^^^^^*^^^^^ شخصیت منو با برخوردم اشتباه نگیر شخصیت من چیزیه ک من هستم اما برخورد من بستگی داره به اینه تو چی باشی ^^^^^*^^^^^
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ حتما پیش امده که تو زندگی برا خودت اسطوره داشته باشی یکی که بشه بهش تکیه کرد یکی که وقتی زمین خوردی بلندت کنه یکی که دوست داری اخلاق و منش ات همانند او باشد یکی که بشینه به حرف دلت گوش کنه و بگه غمت نباشه من هستم یکی همانند علی ع برای حسین و حسن و عباس که مثل شیر خدا شیر زاده شدند بابای خوبی هایمان روزتان مبارک
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ خوبی؟ از آن سوال های مبهم است یعنی از آن سوال هایی که خیلی مهم است چه کسی آن را بپرسد مثلا زیور خانوم، زنِ حسن آقای بقال، وقتی از آدم می پرسد خوبی؟ برایش مهم نیست تو خوبی یا نه فقط می خواهد چند لحظه تو را معطل کند که حسابی و راندازت کند تا فردا شب که با صغری خانوم مشغول چانه زنی ست حرفی داشته باشد برای گفتن که دختر فلانی را دیدم امروز. ماشالله چه بزرگ شده، شوهر نکرده؟ یامثلا همکلاسیت وقتی می گوید خوبی؟کاری به خوب بودن یا نبودنت ندارد فقط می خواهد قبل از اینکه توی رویت دربیاید که فلان جزوه را بده،حرفی زده باشد آدمهایی هم هستن که سال به دوازده ماه،خبری ازشان نمی شود اما یک شب بی هوا می بینی پیام دادند:سلام، خوبی؟ اینجور وقت ها بهتر است فقط بگویید ممنون چون این ها هم، اصل حالتان برایشان مهم نیست پیام بعدی شان حاکی از " یه زحمتی برات داشتم " است را که ببینید، منظورم را متوجه می شوید میان این همه " خوبی؟ " که هرروز از کلی آدم می شنوید اما، بعضیهایشان رنگ دیگری دارند همانهایی که اگر در جوابشان بگویید: " ممنون "، بر می دارند می گویند: ممنون که جواب " خوبی؟ " نیست همانهایی که وقتی شروع به حرف زدن می کنند، بین " سلام، خوبی؟ " با جمله بعدی شان، کلی فاصله میافتد فاصله ای که پر شده از حرف های تو که: نه خوب نیستم. که نمی دانم چه مرگم است، که حالم گرفته ست، که حواست به من هست؟، که باور کن دلم دارد می ترکد و بعد چشم بازمی کنی و می بینی ساعت هاگذشته ، تو همه خوب نبودن هایت رابه او گفتی و او حالا،دوباره می پرسد خوبی؟ و تو این بار،باخیال راحت میگویی:خوبم این آدم ها اگر ازاین آدم هادور وبرتان هست،یادتان باشدکه خودشان مدت هاست منتظر شنیدن یک" خوبی؟ "واقعی هستند
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ یه قانونی هست که میگه دیدن زیبایی ها و امکانات جهان، بذر خواسته ها و آرزوها رو در وجودت میکاره بعد بذر به وسیله باورهات رشد میکنه اگر اون باورها به اندازه کافی درباره ی اون خواسته خالص (هماهنگ) باشن؛ اون خواسته، جزئی از تجربه زندگی شما می شه حالا زمانی که خودت رو در مواجه با زیبایی های جهان قرار میدی صرفاً دونستن این که آدمهای زیادی همین حالا در حال تجربه ی آرزوهای من هستند ناخودآگاه، بذر امکان پذیری اون آرزو رو در ذهنت میکاره و روندی نامرئی در ذهنت شروع به رشد میکنه و ذهنت رو برای داشتنش متقاعد میکنه حالا اگه آگاهانه، به این روند ناخودآگاه قدرت بدی یعنی هرچه بتوانی ذهنت رو با ورودی های هماهنگ با آن خواسته و شواهد و مدارک امکان پذیربودنِ “داشتن آن خواسته” احاطه کنی- اون روند نامرئی که در وجودت برای خلق آن خواسته شکل گرفته، تغذیه می شه و به درجه خلوص فرکانسیِ بیشتری درباره اون خواسته می رسی و طبق قانون خداوند، به سمت ایده ها و راهکارهایی هدایت می شی که شما رو به اون خواسته می رسونه یعنی همزمان که با زیبایی ها، نعمت ها و امکانات جهان مواجه می شی و آدم های زیادی رو می بینی که همین حالا در حال استفاده از اون امکانات هستند، ذهنت متمایل به این سمت می شه که شما هم می تونی اون خواسته رو داشته باشی پس با خواسته ات هم مدار شو؛ و به کمک تبدیل فرکانس حسرت به فرکانس تحسین و تبدیل فرکانس نیازمندی به فرکانس سپاس گزاری و… و در یک کلام تبدیل ترمز به گاز، جلو برو اون وقته که جهان راهی نداره جز آنکه به وسیله
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ راسته كه خدا از روح خودش تو بدن انسان دميد چند وقت پيش با پدر و مادرم رفته بوديم رستوران كه هم آشپزخانه بود هم چند تا ميز گذاشته بود براي مشتريها افراد زيادي اونجا نبودن، 3 نفر ما بوديم با يه زن و شوهر جوان و يه پيرزن پير مرد كه نهايتا 60-70 سالشون بود ما غذا مون رو سفارش داده بوديم كه يه جوان نسبتا 35 ساله اومد تو رستوران يه چند دقيقه اي گذشته بود كه اون جوانه گوشيش زنگ خورد، البته من با اينكه بهش نزديك بودم ولي صداي زنگ خوردن گوشيش رو نشنيدم بگذريم شروع كرد با صداي بلند صحبت كردن و بعد از اينكه صحبتش تمام شد رو كرد به همه ما ها و با خوشحالي گفت كه خدا بعد از 8 سال يه بچه بهشون داده و همينطور كه داشت از خوشحالي ذوق ميكرد روكرد به صندوق دار رستوران و گفت اين چند نفر مشتريتون مهمونه من هستن ميخوام شيرينيه بچم رو بهشون بدم به همشون باقالي پلو با ماهيچه بده، خوب ما همهگيمون با تعجب و خوشحالي داشتيم بهش نگاه ميكرديم كه من از روي صندليم بلند شدم و رفتم طرفش، اول بوسش كردم و بهش تبريك گفتم و بعد بهش گفتم ما قبلا غذا مون رو سفارش داديم و مزاحم شما نميشيم اما بلاخره با اسرار زياد پول غذاي ما و اون زن و شوهر جوان و اون پيره زن پيره مرد رو حساب كرد و با غذاي خودش كه سفارش داده بود از رستوران خارج شد خب اين جريان تا اين جاش معمولي و زيبا بود ، اما اونجايي خيلي تعجب كردم كه ديشب با دوستام رفتيم سينما كه تو صف براي گرفتن بليط ايستاده بوديم، ناگهان با تعجب همون پسر جوان رو ديدم كه با يه دختر بچه 4-5 ساله ايستاده بود تو صف از دوستام جدا شدم و يه جوري كه متوجه من نشه نزديكش شدم و باز هم با تعجب ديدم كه دختره داره اون جوان رو بابا خطاب ميكنه ديگه داشتم از كنجكاوي ميمردم، دل زدم به دريا و رفتم از پشت زدم رو كتفش، به محض اينكه برگشت من رو شناخت، يه ذره رنگ و روش پريد، اول با هم سلام و عليك كرديم بعد من با طعنه بهش گفتم ماشالله از 2-3 هفته پيش بچتون بدنيا اومد و بزرگم شده، همينطور كه داشتم صحبت ميكردم پريد تو حرفم گفت، داداش او جريان يه دروغ بود، يه دروغ شيرين كه خودم ميدونم و خداي خودم ديگه با هزار خواهشو تمنا گفت .... اون روز وقتي وارد رستوران شدم دستام كثيف بود و قبل از هر كاري رفتم دستام رو شستم، همينطور كه داشتم دستام رو ميشستم صداي اون پيرمرد و پير زن رو شنيدم البته اونا نميتونستن منو ببينن كه دارن با خنده باهم صحبت ميكنن، پيرزن گفت كاشكي مي شد يكم ولخرجي كني امروز يه باقالي پلو با ماهيچه بخوريم الان يه سال ميشه كه ماهيچه نخوردم، پيرمرده در جوابش گفت، ببين امدي نسازيها قرار شدبريم رستوران و يه سوپ بخريم و برگرديم خونه اينم فقط بخاطر اينكه حوصلت سر رفته بود، من اگه الان هم بخوام ولخرجي كنم نميتونم بخاطر اينكه 18 هزار تومان بيشتر تا سر برج برامون نمونده همينطور كه داشتن با هم صحبت ميكردن او كسي كه سفارش غذا رو ميگيره اومد سر ميزشون و گفتچي ميل دارين، پيرمرده هم بيدرنگ جواب داد، پسرم ما هردومون مريضيم اگه ميشه دو تا سوپ بايه دونه از اون نوناي داغتون برامون بيار من تو حالو هواي خودم نبودم همينطور اب باز بودو داشت هدر ميرفت، تمام بدنم سرد شده بود احساس كردم دارم ميميرم، رو كردم به اسمون و گفتم خدا شكرت فقط كمكم كن، بعد امدم بيرون يه جوري فيلم بازي كردم كه اون پير زنه بتونه يه باقالي پلو با ماهيچه بخوره همين ازش پرسيدم كه چرا ديگه پول غذاي بقيه رو دادي ماها كه ديگه احتياج نداشتيم، گفت داداشمي، پول غذاي شما كه سهل بود من حاضرم دنياي خودم و بچم رو بدم ولي ابروي يه انسان رو تحقير نكنم اين و گفت و رفت يادم نمياد كه باهاش خداحافظي كردم يا نه ولي يادمه كه چند ساعت روي جدول نشسته بودم و به دروديوار نگاه ميكردم و مبهوت بودم
* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * گاهی نیاز است خودت باشی به دور از هر فکروخیال بیهوده، فقط خودت باشی وخودت خودت را به آرامش دعوت کنی باخودت جمعی دو نفره بسازی و باهم قهوه بخورید باخودت بخندی حرف بزنی و نظره خودت را راجب فلان کتابی که دیروز خواندی بپرسی گاهی نیاز است با خودت خلوت کنی، در کافه همیشگیت گوشه ای دنج بنشینی و از پنجره به رهگذران نگاه کنی خودت را سفت بغل بگیری و بگویی من هستم نیاز است گاهی گوشه ای بنشینی و برای خودت سازه مورد علاقه ات را بزنی و بعد خودت را تشویق کنی و خوشحال باشی که هنوز خودت را داری پس تنها نیستی گاهی نیاز است خودت را رها کنی تا رشد کند، پروبال بگیرد، بعد خواهی دید چگونه تورا با خود به عرش میبرد باور کن گاهی به این خودت باش ها نیاز است، پس خودت باش وخودت باش وخودت باش
* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * بانوی کوچک رنج کشیده ام شنیدم که در صحرای کربلا حیران بودی و می دویدی روی خار ها اخر مگر تو چند سالت بود که به چشم ببینی مرگ عزیزانت را عزیز سه ساله ی حسین فقط اینا را نشنیده ام شنیده هم که دختر یزید را خار کردی مرحبا و اینکه سر بریده ی پدر را طلب کردی چه حسی داشت بوسیدن لب خونین پدر سر جدا چه گونه صبر کردی به نبودن اصغر و اکبر می دانم که هنوز هم منتظر عموی با وفایت هستی عباس سرش برود قولش نمی رود ببین نشسته بیرون خرابه در انتظارت می داند که تو اهل خرابه ماندن نیستی منتظرت هست تا با خودش ببرد هر چی که باشد پیش عمو جایت امن هست بانو به اینکه خرابه شد منزل گهت غم مخور به اینکه دلت را شکستند غم مخور به اینکه تنهایت گذاشتند غم مخور پا همچنان دل و دینمان را فدایت می کنیم همچنان دلمان برای ضریح نوچک می تپد همچنان طلب زیارت از نزدیکت را داریم بانو نگاهمان کن ما همچنان به نگاه گرم تو محتاجیم طلبمان که ما همچنان به زیارت تو مشتاقیم * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * سالروز شهادت طفل سه ساله ی حسین حضرت رقیه تسلیت باد * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * در سوگ جانان | قسمت اول ◄ در سوگ جانان | قسمت دوم ◄ در سوگ جانان | قسمت سوم ◄ در سوگ جانان | قسمت چهارم ◄ در سوگ جانان | قسمت پنجم ◄ در سوگ جانان | قسمت ششم ◄
^^^^^*^^^^^ سلامممممممم به دوستای گلم و خنگولستانیای عزیز راستش این یجور متن و نامه خداحافظی، من به خاطر کنکورم و حجم درسام نمیتونم دیگه بیام در خدمت هم باشیم😢 البته تا بعداز کنکور فقط این بحث ادامه داره انشالله کنکورمو که دادم اینقدر میاااام که همه ازدستم عاصی شن یعنی دخیخاااا سیصد روزو خورده ای نیستمممم دلم واسه همتوووون تنگگگگ میشه دلم واسه شیخک و خان گفتناش، ستارو سیبیل کلفت گفتناش واسه تونی واسه لک لک،و کلااا همههه که اسمشون الان تو ذهنم نیست تنگگگگ میشهههههه امیدوارم زودتر تموم شه این موقع دعا کنین واسم که بتونم تو کنکورم موفق شممم 🙏😇 التماس دعا دارمممم 🙏😇 😊 من همیشه به یادتونم شماهم منو فراموش نکنین 😊 😠😁 چه خلطا بیخود که منو فراموش کنین😠😁 همیشه نقل مجلستون من هستم و خواهم بود 💜💜 دوستوووون دااااررررممممم 💜💜 دلم واستوووون میتنگهههههه خیلیییییی 😢💓 ^^^^^*^^^^^ تا درودی دیگر بدرود دوستدار شما بانو 💓
o*o*o*o*o*o*o*o نمیدانم این حالت فقط در من هست یا نه اما من موقعی که در اتاق مرگ به مرده ای نگاه میکنم بعید است احساسی غیر از سعادت به سراغم بیاید در مرده آرامشی میبینم که نه ناسوت آن را به هم میزند و نه لاهوت و من دلگرم میشوم به آخرتی بی انتها و نورانی ابدیتی که مردگان به آن رفته اند جایی که حیات مرز زمانی ندارد عشق مرز قلبی ندارد سرور انتها ندارد o*o*o*o*o*o*o*o بلندی های بادگیر امیلی برونته
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم