به نام خالق زیبایی‌ها

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

جرقه‌های کوچک این رمان در بهمن سال نود و شش در ذهنم شکل گرفت
بعد مدتی هرشب قبل از اینکه بخوابم اندکی به ایده‌ام می‌اندیشیدم
ان زمان چیزی بیشتر از یک سرگرمی نبود ولی ارام ارام این تصور حقیر شروع به رشد کرد تا اینکه اولین نسخه این رمان را در فروردین نود و هفت برای مدرسه نوشتم که نگارش بسیار ضعیف و اماتوری بود ولی با این حال با تشویق معلمان و دوستانم همراه شد که مرا بسیار مصمم‌تر کرد
زمان گذشت تا اوایل سال نود و هشت رسیدیم، در ان دوره چندین بازرس که کارهای نشر نیز انجام می‌دادند، در کلاس ادبیات ما حضور یافتند.
که به توصیه معلم ادبیاتم که (قدر شناس ایشان هستم) انها مرا شناختند و متوجه
شدند؛ دستی به قلم دارم و قول دادند پیگیر چاپ کتابم باشند

همه چیز عالی پیش رفت و قرار بود رمان در تابستان نود و هشت چاپ شود، اما دوستی نصیحتی به من کرد که بابت ان دین زیادی به او دارم؛
او گفت: رمان جای توسعه بسیاری داره و بهتره الان چاپ نشه
تا به سطحی بالایی برسه.
من به خاطر اندرز دوستم و شرایط ان هنگام پیشنهاد نفیس چاپ را رد کردم
که افرادی بسیاری به من گفتند، کاری بسیار احمقانه انجام دادم؛ ولی الان از کار ان روز هیچ پشیمان نیستم بلکه خرسند نیز هستم، در طی ان یکسال تا به حال اثار بسیاری را مطالعه کردم و اصول بسیاری را یاد گرفتم؛ رمان نیز در این مدت پیشرفت چشمگیری داشت

اکنون در مرداد گرم و سوزان که با پیشتازی کرونا همراه است، تصمیم به انتشار ان گرفتم؛ شاید اگر در وضعیت اندکی مناسب تر بود رمان را چاپ می‌کردم، اما در چنین وضعیتی این امر مقدور نیست

*~*****◄►******~*
اما بیاید سرتان را درد نیارم و به موضوع اصلی بپردازم: چرا باید این رمان را بخوانم؟؟؟؟؟
که سوالی بسیار مهمی است، رک و خلاصه بگویم؛
اگر نخوانی غیر ممکن‌ها و شرایط زندگی همچنان بزرگترین کابوس هرشبت خواهد بود؛
اما اگر بخوانی در مواجه با غیر ممکن ها پوزخند می‌زنی و شانس این را داری که از دریچه دید شخصیت های کتاب که با دیگر شخصیت های رمان ها تفاوتی بسزا دارند، دنیا را بنگردید
در واقع به این دلیل می‌گویم متفاوت که شما را در این رمان همراه افرادی
می‌کنم که برایش

البته اگر همه را من بگویم که دیگر صفایی به خواندن ندارد!!!!
بخوانید رمان را تا بدانید که از هیچ همه چیز می‌سازیم
غیرممکن و قوانین دنیا که دیگر چیزی نیست!!!!
و محدودیت ها را نا‌محدود می‌کنیم

من زمانی که ترس در تمامی سلول هایم رخنه می‌کند؛
خودم را شخصیت اول رمان فرض می‌کنم و ان زمان
برایم معجزه رخ می‌دهد؛
شما هم بخوانید تا متوجه منظورم شوید...

کتابی که میخوام معرفی کنم به جرات میگم‌ یکی از قشنگ ترین رمانهایه که خوندم

پر از حس خوب، پر از حس زندگی

این رمان رو به همه دخترها توصیه میکنم





○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
فریادش تمام اتاق رو گرفت

صداش پیچید و پیچید و پیچید و مثل یه سیلی محکم خورد به گونه ام‌

متعجب نگاهش کردم. ناباور؛ خون توی رگهام منجمد شده بود

فریادش همراه شد با پرت شدن گلدان بلوری که تکه تکه شد و هر تکه اش با صدا به گوشه ای افتاد

صورتش قرمز بود

تو...تو چیکار کردی؟ خیانت...خیانت به من؟؟ من چه اشتباهی مرتکب شده بودم؟؟

سرش رو خم کرد‌

مرد عصبانی رو به روی من حالا سرش رو خم کرده بود و سعی داشت اشکی که داشت از چشماش می ریخت رو پس بزنه

جز عاشقت بودن...جز پرستیدنت...؟؟

 

این جمله رو گفت و به سمتم حمله کرد

پایین دامن پیراهن سفیدم رو به دست گرفتم و پریدم روی سکوی انتهای اتاق با صدای لرزان و وحشت زده

به همین غروب آفتاب به بزرگی و عشقت قسم دروغه

رگ گردنش بیرون زده بود دستش رو برد تا ضربه ای بهم بزنه تو خودم جمع شدم

دلش سوخت شاید. برای خودش؟؟ برای تن ظریف زنی که رو به روش بود؟؟ برای عشقش؟؟

رو دو زانو افتاد

شدیم نقل محافل، شدیم سرگرمی زنانی که سبزی پاک می کنن

شدیم مثال مادران برای دخترانشون. اشک ریختم اشک ریختم... دستم که به سمت صورتش می رفت برای نوازش رو نیمه راه نگه داشتم

جز سکوت چه داشتم بگم

تو من رو نابود کردی. دوستم نداشتی؟؟ به دنبال عشق دوره نوجوانی بودی؛ چرا با من ازدواج کردی؟ چرا گذاشتی این طور دوست داشته باشم؟

دوباره عصبانی شد و از جایش پرید و فریاد زد

هاااااا؟ چراااااا؟

 

من بی گناهم....بی گناه ها بی گناه

زنی که بوی تن مرد دیگری رو میده....زنی که پشت درختهای توت ته باغ با عشق کودکیش قرار میذاره بی گناه؟؟؟ و من فقط یک جمله دارم برای تکرار و تکرار و تکرار

من بی گناهم

 

نگاهی به چشمهای خیسم میندازه

چه کنم؟؟ دیگه از من کاری بر نمیاد. بزرگان شهر حکمت رو دادن

و اشک می ریزه و اشک می ریزه و من...خیره در نگاه پر از غمش دست هام رو از هم باز میکنم...فریاد می زنم

ای اهالی جهل ای مردمان دون و پست بنگرید به من و خوشبختی غبطه بر انگیز من بنگرید و سرم را به سمت مردی که عاشقش بودم...روزی زمانی...میچرخونم و محکم میگم

مرا به صلیب بکشید اگر اینگونه این چشمان پر خشم خالی می شود

مرا بسوزانید اگر قلب مرد من با خاکستر تن من آتش درونش خاموش می شود..‌.از فریاد آخرم ته گلوم می سوزه

و تمام بدنم خیس میشه از عرق

از پایین صدای تشویق اومد

 

سهیل: بچه ها عالی بودید....عالی اصلا فکرش رو هم نمی کردم

نگاهی به مرد گوشه صحنه سمت چپم انداختم که لبخندی به لب داشت به سمتم اومد و نگاهم کرد

 

 

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

رمان بانوی قصه. الناز پاکپور

 



♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پروفسور حسابی: ۲۲ سال درس دادم

یک - هیچگاه لیست حضور و غیاب نداشتم
چون کلاس باید اینقدر جذاب باشد که بدون حضور و غیاب شاگردت به کلاس بیاید

دو - هیچگاه سعی نکردم کلاسم را غمگین و افسرده نگه دارم
چون کلاس، خانه دوم دانش آموز هست

سه -هر دانش آموزی دیر آمد، سر کلاس راهش دادم
چون میدانستم اگر ۱۰ دقیقه هم به کلاس بیاید؛ یعنی احساس مسئولیت نسبت به کارش

چهار - هیچگاه بیشتر از دو بار حرفم را تکرار نکردم
چون اینقدر جذاب درس میدادم که هیچکس نگفت بار سوم تکرار کن

.
پنجم - هیچگاه ۹۰ دقیقه درس ندادم
چون میدانستم کشش دانش آموز متوسط و کم هوش و باهوش با هم فرق دارد

ششم- هیچگاه تکلیف پولی برای کسی مشخص نکردم
چون میدانستم ممکن است بچه ای مستضعف باشد یا یتیم

.
هفتم - هیچگاه دانش آموزی درب دفتر نفرستادم
چون میدانستم درب دفتر ایستادن یعنی شکستن غرور

هشتم - هیچگاه تنبیه تکی نکردم و گروهی تنبیه کردم
چون میدانستم تنبیه گروهی جنبه سرگرمی هست ولی تنبیه تکی غرور را میشکند

نهم - همیشه هر دانش آموزی را آوردم پای تخته، بلد بود
چون میدانستم که کجا گیر میکند نمیپرسیدم

‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

♥♥.♥♥♥.♥♥♥

ده عمل ضروری برای مراقبت و رسیدگی به خود

به خودتان بگویید “من کافی هستم”
تلفن همراه‌تان را برای یک ساعت از دسترس‌تان دور بگذارید
مهارت جدیدی یاد بگیرید
نخ دندان بکشید
برای ده دقیقه مراقبه کنید
صبح زود از خواب بیدار شوید و طلوع آفتاب را تماشا کنید
برای خودتان یک نامه‌ی عاشقانه بنویسید
بخش کوچکی از آپارتمان خود را مرتب کنید
یکی از اشتباهاتی که به خاطر آن خودتان را سرزنش می‌کنید بر روی کاغذ بنویسید و با صدای بلند خودتان را ببخشید
یک فصل از کتاب تازه‌ی مورد علاقه‌تان را برای سرگرمی بخوانید

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

برا نسل امروزی تا اسم تلفن بیاد
فورا گوشی های هوشمند و سیم کارت تو ذهنشون تداعی میشه
حق هم دارن
چون تا چشم باز کردن اینها رو دیدن
اما برا دهه ی شصتی ها مساله یه نموره فرق میکنه

^^^^^*^^^^^
تو دهه ی شصت تلفن یه وسیله ی ارتباطی بود که معمولا توی یک اتاقک فلزی کنار خیابون تعبیه شده بود



هزینه مکالمه هم یک سکه ی دو ریالی یا دوزاری بود که باید پیدا میکردی و معمولا اولین مغازه ای که نزدیک کیوسک تلفن بود
دوزاری هم داشت که مثلا سه تاش رو میفروخت ده تومن
ده تومن هم اون موقع خیلی پول بود
همین قدر بدونید که نون لواش دونه ای یک تومن بود و با ده تومن میشد ده تا نون خرید..یا یه ساندویچ و نوشابه خورد..یا دوتا سیخ کباب کوبیده با نوشابه خرید

^^^^^*^^^^^
طرز استفاده از تلفن عمومی هم حکایتی داشت
اول که مث الباقی ملزومات اون دوره باید تو صف بموندی تا توبتت بشه
بعد گوشی رو بر میداشتی و دوزاری رو مینداختی داخل تلفن
صدای بوق ازاد که میومد میتونستی شماره بگیری
حالا اگه ملت همیشه در صف هی با ضربه زدن به کیوسک بهت هشدار نمیدادن که سریعتر مکالمه رو تموم کنی
میتونستی با طرفی که بهش زنگ زدی تا هرچی خسته ت میشد حرف بزنی

^^^^^*^^^^^

یه مدل تلفن عمومی هم بود که به تلفن راه دور شهرت داشت
داستانش اینجوری بود که وقتی گوشی رو بر میداشتی باید بجا دوزاری
سکه های بالاتر مث یک تومنی و دو تومنی و پنج تومنی
رو از جایگاههای مخصوصش رو تلفن داخل میریختی
تا بتونی با شهر های دیگه مکالمه کنی
فقط همیشه باید یه دو کیلو سکه با خودت حمل میکردی
یه مکافاتی هم که همیشه بود..قورت دادن سکه توسط تلفن بود که پیش میومد و سکه رو تلفنه میخورد و مکالمه هم رِتِته

^^^^^*^^^^^

داخل کیوسک تلفن هم یه حکایتی برا خودش داشت

دور تا دورش ملت شماره نوشته بودن و هروقت میخواستن زنگ بزنن
شماره ی خودشونو یجا یادداشت کرده بودن تا نخوان دنبالش بگردن

یه کاربری دیگه ی کیوسکها
داشتن نقش مستراح بود
مثلا اگه یه کیوسک یه جای پرت نصب شده بود
بلاشک حکم مستراب عمومی رو داشت

ممکن بود شبا این کارتون خوابها داخلشون اطراق کنن
یا حتی ممکن بود این معتادای بی در و پیکر داخلش بشینن و به عملشون برسن

^^^^^*^^^^^



^^^^^*^^^^^
همینطور که دنیا رو به پیشرفت بود
تلفن عمومی ها هم پیشرفته شدن و اون اتاقکشون تبدیل شد به یه سایبان و یه تلفن که با کارت اعتباری کار میکرد
یعنی از مخابرات یه کارت تلفن میخریدی و بجا دوزاری ازش استفاده میکردی
این کارتها اوایل یه مشکلی داشتن که توسط دانشجوهای همیشه زرنگ کشف شد.
داستان به این شکل بود که یکی از پایه های اون قسمت آی سی کارت رو معدوم میکردن
چون دیگه از اعتبار کارت کسر نمیشد..پس میشد مهمون مخابرات شد و ساعتها و بلکم روزا با تلفن صحبت کرد
البته بعدها این روش شناسایی شد و این حربه هم بی اثر شد

یکی از مکافاتهای کارت هم خالی شدن یهویی اعتبار کارت بود که مث قورت دادن دوزاری..سر طرف رو بی کلاه میگذاشت

^^^^^*^^^^^
تلفن شخصی هم خیلی کم پیش میومد که توی دهه ی شصت تو خونه ی کسی باشه...مگه که اون طرف از مابهترون بود
ممکن بود توی یک محله..از هر پنجاه تا خونه..یکیش تلفن داشته باشه

^^^^^*^^^^^



***



^^^^^*^^^^^
یکی از سرگرمی های نسل دهه ی شصت
مزاحمت تلفنی بود.
بدین صورت که ده تا دوزاری برمیداشتیم و سر ظهر که همه جا خلوت بود
هل میخوردیم تو یه کیوسک
یه شماره میگرفتیم.
اوج مردم ازاری ما هم فوت کردن بود
حالا خیلی میخواستیم صهیونیستی عمل کنیم..زنگ میزدیم اتشنشانی و گزارش اتیش سوزی میدادیم..اونم نزدیک محله ی خودمون
تا از نزدیک و آنلاین شاهد شاهکار خودمون باشیم

هرچند
تا نود درصد مامورای اتشنشانی حتی به اون ادرس پا نمیگذاشتن
شاید بخاطر لحن بچگانه ی ما بود
شایدم حرفه ای بودن و بس ملت اونا رو سر کار گذاشته بودن
دست ما رو میخوندن و ترتیب اثر نمیدادن

^^^^^*^^^^^

ته تلفنی هم که این اواخر اختراع شده بود
تلفن سکه ای بود که یه دستگاه قلک دار زیر گوشی گذاشته میشد
یه سکه که معمولا ده تومنی یا بیست و پنج تومنی بود رو داخلش میگذاشتیم و و سکه رو با یه اهرم به زیر یه بوبین هدایت میکردیم
بوق برقرار میشد ..شماره میگرفتیم و بمحض اینکه اونطرف خط گوشی رو بر میداشت..مکالمه برقرار و سکه داخل قلک تلفن می افتاد و یه تایم سه دقیقه ای مشد صحبت کرد و بعد اون زمان..مکالمه اتوماتیک قطع میشد

^^^^^*^^^^^
دهه شصتیا ◄ 

*~~~*****~~~*

رویاهایت را به خاطر بسپار و برایشان بجنگ. باید بدانی که از زندگی چه می‌خواهی و تنها یک چیز تو را از تحقق آرزوهایت بازمی‌دارد: ترس از شکست

