o*o*o*o*o*o*o*o
چه حال و هوایی ست
انگار گرد غم را در همه جا پاشیدند
رفته رفته دسته های عزاداری با شور انجام می گیرد
گویا بر پایی چادر ها در صحرای محشر دل عزاداران را هم آشوب کرده
همان گونه که دل خیلی ها در آن صحرا آشوبه
حر با همراهانش و پر غضب به سوی خیمه گاه می آید
اما تشنگی از سر و رویشان می بارد
می دانی که برای چه آمده
آمده که بخواهد تسلیم شوی
و تو تسلیم می شوی
نه تسلیم یزید و حر
تو تسلیم خدا می شوی چون بنده ی خدایی
آب می دهی به اسبان و سواران
به یاران حر
هر چند می دانی که آب کمه
تو تسلیم خدا شدی و
حر
تسلیم تو و بزرگی ات
تو و بخشندگی ات
برای حر بخشش می خواهی
و حر بخشیده می شود
و دشمن تو
چه دلیرانه در مقابل دشمنانت می ایستد و رجز می خواند
چه دلیرانه شمشیر می چرخاند و برایت می جنگد
و بخشیده می شود و می شود یکی از هفتاد و دو تن
و لبالب شربت شهادت را می نوشد
و زینب
خواهرت
از آن بلندی
برای بخشندگی ات پر غرور می شود
تو آنی
که دشمنت را دوست می کنی و
دشمن دشمنانت

^^^^^*^^^^^
در سوگ جانان | قسمت اول ◄
در سوگ جانان | قسمت دوم ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

زمانش که برسد ؛ خواسته هایت ، داشته هایت شده اند و آرزوها ، جزئی از روزمرگی هایت
زمانش که برسد ؛ رفتنی ها رفته اند و ماندنی ها ، عزیزترین دلخوشی هایت شده اند و تو یاد گرفته ای که با ساده ترین چیزها شاد باشی
زمانش که برسد ؛ تو سرد و گرمِ روزگار را چشیده و به این نتیجه رسیده ای که عاقلانه ترین کار همین است ؛ که با داشته هایت شاد باشی و امیدوارانه برای آرزوهایت تلاش کنی ، و به این ادراک خواهی رسید ؛ که دنیا کوتاه تر از آنی ست که آرامشت را برای غصه های بیهوده و رنج های بی نتیجه خراب کنی
می رسد زمانی که آینه ها فقط لبخندهای تو را ببینند ، زمین اشتیاقِ تو را به دوش بکشد و زمانه ، اتفاقات خوب را حوالی تو بیندازد
زمانی که غصه و اندوه های زودگذر ، پشت دیوار بی تفاوتی ات ، ته نشین خواهند شد
و تو با صدایی بلند و آرامشی عمیق ، زندگی خواهی کرد

*~*~*~*~*~*~*~*

تقدیر به آن معنا نیست که مسیر زندگیمان از پیش تعیین شده، به همین سبب اینکه انسان گردن خم کند و بگوید چه کنم “تقدیرم این بوده” نشانه ی جهالت است
تقدیر همه ی راه نیست
فقط تا سر دوراهی هاست، گذرگاه مشخص است، اما انتخاب گردش ها و راه های فرعی دست مسافر است. پس نه بر زندگی ات حاکمی و نه محکوم آنی

*~*****◄►******~*



📚 ملت عشق
👤 الیف شافاک

روباه گفت : آدم ها این حقیقت را فراموش کرده اند اما تونباید فراموشش کنی


تو تا زنده ای نسبت به آنی که اهلی کرده ای مسئولی ؛ تو مسئول گلتی


شهریار کوچولو برای آنکه یادش بماند تکرار کرد : من مسئول گلمم



♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

شازده کوچولو

*********◄►*********

طبق قانون فیزیک قرار دادن یک آهن در میدان مغناطیسی، پس از مدت کوتاهی آنرا به "آهنرُبا" تبدیل می‌کند

حال قراردادن یک ذهن در میدان مغناطیسی بدبختی، می شود بدبختی رُبا
و قرار دادن در میدان مغناطیسی خوشبختی، می‌شود خوشبختی رُبا.
هرچه را که می ‌بینید
هر آنچه را که می ‌شنوید
و هر حرفی که می ‌زنید
همه دارای انرژی هستند و ذهن شما را همانرُبا می ‌کنند

به قول حضرت مولانا
هر چیز که در جُستن آنی، آنی

 

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

کاش می شد که کسی می آمد
این دل خسته ی ما را می برد
چشم ما را می شست
راز لبخند به لب می آموخت


کاش می شد دل دیوار پر از پنجره بود
و قفس ها همه خالی بودند
آسمان آبی بود
و نسیم روی آرامش اندیشه ی ما می رقصید


کاش می شد که غم و دلتنگی
راه این خانه ی ما گم می کرد
و دل از هر چه سیاهی ست رها می کردیم
و سکوت جای خود را به هم آوائی ما می بخشید
و کمی مهربان تر بودیم


کاش می شد دشنام، جای خود را به سلامی می داد
گل لبخند به مهمانی لب می بردیم
بذر امید به دشت دل هم
کسی از جنس محبت غزلی را می خواند
و به یلدای زمستانی و تنهائی هم
یک بغل عاطفه گرم به مهمانی دل می بردیم


کاش می فهمیدیم
قدر این لحظه که در دوری هم می راندیم
کاش می دانستیم راز این رود حیات
که به سرچشمه نمی گردد باز


کاش می شد مزه خوبی را
می چشاندیم به کام دلمان


کاش ما تجربه ای می کردیم
شستن اشک از چشم
بردن غم از دل
همدلی کردن را


کاش می شد که کسی می آمد
باور تیره ی ما را می شست
و به ما می فهماند
دل ما منزل تاریکی نیست
اخم بر چهره بسی نازیباست
بهترین واژه همان لبخند است
که ز لبهای همه دور شده ست


کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
تا فراموش نگردد که هنوز انسانیم
قبل از آنی که کسی سر برسد
ما نگاهی به دل خسته ی خود می کردیم
شاید این قفل به دست خود ما باز شود
پیش از آنی که به پیمانه ی دل باده کنند
همگی زنگ پیمانه ی دل می شستیم


کاش درباور هر روزه مان
جای تردید نمایان می شد
و سوالی که چرا سنگ شدیم
و چرا خاطر دریایی مان خشکیده ست؟


کاش می شد که شعار
جای خود را به شعوری می داد
تا چراغی گردد دست اندیشه مان


کاش می شد که کمی آینه پیدا می شد
تا ببینیم در آن صورت خسته این انسان را
شبح تار امانت داران


کاش پیدا می شد
دست گرمی که تکانی بدهد
تا که بیدار شود، خاطر آن پیمان
و کسی می آمد و به ما می فهماند
از خدا دور شدیم


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

کیوان شاهبداغ خان

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

حقیقت
نه به رنگ است و نه بو
نه به هآی است ونه هو
نه به این است ُ نه او
نه به جام است و سبو

گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این راز گهر بار جهان را

آنچه گفتند و سرودند
تو آنی
خود تو جان جهانی
گر نهانی و عیانی
تو همانی که همه عُمر
به دنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطه ی عشقی
همه اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی

 

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

 

مولانا

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
تمام خلق گریان و ملک گریان و گریان تر
خدا وقتی که می بیند پری ها را پریشان تر

نماد عدل وقتی می شود خانه نشین یعنی
که جاهل هامسلمانند و قاتل هامسلمان تر

چه حکمت بوده درآتش،که ابراهیم وزهرا را
یکی آنی گلستان شد یکی هرلحظه سوزان تر؟

 

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

سید تقی سیدی