♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
یک روزهایی می آیند
که از گفتنِ «خسته شدم » هم خسته می شویم
یاد میگیریم که هیچکس در این دنیا
نمی تواند برای خستگی ما کاری کند
هیچ کس نمی تواند برای معشوقه ی از دست رفته ی مان
شناسنامه ی المثنی گم شده یمان توی سفر
حقوق دو ماه عقب افتاده مان استاد بداخلاقی که دو ترم متوالی حالمان را می گیرد
دندان های خراب عصب کشی نشده
و برای اینکه نوبت های دکترمان را همیشه آدم هایی با اسکناس های بیشتر مال خودشان کرده اند کاری کند
.
یک روزهایی می آیند که از گفتنِ خسته شدم هم خسته می شویم
سعی میکنیم از آب پرتقال های خنکی که مامان دستمان می دهد لذت ببریم
از اینکه امروز ، گل های شمعدانی گل داده اند
از بوی خوب مایع لباسشویی روی آستین پیراهنمان
از نخ کردن سوزن مادر بزرگ و شنیدن قربان صدقه ها با لهجه ی شیرینش
از دیدن اینکه بابا، وسط آن افسردگی لعنتی
با گل زدن تیم مورد علاقه اش سر کیف می آید ... دیگر از نق زدن خسته می شویم و
از صدای خنده ی بچه ها موقع سرسره بازی، هوا کردنِ بادکنکشان یا خریدن پشمک های هم قد خودشان توی شهر بازی چشم هایمان می خندند
یک روز
از گفتنِ آن همه خسته شدم خسته می شویم
و سعی می کنیم حالمان را به حادثه ها، بهانه ها و لحظه های خوب گره بزنیم
یک روز ، از آن همه خسته بودن ها خسته می شویم
و این خستگی
چه قدر خوب است
و این خستگی،چه قدر می چسبد
.
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
بیا لا به لایِ این همه کینگ و کوئین
لای همهمـه یِ " رل " هایِ آدم با کلاس ها
میونِ آدم هایی که از عشق و دوست داشتن فقط اسمشُ یاد گرفتنُ هشتگِ قشنگـم زدن پایِ عکس های دو نفرهاشون
یکم ساده همُ دوست داشته باشیم
من بشم" خـانوم "ِ آپارتمانِ چهل متریِ اجاره ایِ تـو
تـو بشی" مــرد "ِ رویاهایِ ساده ولی قشنگِ مـن
بشـم آغوشِ در کـردنِ خستگیات و بشـی شونه یِ محکم واسه بی پناهی هایِ مــن
بشـی" شاه "ِ واقعیِ منُ بشـم" ملکه "یِ اول و آخـر سرزمینِ دلت
دلبــر این عشق هایِ بی سرو تـه و زود گذر به کارِ دلِ من و تـو نمیـاد
ما بایـد همدیگـرُ همینجـور ساده دوست داشته باشیم
تو همین روشنِ معمولیِ چشمایِ منُ
من همین ته ریشِ نامرتبِ خستـه یِ تـو رو
بیـا ساده عاشقِ هم باشیـم
ساده بمیـریم واسـه هم
سـاده ها بیشتـر میمونن
گرمتـر میکنن دلِ آدمیـزادُ
🙊♥️🎈
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
یگانه مقدم
•|♡|•
نیاز دارم مدتی نباشم
سفر کنم به جایی که هیچ کسی را نشناسم
به جایی که هیچ کسی مرا نشناسد
دور باشم و رها
سبُک باشم و آزاد
آدم هایی را ببینم ، که هیچ تصور بدی از آنها ندارم
مسیرهایی را بروم ، که تا به حال نرفته ام
عطرهایی را بزنم ، که تا به حال نزده ام
و لباس هایی را بپوشم ، که تا به حال نپوشیده ام
در مکان هایی بنشینم ، که هیچ خاطره ای را برایم زنده نمی کنند
موسیقی هایی گوش کنم ، که مرا یادِ کسی نمی اندازند
نه به کسی فکر کنم
نه نگرانِ چیزی باشم
نه از پیشامدِ پیش نیامده ای بترسم
من نیاز دارم مدتی در خنثی ترین حالتِ ممکن باشم
@~@~@~@~@~@
آدم هایی که قدرتی برای رسوندن تو به خواسته‌هات ندارند، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمت‌ها به زندگی‌ات ندارن
پس همونطور که روی اونا حساب نمی‌کنی، از آزارشونم نترس
توحید رو آیا پذیرفتی؟
معنی اش رو واقعا میدونی؟
یگانگی خدا؟
درسته اما یگانگی در چی؟
در وجود و قدرت
توحید نگاهی جدا از هر دین و مذهبه؛ که می‌گه : میزان ورود نعمت‌ها به زندگی ما، به اندازه باورهای توحیدی‌مونه.
توحید، منطق ابراهیم برای شکستن بت‌هاست تا نشون بده اونها حتی قادر به نجات خودشون نیستن چه برسه به نجات آدما
توحید، یقین ابراهیمه که می‌تونه درک کنه هاجر و اسماعیل به اندازه‌ی او به ربّ متصل‌اند. پس با خیال راحت اونها رو در بیابان می‌ذاره
توحید، توکل و اعتماد ابراهیم به درستی الهاماتشه که؛ می‌تونه اسماعیل رو به قربانگاه ببره
ما که انتظار نعمت‌های بیشمار رو داریم، باید از خود بپرسیم؛ چقدر تونستیم این نگاه توحیدی رو داشته باشیم؟
و اگه این نگاه رو ساختیم، چرا دست از نگرانی درباره عوامل بیرونی برنداشتیم؟
چرا می‌ترسیم حتی اگه مسیر درست رو بریم
کار درست رو انجام بدیم و باورهای خوبی بسازیم، ممکنه یک حادثه غیر مترقبه یا قدرت بیرونی مثل یه قانون، رأی یک فرد، لغو یک قانون، قیمت دلار و
ریشه ی بنایی رو ویران کنه که، در تمام این سالها ساختیم؟
این نگرانی‌ها، همون بخش‌های ساخته نشده‌ی توحید در نگاه‌مونه
همون منافذی که برای ورود شیطان به عنوان نماد کمبود و ترس، باز گذاشتیم و
همون بخش‌های ساخته نشده‌ی باورهای قدرتمندکننده و برکت آفرین
توحید یعنی روی قدرتی حساب کنم که، قدرت خلق هر خواسته‌ای رو به من بخشیده و
هدایتگر من است
قرآن یکصدا توحید رو فریاد میزنه
خداوند ،همه چیز، جز شرک به خودش رو میبخشه. چون امکان نداره شرک بورزیم و تجربه خوبی از زندگی داشته باشیم
اما اگر توحید رو درک و اجرا کنیم، قطعاً به مسیر راهکارهای برکت آفرین هدایت می‌شیم و برکت و فراوانی به صورت طبیعی، راهش رو به زندگی‌مون پیدا میکنه
اما آدمهای زیادی اصل رو رها کردنو درگیر فرعیات‌اند
بدست آوردن برکتِ بیشتر رو در عوامل بیرونی؛ مثل قیمت سکه و دلار می بینن، نه باورهای خودشون
برای همین هر دلیلی رو بررسی میکنند
^^^^^*^^^^^
حسین جان
تمام کوچه ها سیاه پوشِ تواند
دل ها را نمی دانم
فکر ها را نمی دانم
تو برای "شُهرت" نرفته بودی
تو رفتی تا انسانیت را بیدار کنی
تو یار می خواستی ، نه عزادار
کاش لا اقل عزاداری هایمان بیش از این ها از سرِ دل می بود
شاید اگر بود
هیچ آدم بی پناهی نبود که شب های خود را توی کارتن صبح کند
یا کودکی ، که روی بالینِ سنگ ها بخوابد
یا انسانی که از گرسنگی و فقر بمیرد
عزاداری هایمان اگر واقعی بود
ریشه ی فقر را می خشکاندیم
ریشه ی ظلم را می سوزاندیم
و گرنه لعن کردنِ آدم هایی که چند صد سال پیش مرده اند ، راحت ترین کارِ دنیاست
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
نیمی از زندگیمان می شود صرفِ اینکه
به آدم های دیگر ثابت کنیم، ما چقدر خوشبختیم
به آدم هایی که شاید خوشبختی برایشان تعریفِ دیگری دارد
حتی اگر واقعا هم خوشبخت باشیم
اما همین خودنمایی،ما را تبدیل می کند به بدبخت ترین آدمِ روی زمین!غذایی که جلویمان میگذارند،قبل از لذت بردن از غذا
ترجیح می دهیم آن را به رخِ دیگران بکشیم
سفری اگر می رویم،ترجیحمان این است که بگوییم
ما آمدیم به بهترین نقطه زمین، تو بمان همان جهنم همیشگی
وارد رابطه ایی اگر می شویم، عالم و آدم را باخبر می کنیم
که ببینید چقدر خاطرِ من را می خواهد،تو بمان در همان
پیله تنهایی ات...ما لذت بردن را پاک فراموش کرده ایم
مسیری می رویم که خطِ پایان ندارد،فقط می رویم
که از بقیه جا نمانیم
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
آدم هایی را دیده ام که هرروز حال خوب خیرات می کنند
همان هایی که غصه هایشان را برای خودشان نگه می دارند و شادی هایشان را تقسیم میکنند
ترجیح میدهند هرروز صبح انرژی های مثبت شان زود تر از خود بیدار کنند
و انرژی های منفی شان را رها کنند تا بخوابند
به واسطه ی قلب مهربانشان
پرنده ها کنار پنجره شان لانه میکنند و هرروز صبح برایشان ز عشق میخوانند همان هایی که لبخندشان را از دختر بچه ی ماشین کناری دریغ نمی کنند
از کنار پیرزن عابر بی تفاوت رد نمیشوند.حتی مورچه ها و گربه های محلشان هرروز صبح از مهربانشان سهم دارند
گمان کنم خدا هر شب بالای سرشان اسپند دود میکند و صبح ها با نوازش پروانه ها از خواب بیدار میشوند
..♥♥..................
دیگه باید بیدار شی ، فک کن همش یه خواب بوده یه کابوس وحشتناک ، هر چی بوده دیگه تموم شده و تو هنوز زنده ای من آدم های زیادی رو میشناسم که روز های خیلی سختی رو گذروندن ، آدم هایی که تنهایی رو دیدن ، آدم هایی که شکست خوردن ، آدم هایی که تو تاریکی موندن ، سقوط کردن و آزار دیدن ، اما دوباره رو پاهاشون وایسادن و از نو شروع کردن
وقتش رسیده که بلند شی و دست و صورتت رو بشوری و هر چیزی که آزارت میدن رو فراموش کنی ، فراموش کردن سخته می دونم ، اما این بهترین کاریه که می تونی انجام بدی
..♥♥..................
قهوه ی سرد آقای نویسنده - روزبه معین
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
زمان چیز بسیار عجیب است
می دود،جلو میرود
و دوست داشتنی ترین آدم های زندگیت ات را یا کهنه میکند یا عوض
بعضی ها تغییر می کنند یا
حقیقت درونشان مشخص می شود.
زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که
کدامشان ماندنی اند و کدامشان رفتنی
من دعا می کنم
زمان بگذرد و دنیا پر شود از آدم های واقعی
آدم هایی که نه زمان آنها را عوض کند نه زمین
@~@~@~@~@~@
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم