ای که دل ها همه از داغ غمت غمگین است وی که از خون تو صحرای بلا رنگین است نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها هر که را مینگرم از غم تو غمگین است زان فداکاری و جانبازی مردانه تو به لب خلق جهان تا به ابد تحسین است نازم آن همت والا که تو را بود حسین که قیامت،سبب رشد و بقای دین است جان ز کف دادن و تسلیم به ظالم نشدن آری آری به خدا همت عالی این است جاوان خاطره نهضت خونین تو شد چون که دین زنده از آن خاطره خونین است جان به قربان تو ای کشته که که فرمودی مرگ با نام به از زندگی ننگین است زان جفایی که به جان تو روا داشت یزید تا ابد دیده تاریخ بر او بدبین است میهمان کشتن و انگاه اسیری عیال این گناهی است که مستوجب صد نفرین است هر که از صدق و صفا دست به دامان تو زد عزت هر دو جهانش به خدا تأمین است چه کنم گر نکنم گریه به مظلومی تو گریه ابی است که بر اتش دل تسکین است تا منظم به جهان گردش لیل است و نهار تا منور به فضا مهر و مه و پروین است بر تو و بر همه یاران شهید تو درود که ز خون شهدا عزت دین تضمین است غیر نام تو نباشد به زبان»خسرو«را که ز نام تو بود گر سخنش شیرین است ♫محمد خسرو نژاد♫