پائولو کوئیلو

*~~~*****~~~*

من بارها و بارها و بارها در زندگی شکست خورده ‌ام و این دلیل موفقیت من است

مایکل جوردن

*~~~*****~~~*

در مقابل تغییرات زندگی نایستید که چیزی به‌ جز اندوه برایتان به بار نخواهد آمد. بگذارید واقعیت، واقعیت بماند، بگذارید هرچیزی در مسیر جریان سیال و طبیعیِ خود پیش برود

لائو تزو

*~~~*****~~~*

مردم اغلب می‌گویند انگیزه‌ ها دوام ندارند. خب، اثر حمام نیز ماندگار نیست. به همین دلیل توصیه می‌شود روزانه دوش بگیرید

زیگ زیگلار

*~~~*****~~~*

شگفت‌انگیز است که چطور یک فردای کوچک می‌تواند همه‌ی دیروزهای از دست رفته را جبران کند

جان گوئیر

*~~~*****~~~*

زندگی همین امروز است. امروز تنها چیزی است که به وجودش اطمینان دارید؛ پس به چیزی علاقه مند شوید. سرگرمی و فراغتی برای خود دست ‌و پا کنید. بگذارید نسیم شور و اشتیاق به‌ سمت شما بوزد. طعم امروز را بچشید

دیل کارنگی

*~~~*****~~~*

دوران دانشجویی بود برای لیسانس

بعد موقع امتحانا بود

منم که کلن تو طول ترم هیچی نمیخوندم و جزوه هم نمینوشتم

*gil_li_li_li* *gil_li_li_li*


امتحان فیزیک الکترومغناطیس داشتیم یکی از سخت ترین درسامون

هی نگاه به جزوه میکردم هیچی نمیفهمیدم

:khak: :khak:

هی عرررررررر میزدم کف اتاق و دود از باکسنم در اومده بود

*gerye_kharaki* *gerye_kharaki*

بعد یکی از رفیقام گفت اصخر اگه نمیره تو مخت یکمی برو تو ایوون تا یه هوایی بت بخوره


بعد گفتم شاید جواب بده ، رفتم داخل ایوون نشستم روی نرده های ایوون

برا خودم آواز میخوندم

*soot* *soot*


بعد یه رفیق داشتیم توی سوییت های پایین داشت درس میخورد

اسمش صادق بود

ولی ما بش میگفتیم اوس علی نجس


کلن برا همه لقب میزاشتیم

یه حاجی داشتیم تو اتاقمون اولش که اومده بود خیلی بچه مثبتی بود

بعد بسکه براش گوزیدیم از لج ما میگوزید این آخریا
بعد بش میگفتیم حاجی گوزو

این اوس علی نجس پایین بود

گفت ببند اون دهنتو داریم درس میخونیم

*fosh* *fosh*

بعد من گفتم خوبه یکمی براشون فیلم بازی کنم


گفتم اوس علی دیگه حال و حوصله زندگی ندارم

به ننم بگو خرس خوردش نگید خودشو کشته
*odafez* *odafez*

بعد این اوس علی میگفت برو بابا جرأتشو نداری هی میخندید

بعد من پیش خودم گفتم که بزار یکمی آویزون بشم بعد با زور دستام میام بالا

*palid* *palid*

انصافا ارتفاعشم خیلی بود ، چون ما طبقه بالا بودیم

بعد گفتم اوس علی حالا که خودمو کشتم میفهمی

بعد آویزون شدم





بعد این اوس علی از تو ایوون پایین اومد بیرون
دید آویزون شدم

گفت داری چیکار میکنی اخمخ

*esteres* *esteres*

بعد من کف پام به دیوار بود و دستم به نرده ها وصل بود

باکسنمو داده بودم عقب مثه میمونا

بعد این اوس علی دقیق زیر باکسن من واساده بود

گفتم اوس علی برو کنار تا نریدم رو سرت

*vakh_vakh* *vakh_vakh*

بعد خندم گرفت

عاقا تا خندم گرفت
دستام جفت شدن ، چسبیدن به هم ، اویزون شدم

بعد دستا که جفت بشن نمیشه که دیگه زور زد

گفتم وااااای اوس علی خاک بر سرت

*help* *help*

بدو بدو واقعی شد

این اوس علی نجسم حول کرده بود

هی جیغ و داد میکرد

*dingele dingo*

منم با این شلوارک آویزون شده بودم

یه چشمم شده بود اشک یه چشمش شده بود عن

*gerye*


من هی جیغ میکشیدم میگفتم خدایا گوز خوردم

خدایا من نمیخواستم خودمو بکشم

الکی الکی دارم میمیرم

خدایا بدبخت شدم

بعد زیرمم نرده بود میترسیدم از اون بالا بپرم

نرده از وسط جرم بده نصفم اینور بیوفته نصفم اونور

هی همیطوری تو هوا هی میگفتم خا بر سرت اوس علی

ریدم رو سرت اوس علی

اونم هی مثه مرغ پر کنده اینور اونور میدویید جیغ میزد

*dingele dingo*


بعد دیگه دستام خسته شده بود

گفتم خدایا مو اصن قصد خودکشی نداشتم الکی الکی دارم میمیرم اگه مردم همش تقصیره این اوس علی نجسه


بعد پامو فشار دادم به دیوار که از بقل دیوار دورم کنه نیوفتم رو نرده طبقه پایین و روی پاگرد سیمانی

بعد همیطوری که پامو فشار دادم به دیوار باکسنم گردولی شد

هموطوری خودمو از دیوار دور کردم و پریدم پایین

بعد با کف پا اومدم رو زمین بعد چون ارتفاع زیاد بود

اتوماتیک زانو هامم تا آخرین حدشون جمع شدن و از چهل پنج درجه به صفر درجه رسیدن

بعد بازم حده ارتفاع و وزن بیش از حد مجاز بود که مابقیه انرژی رو باکسنم جان فدایی کرد و خودشو کوبید به زمین

و نیرویی معادل هفتصد و شیش کیلو ژول به باکسنم وارد شده

و در اثر فشاره وارده طبق فرموله
u = mgh

با احتصابه

گرانش برابره با
۹٫۸۲ میلی متر بر ثانیه

پتانسیل انرژی جنبشیه من زیاد شد و در اثر اختلاف پتانسیل به وجود اومده

برق از باکسنم متصاعد شد و خشتکم جر خورد
و سه چهار تا پیچ و مهره هام ریخت کف بیابون


و هر چی فیزیک خونده بودم پاک شد امتحانمم ریدم

بعدی که خوردم زمین با باکسن ولو شدم
بعد خودمو زدم به مردن

بعد بچه ها تازه اومدن بیرون

یکیشون گفت اصخر دعا کن جفت پاهات شکسته شده باشه وگرنه من برات میشکنمشون


بعد من گفتم وای به من دست نزنید هنوز گرمم
*narahat* *narahat*

اوس علی برو نخ سوزن بیار

*odafez* *odafez*


فکر کنم باکسنم پاره شده

دست به من نزنید که جیغ میکشم

بعد اینام اینقده بیشعور بودن دست نزدن منو ول کردند رفتن

*talab* *talab*


خو یعنی چی این چه طرز برخورد با یه مصدومه که از یه خودکشی جون سالم بدر برده



♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦


یه خاطره دیگه هم دارم
من همیشه تو خوابگاه با این شلوارکه و زیر پوش حلقه ایی میگشتم

*baghal*

بعد خوابگای ما اصن خیلی دور بود از انسان ها و جماعت ادمیزاد

بعد دیگه همه با هم خودمونی بودیم

بعد ترم یک یا دو بود

یکی از دخترای دانشگاه که مسئول کانون فرهنگی بود

با وانت دانشگاه و یکی از مسئولین دانشگاه اومده بود تو خوابگاه

اومده بودن دنبالم برای کارای فرهنگی و دکور چیدن


*malos* *malos*


بعد دم در به یکی از بچه ها گفت که بلند صدام بزنه اونم هی از جلو دره طبقه پایین بلند صدا میکرد

اصصصصخخخخخررررر اصصصصصصصخخخخخررررر

بعد من اومدم دم پله ها واستادم

گفتم مرررررررررگ و اصخر

*righo_ha* *righo_ha*

چیکار داری ؟؟

گفت بیا پایین یکی کارت داره

*fekr* *fekr*

گفتم من نمیام پایین بگو بیاد بالا

*fuhsh* *fuhsh*

بعد گفتش که آخه نمیشه


*Aya* *Aya*

بعد من یواش یواش داشتم میومدم پایین با شلوارک صورتی و توپ توپیم ، هر کسی که میومد بالا با باکسنم میزدم بش بخوره به دیوار

کل راه پله ی ما ، رو به روش دیوار نداشت همش شیشه بود
قشنگ میتونستی یه نفرو که میره پایین یا میره بالا ببینی

وسط مسیرم نشستم رو حفاظ پله ها قیژژژژژ با باسنم قر خوردم اومدم پایین

بعدم دستمو کردم تو باکسنم شلوارکمو که این حفاظ حول داده بود داخل کشیدم بیرون


بعد من نگاه نکردم پایین ببینم کیه

:khak: :khak:

همیطوری اومدم اون خانمه که مسئول فرهنگی بود کل مسیر داشت منو از بیرون تو شیشه ها میدید

بعد من اومدم دم در دیدم عهههه ؟؟!!!

*moteafesam* *moteafesam*

بعد بدتر حل کردم مثه اسب حامله شروع کردم دویدن بالا که لباس درست بپوشم

تو مسیر مثه اورانگوتان چهار دستو پا میرفتم بالا

بعد که از رو به روی دستگاه راه پله رفتم کنار داد زدم گفتم

گفتم اندکی صبر کنید هم اکنون خود را میرسانم

*modir* *modir*

بعد رفتم شالوار پوشیدم و عینک دودی زدم و اینا که یعنی مثلن فکر نکنه خیلی دیگه بی کلاسم و اینا

ولی خو مثی که همه چیو دیده بودن

اخه مسئوله که اومده بود میگفت چه شلوارک قشنگی داریا

رفیقمم که زود تر رسیده بود ، میگفت کل مسیر رو داشت نگات میکرد و میخندید ، منم بش میگفتم براش دعا کنید داریم از دستش میدیم

:khak: :khak:


بعد رفته بودیم برای دکور سنگ های بزرگ بزرگ ببریم که رنگ کنن و دکور بزنن

من دولا که میشدم

شلوارکه زیر شلوارم پوشیده بودمش چشمم میخورد به اون

دولا که میشدم شلوارکمو که میدید این اصن انگاری تشنج میکرد


هی میگفتم خانم فلانی هی نخندا کار کن

میگفت من نمیتونم خودتون بار کنید سنگا رو

*odafez* *odafez*





♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪


*ghalb_sorati* دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*


لیست خاطره های قرار داده شده تا به امروز ◄

اگه خدا بخواد سعی میکنم بیشتر بنویسم خاطرات و مطالب خنده دار

دوستتون دارم

*baghal*

سلوم به برو بچ خنگولستان

*aahay* *haj_khanom*

چطور مطورید  ؟؟ حال و احوالتون چطوره  ؟؟

 

خب خبر اینکه ،ابدیت ورژن هشته خنگولستان تکمیل شد







و فکر میکنم تا چند دقیقه دیگه بره روی گوگل پلی برای ارائه شدن

*amo_barghi* *amo_barghi*

الان دارند بررسی میکنن که ویروس میروس و سیروس و برنامه ی هک و اینا نباشه

*modir* *modir*  *fekr*

من یه سری توضیحات برای تغییراتی که تو این ابدیت دادیم بهتون میگم

ببینید چه کردیم و قراره با چی در بیوفتید

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

نمایش پروفایل ها به شکل اسلایدری

خب توی این آبدیت قابلیت نمایش پروفایلا به شکل چند تایی میاد

و همچنین سیستم پاک کردنشون و دانلودشون رو هم گذاشتیم


*malos* *malos*




♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

نمایش پروفایل ها به شکل اسلایدری
نمایش آخرین بازدید کاربران و آخرین کارکرد آنها

دیگه میتونید بفهمید یه کاربر آخرین آنلاینیش چه موقع بوده و اخرین آنلاینیش چه میکرده و کجا بوده



*vakh_vakh* *vakh_vakh*

حتی یه سیستم تشخیص کاربر مخصوص گذاشتیم که باش میشه فهمید چه کسی کیه

و این کد به شکل یه داستان خنده داره




♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

مولتی ریکوئیست کردن دریافت دیتا در پاندا

*hip_hip* *hip_hip*

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

اضاف کردن بخش چت درون پستی

*ghalb_sorati* **♥**

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

قابلیت پاسخ دادن از طریق پنجاه کامنت آخر
اضاف شدن اتومات کامنت ها
استفاده از شکلک های متحرک در برنامه

اقا این سیستم کامنت گذاری رو که کامل ریختیم به هم دیگه

تو پنجاه کامنت میشه پیگیر باشید کامنتا رو و حتی بشون جواب بدید ، مخصوص کسایی که پیگیر کامنتا از پنجاتا کامنت آخرن مثه داش تکواندو

*ieneh* *ieneh*

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

قابلیت ارسال و دریافت کامنت صوتی

یه طرح ابتکاری وحشتناک سخت استفاده کردیم

اینجوریه که

به شکل لاتین مینویسید

نازکی و سرعت صدا رو تعیین میکنید ارسال میکنید

همونطوری که پخش میشه براتون برا بقیه اجرا میشه

*vakh_vakh* *vakh_vakh*

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

قابلیت رنگی نویسی و کد نویسی و ارسال فایل در کامنت

اینم بخش ارسال کامنت

اومدیم ارسال عکس و ویدیو و موزیک رو گذاشتیم

رنگی نویسی و برای اولین بار شکلک گذاری اونم به شکل متحرک رو توی برنامه گذاشتیم



♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

قابلیت چرخوندن تصویر زمینه در صفحه خوش آمد گویی

صفحه ورودی رو دو کلیکه کردیم
یعنی دو تا کلیک میزنی روش تا بره داخل مطالب

و میتونید مثل اسپینر با سرعت عکس زمینه رو بچرخونید به هر طرفی که میخواید و با هر سرعتی که میخواید


♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

قابلیت سرچ انلاین مطالب از بخش قرقرک

این هم قابلیت سرچ آنلاین که یه مطلبی رو میخوای ببینی تو سایت چی بوده داشتیم یا نداشتیم یا مطالب خاصی رو بیاری

که طرح و ایده اش از فسیل شیرازی گرفته شده



♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪


ما تموم سعیمون رو کردیم که بهترین رو بسازیم

ما اعتقادمون اینه ، آدمایی که توی خنگولستان هستند ،بهترین ها اند و لایق بهترین هان

خیلی دوستتون داریم



برو بچ فقط یه کاری کنید ، یه مقداری آمارمون داخل گوگل پلی ضعیفه

یه کمک بدید درصد برنامه رو بالا بکشیم


ان شا الله چند روز دیگه هم میزاریمش بازار و مایکت و بقیه مارکت های اندرویدی

خیلی میخامتون ،ازین به بعد ،قراره که خنگولو به روزای اوجش ببریم

*dopak_li_li_lo* *dopak_li_li_lo*

play.google.com/store/apps/details?id=com.apps.khengoolestan

فقط حواستون باشه آخرین ورژن ورژنه 8.0.0 هستش

اشتباه ورژن 6.5.1 رو نگیرید

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

بسلامتی روزی که سفید بپوشم

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بعد اقاهه بخونه

سالن جشنه مون امشب چه تماشایی شده
دسسسسس دسستت
*ghahreman*

مهدیس دستتت
*hip_hip*

بلقیسس قررر قررر
*belgheis*

یاسی پاشو دیگه چقدر ناز میکنی
💃💃💃
لیلی قرر قرر قررر قررر
*bandari*

شادی دس رقص دس رقص
*tashvigh*

سحر بیا وسط اههااا اهااا
*yohoo*



به به شیخ رو زده سیم اخر چه قری میده


*!^^!^^^^!^^!*

برم قرصام رو بخورم
*vakh_vakh* *vakh_vakh*