#پارت‌سوم

زمان حال سوفیا

سوفیا ! سوفیا
با صدای بلند سوگل سرم را بالا بردم و با نگاه خسته‌ام نگاهش کردم. نزدیک به ماشین‌ها ایستاده بود و رویش را به سمت من برگردانده بود .
پاشو بیا دیگه سوفی! چراغ قرمز شده، حواست کجاست؟
با این حرفش، با‌عجله از جدول سرد و سنگی کنار خیابان بلند شدم. سوگل به سمت ماشین‌ها رفت. من حتی وقتی برای تکاندن گرد و خاک از مانتو‌ی مشکی گشاد و چروکم که ژاکتی نازک به رنگ توسی از رویش پوشیده بودم را نداشتم. هر بار فقط شصت ثانیه برای فروش فال‌هایم وقت داشتم

نگاهی به ساعت ‌مچی صورتی بچه‌گانه‌ام که بهترین هدیه‌‌ی عمرم از سمت عمه راضیه بود، انداختم‌. از ساعت پنج غروب تا الان که عقربه‌ها ساعت هشت ‌‌و ‌پانزده دقیقه‌ی شب را نشان می‌دادند، آن‌قدر نشست و برخاست کرده‌ بودم و بین ماشین‌ها حرکت کرده‌ بودم که پاهایم به درد آمده بود. نگاهم را به کفش‌هایم دوختم، قسمت جلویی کفش پای راستم پاره بود و کمی از جوراب سفیدم را به نمایش گذاشته بود

صبر را جایز ندانستم، آخر وقت زیادی هم برایم باقی نمانده بود. خیابان رهگذر زیادی نداشت و اکثراً ماشین‌ها بودند. من چهار راه خلوتی را برای این کار انتخاب کرده بودم؛ چون کمی خجالت می‌کشیدم. سوز هوای زمستانی مثل شلاقی به صورتم برخورد کرد و هاله‌ای اشک در چشمانم جمع شد

ناخوآگاه دست راستم که خالی از فال‌ها بود، به صورتم کشیدم. دستم را به صورت مشت شده به دهانم نزدیک کردم تا گرمی نفس‌هایم کمی از سردی دستم بکاهد. دستم را پایین آوردم و فال‌هایم را مرتب کردم. با قدم‌های کوتاه و تند به سمت ماشین‌های مختلف که پشت چراغ قرمز ایستاده بودند، حرکت کردم

در این دو سال آموخته‌بودم که به سمت ماشین‌های زیبا‌تر و گران‌تر بروم؛ چون بیشتر به من اهمیت می‌دادند. برای دقایقی نگاهم به سوگل برخورد کرد‌. به یک‌دیگر لبخندی زدیم

نگاهش را از من گرفت و با لباس‌های کهنه و روسری نیلی‌اش که نامرتب سرش کرده ‌بود، بین ماشین‌ها حرکت کرد. به هر ماشینی می‌رسید، با دست های کوچکش تقه‌ای به شیشه ماشین‌ها می‌زد و گل های رز قرمزش را نشانشان می‌داد و با دیدن بی‌توجهی سرنشینان به سوی ماشین بعدی حرکت می‌کرد

از کنار علی گذشتم. او که کلاه بافت مشکی بر سر داشت، درحال برق انداختن شیشه جلوی یک ماشین بود‌

کار هر روزمان بود، زجری پایان ناپذیر در وجود تک‌تکمان بی‌داد می‌کرد! این زجر و خستگی در چهره‌ی همه‌ی ما مشهود بود  علتی هم نداشت جز فقر
به ماشین شاستی ‌بلند سفیدی رسیدم. سمت چپ ماشین رو‌به‌روی در راننده ایستادم. قدم کوتاه بود و به‌ شیشه‌هایش نمی‌رسید، جثه کوچکی داشتم. من فقط یک دختر سیزده ساله بودم. روی پنجه‌ی پاهایم ایستادم. دستان یخ زده ام را مشت کردم و آرام تقه‌ای به شیشه‌ی راننده زدم و نگاه مظلومم را به او دوختم

راننده که مردی مسن بود، نیم‌نگاهی روانه‌ام کرد و سرش را دوباره به حالت اول برگرداند. انگار او هم مانند باقی راننده‌ها قصد خرید فال‌های حافظ که در دستان سردم احاطه‌ شده بودند را نداشت‌‌

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

رمان هیاهو _ مقدمه + پارت اول ◄
رمان هیاهو _ پارت دوم

****►◄►◄****
کاش دورانمان کمی عقب تر بود
مثلا یک قرن
من چادرِ گلدار سرَم میکردم
و تو با چند نانِ سنگکِ تازه ، سرِ کوچه می ایستادی تا من از کنارت رد شوم و تو با تمامِ جسارتت به من نانِ داغ تعارف کنی
من نگاهم را نجیبانه می دزدیدم
و تو ... عاشق تر می شدی ... به این منِ دست نیافتنی
مالِ آن دوران اگر بودیم
برای دلبری از تو ، آبگوشت های جانانه روی اجاق ، بار می گذاشتم
که بویِ دلبرانه اش تا خانه ی شما برسد و تو بیشتر از همیشه عاشقم شوی
تا مادرت باز هم از نجابت و خانمیِ دخترِ چادر گلی بگوید و تو قند در دلت آب شود ، و از شرم و وَقارت ، سرخ و سفید شوی و سرت را پایین بیندازی
مالِ آن دوران اگر بودیم ؛ تو برای یک لحظه دیدنم ، با تمامِ جهان می جنگیدی
چقدر حیف که مالِ آن دوران نیستیم
مال آن دوران اگر بودیم
کوچه ها پر می شد از مردانی که دلشان می تَپید به خانه برگردند
و زنانی که تمامِ کوچه را برای آمدنِ مرد عاشقشان ، آب و جارو می کردند

وقتی دیدمش...تنم لرزید،دستام یخ زد،دهنم خشک شد،زبونم بند آمد و رنگ صورتم درست مثل رنگ گچ دیوار شده بود
وای این دل بی صاحاب مرده رو نگو که داشت تو سینم فریاد میزد عاشق شده و آروم و قرار نداشت

نفسم را که نگو،به اندازه ی صد بار مردن نفسم بند آمد
از روی استرس شدید،تا توان داشتم ناخن های بلند انگشتانم را داخل پوست و گوشت کف دستانم فرو میکردم

نگاهم که کرد نگاهم را ازش گرفتم،اما این دل بی صاحاب دوباره طالب اون نگاه ها شده بود

پس به آرامی سرم را دوباره بالا آوردم و به چشمهای پر معنایش خیره شدم.لبخند که بر لبهاش آمد دلم ضعف رفت...شروع به صحبت کردن که کرد...قلبم هزاران هزار بار به پایین و بالا پرید

باز هم آن صدای خاص که با هر بار شنیدنش آرامش به تمام بند بند وجودت تزریق میشد
یکروز که نزدیک به من ایستاده بود و درحال حرف زدن با شخص دیگری بود،فرصت کردم تا به آن انگشتان زیبا با آن ناخن های کشیده به خوبی نگاه کنم
او جذاب است؛با هر خصوصیات ظاهری و اخلاقی که تو بگوی...باز هم میگویم که جذاب و خواستنیست
دوست دارم که او به چشم همه زشت بیاد که مبادا چشم بخورد،زیرا همین که من او را زیبا ببینم کافیست اما چه کنم که او زیبای خدادادیست

..*~~~~~~~*..

oOoOoOoOoOoO

ولنتاین بهانه ایست
برای کسانی که
دنیایشان خالی از شاملو و فروغ است
نه برای من
که هر روزِ خدا
بهانه میتراشم
تا از حادثه ی چشمانت شعر بگویم
نه برای من
که مُهر دوست داشتن ات
در تمام صفحات تقویم ام
حک شده است

عزیزم ولنتاین ات مبارک
اما بهتر است بدانی
در دنیایی که من زندگی میکنم
تمام روزها
متعلق به توست
حتی روز تولدم
حتی روزی که نگاهم را
برای همیشه
از بی مهری های اهل زمین میگیرم

oOoOoOoOoOoO

علی سلطانی

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺣﺮﻣﺖ، ﺑﻮﯼ ﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...

ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﻝ ﻣﻼﺋﮏ، ﻋﺠﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...

ﺳﻼﻡ! ﺿﺎﻣﻦ ﺁﻫﻮ، ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪﯼ ﻣﻦ ...

ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺑﻮﺱ ﻧﮕﺎﻫﺖ، ﻏﺮﯾﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...

ﻃﻼﯼ ﮔﻨﺒﺪ ﺗﻮ، ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻩ کفترﻫﺎﺳﺖ ...

ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺑﯽ ﺷﮑﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...

ﺑﺮﺍﺕ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣُﺮﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺩ ...

ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﺎﻟﻪ « ﺍﻣّﻦ ﯾُجیب » ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...





ﻣﺮﺍ ﻃﻼﯼ ﮔﻨﺒﺪ ﺗﻮ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ ...

ﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ ...

ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺘﺶ ﺷﺪﻩ ...

ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ ...



ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯾﺴﺖ ﺩﻟــﻢ ﻣﯿــﻞ ﺯﯾــﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

ﺑﺎﺯ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﺐ، ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺭ ﻭﺍﮊﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗــﻮ ﻏـﺰﻝ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ...

ﺑﯿـﺖ ﺑﯿـﺖ ﻏـﺰﻟـﻢ ﻋﺮﺽ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐـﻪ ﻗﻠﺒـﻢ ﺑـﻪ ﮐﺒـﻮﺗـﺮ ﻫﺎﯾﺖ ...

ﭼﻨـﺪ ﺳﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐـﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ِ ﺣﺴـﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

ﻧﯿﺴﺘــﻢ ﻻﯾﻖ ِ ﺩﯾــﺪﺍﺭ ﺗـــﻮ، ﺍﻣــﺎ ﺁﻗــﺎ ...

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾـﻢ ﺑـﻪ ﺗﻤـﺎﺷـﺎﯼ ﺗـــﻮ ﻋـﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

ﺁﻩ ! ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺗـﻮ ﺍﻡ، ﺑـﺎﺯ ﻣـﺮﺍ ﺩﻋـﻮﺕ ﮐﻦ ...

ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯾﺴﺖ ﺩﻟــﻢ ﻣﯿــﻞ زﯾــﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ ...

* طیبه ﻋﺒﺎﺳﯽ *


ﻋﺎﺯﻡ ﻣﺸﻬﺪ ﺷﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻛﻨﻢ ...

ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﯽکنم ﺍﯾﻦ گوﻧﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ...

ﻣﺮﻗﺪﺕ ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ هاﯼ ﻣﺮﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩ

ﻫﺮﻛﻪ ﺑﺎﻣﺶ ﺑﯿﺶ، ﺑﺮﻓﺶ ... ﻧﻪ! ﻛﺒﻮﺗﺮ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ...

ﭼﺎﺭ ﻓﺼﻞ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﮔﻼﺏ ﺁﻛﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ...

ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻪ ﻓﺼﻞ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻗﻤﺼﺮ بیشتر ...

ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺷﺎﻩ ﻭ ﮔﺪﺍ ﯾﻜﺴﺎﻥ ﺗﺮﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ...

ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺣﺮﻑ ﻛﻤﺘﺮ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ...

ﺍﯼ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻣﺮﺍ ...

ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﺭﻭﺯ ﺁﺧﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ...

ﺍﺯ ﻏﻼﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ شوﺩ ﺩﻧﯿﺎ ﮔﺮﻓﺖ ...

ﻣﻦ ﻧﯿﺎﺯﺕ ﺩﺍﺭﻡ ﺁﻗﺎ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ...

* ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﺣﺴﯿﻦ ﺭﺳﺘﻤﯽ *


من گِله از پلک خود در وقت دیدارت کنم
کو دمی یک دم نگاهم را به تو سَد کرده است
یا رضا از راه دور با قلب مسکین خوانمت
یک نگاهی کن به این سینه که محتاج آمدم
گر ندارم رسم ارباب و فقیر
تو همی بخش این همه بی رسمی و بی ادبیم
ای فدای تو همه داراییم
وقت آن نیست بخوانی تو مرا مهمانیت؟
این دلم را تا به کی اندر فراقت سر کند
یک کرامت کن به جانم دعوتی هم کن ز ما
این فقیره خسته را دریاب که بی کس آمده
یا رضا دستم به دامانت همی دستم بگیر

*شعر از حسین پیرزاد*



تو حرم امام رضا یه بیت فارسی هست که خیلی قشنگه و حیفم اومد که نزارمش


فقیر و خسته به درگاهت آمده ام رحمی
که جز وِلای تو ام نیست هیچ دستاویز

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یه شماره تلفن دارم خیلی برام عزیزه هر از چندی هر وقت مشکل خوردید
گره افتاد تو کارتون ، دلتون تنگ شد ، حاجت کوچیک یابزرگی داشتید
مریض و بیماری داشتید که دواش ودرمونش رو پیدا نکردید یه زنگ بش بزنید اگه بشنوه صد در صد جوابتون رو خواهد داد

05148888

 

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

اللهم صل علی علیِ بن موسَی الرِضَا المرتضی

الِامام التَّقی النَّقی و حُجَّتکَ عَلی مَن فَوقِ الاَرض

و مَن تَحتَ الثَّری

الصَّدیقِ الشهید صلاةً کَثیرةً تامَّةً

زاکیةً مُتواصِلةً

مُتواتِرةٍ مُتَرادِفتة

کَاَفضَل ما صَلَّیتَ عَلی

أَحَدٍ مِن اَولیائِک

صلوات الله علیک و علی آبائک و أولادک

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

 

**♥** اگه سیم دلت وصل شد مارو هم دعا کن *ghalb_sorati*