برا ما دهه ی شصتی ها همه چی برعکس همه بود
ملت دنیا با تکنولوژی جلو میرفتن
ماها با رشد تکنولوژی پسرفت میکردیم
دلیلش هم هیچوقت برامون مشخص نشد
^^^^^*^^^^^
یکی از چیزایی که تو دهه ی شصت خیلی بحث داغی داشت ویدئو بود
یه تکنولوژی نو ظهور که از اخرای دوره پهلوی دوم شروع به رشد کرد و با ویدئو های بتاماکس سونی یا همون فیلم کوچیک به کشور وارد شده بود
^^^^^*^^^^^
بعد انقلاب داشتن ویدئو جرم بود..یه جرم نابخشودنی
اگه با ویدئو گرفتار بچه های کمیته یا شهربانی میشدی
مث این بود که با یک کیلو هروئین گرفتنت
حالا همه ی فیلمایی هم که وجود داشت شامل فیلم فارسی های دوره ی شاه
فیلمهای مرحوم فردین و مرحوم رضا بیک ایمانوردی..مرحوم ناصرملک مطیعی و صمد و نهایتش خیلی بخواست مستهجن باشه
فیلمهای رقص بانو جمیله بود
از فیلمهای خارجکی هم فیلمهای هندی بودن که گل سرسبدشون فیلم شعله ی امیتاباچان بود
یا فیلمهای مرحوم بروسلی که خیلی خاطرخواه داشت و فیلمهای خون رامبو
و نهایتا شو های خواننده های وطنی مقیم لس آنجلس که اونم عید به عید بیرون میومد ولی تا چندین سال هی تو ویدئو ها نمایش داده میشد
^^^^^*^^^^^
بعد ویدئو های بتاماکس که اتفاقا فوق العاده گرون هم بودن
نوبت ویدئو های
VHS
یا فیلم بزرگ رسید که کلا همه گیر هم شد
تب کرایه کردن ویدئو توی کشور واویلا میکرد
معمولا هم ویدیؤ رو برای 24ساعت..همراه دوتا فیلم کرایه میدادن..حالا اگه بخواستی بیشتر فیلم تماشا کنی باس فیلمها رو جداگانه کرایه کنی
***
^^^^^*^^^^^
این کرایه کردن ویدئو هم حکایتی برا خودش داشت
باس شناسنامه گرو میگذاشتی..پول کرایه رو اول پرداخت میکردی..دستگاه رو شب تو دوتا پتو و روفرشی کفن پیچ میکردی و با رعایت همه موارد امنیتی و حفاظتی و ضد جاسوسی به خونه میبردی فردا هم صحیح و سالم تحویلش میدادی
یه جماعت از ما بهترون هم بودن که تو خونه پروژکتور و ویدئو و اینا داشتن
و معمولا با اون همسایه هایی که روابطشون صمیمانه تر بود..به وسیله ی یه کابل رابط اتصال ویدئویی داشتن و باهم فیلم تماشا میکردن
این حالت حکم برنامه شیریت فعلی رو داشت
^^^^^*^^^^^
فیلم های ویدیؤ چون از جنس همون نوار کاست بودن و مغناطیسی
پس زود کثیف میشدن و قسمت هِد ویدئو رو کثیف میکردن
پس بشر دوپا به فکر ساخت وسیله ای افتاد که فیلما رو پاکسازی کنه
پس دستگاه فیلم برگردون هم به مشتقات ویدئو ملحق شد تا هم فیلمها رو پاک کنن و هم برا عقب بردن فیلم،کمک دستگاه باشن
^^^^^*^^^^^
اوایل دهه ی هفتاد ویدئو رسما آزاد شد و از حالت جرم بیرون اومد
یه جاهایی تاسیس شد به اسم ویدئو کلوپ که فیلمهای مثلا مجاز و در اصل سانسور شده و انواع تولیدات وطنی رو بصورت وی اچ اس کرایه میدادن
خیلی ها با توجه به وی اچ اس بودن فیلمهای عروسیهاشون ویدئو خریدن و بعدش فیلمهایی مث ادم برفی...تایتانیک و اینا رو با ویدئو تماشا کردن
اما رفته رفته وجود این دستگاه تو خونه ها کمرنگ شد و با اومدن تکنولوژی دیجیتال..ویدئو به انباری ها و سمساری ها رفت و ویدئو سی دی و بازار دی وی دی و اینا داغ شد
اما هیچوقتی مزه ی دیدن یه فیلم قدیمی ایرانی مث گلپری جون با ویدئو..اونم بحالت قاچاق و جرم رو نداشتن
چون ما ایرانیها
هرچی که خلاف باشه بیشتر زیر دندونمون مزه میکنه
...
*@@*******@@*
دهه شصتیا ◄
یروزی روزگاری تازه نت داشت همه گیر میشد نه که نبودااا بود..اما تک و توکی ازش استفاده شخصی میکردن تازه نه با گوشی با سیستم بود فقط وارد شدن به نت هم مکافاتی بود باید یه خط تلفن مستقیم به سیستم وصل میشد بعد باس میرفتی کارت اینترنتی بخریدی کانکت میساختی رمز میزدی اون وقتا سیستم نت دیال اپ بود یه چیزی تو مایه های ماشین هندلی یه صداهای انکرالصواتی از کامپیوتر بلند میشد تا کانکت بشی سرعت هم در حد یورتمه رفتن حلزون تنها مرورگری هم که وجود داشت یاهو مسنجر بود القصه یروزی با همه ی این مصیبتها بالاخره انلاین شدم حسی که داشتمو یوری گاگارین برا فتح ماه نداشت همینطور که داشتم برا خودم ول میچرخیدم نمیدونم چه سایتی بود که واردش شدم انگار یه چیزی مث چتروم بود دیدم یه پیام اومد رو صفحه فقط کلمه Hi رو متوجه شدم جناب یابومسنجر یه گزینه داشت وقتی کلیک میکردی یه بوق ویبره مانند سیستم طرف مقابلت میزد حالا من تو هپروت Hi مونده بودم که دیدم واویلا کامپیوتر داره هی زر و زر بوق میزنه عاقا ریدم تو خودم مث شصت تیر شات داون کردم و زدم بیرون گفتم گمونم منو هک کردن حالا همه ی سیستم من یه فیلم تایتانیک بود و چندتا عکس خودم و رفقام با زیر شلواری خشایاری چرا اینقدر از هک ترسیده بودم بماند این گذشت تا چندسال بعد سر و کله ی چترومهای ایرانی تو نت پیدا شد منم مث ادم فضول هُل خوردم تو یکیش تا وارد شدم یه پنجره باز شد و نوشت سلام..اصل میدی ؟ من حالا چهارتا شاخ رو سرم سبز شده بود که اصل چیه یاخدا دوباره پیام اومد اصل لطفا
..*~~~~~~~*.. خانم «كِيت وينسلِت» بازيگر نقش «رُز» در فيلم «تايتانيک»، وقتی به خاطر بازیِ زیباش جايزهٔ اسكار رو می‌گيره، می‌گه: وقتی بچه بودم و می‌رفتم حمام، شامپو‌مو بغل می‌كردم و تصور می‌كردم جايزهٔ اسكاره اشک از چشم‌هاش سرازير می‌شه و می‌گه: اما اين‌یکی ديگه واقعاً شامپو نيست؛ جايزهٔ اسكاره چند وقت پيش داشتم يه روزنامهٔ انگليسی می‌خوندم از قول «زِلاتان اِبراهيموويچ» بازيكن مشهور تيم ملی سوئد و باشگاه «پاری سن ژرمن»، كه جديداً يه خيابونِ مهم تو سوئد به نامش زدن نوشته بود: باور کنید من رؤیای تمام موفقيت‌هايم را در بچگی‌هايم ديده بودم آقای «هیلتون» سرایدار یک هتل بود و تمام جوانی و نوجوانی‌اش را صرف سرایداری کرده بود...؛ اما الآن٨۴تا «هتل هیلتون» تو دنیا داریم او بی‌شک بزرگ‌ترین هتل‌دار زنجیره‌ای در دنیا است. در مصاحبه از ایشون سؤال می‌شه: تمام نوجوانی و جوانی سرایدار بودی...؛ چی شد که این شدی؟؟ جواب می‌ده: من هتل‌بازی کردم ـ آقای هیلتون، هتل‌بازی دیگه چیه؟!! بگو ما هم به جای خاله‌بازی، هتل‌بازی کنیم ـ در تمام اون دوره که همه می‌دونن من سرایدار بودم و کیف مشتری‌ها رو جابه‌جا میکردم...، شب‌ها که رییس هتل می‌رفت خونه، من می‌رفتم تو اتاقش؛ لباس‌هامو درمی‌آوردم؛ لباس‌های رییس رو می‌پوشیدم؛ پشت میز می‌نشستم و هتل‌بازی میکردم مدام تصور ذهنی من این بود که یکی از بزرگ‌ترین هتل‌داران دنیا هستم حالا بعضی از ما تو خلوتمون «سرطان‌بازی» می‌کنیم بعضی‌ها تو ذهنشون روزی چند بار دادگاه خانواده می‌رن روزی چند بار ورشکست می‌شن روزی چند بار چاقو تو شکمشون می‌ره رابطهٔ زيبا و عاشقانه‌شون رو تموم شده می‌بينن بچه‌ها و عزيزانشون رو از دست رفته احساس می‌كنن خيلی وقت‌ها نقش يک آدم شكست‌خورده، بی‌مسئوليت، نالايق، طَرد شده، زشت و غيردوست‌داشتنی رو بازی می‌كنن به قول مرد بزرگ «آلبرت اینشتين»: انسان در نهایت شبیه رؤیاهایش می‌شود...؛ رؤیاهای زیبا و نیک‌خواهی برای خود و ديگران بسازید؛ همين هميشه ميتوانيم افكارمان را مديريت كنيم و همانطور كه دلمان مي خواهد آينده را ترسيم كنيم بياييد از امروز افكار و تصوير ذهنيمان را تغيير دهيم ^^^^^*^^^^^
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم