♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
شونره آذر روز دانشجو تو ایرانه
یه خاطره برا اون روز دارم که میگم خدمتتون
ترم اخر دانشگاه بودم و قدیمی
برا همین اتاق بسیج دانشجویی رو دادن بهم که ژتون غذای دانشجو ها رو بدم
البته خودمم بدم نمیومد
چون میشد روزی چندتا ژتون تک زد و وقتایی که غذای سلف سرویس دانشگاه خوب بود..یه دل سیری از عزا دراورد
یا به داد رفیقا ی گشنه رسید
خلاصه که بد نبود
روز شونزده اذر بهم گفتن که از بعد از ظهر تو اتاق باشم
چون مراسم بود و برا خوابگاههای بیرون دانشگاه غذا نمیبرن تا همه اجبارا بیان تو مجتمع مرکزی و منم ژتون اضطراری به اونایی که میان بدم برا شام
اینطور که مشخص بود از چندتا از دانشگاههای شیراز هم میومدن و اصل کار من خدمت دهی به اونا بود
^^^^^*^^^^^
القصه
تا وسطای مراسم کار من شد ژتون دادن به ملت
اخرای مراسم که میخواستن شام بدن...منم هُل خوردم تو سالن مراسم
عجیب بود که چلوماهی و نوشابه و مخلفات تو ظرف یکبارمصرف سرو کرده بودن
قاشق و چنگال یکبار مصرف هم داخل ظرف
رفتم کنار دوستام نشستم و شروع کردم شام خوردن
حین خوردن چنگال پلاستیکی شکست..اونو انداختم دور و با قاشق ادامه دادم که قاشقه هم شکست..ارزونترین مدلش رو خریده بودن ناکس ها
عوض چلو ماهی رو با خریدشون جبران کرده بودن
دیدم انگار نمیشه ادامه داد
طبق روش اجداد بز چرون خودم با دست نشستم به خوردن
خدایی کیف هم میداد
یه لحظه دیدم کل ردیف دوستان دارن با دست میخورن..دیگه عادی شد..یه مِلِچ مولوچی راه افتاده بود که واویلا
حضرات رؤسای دانشگاه هم برا اینکه رزومه ی کاریشون عالی بشه
از صدا و سیما و خبرنگارها هم دعوت کرده بودن تا این مراسم رو پوشش بدن به جهت پاچه خواری بالا دستی های خودشون
شام تموم شد..مراسم تموم شد..منم از خستگی زیاد رفتم تو همون اتاق بسیج..در رو قفل کردم و کپیدم..فرداش هم تا عصر کلاس داشتم
عصر فرداش رفتم خونه
^^^^^*^^^^^
در بدو ورود حس کردم یه خبرایی هست
چون همه چی مشکوک بود
وارد که شدم داداشم رو دیدم..تا سلام کردم منفجر شد از خنده..شکمش رو گرفت و رو زمین ولو شد
رفتم تو پذیرایی
دیدم همه منو که میبینن هرهر میخندن
یه لحظه شک کردم نکنه شلوارم پاره س یا موهام یجوری شدن
تو اینه نگاه کردم و دیدم نوچ
همه چی عادیه
تا اینکه بابامو دیدم
عجیب بود اون نمیخندید
برعکس داشت با غیض نگاهم میکرد
سلامش کردم
گفت
زهر مار
خاک بر سرت بیشعور
دیگه واقعا گیج شده بودم
نمیدونستم چی شده..چه خبطی کردم یا خدا
اخرش مادرم اومد و گفت
بچه جون..تو همیشه باید عین عنتر ادا در بیاری
اونم تو دانشگاه..اونم جلو دوربین تلویزیون؟؟
گفتم به جون خودم من کاری نکردم
مادرم گفت
باشه..تو درست میگی..پس بشین پای اخبار و شاهکارت رو ببین
تا دوساعت که کانال عوض میکردم تا شبکه ی یک..اخبار سراسری پخش شد
بعد کلی طول و تفسیر
مراسم دیروز دانشگاه شیراز رو نشون داد
حالا قصه چی بود
دوربین یه لحظه میوفته روی من
منم با دست دارم کوفت میخورم
بعد این صحنه رو چند بار هی نشون داد
از قرار از دیروز تا امروز
شبکه ی استانی سه بار
شبکه ی سه..شبکه ی یک..هر کدوم دوبار
شام خوردن من رو نشون داده بودن
دستمو رو به اسمون کردم و گفتم
ای خدا
تورو خدا منو بکش
کم تابلو بودم تو دانشگاه
این آخریش رو چکار کنم؟
فردا هم امتحان دارم
اگه نرم دانشگاه هم که بابام منو شقه میکنه
برم هم که عین آدم کون پتی همه بهم میخندن
خدایا به چه گناهی منو داری میچزونی؟؟؟
هعییییی
فرداش تو خیابون ملت هم بهم میخندیدن
تو دانشگاه که هیچی..کلا سوژه شده بودم
تا یکماه هم پس لرزه های اون شام خوردن منو میلرزوند
فقط اینو فهمیدم
قاشق چنگال یکبار مصرف خر است
دانشگاه خر
صدا و سیما پدرجد همه ی خرها س
شام خر است
مراسم خر است
شونزده آذر خیلی خر است
اما
غذا خوردن با دست خیلی باحاله
برنج خالی رو بادست بخوری تو دهنت مزه ی چلوکباب سلطانی میده
....
برا نسل امروزی تا اسم تلفن بیاد
فورا گوشی های هوشمند و سیم کارت تو ذهنشون تداعی میشه
حق هم دارن
چون تا چشم باز کردن اینها رو دیدن
اما برا دهه ی شصتی ها مساله یه نموره فرق میکنه
^^^^^*^^^^^
تو دهه ی شصت تلفن یه وسیله ی ارتباطی بود که معمولا توی یک اتاقک فلزی کنار خیابون تعبیه شده بود
هزینه مکالمه هم یک سکه ی دو ریالی یا دوزاری بود که باید پیدا میکردی و معمولا اولین مغازه ای که نزدیک کیوسک تلفن بود
دوزاری هم داشت که مثلا سه تاش رو میفروخت ده تومن
ده تومن هم اون موقع خیلی پول بود
همین قدر بدونید که نون لواش دونه ای یک تومن بود و با ده تومن میشد ده تا نون خرید..یا یه ساندویچ و نوشابه خورد..یا دوتا سیخ کباب کوبیده با نوشابه خرید
^^^^^*^^^^^
طرز استفاده از تلفن عمومی هم حکایتی داشت
اول که مث الباقی ملزومات اون دوره باید تو صف بموندی تا توبتت بشه
بعد گوشی رو بر میداشتی و دوزاری رو مینداختی داخل تلفن
صدای بوق ازاد که میومد میتونستی شماره بگیری
حالا اگه ملت همیشه در صف هی با ضربه زدن به کیوسک بهت هشدار نمیدادن که سریعتر مکالمه رو تموم کنی
میتونستی با طرفی که بهش زنگ زدی تا هرچی خسته ت میشد حرف بزنی
^^^^^*^^^^^
یه مدل تلفن عمومی هم بود که به تلفن راه دور شهرت داشت
داستانش اینجوری بود که وقتی گوشی رو بر میداشتی باید بجا دوزاری
سکه های بالاتر مث یک تومنی و دو تومنی و پنج تومنی
رو از جایگاههای مخصوصش رو تلفن داخل میریختی
تا بتونی با شهر های دیگه مکالمه کنی
فقط همیشه باید یه دو کیلو سکه با خودت حمل میکردی
یه مکافاتی هم که همیشه بود..قورت دادن سکه توسط تلفن بود که پیش میومد و سکه رو تلفنه میخورد و مکالمه هم رِتِته
^^^^^*^^^^^
داخل کیوسک تلفن هم یه حکایتی برا خودش داشت
دور تا دورش ملت شماره نوشته بودن و هروقت میخواستن زنگ بزنن
شماره ی خودشونو یجا یادداشت کرده بودن تا نخوان دنبالش بگردن
یه کاربری دیگه ی کیوسکها
داشتن نقش مستراح بود
مثلا اگه یه کیوسک یه جای پرت نصب شده بود
بلاشک حکم مستراب عمومی رو داشت
ممکن بود شبا این کارتون خوابها داخلشون اطراق کنن
یا حتی ممکن بود این معتادای بی در و پیکر داخلش بشینن و به عملشون برسن
^^^^^*^^^^^
^^^^^*^^^^^
همینطور که دنیا رو به پیشرفت بود
تلفن عمومی ها هم پیشرفته شدن و اون اتاقکشون تبدیل شد به یه سایبان و یه تلفن که با کارت اعتباری کار میکرد
یعنی از مخابرات یه کارت تلفن میخریدی و بجا دوزاری ازش استفاده میکردی
این کارتها اوایل یه مشکلی داشتن که توسط دانشجوهای همیشه زرنگ کشف شد.
داستان به این شکل بود که یکی از پایه های اون قسمت آی سی کارت رو معدوم میکردن
چون دیگه از اعتبار کارت کسر نمیشد..پس میشد مهمون مخابرات شد و ساعتها و بلکم روزا با تلفن صحبت کرد
البته بعدها این روش شناسایی شد و این حربه هم بی اثر شد
یکی از مکافاتهای کارت هم خالی شدن یهویی اعتبار کارت بود که مث قورت دادن دوزاری..سر طرف رو بی کلاه میگذاشت
^^^^^*^^^^^
تلفن شخصی هم خیلی کم پیش میومد که توی دهه ی شصت تو خونه ی کسی باشه...مگه که اون طرف از مابهترون بود
ممکن بود توی یک محله..از هر پنجاه تا خونه..یکیش تلفن داشته باشه
^^^^^*^^^^^
***
^^^^^*^^^^^
یکی از سرگرمی های نسل دهه ی شصت
مزاحمت تلفنی بود.
بدین صورت که ده تا دوزاری برمیداشتیم و سر ظهر که همه جا خلوت بود
هل میخوردیم تو یه کیوسک
یه شماره میگرفتیم.
اوج مردم ازاری ما هم فوت کردن بود
حالا خیلی میخواستیم صهیونیستی عمل کنیم..زنگ میزدیم اتشنشانی و گزارش اتیش سوزی میدادیم..اونم نزدیک محله ی خودمون
تا از نزدیک و آنلاین شاهد شاهکار خودمون باشیم
هرچند
تا نود درصد مامورای اتشنشانی حتی به اون ادرس پا نمیگذاشتن
شاید بخاطر لحن بچگانه ی ما بود
شایدم حرفه ای بودن و بس ملت اونا رو سر کار گذاشته بودن
دست ما رو میخوندن و ترتیب اثر نمیدادن
^^^^^*^^^^^
ته تلفنی هم که این اواخر اختراع شده بود
تلفن سکه ای بود که یه دستگاه قلک دار زیر گوشی گذاشته میشد
یه سکه که معمولا ده تومنی یا بیست و پنج تومنی بود رو داخلش میگذاشتیم و و سکه رو با یه اهرم به زیر یه بوبین هدایت میکردیم
بوق برقرار میشد ..شماره میگرفتیم و بمحض اینکه اونطرف خط گوشی رو بر میداشت..مکالمه برقرار و سکه داخل قلک تلفن می افتاد و یه تایم سه دقیقه ای مشد صحبت کرد و بعد اون زمان..مکالمه اتوماتیک قطع میشد
^^^^^*^^^^^
دهه شصتیا ◄
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
بیا آخرین شاهکارت را ببین
مجسمه ای ساختی با چشمان باز
خیره به دور دست
شاید شرق شاید غرب
مغلوب یک شکست
مفعول یک تاوان
مطلوب یک عشق
خرده هایش را باد دارد میبرد
و او تنها خاطراتش را محکم در آغوش گرفته
بیا آخرین شاهکارت را ببین
مجسمه ای ساخته ای به نام من
تو را نگاه و مرا مات آن نگاه کشید کسی که چشم تو را اینهمه سیاه کشید کسی که طرح مرا باب ذوق تو نزد و تو را به ذوق من اینگونه دلبخواه کشید به شاهکار خودش بر تو ! آنقدر زل زد که نقش آینه ها را به اشتباه کشید به رنگ گندمی ات طعم سیب را بخشید و بعد پای مرا هم به این گناه کشید فقط نگاه کن و شعر های تازه بخواه که هر چه شعر کشید از همین نگاه کشید غزال کوهنشینم به خود نناز که گاه گناه ریزش کوهی به پای کاه کشید من آن پلنگ جسورم که خرق عادت داشت و نقشه های تصاحب برای ماه کشید تو را رقم زد و لبخند زد به خلقت خویش مرا کشید و برای همیشه آه کشید و راز پاکی هر عشق پیش فاصله هاست به این دلیل میان من و تو راه کشید وحید پورداد ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ *gol_rose* دم خنده هاتون گرم *gol_rose*
به ابوسعیدابوالخیر،گفتند : فلانی قادر است پرواز کند، گفت:این که مهم نیست، مگس هم میپرد. گفتند:فلانی را چه میگویی..؟؟روی آب راه میرود..!! گفت:اهمیتی ندارد،تکه ای چوب نیز همین کار را میکند. گفتتند: پس از نظر تو شاهکار چیست..؟؟ گفت:این که در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زَخم زبان نزنی،دروغ نگویی، کلک نزنی٬دلی نشکنی٬از اعتماد کسی سوءاستفاده نکنی وکسی را از خود ناراحت نکنی. این شاهکار است...!!!
