قسمت چهارم ..*~~~~~~~*.. نوای یا زینب گویان مداح از پنجره به گوش می رسد هیچ فکرش را نمی کردم، امسال اینگونه در عزای برادرت پنجره را می گشایم چشمم به تک مداح وسط محل می افتد که جانانه صدایت میزند. تا شفای مریضا رو که ازت خواست. اشک مردمان در اطراف در آمد. منم دلم سوخت. آخه چرا باید اینگونه باشد. تو پرستار بودی، پرستار یتیمان کربلا. دیدی چقدر سختی کشیدی؟ بی بی، الان هم پرستاران ما خسته اند فقط نمی خواهند بشکنند که مردم را نا امید کنند. حسین که گفته کشتی نجاته. تو پیش برادر ضمانت ما گناه کاران باش. نگزار امیدمان نا امید شود. همان گونه که امید رقیه را نا امید نکردی همان گونه که امید برادرت را نا امید نکردی همان گونه که امید زنان عاشورا را نا امید نکردی بی بی جانم، نا امیدمان نکن o*o*o*o*o*o*o*o
o*o*o*o*o*o*o*o ابی که هنوز تو بهت مکانی بود که برای اولین بار در عمر ۲۵ ساله ش میدید و درگیر حلاجی کردن حرفها و پیشنهاد فیروز عمید وکیل پایه یک دادگستری و مشهور شهر تهران بود، با غرور گفت
*-*-*-*-*-*-*-*-*-* چهارده ساله که بودم عاشق پستچی محله مان شدم خیلی تصادفی رفتم در را باز کردم پشتش به من بود وقتی برگشت قلبم تند تر میزد سلام کردم نگاهش به چشمانم دوخته شده بود سرم را پایین انداختم و گفتم نامه ای برای من دارید ؟ گفت: بله مادرم از توی اتاق داد زد دخترم کی هست ؟ گفتم پستچی مادر جان مادر گفت: بگو بیاد خونه یه چایی بخوره خستس چیزی نگفتم و نگاهی به پست چی کردم پست چی یه قدم تو اومد و داد زد خاله مریم ممنون مزاحم نمیشم نامه و بدم برم منتظر بودم تا نامه را بدهد نمیدونم در نامه چه بود ؟ ولی از طرف پدرم بود نه از طرف پدرم نبود از طرف همرزمش ناصر بود انگار نامه برای من بود بازش کردم و خوندم خیلی مقدمه چینی کرده بود ... از اونا گذشتم و سراغ اصل مطلب رفتم پدرم فوت شده بود اشک در چشمانم جمع شده بود برگه خونی بود انگار موقع فوت پدرم این نامه را نوشته بود گفت برایش آرزوی شهید شدن بکنم و زحمت این خبر را من به مادر مریضم بگویم اما چگونه ؟ ناگهان در خیالم بودم که پست چی گفت خیره حالتون خوبه ؟ گفتم بله خیره کجا رو باید امضا کنم من به مادرم این موضوع را نگفتم تا موقعی که جنازه ی پدر رو آوردن مادر در کنار پدر از هوش رفت من ماندم یتیم در اون روز من بودم که گریه نکردم و خودم رو زمین نزدم عین مجسمه خشکم زده بود و هیچی رو باور نمیکردم من به تنهایی در آبادان بزرگ شدم و زندگی کردم کسی رو نداشتم ! که بهش پناه ببرم تنها کسم مادرم بود که 😢 آن هم از دست دادم 😢 در سن ۱۷ سالگی با همرزم پدرم ناصر ازدواج کردم به همراه ناصر به تهران آمدیم و زندگی مان را شروع کردیم بعد دوماه ناصر با صورت جمع شده و ناراحت به خونه اومد بهش گفتم چیزی ازت نمیپرسم هرموقع دوست داشتی میتونی بگی به پام نشست و گفت مینو جان نمیخواهم زخم دلت را تازه کنم گفتم ناصر مقدمه چینی نکن و اصل مطلب رو بگو گفت میخوام برم جبهه سکوت کردم گفت ترو خدا نمیخوام ازم ناراضی باشی سرم و پایین انداختم و سکوت کردم گفت التماست میکنم مینو دلم آروم و قرار نداره با اشک سرم را بالا اوردم و گفتم خدا همراهت باشه ناصر جان نمیدانستم از قبل نقشه داشته است صبح بعد اینکه از خواب بیدار شدم نبود نامه ای نوشته بود و گفته بود حلالم کن بعد یکسال چشم انتظاری جسد تیکه تیکه شده ناصر رو اوردن خدا لعنتشون کنه به تن مرده ی همسرم هم رحم نکردن من تنها فقط به خودم پناه اوردم و شب ها با یادش میخوابم ناصر جان خدا ازت راضی باشد *-*-*-*-*-*-*-*-*-* نویسنده : ناشناس
*~*~*~*~*~*~*~* آنچه نصیب است، نه کم میدهند گر نستانی،به ستم،میدهند زنی به نزد داوود پیامبر آمد و از خداوند شکایت کرد که :این چه خداییست که مرا اینچنین رنج می دهد ؟ پرسیدند چه شده ؟ گفت مرا فرزندان یتیمی است که چند روز است بی غذا مانده اند چند روز پیش مقداری پارچه قرمزی داشتم خواستم آن را به بازار ببرم و بفروشم و غذایی برای فرزندانم بیاورم ؛در بین راه بادی شدید آمد ُچنان که به زمین افتادم و باد پارچه را از دست من به اسمان برد ..اینک مضطر شده ام در همین حال چند مرد وارد شدند و عرض کردند که ما مقداری مال برای فقرا نذر کرده اییم و اینک آورده اییم .آن پیامبر شرح حال آن پولها را پرسید گفتند:چند روز پیش در کشتی که ما بودیم رخنه ای پدید امد و ما هیچ وسیله ای نداشتیم ناگهان پرنده ای در آسمان پیدا شد و پارچه قرمزی را به کشتی انداخت ما با آن پارچه رخنه را بستیم و در حین حادثه نذر کردیم که هر کدام صد دینار به فقرا بپرازیم حضرت داوود فرمود : ای زن خداوند دردریابرای تو تجارت می کند و تو او را بی عدالت میدانی؟ ُاو بیش از هر کسی به فکر توست این پولها را بردار و برو ****►◄►◄****
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ من روزه ام تمام سال را روزه ام ولی بجای دهان و شکم ، اندیشه ام را روزه ام فکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگوید فکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کند فکر من حق ندارد به کسی جفا کند فکر من حق ندارد با دل کسی بازی کند فکر من حق ندارد به کسی دروغ بگوید فکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشد فکر من حق ندارد زورگو باشد فکر من حق ندارد بینوایی را ببیند و بی تفاوت از کنارش عبور کند فکر من آری من روزه ام نه روزه نخوردن غذا بلکه روزه انسان بودن روزه مردانه زیستن روزه جاودانه شدن آری من تمام سال را روزه ام تمام ساعتها را روزه ام تمام دقائق را روزه ام ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ حسین پناهی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ پروفسور حسابی: ۲۲ سال درس دادم یک - هیچگاه لیست حضور و غیاب نداشتم چون کلاس باید اینقدر جذاب باشد که بدون حضور و غیاب شاگردت به کلاس بیاید
^^^^^*^^^^^ حاتم را پرسیدند که هرگز از خود کریمتر دیدی؟ گفت : بلی، روزی در خانه غلامی یتیم فرود آمدم و وی ده گوسفند داشت فی الحال یک گوسفند بکشت و بپخت و پیش من آورد. مرا قطعهای از آن خوش آمد، بخوردم گفتم والله این بسی خوش بود حاتم ادامه داد غلام بیرون رفت و یک یک گوسفند را میکشت و آن موضع را می پخت و پیش من میآورد و من از این موضوع آگاهی نداشتم. چون بیرون آمدم که سوار شوم، دیدم که بیرون خانه خون بسیار ریخته است. پرسیدم که این چیست؟ گفتند: وی همه گوسفندان خود را بکشت وی را ملامت کردم که: چرا چنین کردی؟ گفت: سبحان الله ترا چیزی خوش آید که من مالک آن باشم و در آن بخیلی کنم؟ پس حاتم را پرسیدند که:تو در مقابله آن چه دادی؟ گفت: سیصد شتر سرخ موی و پانصد گوسفند گفتند:پس تو کریمتر از او باشی گفت: هیهات! وی هر چه داشت داده است و من آز آن چه داشتم و از بسیاری، اندکی بیش ندادم ^^^^^*^^^^^
مهربانی اون نیست که نوزادی به دنیا اومد هلک و هلک کادو بخرین ببرین واسه نوزاد مهربونی میتونه خیلی چیزای دیگه باشه مهربونی میتونه بچه ی یتیمیو سیر کنه میتونه لقمه ی نون حلالی باشه سر سفره نیازمندان بیاید یه قولی به هم بدیم اگه کاری از دستمون بر میاد دریغ نکنیم ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ای که دستت میرسد کاری بکن *~*****◄►******~*
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم