق عجیبی داشتم و سر از پا نمیشناختم

برگی از دفترم کندم اولین بارم بود داشتم نامه مینوشتم اون هم برای کسی که دوستش داشتم گیج بودم و نمیدونستم چی بنویسم چند خط نوشتم اما خط خطیش کردم بازم یه برگ دیگه کندم
خیلی ساده و صادقانه توش نوشتم از همون اول که دیدمش دلمو بهش دادم دیگه هم پسش نمیگیرم
ازش خواستم یکم با دلم راه بیاد یه سری حرفای قشنگ هم نوشتم که شاید فرجی بشه و دلش به رحم بیاد

گل سرخی از باغچه خونه دور از چشم مادرم کندم و پیش به سوی کوچه کاج ها از در مدرسه که اومد بیرون دیدمش ولی صبر کردم تا اطرافش یه خورده خلوت بشه و کوچه کاج هارو رد کنه دست و پام می لرزید هیجان کل وجودمو گرفته بود نفس عمیقی کشیدم و خودمو از پشت درخت غول پیکر کشیدم بیرون

داشت نزدیک میشد خدایا کمکم کن
بهم که رسید سلام کردم ولی اون بی توجه از کنارم گذشت پشت سرش آروم راه میرفتم

جواب سلام واجبه ها، با تو هستم خانم با عصبانیت روشو کرد سمتم

چیه؟ چی میگی؟

نامه رو با گل گرفتم سمتش

این برای شماست

از دستم گرفتشون چشمام از تعجب و خوشحالی گرد شد ولی زهی خیال باطل مقابل چشمهای مبهوتم نامه رو ریز ریز کرد و انداخت زمین گل رو هم کوبید تخت سینم بعد هم بی توجه به من به راهش ادامه داد

تا حالا هیچ کس با من اینجوری برخورد نکرده بود غم عالم به دلم سرازیر شد چشمام تار میدید
باید میشوندمش سر جاش دیگه زیادی باهاش راه اومده بودم پا تند کردم و رسیدم بهش

ادامه دارد

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی اول از جملات انرژی مثبت دهنده

آدم‌های منفی به پیچ و خم جاده می‌اندیشند و آدم‌های مثبت به زیبایی‌های طول جاده



♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی دوم  برای انرژی مثبت

قــــدر لـحـظـه‌ها را بـــدان زمـــانـی مـی‌رســد کــه تــــو دیـــگـر قــــادر نـــیستی بــگـویـی :جــــبـــران مــی‌کـــنم


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی سوم انرژی مثبت

یادت باشد در ذهن خود یک مهر بزرگ باطل شد داشته‌ باشی


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی چهارم برای تقویت انرژی مثبت

این جمله رو هر روز صبح با خودت تکرارکن :خوشبختی یه حسیه که میشه تولیدش کرد


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی پنجم انرژی مثبت

برنده می‌گوید مشکل است اما ممکن بازنده می‌گوید ممکن است اما مشکل


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی ششم انرژی مثبت

سفری به طول هزار فرسنگ با یک گام آغاز می شود


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی هفتم انرژی مثبت

به خودتان نگاه‌ کنید ملاک مقایسه شما هستید نه دیگران


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی هشتم انرژی مثبت

گاهی به گذشته نگاه‌کنید، چه مسیر طولانی را پشت سر گذاشته‌اید، خدا قوت


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی نهم از جملات انرژی مثبت دهنده

اینکه همه‌ چیز درگذر است دلیل خوبی برای ارزشمند نبودن آن‌ها نیست


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



جمله‌ی دهم انرزی مثبت

تلاش متفاوت از شکست است. فردوس را به بهای عمل می‌بخشند


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

 

 

 

 

 

 

آیا شما ثروتمند هستید؟

-.*-.*-.*-.*-.*-.*-.*

آن دو کوچولو شتابان از حفاظ خالی گذشته وارد منزل شدند

هر دوی آنها، هم دختر و هم پسر، کت کهنه و گل و گشادی به تن داشتند، پرسیدند

"ببخشید خانم، کاغذ باطله دارید؟"

سرگرم کار بودم و می خواستم پاسخ رد به آنها بدهم که چشمم به پاهای آن دو افتاد

دمپایی های کوچک و ظریفی که از برف کاملا خیس شده بودند، به پا داشتند ؛ گفتم

" بیایید تو تا یه فنجون شیر کاکاءوی گرم براتون درست کنم"

 

هیچ حرف دیگری میان ما رد و بدل نشد

دمپایی های خیس آنها، علایمی از کف پاهایشان بر روی سنگ کف خانه بر جای گذاشتند

با یک فنجان شیر کاکاءو، کمی نان برشته و مربا از آنها پذیرایی کردم تا شاید در برابر سرمای بیرون مقاوم شوند

سپس به آشپزخانه برگشتم و دوباره مشغول رسیدگی به دخل و خرج خانواده شدم

سکوت مطلق حاکم بر اتاق جلویی، حواسم را به خود جلب کرد ، به همین خاطر لحظه ای به داخل اتاق نگریستم

دختر کوچولو فنجان خالی را در دستش گرفته بود و خیره به آن می نگریست

پسر کوچولو با صدای نرمی پرسید

"ببخشید خانم،...شما ثروتمند هستید؟"

"من؟ اوه، نه"

و نیم نگاهی به روکش نخ نما و فرسوده مبل ها انداختم
دختر کوچولو فنجان را با احتیاط روی نعلبکی گذاشت و گفت

"رنگ فنجون و نعلبکی ها به هم می خوره"

صدایش از اوج احساس گرسنگی و نداری خبر می داد

آن دو در حالی که بسته های کاغذ را برای محافظت از وزش باد در مقابل صورتشان گرفته بودند، رفتند ؛ آنها تشکر هم نکردند

احتیاجی هم به این کار نبود. آنها بیشتر از آنچه می باید، کرده بودند

فنجان های سفالی آبی رنگ ساده و نعلبکی هایش ، هر چند ست نبودند ولی خوب، به هم می خوردند
سیب زمینی ها را امتحان کردم و آبگوشت را هم زدم ،  سیب زمینی، آبگوشت ، سقفی بالای سرم، خانه ای گرم، همسرم، شغل دایمی و تقریبا خوبش ، همه اینها هم به هم می آمدند

 

صندلی ها را از جلوی اتاق برداشته و سرجایشان گذاشتم و اتاق نشیمن را مرتب کردم

لکه های گلی دمپایی های کوچک ، هنوز از روی سنگ کف خانه  خشک نشده بودند

آنها را پاک نکردم . خوش دارم این لکه ها همیشه در آنجا باقی بمانند تا هرگز دوباره از یادم نرود که چقدر ثروتمند هستم

 

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

 

ماریان دولان_ راز

*~*****◄►******~*

چادرم باشد مرا معیار ایمان و شرف
همچو مروارید زیبایم درون یک صدف

دید نامحرم نیفتد لاجرم بر سوی من
افتخارم باشد این،زهرا بود الگوی من

مدعی گوید که چادر یک نشان فانی است
من ولی گویم که با چادر تنم اسلامی است

مدعی گوید که با چادر کلاست باطل است
من ولی گویم که ایمانم ز چادر کامل است

مدعی خواهد مرا بی دین کند با لفظ دوست
چادر من همچو تیر زهرگین،بر چشم اوست

(بهلول حبیبی زنجانی)
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

تو تابستون امسال با اون گرمای خفه کننده اش توی اتوبوس نشسته بودم

یه دختر کوچولوی 8-9 ساله هم به خاطر نبود جا دور از مامانش نشسته بود رو صندلی ته اتوبوس
دختر کوچولو روسری اش رو خیلی زیبا با رعایت حجاب همراه چادر عربی سرش کرده بود

خانوم بدحجابی که پیش دختر کوچولو نشسته بود و خودشو باد میزد با افسوس گفت

توی این گرما اینا چیه پوشیدی؟از دست اجبار این مامان باباهای خشک مقدس...تو گرمت نمیشه بچه؟

همون لحظه اتوبوس ایستاد و باید پیاده میشدیم

دختر کوچولو گره ی روسری اش رو سفت تر کرد و محکم و با اقتدار گفت

چرا گرمم شده... ولی آتیش جهنم از تابستون امسال خیلی خیلی گرم تره

*~*****◄►******~*

پنجره را به روی قاصدک بی قرار باز کرد

قاصدک روی شانه دخترک نشست و با او گفت

خدا زیبایی را آفرید و آن رابه فرشته ای به نام زن سپرد

راستی

با امانتی که خدا به تو سپرده بود چه کار کردی؟

*~*****◄►******~*
حجابــــ

احترام به حرمت های الهی ست

و

چادر _ حجاب برتر

بله ی بلند من است به یکتا معشوق عالم

به خدای مهربانم

کمی فکر کن

تو با بی حجابی به چه کسی بله می گویی؟

*~*****◄►******~*



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

حجاب یعنی من مجهز به آنتی ویروس هوس و وسوسه هستم

به زلفانت بیاموز که بیرون ارزش دیدن ندارند
کس غنچه نهان شده دربرگ را نچید

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از بی حجابی است اگر عمر گل کم است
زن با حجاب همچون مرواریدی در صدف است

حفظ چادر حفظ دین و مذهب است
شیوه زهرا و درس زینب است

تا شهوت نفس در نهاد بشر است
در کشف حجاب صد هزاران خطر است


تیری است نظر،ز تیرهای ابلیس
این چادر در مقابلش چون سپر است


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پدرم گفت که ای دخت نکو بنیادم
زلف بر باد نده تا ندهی بربادم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

خواهرم حجاب تو بها است نه بهانه

برای هر چیز زکاتی است و زکات زیبایی پا کدامنی وحجاب است

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

در اخر
حجاب مصونیت است نه محدویت