بانوی گل
شاهکار زیبای خلقت
مخلوق دلبری خداوند
شادی تو شادی دنیاست
روزت ، ماهت ، سالت و تمام لحظه های عمرت
از هم اکنون مبارک
مادرم فرشته است
ولي هيچوقت نديدم پرواز کند
زيرا به پايش
من را بسته بود
و برادرم را
و همه ي زندگيش را
معذرت ميخواهم نيوتون..! راز جاذبه، "مادر" من است
معذرت ميخواهم اديسون! چرا که "مادر" من اولين چراغ زندگي من است
معذرت ميخواهم انيشتين! فرمولهاي تو از توضيح "مادر" من عاجزند
رومئو! همه راه ها به عشق "مادر" من ختم ميشود
مادر من عشق من است
"* پیشاپیش روز مادر مبارک *"
زن اگر پرنده آفریده می شد حتما طاووس بود
اگر حیــوان بود حتما آهــو بود
اگر حشره بود حتما پروانه بود
او انسان آفریده شد تا خواهر باشد
تا مـــادر باشد و عشق
شگفت انـــگیــز است زن
در کودکی درهای بهشت را به روی پدرش می گشاید
در جـــوانـی دیـن شوهـــرش را کامــل می کنــــد
و هنگامی که مادر می شود بهشت زیـر پـای اوست
قـــدر این فــرشتــه را بـایـــد دانـست
ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ جهان
مــــــادرم
شــايـد تمام لحظه های مرا
به چــشــمـهايت پیوند زده اند
که هر نــگـاهـــت
عـــــمــري از من میگیرد
چــشــمـهايت را دوســـــت دارم
بی دغدغه پریشانی
این چــشــمـهاي ژرف عــاشــــــق را
تـــــــــو مـلـمـوس ترین تصویر آفـريــنـــش منی
دوستت دارم دعایم کن♥
روزت مبارک
روز مادران خوب دنیا مبارک
مادرانی که تو را با خون دل بزرگ کرده اند
حتی زمانی که هم بزرگ میشوی و از مادر جدا میشوی
با نگاه به سمت خدا
از خدا میخواد مواظبت باشه
با یه جمله قشنگ
بر دست مادر بوسه بزن
اگر به من بگویی هشتاد بار دور دنیا بچرخ.
هشتاد بار دور مادرم میچرخم
چون مادرم دنیای من است
مادر
تو شاهکار خلقتی تحقیر را باور نکن آزاد شو از بند خویش زنجیر را باور نکن اکنون زمان زندگیست تاخیر را باور نکن حرف از هیاهو کم بزن از آشتی ها دم بزن از دشمنی پرهیز کن شمشیر را باور نکن خود را ضعیف و کم ندان تنها در این عالم ندان تو شاهکار خالقی تحقیر را باور نکن بر روی بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش زیبا و زشتش پای توست تحقیر را باور نکن تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی از نو دوباره رسم کن تصویر را باور نکن خالق تو را شاد آفرید آزاد آزاد آفرید پرواز کن تا آرزو زنجیر را باور نکن * ناشناس *
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم