دلم هــوس یک دوسـت کرده ...

یک رفیـــــق شش دانگ ...
کسـی که امتحانش را در رفـاقـت پس داده ...
و دیگر محــک زدنـی در کار نباشد ...

رفیـــــقی که مــــن نـگویـم و او بشنود ...
بخـــــندم و حـجم خستگی را در خنـــــده ام ببیند ...

رفیقــــی که بگویم برو ، بمــــاند و آرامم کند ...

همان رفیقــــی که باید باشد و نیست ...
عجــیب دلـــــم گـــــــرفته،

... ایـنـــــــــــــروزها ...