*@@*******@@* از بایزید بسطامی ( رحمة الله علیه) پرسیدند ابتدای کارتو چگونه بود گفت من ده ساله بودم، شب از عبادت خوابم نمیبرد شبی مادرم از من درخواست کرد که امشب سرد است. نزد من بخسب مخالفت با مادر برایم دشوار بود؛ پذیرفتم آن شب هیچ خوابم نبرد و از نماز شب بازماندم. یک دست بر دست مادر نهاده بودم و یک دست زیر سر مادر داشتم آن شب هزار « قُل هُوَ اللّهُ اَحَد » خوانده بودم آن دست که زیر سر مادرم بود، خون اندر آن خشک شده بود گفتم ای تن، رنج از بهر خدای بکش چون مادرم چنان دید، دعا کرد و گفت یا رب، تو از وی خوشنود باش و درجتش، درجهٔ اولیا گردان دعای دعای مادرم در حق من مستجاب شد و مرا بدین جای رسانید *@@*******@@*
..*~~~~~~~*.. 📌 تفاوت بیشعور با احمق حقیقتش را که بخواهید احمق مجرم نیست، بیمار است یعنی معمولاً احمق ها آگاهانه دست به حماقت نمی زنند خیلی از آن ها حتی فکر می کنند که خردمند و دانا هستند نه احمق احمقها بیشتر از آنکه موجب تنفر بشوند، مایه ترحمند بیشعورها اما داستانشان با احمقها فرق دارد کسی که ساعت سه صبح بوق میزند بیشعور است کسی که جلو تمام زنانِ مسیر میایستد بیشعور است کسی که در خیابان باریک دوبله پارک میکند بیشعور است کسی که شب تمام مسیر را نور بالا میرود بیشعور است این ها بیشعورند حالا یا از نوع احمق بیشعور یا از نوع پروفسور بیشعور احمق بودن درد ندارد، درمان هم ندارد، ربطی هم به شعور ندارد، بیشعوری از جای دیگری می آید از خانه و مدرسه، از سرانه مطالعه، از خود شیفتگی، از بی وجدانی، از مرکز فرهنگ فاسد بیشعوری واگیر دارد، هم درد دارد و هم درمان مشکل ما، احمق ها نیستند مشکل ما، هیچوقت احمق ها نبودند مشکل ما، بیشعور ها هستند. یادتان باشد سواد هیچ وقت شعور نمیاورد شعور یعنی تشخیص کار خوب از بد شعور یعنی تشخیص کار درست از اشتباه سواد یاد گرفتن فرمول و اطلاعات در علم و یا مبحث خاصی است این شعور هست که راه استفاده درست و یا غلط از علم (سواد) رو به ما میگه شعور رو به کسی نمیشه آموزش داد؛ یک انسان میبایست در درون خودش طلب شعور کند تا به آن دست پیدا کند ^^^^^*^^^^^ 📚 بیشعوری 👤 خاویر کرمنت
*0*0*0*0*0*0*0* واقعا نمیدانم از کجا شروع کنم! از آن نگاه ها یا از آن لبخندها؟ از آن دست های زیبا با آن ناخن های کشیده یا آن اندام خوش فرم؟ از آن چشمهایی که دوست داری یک تنه خودت را در آنها غرق کنی یا آن موهای کوتاه پسرانه که آن چهره ی ملیحش را که اکثر اوقات لبخندی بر لبهایش است،زیباتر میکند؟ از آن کاپشن مشکی رنگ که فقط به تن او زیباست یا آن کیف کج سفیدش؟ از آن صدای زیبایش یا آن مظلومیت نگاهش؟!از آن... و کلی از آن های دیگر که هیچ گاه تمام نمیشنوند و تنها و تنها،و فقط و فقط درباره ی او زیبا هستند و نه برای کس دیگر!زیرا او با همه فرق میکند اشتباه است که میگویند تنها خداوند نا محدود است،من کسی را میشناسم که او هم نا محدود است؛زیبایی هایش،صفت ها و خصوصیاتش،نگاه هایش،لبخند هایش و...،همه و همه ی اینها برای او نامحدود است زیرا هر چقدر هم که بگویم باز هم تمامی ندارد و اگر صدها سال هم که بشود عمر کنم باز هم هنوز نتوانسته ام زیبای ها،صفت ها،نگاه ها،لبخند ها و... او را بشمارم و برایتان درباره ی هر یک از آنها توضیحی بدهم هرچند او خودش جواب تمام خوبیهاست
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ خار خنديد و به گل گفت سلام و جوابي نشنيد خار رنجيد ولي هيچ نگفت ساعتي چند گذشت گل چه زيبا شده بود دست بي رحمي نزديک آمد گل سراسيمه ز وحشت افسرد ليک آن خار در آن دست خليد و گل از مرگ رهيد صبح فردا که رسيد خار با شبنمي از خواب پريد گل صميمانه به او گفت سلام گل اگر خار نداشت دل اگر بي غم بود اگر از بهر کبوتر قفسي تنگ نبود زندگي عشق اسارت قهر و آشتي همه بي معنا بود ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ فریدون مشیری
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم