ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ؟؟؟
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﭘﯿﻠﻪ ﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ، ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﻧﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﺍﯾﯽ؟
ﭘﯿﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﮕﺸﺎ،
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻥ ﺯﯾﺒﺎﯾــﯽ ! ﺍﺯﺻﺪﺍﻱ ﮔﺬﺭﺁﺏ ﭼﻨﺎﻥ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ : ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ، ﻋﻤﺮﮔﺮﺍﻥ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ. ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺭﺍﻧﻔﺴﯽ،ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ! ﺁﺭﺯﻭﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭﺳﻴﺮﺑﺨﻨﺪﻱ ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﻏﻢ ﭼﻴﺴﺖ
♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