♦♦---------------♦♦
استاد دانشگاه و شاعر معاصر، در سال ۱۳۳۸ در گُتوند خوزستان دیده به جهان گشود
دیپلم خود را در شهر دزفول گرفت و ابتدا در رشته پزشکی و جامعه شناسی پذیرفته شد ولی هر دو راه را رها کرد و به ادبیات روی آورد و در این رشته به درجه دکترا نایل شد
وی از شاعران موفق پس از انقلاب اسلامی به شمار می‌آید
از آثار او میتوان
در کوچه آفتاب، تنفس صبح، مثل چشمه مثل رود، به قول پرستو و آینه‌های نگران
را نام برد
دریغا که این استاد و شاعر خوشنام
به ناگهان و زود چشم از جهان فرو بست
وی در پاییز ۱۳۸۶ ه . ش وفات یافت
♦♦---------------♦♦
تو به هون اندازه بزرگی که من اجازه میدم باشی
🎥 Millers Crossing
@~@~@~@~@~@
ژی‌ژی (لسلی کارُن): من ترجیحاً می‌خوام با تو بدبخت باشم تا بدونِ تو
🎥 Gigi
@~@~@~@~@~@
داشتم به صدات گوش مےدادم
حواسم به حرفات نبود
شهاب حسینی
(📽پرسه در مه)
@~@~@~@~@~@
عشق چيزه عجيبيه
وقتی از چنگت دراومد
ديگه نميتونی پسش بگيری
زندگيه ديگه؛ يه روز عاشقشی
روز بعد... هيچ حسی نداری
عشق تورو عوض ميکنه
🎥 Chinese Puzzle
@~@~@~@~@~@
سمت هر کس انگشتی نشانه روی
سه انگشت به طرف خود توست
🎥 Shutter Island
@~@~@~@~@~@
ایرانی جماعت دهنش سرویس شه، انقلاب میکنه
📽 چهارانگشت
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
پرویز پرستویی: اینجور شده دیگه
وقتی به یه آدم زیادی لطف می کنی
بعد از مدتی هم خودشو گم میکنه
هم تورو
📽 زیر تیغ
@~@~@~@~@~@
داداش ابد و یک روز یعنی چی؟
یعنی کل عمرتو تو زندونی، حبس ابد که بهت بخوره ممکنه عفو بخوره بت بعد ده پونزده سال ازاد بشی
ولی ابد و یک روز که بت بخوره امکان نداره آزاد بشی؛ یه روز بعد مرگت آزادت میکنن
📽 ابد و یک روز
@~@~@~@~@~@
جنگ که برنده نداره
اونایی تو جنگ برنده اند که اسلحه میفروشن
اونا میخوان از تنگه رد شن
اما نمیدونن باید اول از رو جنازه ما رد شن
📽 تنگه ابوقریب
@~@~@~@~@~@
(زنده یاد خسرو شکیبایی): اگر حجاب رو رعايت ميکنيم فقط به خاطره احترام به عقيده شماست
ما با هم راحتيم اما بی غيرت نيستيم
🎥 دل‌شکسته
@~@~@~@~@~@
مهران مدیری : تا دیروز وامیستادی جلو در آسانسور میگفتی دربست! الان آپارتمان نشینی یاد ما میدی؟
🎥 دایره‌زنگی
@~@~@~@~@~@
من دوستت دارم،ميخواستم باقی عمرم و با تو بگذرونم
وَ بعضی وقتا ادما میخوان همین حرفارو از زبونت بشنون... برای شنیدنشم دس به این کارا میزنن
بچها این شعر واسه درس اول فارسیمه درباره خداست خیلی قشنگ بود گفتم بزارمش
*~*~*~*~*~*~*~*
پیش از اینها فکر میکردم خدا
خانه ای دارد میان ابر ها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس و خشتی از طلا
پایه های برجش از عاج و بلور
بر سر تختی نشسته با غرور
ماه ، برق کوچکی از تاج او
هر ستاره ، پولکی از تاج او
رعد و برق شب طنین خنده اش
سیل و توفان ، نعره ی توفنده اش
هیچ کس از جای او اگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
ان خدا بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در اسمان دور از زمین
بود، اما در میان ما نبود
مهربان و ساده و زیبا نبود
در دل او دوستی جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت
هرچه می پرسیدم از خود از خدا
از زمین از اسمان از ابر ها
زود میگفتند: این کار خداست
پرس و جو از کار او کاری خطاست
نیت من در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
پیش از اینها ،خاطرم دلگیر بود
از خدا در ذهنم این تصویر بود
تا که یک روز دست در دست پدر
راه افتادم به قصد یک سفر
در میان راه در یک روستا
خانه ای دیدیم خوب و اشنا
زود پرسیدم: پدر اینجا کجاست ؟
گفت: اینجا خانه ی خوب خداست
گفت: اینجا میشود یک لحظه ماند
گوشه ای خلوت نمازی ساده خواند
با وضویی دست و رویی تازه کرد
با دل خود گفت وگویی تازه کرد
گفتمش: پس ان خدای خشمگین
خانه اش اینجاست اینجا در زمین ؟
گفت: اری خانه او بی ریاست
فرش هایش از گلیم و بوریاست
مهربان و ساده و بی کینه است
مثل نوری در دل ایینه است
عادت او نیست خشم و دشمنی
نام او نور و نشانش روشنی
تازه فهمیدم :خدایم این خداست
این خدای مهربان و اشناست
دوستی از من به من نزدیک تر
از رگ گردن به من نزدیک تر
میتوانم بعد از این با این خدا
دوست باشم،دوست، پاک و بی ریا
*~*~*~*~*~*~*~*
از قیصر امین پور کتاب به قول پرستو
oOoOoOoOoOoO
نمیدانم کی قرار است بیایی
اما میدانم من از عشقت رو سفید بیرون می آیم
من تمام این فاصله ها را؛ تمام این فکر وخیال ها را
به جان میخرم
فقط تو بیا
بیا و پوزخندی باش برای فکرهایی که نبودنت را به رخم میکشیدند
بیا و به شب نشینی چله چشمهایت مهمانم کن
میخواهم پاییزی که در راه است را با تو بگذرانم
نه با خیالت
بیا
oOoOoOoOoOoO
پرستو ظهرابی
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
من چو کبوتر نه رهایم نه اسیر
چو قناری به قفس؟ یا چو پرستو به سفر؟
هیچ یک!! من چو کبوتر؛ نه رهایم نه اسیر
برا دهه ی شصتیها
جنگ یه رکن اصلی تو زندگیشون بود
بصورت واقعی لمسش نکردن
اما تا الی الابد تو ذهنشون حک شد
برا منی که لبه ی دهه ی شصت و دهه ی پنجاه بودم
جنگ واقعی تر بود.چون متولد سال 1360هستم
^^^^^*^^^^^
خلاصه
اول ابتدایی که رفتیم گاهی صدای آژیر خطر میومد و ما رو مث گله ی گوسفند هل میدادن تو پناهگاهایی که تو مدارس اون زمان ساخته بودن
بعدشم اژیر زرد و سفید و دوباره زندگی گل و بلبل میشد
حالا بگذریم از وقتایی که صدای ضدهوایی و انفجار بمب همه ی ترس رو تو وجودمون هویدا میکرد
^^^^^*^^^^^
سال 67 بود و اخرای جنگ
صدام نامرد با موشک به جنگ شهرها اومده بود
خونه ی ما تو شیراز تو محله ی ابیوردی بود و بالای کوه
بالای خونه ی ما دانشگاه شیراز واقع شده بود..یه توپ ضدهوایی هم اونجا گذاشته بودن برا دفاع از شهر مقابل حمله ی هوایی و موشکی
القصه
همون زمونا تازه داشتن محله ی ما رو گاز کشی میکردن
با این کمپرستورهای بادی دیزلی افتاده بودن بجون کوچه ها
صبح تا شب صدای ترتر این کنده کاریها بلند بود
همون روزا حملات هوایی هم به اوج خودش رسیده بود
اکثرا هم ظهرها و شبا اتفاق می افتاد
یروز ظهر یه صدایی از اسمون بلند شد
نگو حمله ی موشکی شده بود..پدافند هوایی
ما موشک عراقی رو تو هوا زده بود
از اسمون اهن پاره رو زمین میبارید
چند لحظه بعد نیروهای کمیته اومدن و تیکه پاره های موشک رو از ملت میگرفتن
این وضع مقارن شده بود با عملیات لوله کشی گاز محله ی ما
دو روز بعد دوباره همون اوضاع تکرار شد
این دفعه موشک صدام به کوه میخوره و یه صدای خرکی بلند میشه
^^^^^*^^^^^
چند روز بعد این کارگرای لوله کش مشغول کار بودن
ظهر شد و برا ناهار دست کشیدن
وسط همین گیر و دار این مرد همسایه ما میره حموم
حموم اینا هم تو حیاط بوده
پشت دیوار اینها هم یه چندتا کارگر با کمپرستور و پیکور بادی مشغول استراحت بودن و زیر سایه ی دیوار و اون موتور باد دیزلی خوابیده بودن
یهو یکی از این کارگرا تو خواب پاش میخوره به شیلنگ باد پیکور و پیکور رو که گذاشته بودن رو بدنه ی موتور دیزل جابجا میشه
یهو فعال میشه و شروع میکنه به چکش زدن به. کاور فلزی موتور دیزل
حالا کنار کوه باشی و صدا هم بپیچه و تو حموم هم باشی و توهم حمله ی هوایی هم بزنی
اقا همسایه ها که میریزن بیرون از ترس
این وسط یکی هم میگه حمله ی موشکی شده که
صدای ضد هوایی بلند شد
(صدای پیکور رو با صدای توپ ضدهوایی روی کوه عوضی گرفته بودن)
یه چند نفر هم از کله داد میزدن
اهای ملت
از خونه هاتون بیاید بیرون تا موشک نخوره تو سرتون
این مرد همسایه ی ما هم تو حموم
این صداها رو میشنیده
یه لحظه از صدمتر بالاتر اون کارگرا که بیدار شده بودن
شروع میکنن پیکور زدن
مرد همسایه دیگه واقعا میترسه که وای..ضدهوایی شروع کرد..الانه که موشک بخوره وسط حموم..
عاقا لخت و عور از حموم میپره بیرون و میاد تو کوچه شروع میکنه به دویدن سمت کوه
باقیشو دیگه خودتون تصور کنین
خنده ی ملت همیشه در صحنه
^^^^^*^^^^^
اون بنده خدا چندروز بعد بعلت متلکهای اهالی از اونجا اسباب کشی کردن
اما هنوز بعد سی و یک سال
یادم که میاد از خنده روده بر میشم که چیا به سر ماها اومد تو اون دهه ی شصت کوفتی
*@@*******@@*
دهه شصتیا ◄
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
اردیبهشت را دوست دارم، اردیبهشت فصل آدمهای دوست داشتنی، فصل گوجه سبزهای ملس، فصل کتابهای رنگارنگ، فصل پرستوهای خوش صدا و محمدی های خوش بو، بهشت فصلها، فصل عشق
اردیبهشت را دوست دارم
*~*****◄►******~* زخم ها بسیار اما نوشدارو ها کم است دل که میگیرد تمام سحر و جادو ها کم است هر نسیمی با خودش بوی تو اورده است بادها فهمیده ان اعجاز شب بو ها کم است تا تو لب وا میکنی زنبور ها کل میکشند هر چه میریزی عسل در جام کندو ها کم است بیشر ازمن طلب کن عشق، من آماده ام خواهش پرواز کردن از پرستو ها کم است از سمرقند و بخارا میشود آسان گذشت دیگر این بخشش برای خال هندو ها کم است عاشقم یعنی برای وصف حال و روز من هرچه فال خواجه و دیوان خواجو ها کم است من همین امروز یا فردا به جنگل میزنم جرات دیوانگی در شهر ترسو ها کم است *0*0*0*0*0*0*0* رضا نیکو کار
*~*~*~*~*~*~*~*
هفت یا هشت سالم بود
برای خرید میوه و سبزی با سفارش مادرم به مغازه محل رفتم
اون موقع مثل حالا نبود که بچه رو
تا دانشگاه هم همراهی کنی
پنج تومن پول داخل یه زنبیل پلاستیکی قرمز رنگ که تقریباً هم قد خودم بود با یه تکه کاغذ از لیست سفارش
میوه و سبزی رو خریدم کل مبلغ شد ۳۵ زار
دور از چشم مادرم مابقی پول رو دادم یه کیک پنج زاری و یه نوشابه زرد کانادادرای از بقالی جنب میوه فروشی
و روبروی میوه فروشی روی جدول نشستم و جای شما خالی نوش جان کردم
خانه که برگشتم مادر گفت مابقی پولو چکار کردی؟
راستش ترسیدم بگم چکار کردم، گفتم بقیه پولی نبود
مادر چیزی نگفت و زیرلب غرولندی کرد. منم متوجه اعتراض او نشدم
داشتم از کاری که کرده بودم و کسی متوجه نشده بود احساس غرور میکردم اما اضطراب نهفته ای آزارم می داد
پس فردا به اتفاق مادر به سبزی فروشی رفتم
اضطرابم بیشتر شده بود که یهو مادر پرسید آقای صبوری (رحمت خدا بر او باد…) میوه و سبزی گران شده؟
گفت: نه همشیره
گفت: پس بقیه پول رو چرا به بچه پس ندادی؟
آقای صبوری که ظاهراً فیلم خوردن کیک و نوشابه از جلو چشمش مرور میشد با لبخندی زیبا رو به من کرد گفت: آبجی فراموش کردم ولی چشم طلبتون باشه
دنیا رو سرم چرخ می‌خورد
اگه حاجی لب باز میکرد و واقعیت رو می گفت، به خاطر دو گناه مجازات می شدم، یکی دروغ به مادرم یکی هم تهمت به حاج صبوری
مادر از مغازه بیرون رفت. اما من داخل بودم
حاجی رو به من کرد و گفت: این دفعه مهمان من
ولی نمی دونم اگه تکرار بشه کسی مهمونت میکنه یا نه به خدا هنوزم بعد ۴۴ سال لبخند و پندش یادم هست
بارها با خودم می گم این آدما کجان و چرا نیستن
چرا تعدادشون کم شده آدمهایی از جنس بلور که نه كتاب های روان‌شناسی خوندن و نه مال زیادی داشتن که ببخشند
ولی تهمت رو به جان خریدن
تا دلی پریشون نشه
*~*~*~*~*~*~*~*
پرویز پرستویی
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم